Vintage VS Reissue Amps

[Iliaspap]

Γεια χαρά σε όλους,

 

Όποιος ασχολείται  ή ήθελε κάποια στιγμή  να αγοράσει  vintage ενισχυτές  όπως οι Marshall 1959 Plexi και Hiwatt Custom 100 κτλ. Θα έχει ακούσει ή θα έχει συμπεράνει από τις τιμές που παίζουν στην αγορά στους μεταχειρισμένους του 70’ ότι ένας παλιός είναι καλύτερος σε ήχο από έναν καινούργιο .  Όπως επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν ένα σορό ενισχυτές  clone όπως ο Metro για τους Marshall και αντίστοιχα ο Reeves για τους Hiwatt των οποίων το ηχητικό αποτέλεσμα «λένε» ότι είναι καλύτερο, προσωπικά δεν είχα την τύχη να ακούσω κανέναν  από τους δύο.

 

 Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει αυτούς τους ενισχυτές να ακούγονται τόσο καλά;   Το γεγονός ότι είναι handwired; Φυσικά και παίζει ρόλο εν συγκρίση με τους mass production που είναι φτιαγμένοι με φθηνά υλικά και φθηνά pcb(πλακέτες), αλλά από την άλλη έχει βγει ένας ωραιότατος plexi 1959ΗW και φυσικά οι custom 50 και 100 Hiwatt είναι πάλι handwired.

 

Οπότε τι κάνεις τους vintage και τους clone καλύτερους; Οι πυκνωτές; Οι μετασχηματιστές? Μήπως είναι μύθος? Μετά από τόσα χρόνια εξέλιξης γιατί να είναι καλύτερος ένας vintage?  Θα μου πείτε, τα αναλογικά ηλεκτρονικά δεν  έχουν και καμία ιδιαίτερη εξέλιξη από τότε. Ναι οκ, τι κάνει όμως έναν μετασχηματιστή να έχει καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα. Αν πάρω τον marshall τον handwired και κάποια στιγμή κάνω recapping με mustards και καλές λυχνίες δεν θα ακούγετε τον ίδιο καλά με έναν metro ή με έναν vintage; Σίγα το κύκλωμα…  

 

Περιμένω να ακούσω την γνώμης σας. ;)

 

[bloody_sunday]

Όποιος ασχολείται  ή ήθελε κάποια στιγμή  να αγοράσει  vintage ενισχυτές  όπως οι Marshall 1959 Plexi και Hiwatt Custom 100 κτλ. Θα έχει ακούσει ή θα έχει συμπεράνει από τις τιμές που παίζουν στην αγορά στους μεταχειρισμένους του 70’ ότι ένας παλιός είναι καλύτερος σε ήχο από έναν καινούργιο .

Είναι ένας μύθος ανυπόστατος που διαιωνίζεται. Φυσικά συμφέρει όσους κερδίζουν από την αγοραπωλησία vintage μηχανημάτων, τα οποία ως ενισχυτές κρατούν την αξία τους πολύ δυσκολότερα από τις κιθάρες. Τίποτα μεμπτό στο να θέλει κάποιος να έχει ένα τέτοιο μηχάνημα ως επένδυση (αν και κακή σε σχέση με άλλα αντικείμενα μουσικού εξοπλισμού), αλλά αν αναζητά μια κάποια ηχητική νιρβάνα από αυτούς θα βρεθεί σε ένα αρκετά δύσκολο κυνήγι αξιοπρεπούς και καλοσυντηρημένου κομματιού που δεν θα έχει απτά πλεονεκτήματα έναντι ενός προσεκτικά επιλεγμένου μοντέρνου.

 

Σε μερικές περιπτώσεις ο μύθος ισχύει μεν, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με την παλαιότητα (δεν ωριμάζουν ωσάν το παλιό καλό κρασί, αντιθέτως χαλάνε και θέλουν αλλαγή εξαρτημάτων, συντήρηση, αγάπη και προδέρμ). Έχει σχέση με την μοντέρνα παραγωγή: ορισμένες φορές είναι αξιοπρεπέστατη και δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από παλαιότερα μηχανήματα, και ορισμένες λόγω περιορισμένων περιθωρίων κέρδους μια μεγάλη εταιρία δυσκολεύεται να προσφέρει κάτι στους υπερβολικά απαιτητικούς καταναλωτές σε ικανοποιητική τιμή, οπότε και αυτοί στρέφονται σε μπουτίκ πανάκριβες λύσεις, με την αίσθηση (που ορισμένες φορές είναι ψευδαίσθηση) πως εκείνοι ακούγονται καλύτερα από τα reissues. Δεν υπάρχει γενικευμένο συμπέρασμα - είναι κάτι που πρέπει να εξετάζεις Ο ΙΔΙΟΣ (και όχι μέσω φημών) κατά περίπτωση.

 

Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει αυτούς τους ενισχυτές να ακούγονται τόσο καλά;   Το γεγονός ότι είναι handwired; Φυσικά και παίζει ρόλο εν συγκρίση με τους mass production που είναι φτιαγμένοι με φθηνά υλικά και φθηνά pcb(πλακέτες), αλλά από την άλλη έχει βγει ένας ωραιότατος plexi 1959ΗW και φυσικά οι custom 50 και 100 Hiwatt είναι πάλι handwired.

Ένα καλοφτιαγμένο μηχάνημα με καλά υλικά θα ακουστεί θεσπέσιο είτε είναι handwired, είτε όχι. Είναι εντελώς λανθασμένος γνώμονας/κριτήριο επιλογής. Ξεκίνα να διαβάζεις διάφορα έπη (όπως http://www.noiz.gr/index.php?topic=167047.0 ή http://proguitarshop.com/andyscorner/2011/04/04/pcb-vs-handwired/) και προσπάθησε να κρίνεις αυτό που ακούς από τον... ήχο του και όχι από τα σωθικά του.

[Stratocaster boy]

Αν και παντελώς άσχετος από τεχνικά θέματα και χωρίς να έχω ακούσει και πολλούς ενισχυτές θα ήθελα να πω ότι δεν σέβομαι καθόλου εταιρίες τύπου metroamp και germino για τον λόγο του ότι προσπαθούν να χτίσουν την φήμη τους με ιδέες των άλλων(ή μάλλον σχέδια των κυκλωμάτων των άλλων!!) αντί να κάνουν κάτι δικό τους με αποτέλεσμα να τα βαφτίζουν και boutique και να ανεβάζουν τις τιμές.Όσον αφορά για τους vintage του 60,70,80 δεν μπορώ να έχω γνώμη αν όντως ακούγονται καλύτερα από καινούργιους και θα ήθελα να συγκρίνει κάποιος έναν παλιό με έναν καινούργιο plexi(αν και οι διαφορές εδώ που τα λέμε θα τις καταλαβαίνουν όσοι έχουν πραγματικά έμπειρα αυτιά)

Πάντως όταν αποφάσισα να πάρω ενισχυτή(ήθελα plexi μιας και μου είχε γίνει έμμονη ιδέα!!)

σκέφτηκα να πάρω hw έκδοση μιας και η διαφορά τιμής δεν ήταν και τόσο μεγάλη πιο πολύ για την ιδέα(είπαμε δεν είμαι γνώστης τεχνικών θεμάτων)και για το ότι από ότι διάβασα και εδώ μέσα είναι ευκολότεροι στο service.Έτσι προτίμησα τον 1959hw(ο οποίος κατά την γνώμη μου σπέρνει) αντί άλλης εταιρίας που φτιάχνει ρέπλικες για τον λόγο ότι η marshall ξέρει καλύτερα πως να φτιάχνει marshall άσε που δεν ήθελα να μπλέκω με την vintage αγορά για τα περί γνησιοτητας,μόντες που έχουν κάνει άλλοι και έχουν χαλάσει το μηχάνημα,αλλαγές κυκλωμάτων κλπ. !!!

[kpeyos]

Δεν μπορώ να μην προσθέσω πως η δική μου εμπειρία με έναν original Blackface Fender Super Reverb και με έναν Original Vox AC30 λέει πως ήταν σίγουρα μέσα στους καλύτερους ενισχυτές που έχω ακούσει ποτέ (παρ' όλο που είμαι και της Marshall σχολής) και ήταν χιλιόμετρα μακριά από τα αντίστοιχα reissues τους. Να σημειώσω επίσης ότι και οι δύο ενισχυτές ήταν εντελώς παραπεταμένοι και φαίνονταν να μην έχουν δει μάστορα επί δεκαετίες...

 

Δυστυχώς δεν έχω πολλές ευκαιρίες να παίξω με τόσο παλιούς ενισχυτές για να μπορώ να συγκρίνω και να έχω ακόμα πιο εμπεριστατωμένη άποψη αλλά σίγουρα δεν θα υιοθετούσα έτσι αβίαστα το ότι όλα είναι μύθος...

 

Αντίθετα έτσι όπως συμβαίνει και με κάποια vintage effects που έχω δοκιμάσει τείνω προς την άποψη πως "εκεί που υπάρχει καπνός (και δεν υπάρχει παντού), υπάρχει συνήθως και φωτιά".  

 

Πάντα βέβαια πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν η υπεραξία της συλλεκτικότητας, η οποία βεβαίως ισχύει μέχρι και για τα vintage...γραμματόσημα και ο καθένας να κρίνει τι ακριβώς τον ενδιαφέρει να πληρώσει.

[Stratocaster boy]

Η ουσία βρίσκεται σε αυτό που είπε ο bloody_sunday για το ότι πρέπει να εξετάζεις μόνος σου και να μην στηρίζεσαι στις απόψεις των άλλων,εγώ απλά τον 1959hw αφού διάβαζα κριτικές από φόρουμ και site με έψησαν και πήγα,τον άκουσα πρώτα(εννοείται πως δεν θα έμενα μόνο στις απόψεις του καθενός) και με κέρδισε με την μία - τουλάχιστον είχε αυτό που ήθελα εγώ.

Για την vintage αγορά εγώ το βλέπω σαν ένα χρηματιστήριο που την κάθε σαβούρα μπορουν να της δώσουν αξία και να μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όντως είναι καλύτερη από κάτι που σήμερα μπορεί να είναι πιο αξιόλογο,μιας και δεν βρίσκω λογικό να δίνει ο καθένας τόσα χιλιάρικα για ένα κομμάτι ξύλο και λίγες εργατοώρες!

Για τον vox που ανέφερες να πω ότι εγώ είχα τον ac30cc1 που υποτιθεται ότι πιάνει το γενικό feeling του παλιού αλλά μου φάνηκε τελικά πολύ μέτριος για μένα(ίσως για άλλο είδος να ταίριαζε καλύτερα είχα ακούσει και έναν παλιό σε γνωστό μαγαζί με μεταχειρισμένα και ήταν μου φάνηκε άλλος ενισχυτής αλλά παίζουν ρόλο και τα μεγάφωνα μάλλον)ο reissue marshall υποτίθεται από ότι διάβαζα τότε ότι είχε σαν στόχο να είναι όσο πιο πιστός γίνεται με την έκδοση του 1969 τελευταία χρονιά που φτιάχναν handwired τους marshall χρησιμοποιώντας τα ίδια υλικά (όσο αυτό ήταν δυνατό) με τότε.

[Iliaspap]

Δεν μπορώ να μην προσθέσω πως η δική μου εμπειρία με έναν original Blackface Fender Super Reverb και με έναν Original Vox AC30 λέει πως ήταν σίγουρα μέσα στους καλύτερους ενισχυτές που έχω ακούσει ποτέ.

 

Μήν ξεχνάς οτι δεν υπάρχει κάποιο αξιοπρεπές reissue απο την fender (εκτός απο Custom Shop 57 Twin Amp), οπότε είναι λογικό ο παλιός να ειναι ανώτερος.Επίσεις η Vox τώρα τελευταία έχει αρχίσει και βγάζει handwired μοντελα. Και γενικά δεν μιλάω για mass production διότι εκεί πέφτει η ποιότητα.

 

Τώρα σχετικά με το πολυσυζητημένο θέμα του pcb vs handwired έχω διαβάσει αρκετά άρθρα όπως και αυτό που έστειλε ο φίλος bloody_sunday και συμφωνώ απόλυτα. Ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει οτι ο Soldano SLO που έχει pcb οτι δεν ακούγετε καλά  ;)

 

 

Uploaded with ImageShack.us

[dolphi_f]

 "Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει αυτούς τους ενισχυτές να ακούγονται τόσο καλά;   Το γεγονός ότι είναι handwired; "

 

"Οπότε τι κάνεις τους vintage και τους clone καλύτερους; Οι πυκνωτές; Οι μετασχηματιστές? "

 

εχω ενα handwired και εναν που του εχω αλλαξει σχεδον τα παντα μεσα ..πυκνωτες τροφοδοτικο , ΟΤ κλπ.  λοιπον εχουν σχεδον παραμοιο ηχο και δεν καταλαβαινει κανεις ποιος ειναι handwired και ποιος οχι.

ετσι λοιπον παιρνεις ενα Marshall reissue και με πολυ λιγοτερα απο οτι θα στοιχιζε ενας vintage εχεις εναν αξιοπρεπαστατο ενισχυτη.

 

 

 

[Jazzjoker]

Μήν ξεχνάς οτι δεν υπάρχει κάποιο αξιοπρεπές reissue απο την fender (εκτός απο Custom Shop 57 Twin Amp), οπότε είναι λογικό ο παλιός να ειναι ανώτερος.

 

Αυτό το αναφέρεις ως δεδομένο ενώ μάλλον υπάρχουν πολλές διαφωνίες...

[Superfunk]

Καταρχην σχεδον κανεις απο τους παλαιους ενισχυτες δεν ειναι 100% οριτζιναλ.

 

Στους περισσοτερους εχουν αλλαχτει τα ...παντα (και σιγουρα οι πυκνωτες....)

 

Απο εκει και περα στην εποχη μας κυκλοφορουν οι ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ενισχυτες ολων των εποχων.

 

Απλα δεν τους βγαζουν πλεον οι VOX,Fender & Marshall.....

[BSolution]

Γεια χαρά σε όλους,

 

Όποιος ασχολείται  ή ήθελε κάποια στιγμή  να αγοράσει  vintage ενισχυτές  όπως οι Marshall 1959 Plexi και Hiwatt Custom 100 κτλ. Θα έχει ακούσει ή θα έχει συμπεράνει από τις τιμές που παίζουν στην αγορά στους μεταχειρισμένους του 70’ ότι ένας παλιός είναι καλύτερος σε ήχο από έναν καινούργιο .  Όπως επίσης το γεγονός ότι υπάρχουν ένα σορό ενισχυτές  clone όπως ο Metro για τους Marshall και αντίστοιχα ο Reeves για τους Hiwatt των οποίων το ηχητικό αποτέλεσμα «λένε» ότι είναι καλύτερο, προσωπικά δεν είχα την τύχη να ακούσω κανέναν  από τους δύο.

 

 Λοιπόν, τι είναι αυτό που κάνει αυτούς τους ενισχυτές να ακούγονται τόσο καλά;   Το γεγονός ότι είναι handwired; Φυσικά και παίζει ρόλο εν συγκρίση με τους mass production που είναι φτιαγμένοι με φθηνά υλικά και φθηνά pcb(πλακέτες), αλλά από την άλλη έχει βγει ένας ωραιότατος plexi 1959ΗW και φυσικά οι custom 50 και 100 Hiwatt είναι πάλι handwired.

 

Οπότε τι κάνεις τους vintage και τους clone καλύτερους; Οι πυκνωτές; Οι μετασχηματιστές? Μήπως είναι μύθος? Μετά από τόσα χρόνια εξέλιξης γιατί να είναι καλύτερος ένας vintage?  Θα μου πείτε, τα αναλογικά ηλεκτρονικά δεν  έχουν και καμία ιδιαίτερη εξέλιξη από τότε. Ναι οκ, τι κάνει όμως έναν μετασχηματιστή να έχει καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα. Αν πάρω τον marshall τον handwired και κάποια στιγμή κάνω recapping με mustards και καλές λυχνίες δεν θα ακούγετε τον ίδιο καλά με έναν metro ή με έναν vintage; Σίγα το κύκλωμα…  

 

Περιμένω να ακούσω την γνώμης σας. ;)

 

 

Καλησπέρα  Iliaspap ,

 

Συνήθως οι handwired ενισχυτές είτε είναι vintage είτε σημερινοί ακούγονται στα αυτιά αρκετών κιθαριστών πιο ζωντανοί και με πλούσιες αρμονικές .

Αυτό λογικά οφείλεται στο ότι οι handwired ενισχυτές επειδή έχουν απλό signal path ( δεν είναι 3~4 channel , δεν έχουν αρκετά switch κτλ ) , επίσης ακόμα και η διατομή και το σχήμα ( στα pcb είναι tracks στα handwired είναι καλώδια ) των αγωγών στους οποίους μεταφέρεται το σήμα παίζει ρόλο . Αρκετοί υποστηρίζουν ότι και τα vintage υλικά τύπου mustard caps , piher resistors κτλ παίζουν ρόλο . Μεγάλο ρόλο αναμφισβήτητα παίζουν και οι μετασχηματιστές τροφοδοσίας και εξόδου αλλά αυτό είναι συνήθως στην προτίμηση του κάθε κατασκευαστή καθώς η κάθε εταιρία έχει δικό της ήχο .

 

Τώρα από εκεί και πέρα είναι τελείως υποκειμενικό στον καθένα αν θα του αρέσει να παίζει με handwired ή pcb ενισχυτές .