Σωστό timing χωρίς να έχω χρησιμοιποιήσει ποτέ μετρονόμο

[Nordic]

Αλλά όχι  απαραίτητα καλύτερους μουσικούς

Βάζω και μια  παύλα  στην τελεία σου  ;D

 

 

 

H μουσικότητα προαπαιτει να εισαι μετρονόμος.

Αλλο να παίζεις ωραιες ιδέες και να υπηρετείς την μουσική και άλλο το να είσαι σωστός με το τεμπο.

Τελεια και παυλα. ;D ;D ;D ;D

[Haris]

Αλλά όχι  απαραίτητα καλύτερους μουσικούς

Βάζω και μια  παύλα  στην τελεία σου  ;D

Σωστά, χρειάζονται πολλά για να γίνουμε καλύτεροι μουσικοί. Το να είμαστε καλοί παίχτες είναι ένα μόνο από αυτά. Δεύτερη παύλα. (σε λίγο θα γράφουμε σε μορς ;D). 

[lgbesios]

H μουσικότητα προαπαιτει να εισαι μετρονόμος.

οχι !!!  αποψη μου!

σε λίγο θα γράφουμε σε μορς ;D 

 

Ρυθμικά στο τέμπο  ;D

[zephyrous7]

Πολυ ενδιαφερουσες οι απαντησεις σας, ομως πηγε να ξεφυγει το θεμα προς το ρολο του μετρονομου, κατι τελειες και κατι παυλες  :)

 

Αφου το θεμα αυτο αποσπαστηκε απο την 18σελιδη συζητηση περι μετρονομου, θα ηταν ενδιαφερον να ακουσουμε παρομοιες εμπειριες, δηλαδη ατομα που επαιζαν για καποιο ευλογο διαστημα χωρις να ξερουν τι θα πει μετρονομος (ή ακομα και χωρις να κανουν ασκησεις) και πως ηταν η γνωριμια μαζι του.

 

Ελπιζω να υπαρξουν απαντησεις, για να μη νιωσω ο μονος ''αμελετητος''  :P μεταξυ μελετημενων!

[iskanter]

ολα ειναι θεμα αντιληψης

παιζω μπασο 17 χρονια δεν εκανα ποτε μαθηματα δεν εχω διαβασει ποτε ουτε ενα βιβλιο με το "θεμα" αφιερωσα ομως χρονο, υπεραρκετο χρονο για να φτασω εδω που ειμαι σημερα και οταν λεμε χρονο μιλαμε για τουλαχιστον 5 ωρες την ημερα practice, δεν ειχα κανεναν να παιξω μαζι τα πρωτα 6 χρονια εβαζα το βινυλιο να παιζει και απο πανω και εγω. αντιληψη και ενα καλο ζευγαρι αυτια...cheers

[Haris]

θα ηταν ενδιαφερον να ακουσουμε παρομοιες εμπειριες, δηλαδη ατομα που επαιζαν για καποιο ευλογο διαστημα χωρις να ξερουν τι θα πει μετρονομος (ή ακομα και χωρις να κανουν ασκησεις) και πως ηταν η γνωριμια μαζι του.

Εγώ έχω να σου πω ότι την πρώτη φορά που έπαιξα με μετρονόμο (πριν από πολλά-πολλά χρόνια...), η αντίδρασή μου ήταν "παιδιά, αυτή η μαλακία χάνει!".

Οπότε να νιώθεις τυχερός... ;)

[Spyros Delta]

Εγώ έχω να σου πω ότι την πρώτη φορά που έπαιξα με μετρονόμο (πριν από πολλά-πολλά χρόνια...), η αντίδρασή μου ήταν "παιδιά, αυτή η μαλακία χάνει!".

Οπότε να νιώθεις τυχερός... ;)

Εγω το ειπα τωρα τελευταια σε ηχογραφηση στο στουντιο, αλλα η πλακα ηταν οτι οντως εχανε. Στην αρχη γελασε ο ηχοληπτης αλλα επεμενα και το διαπιστωσαν βαζωντας απο πανω αλλον μετρονομο να παιξει.

Καποια πατατια ειχαν κανει και ειχε κουνησει ο ηχογραφημενος μετρονομος.

Ο ηχοληπτης προσκυνησε κανονικα.  ;D

[lgbesios]

Εγώ έχω να σου πω ότι την πρώτη φορά που έπαιξα με μετρονόμο (πριν από πολλά-πολλά χρόνια...), η αντίδρασή μου ήταν "παιδιά, αυτή η μαλακία χάνει!".

 

Το ίδιο τότε  είπα και εγώ.... και δεν ξεείπα  ;D

[Nefos]

Πολυ ενδιαφερουσες οι απαντησεις σας, ομως πηγε να ξεφυγει το θεμα προς το ρολο του μετρονομου, κατι τελειες και κατι παυλες  :)

 

Αφου το θεμα αυτο αποσπαστηκε απο την 18σελιδη συζητηση περι μετρονομου, θα ηταν ενδιαφερον να ακουσουμε παρομοιες εμπειριες, δηλαδη ατομα που επαιζαν για καποιο ευλογο διαστημα χωρις να ξερουν τι θα πει μετρονομος (ή ακομα και χωρις να κανουν ασκησεις) και πως ηταν η γνωριμια μαζι του.

 

Ελπιζω να υπαρξουν απαντησεις, για να μη νιωσω ο μονος ''αμελετητος''  :P μεταξυ μελετημενων!

 

Ένα πράγμα που έκανε σε μένα εντύπωση η χρήση του μετρονόμου, είναι ότι όταν κουνούσα σε κάποια σημεία, διαπίστωσα ότι δεν ήταν θέμα μετρήματος, αλλά κακής τεχνικής η οποία είχε ως αποτέλεσμα να με βγάζει εκτός ρυθμού. Χωρίς τον μετρονόμο θα ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω για ποιο λόγο κουνάω καθώς η απόκλιση ήταν ελάχιστη.

Με απλά λόγια, όταν βγαίνεις εκτός έστω και πολύ λίγο, από το μέτρημα του μηχανήματος, τσέκαρε μήπως κάποια κίνηση ή τεχνική που χρησιμοποιείς είναι λανθασμένη. Εννοείται φυσικά ότι έχεις μια κάποια αίσθηση του ρυθμού.

Ελπίζω να βοήθησα.

[ez]

Στα (πολλά) χρόνια που παίζω μουσική έχω ηχογραφήσει με μετρονόμο 1-2 φορές. Το συναίσθημα που ένοιωσα ήταν κάπως "κλινικό" και αποστειρωμένο, έμαθα να παίζω είτε ζωντανά με άλλους είτε "πάνω" σε δίσκους βινυλίου...αλλά εγώ είμαι αυτοδίδακτος κι επιπροσθέτως ασχολούμαι με μιά κατα βάση λαική μουσική φόρμα (μπλουζ) που δε νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες  ;D...μην πω τις αποφεύγει κιόλας...

Είναι τεράστια η διαφορά απο το κάνω μπάντα και παίζουμε μουσική που μας "φτιάχνει" στο είμαι μουσικός πολυσύνθετος κι ενημερωμένος - έτοιμος να υπηρετήσω διαφορετικού τύπου κι αισθητικής δουλειές... Στη δεύτερη περίπτωση το εύρος των ήχων/τεχνικών/στυλ που πρέπει να καλύψει κάποιος είναι τεράστιο και οι απαιτήσεις ατελείωτες.

Αυτό όμως που είναι κοινό για κάθε δημιουργικό μουσικό είναι η διάθεση να ψάχνεις διαρκώς το ποιός είσαι και που βαδίζεις, οπότε μοιραία κατα κάποιο τρόπο θα συναντήσεις στο δρόμο σου πολλά απ'όσα συζητάμε εδώ. Ξανά, είναι στο χέρι μας τι κάνουμε με όσα γνωρίζουμε στη διαδρομή. Μπορεί κάποιος να ξοδέψει μιά ζωη ψάχνοντας για το αν το 2 σε κάποιο ρυθμό πρέπει -ή του ταιριάζει- ν'ακούγεται ελαφρά πιό "πίσω" ή "μπροστά" και αυτές οι αναζητήσεις στη μουσική δεν έχουν τελειωμό, αλλά ούτε και μιά "σίγουρη" απάντηση. Για μένα, το να μπορείς να "φρενάρεις" ή να "επιταχύνεις" κατα βούληση αποτελεί ίσως το δυσκολότερο επίτευγμα στον τομέα του ρυθμού.

Δεν είμαι ειδικός, έχω την εντύπωση όμως πως οι πλείστοι μουσικοί απο φυσικού τους έχουν την τάση να "τρέχουν". Εκείνοι που ασυναίσθητα "τραβάνε" είναι μειοψηφία. Το "καθιστό" feeling είναι κάτι που πολλοί ροκ/μπλουζ μουσικοί ζητούν και είναι αρκετά δύσκολο να το βρούν. Βοηθάει πολύ σ'αυτό που αποκαλείται restrained παίξιμο και -τουλάχιστον στα μπλουζ- προσδίδει γοητεία και ίσως "μαγκιά" επιτρέψτε μου να πω  ;D.

Απο την άλλη, δεν είναι πάντα το ζητούμενο...κόλαση >:(...

Κι ένα τελευταίο. Οι ηχογραφήσεις του παιξίματος μας είναι σπουδαία βοήθεια για να καταλαβαίνουμε καλύτερα κάποια πράγματα...όμως...ακόμα κι εδώ το πεδίο αναζητήσεων είναι αέναο. Γιατί τα μηχανήματα και οι μετρήσεις μπορεί να δείχνουν αναντίρρητα κάποια αποτελέσματα, η μουσική όμως είναι -εκτός απο μετρήσεις, σύμβολα και νούμερα - και αίσθηση... Μου έχει συμβεί η αίσθηση να είναι υπέροχη αλλά -καταγεγραμμένα- το αποτέλεσμα με ψεγάδια και τούμπαλιν...

Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει κάποιος ασφαλής δρόμος παρά το ειλικρινές και ανιδιοτελές ενδιαφέρον για την ίδια τη μουσική, τα μέσα και τους εκφραστές της.

Καλό είναι να θυμόμαστε όμως, πως σ'αυτό το ταξίδι δεν υπάρχει τερματικός σταθμός.