Η ροκ κιθάρα τελειοποιήθηκε στα 80s?

[RayDTutto]

FILOS, den yparxei plynthrio piatwn rok ektos kai an exei xalasei h antistash kai vgazei nera san na ftynei. Mh se mperdevei pou den exei mallia.

 

A, nai. Kai FILOS mh grafeis kefalea anorthographa einai sa na fwnazeis anorthografa sorry gia grenglish den exo pliktrologio kai grafo mesa apo thn karta hxou.

[Marugen]

Κατά την δική μου γνώμη, η κιθάρα ως όργανο έχει άπειρες πτυχές έκφρασης με πραγματικά χίλιους-δυο τρόπους που όμως δεν είναι καθαρά ανεξάρτητοι μεταξύ τους.

Αν κάποιος παίζει με πένα,με δάχτυλα, με tapping, με τα πόδια ή με ο,τι άλλο δεν πάει να πει πως απαραίτητα κάνει κάτι το τελείως καινούριο.

Ούτε αν ακούσει κάποιος ένα riff παιγμένο με tapping και ένα άλλο με πένα θα αναφωνήσει "πωπωπω ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ!!!".

Νομίζω πως η ουσία είναι πως αντιλαμβανόμαστε το ίδιο το όργανο σαν οντότητα.

"Κλασσικά" quartets-quintets μουσικών με το κλασσικό πλέον σχήμα κιθάρα-κιθάρα-μπάσο-τύμπανα-φωνή που κινούνται σε κλασσικα "ροκ" μονοπάτια (είτε παίζουν Hendrix είτε παίζουν At The Gates), δεν πάνε το όργανο μπροστά σαν τρόπο έκφρασης.

Έχουν την κλασσική ιεραρχία lead-rhythm section.Έτσι τα όργανα διαιωνίζονται στην μη-αλλαγή και η κιθάρα επί του προκειμένου μένει στάσιμη.

"Εσύ θα παίξεις ακόρντα/power chords αυτά κι αυτά και εγώ θα παίζω lead έτσι κι έτσι".

Πραγματικά χάρηκα όταν την περασμένη δεκαετία βγήκαν μπάντες που πήγαν την κιθάρα πιο πέρα όσον αφορά το "ροκ" και τα παρακλάδια του.

 

Τα δικά μου, προσωπικά πάντα, παραδείγματα, έχουν να κάνουν με τα δύο είδη μουσικής που ακούω περισσότερο.

 

Πρώτον, οι math metal μπάντες με πρώτους τους Meshuggah (και εν συνεχεία πχ Periphery, TesseracT και άλλοι) πήγαν την αντίληψη του ρυθμού ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά το

groove και δεν περιορίστηκαν στην traditional αξία του μέτρου.

Κατ' εμέ είδαν το όργανο "απ'έξω" και εξέλιξαν, αν όχι προφανώς την τεχνική αυτού, την αντίληψη χρήσης του (όχι πια 4/4 ή 6/4 ή απλά 7/8).

Δώσανε κάτι στην όλη αντίληψη της μουσικής. Αυτό το "solidness" ρυθμού με το παράξενο και όμως βαρβάτο groove.

 

Δεύτερον όλο το αγαπητό μου post-rock στερέωμα.

Οι μπάντες του εύρους αυτού χρησιμοποίησαν την κιθάρα σαν μέσο για δημιουργία ατμόσφαιρας, σαν strings ή παράξενο synth αν θέλετε, και απέταξαν την παγιωμένη άποψη ότι "η κιθάρα πρέπει να παίζει riffs".

Χρησιμοποιούν εφφέ βεβαίως αλλά καταφέρνουν να κάνουν την κιθάρα ένα πολύ μεγάλο και δυνατό texture και μέσο για δημιουργία timbre/layers.

 

Αυτά είναι μόνο δύο παραδείγματα στα οποία έχω προσωπική άποψη και για αυτό τα ανέφερα.

Σίγουρα υπάρχουν και άλλα μέλη που θα μπορούν να προτείνουν κάτι από τα δικά τους μουσικά ταξίδια.  :)

συμφωνω και επαυξανω!

[LK]

Το λεπόν αναθεώρησα. Ξύπνησα το απόγευμα, και δεν ξέρω τι μου ήρθε και σκέφτηκα, αυτό το παλικάρι, ο John Mellencamp τι να κάνει; Και πέφτω πάνω σε αυτό το βίδεον! Θέλω να προσέξετε τι κάνει στο 0:39!!! Μετά απολαύστε την κομματάρα!! Πολύ μου άρεσαν και οι στίχοι…μελοποιημένο Last Will and Testament (έχει και νομικό ενδιαφέρον- αν ισχύει η ηχογράφηση ως διαθήκη ;D ;D ;D)! 

 

[mustafank]

και σκέφτηκα, αυτό το παλικάρι, ο John Mellencamp τι να κάνει;

 

http://www.noiz.gr/index.php?topic=179664.0

 

[LK]

http://www.noiz.gr/index.php?topic=179664.0

 

thanq man, δεν το είχα δει....Μοιράζομαι τις ίδιες ανησυχίες με τον ΣΦ! Μεταφυσικόν! ;D ;D ;D