Προς το περιεχόμενο

Η ροκ κιθάρα τελειοποιήθηκε στα 80s?


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Άκουγα πριν απο λίγο το σόλο του Is this love και μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω αυτό το θέμα. Είναι η εντύπωση μου πως η ηλεκτρική κιθάρα, στο ροκ στυλ τουλάχιστον, ωρίμασε στα τέλη των 80s. Και από τοτε διανύει μια "οριζόντια γραμμή", μιλώντας ως προς την τεχνική πάντα.

 

Εάν ζουσα στα 70s και ο... Marty McFly με επισκεφτόταν απ'το μέλλον θα μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το Is this love. Βlues phrasing με κλασσικές επιρροές, διάφορα βιμπράτο, δυναμικός ήχος, αψεγάδιαστο παίξιμο, ολίγον shredding, μόνο tapping δεν έχει για να oλοκληρωθεί το πακέτο.

 

Ο νεαρός των 80s τι θα μπορούσε να ακούσει από σήμερα που να μην μπορούσε να αναγνωρίσει, ώστε να του έκανε εντύπωση και να μη είχε ξανακούσει τέτοια τεχνική στη κιθάρα;

 

Έκλεισε λοιπόν το κύκλο της η ηλεκτρική κιθάρα "καρφί" στον ενισχυτή και πόμε πια σε άλλες οδούς όπως modelling, filtering και τα παρεμφερή; Οπότε και μιλάμε για μία άλλη ηλ. κιθάρα.

Ή έχει και άλλα περιθώρια για να αναπτυχθεί όσων αφορά την τεχνική και δη το ροκ;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 84
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Οι βασικές τεχνικές που έχουν να κάνουν με την φυσική αλληλεπίδραση παίκτη-οργάνου ναι ,έχουν οριστεί σχετικά σε πολύ μικρό χρόνο από τη γέννηση του οργάνου.Εκτός από μερικούς περίεργους ήχους,η κάποιο περίεργο βιμπράτο όπως του steve vai κτλ,δεν υπάρχουν πολλά παραπάνω πράγματα που να έχουν όσο βάρος έχει ας πούμε το bend ως τεχνική.Αυτό όμως δε σημαίνει ότι και η μουσική έχει μείνει στο 80. Υπάρχουν και οι 7χορδες,8χορδες κιθάρες κτλ, touch style όργανα και άλλα,τα οποία επεκτείνουν το εύρος του οργάνου και επιτρέπουν περαιταίρω πειραματισμούς και παχνίδι μεταξύ χαμηλών και ψηλών συχνοτήτων σε ένα μόνο όργανο,ρυθμών έχοντας πιο κιθαρένια χροιά σε χαμηλότερες οκτάβες,η στην περίπτωση των touch style ,να προσεγγίσουν τη λογική του πιάνου με χροιά ηλεκτρικού εγχόρδου.Οπότε..η κιθάρα προχωράει.Είτε αλλάζοντας τη μηχανική της φύση,είτε με εφφέ.Απλά δεν περιορίζεται πλέον σε αυτό που ορίστηκε τότε ως ροκ.Θέλω να πω δύσκολα θα παίξει κάποιος κλασσική ροκ ρυθμική σε 8χορδη ας πούμε

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι η εντύπωση μου πως η ηλεκτρική κιθάρα, στο ροκ στυλ τουλάχιστον, ωρίμασε στα τέλη των 80s.

 

........................................................................................

 

 

 

Έκλεισε λοιπόν το κύκλο της η ηλεκτρική κιθάρα "καρφί" στον ενισχυτή και πόμε πια σε άλλες οδούς όπως modelling, filtering και τα παρεμφερή;

 

ΚΛ αν κ ειμαι μαζι σου ως ενα βαθμο στα περι 80's κιθαριστικα παιξιματα κ πολλοι αγαπημενοι ξεπηδησαν απο εκει περα μεσα (Κοτζεν, Χαου ετσετρα) δε μπορω να καταλαβω πως απο το καθαρα παιχτικο μερος πηδηξες στο προβληματισμο "μοντελινγκ" μιας κ ειναι τελειως ασχετα μεταξυ τους.

Αυτος ο δρομος φτιαχτηκε επι countach

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

μιλώντας ως προς την τεχνική πάντα

 

οταν κατανοησεις οτι η τεχνικη ΟΥΔΕΜΙΑ σχεση εχει με την εξελιξη τοσο καθε οργανου οσο και της ΜΟΥΣΙΚΗΣ (που πρωταρχικα πρεπει να σε ενδιαφερει) θα σταματησεις να κανεις τοσο ΑΦΕΛΕΙΣ ερωτησεις. ;) 

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

 

Βlues phrasing με κλασσικές επιρροές, διάφορα βιμπράτο, δυναμικός ήχος, αψεγάδιαστο παίξιμο, ολίγον shredding, μόνο tapping δεν έχει για να oλοκληρωθεί το πακέτο.

 

 

 

Δεν ξέρω αν κατανόησα το topic πλήρως, αλλά προσωπικά νομίζω μεγάλο ποσοστό της 80'ς κιθαριστικής εποποιίας οφείλεται στον παρακάτω κύριο (τέλη 70'ς όχι 80'ς):

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

1. ο όρος "ροκ τεχνική" είναι αδόκιμος τουλάχιστον. Εκτός αν με τον όρο ροκ εσύ εννοείς τους ήρωες με τα κολάν και τα δερμάτινα σώβρακα και τα τραγούδια για τις σφαγμένες παρθένες και τους τύπους που τρώγαν ζωντανές νυχτερίδες την ώρα που έπαιζαν σόλος τα οποία διαρκούσαν 125 μέτρα και τα οποία ήταν μισοκλεμμένα από την κλασική μουσική του 17ου αιώνα (αυτό θα πεί εξέλιξη)...με μαλλί φρέσκο από το κομμωτήριο. Αν ισχύει αυτό τότε ναι, συμφωνώ!

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Kpeyos, εγώ δεν είπα πουθενά ροκ τεχνική, αλλά ροκ στυλ, ροκ μουσική δηλαδή με την ευρεία έννοια από AC/DC έως Metallica.

 

Θα συμφωνήσω μαζί σου Dnightshade πως η περισσότερη πρόοδος γίνεται στην αρχική φάση, όχι μόνο της εμφάνισης νέων μουσικών οργάνων, άλλα σε ευρεία κλίμακα παρατηρήσεων όπως η βρεφική ανάπτυξη, η αύξηση κεφαλαίου ρηξικέλευθων επιχειρήσεων, η ανάπτυξη της τεχνολογίας κτλ. Πολλές απ' αυτές τις παρατηρήσεις περιγράφονται με την αύξηση σε εκθετικό ρυθμό.

 

Έτσι κατασκεύασα αυτό τον ενδεικτικό πίνακα (μην πάτε να με φάτε, πιστεύω δεν είναι τόσο μακριά απ'την πραγματικότητα) που μπορείτε να δείτε την ανάπτυξη της τεχνικής της ροκ κιθάρας.

 

rock_exp.jpg

 

Στο "γόνατο" του γραφήματος έβαλα τον Hendrix καθώς κατά γενική ομολογία μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο άνθρωπος που άλλαξε την ροκ κιθάρα όσο κανείς άλλος.

 

Superfunk, ναι συμφωνώ πως η τεχνική είναι αχρείαστη εάν η μουσική είναι για τα μπούζινγκς (που λενε και τα Ημισκούμπρια) και μπορεί να είναι και παντελώς αδιάφορη για τον μη παίκτη. Αλλά σίγουρα έχοντας καλύτερη, η μάλλον πιο ευρεία τεχνική, μπορείς να εκφραστείς πιο ελεύθερα. Δεν είναι αναγκαίο αλλά αδιαμφισβήτητα δεν είναι κακό.

 

Αλλά θα διαφωνήσω πως η τεχνική ουδεμία σχέση δεν έχει με την εξέλιξη της μουσικής. Είναι απ'τα βασικά χαρακτηριστικά της, είναι η σύνδεση του τι θέλω να ακούσω με το πώς θα το επιτύχω.

 

Δεν λέω πως επειδή η τεχνική έχει φτάσει σε ένα ταβάνι η μουσική θα υποφέρει. Δείτε τα βιολιά που όλη η παικτική τους ανάπτυξη έχει σταματήσει αιώνες πριν. Αλλά νέα, με φρέσκα ακούσματα ορχηστρική μουσική δημιουργείται συνεχώς.

 

Κάποιος που δεν παίζει ηλεκτρική κιθάρα η/και δεν ενδιαφέρεται για το ροκ μπορεί να αγνοήσει το θέμα. Εγώ το άνοιξα για να δω τις απόψεις των φίλων της ροκ κιθάρας επί της παρατήρησης μου. Και θίγω μόνο τον τομέα της τεχνικής, δεν μονοπωλεί καμία εποχή την καλή μουσική.

 

Γι' αυτό θεωρώ πως το θέμα είναι συζητήσιμο και ενδιαφέρον.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

 

Εάν ζουσα στα 70s και ο... Marty McFly με επισκεφτόταν απ'το μέλλον θα μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το Is this love. Βlues phrasing με κλασσικές επιρροές, διάφορα βιμπράτο, δυναμικός ήχος, αψεγάδιαστο παίξιμο, ολίγον shredding, μόνο tapping δεν έχει για να oλοκληρωθεί το πακέτο.

 

 

 

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ακούει έναν ήχο σούπα, με ελάχιστες δυναμικές, την κιθάρα να παίζεται με την τεχνική αρμονίου και το όποιο percussiveness και χαρακτήρα της απλά να απουσιάζουν.

Γούστα είναι αυτά ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

^Δεκτό. Αλλά δεν μπορείς να πεις, το συγκεκριμένο σόλο θα ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα, ανεξάρτητα εάν πολλούς τους αποξένωνε σαν ήχος.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

^Δεκτό. Αλλά δεν μπορείς να πεις, το συγκεκριμένο σόλο θα ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα, ανεξάρτητα εάν πολλούς τους αποξένωνε σαν ήχος.

 

To ότι θα ξεχώριζε δεν σημαίνει ότι θα ήταν και πιο "εξελιγμένο". Και ένα "σημερινό" σόλο των White Stripes θα ξεχώριζε αν το άκουγε κάποιος το 87 για παράδειγμα.

Άρα;

 

Προσωπικά μιλώντας πάντα, το συγκεκριμένο σόλο δεν μου λέει και δεν μου αφηγείται τίποτα. Το βρίσκω βαρετό. 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου