Απόψεις περί κριτικής

[trolley]

Εγώ νομίζω ότι δεν είναι όλα υποκειμενικά. Το γούστο στην τέχνη όμως είναι. Και δεν πρόκειται για θρίαμβο της ελευθερίας, ούτε καν για θρίαμβο. Είναι έτσι γιατί δεν έχει καμία λογική να είναι αλλιώς.

 

Κοίτα, ούτως ή άλλως η "λογική" και η "τέχνη" είναι άσχετα ζητήματα. "Λογική" αναζητούμε στην επιστήμη, όχι στη τέχνη.

 

Τα φρέσκα φρούτα είναι ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό: δεν υπάρχει απολύτως τίποτε να συζητηθεί και όσοι δεν τρώμε αρκετά είναι βέβαιο ότι δεν απολαμβάνουμε την καλύτερη υγεία. Το γούστο, είναι να πεις ότι, δεν μπορώ τα εσπεριδοειδή, προτιμώ π.χ. τα βερύκοκα, αλλά δεν είναι ένδειξη γούστου να πεις ότι μπορείς να τραφείς χωρίς καθόλου φρέσκα φρούτα, αντικαθιστώντας τις μερίδες με μπιφτέκια από τα μακ ντόναλντς.

 

Αν το κάνεις, εις όνομα του γούστου, θα συμβούν δύο πράγματα: θα χαλάσεις την ικανότητα να εκτιμάς γευστικώς το φρέσκο φρούτο, και επίσης θα δημιουργήσεις προϋποθέσεις για προβληματική υγεία.

 

 

[Nikolas]

Είναι τρομακτικό, αλλά συμφωνώ με τον ΑΪ!!!!!

 

Το προσωπικό γούστο του καθενώς είναι δικό του και με γειά του με χαρά του. Στο κάτω, κάτω, αν η μαμά μου μου τραγούδαγε ένα τραγούδι... για πάντα, εεε θα το αγαπώ ότι και να γίνει τέλος πάντων (ή θα έχω μία σχέση μαζί του), χωρίς αυτό να σημαίνει μια για το τραγούδι, και την αντικειμενική του αξία.

 

Για έργα τέχνης είναι αρκετά δύσκολο, αλλά τέλος πάντων ας βγει το ψώνιο μου, μπορεί κανείς να έχει μία αντικειμενική κρίση. Δεν είναι εύκολο ή ευχάριστο, αλλά μπορεί να υπάρχει. Άλλιώς γιατί να υπάρχουν ΤΟΣΟΙ διαγωνισμοί τέχνης (μουσικής, εικαστικών, κλπ), και τελικά κάποιος να πρέπει να κρίνει;

 

Για παράδειγμα στο πιάνο υπάρχουν δεκάδες (κυριολεκτικά) διαγωνισμοί για πιανίστες! Άντε βρες ΠΩΣ στο Δία κρίνουν... Και όμως κρίνουν τελικά. Γιατί έχουν (συνήθως) το κάτι παραπάνω στην εμπειρία (άρα στην γνώση του τι περνάει και τι όχι), ή στην τεχνική (άρα του τι πήγε στραβά ή όχι), ή στην αισθητική (το πιο δύσκολο κατ'εμέ, άρα το τι δε κωλάει και τι ναι).

 

Το Ιντερνετ μας έχει δώσει (ειδικά εμένα... είμαι ψώνιο τέλος πάντων  ;D) την εντύπωση ότι η γνώμη/μες μας έχουν σημασία. έεεεε... ΔΕΝ έχουν. Πολύ ωραία που ο κυνόδοντας φάνηκε σε μερικούς αηδία, αλλά προσωπικά μετράω ΚΑΙ το ποιός γράφει τι (καλώς ή κακώς), και μάλλον όλοι το κάνετε.

[Jazzjoker]

Κοίτα, ούτως ή άλλως η "λογική" και η "τέχνη" είναι άσχετα ζητήματα. "Λογική" αναζητούμε στην επιστήμη, όχι στη τέχνη.

 

Αυτό ποιος το λέει; Τελείως αυθαίρετο το συμπέρασμά σου.

 

Το παράδειγμα με τα φρούτα και τα μπιφτέκια δεν το δέχομαι ως παραλληλισμό. Η αντικατάσταση των φρούτων με τα μπιφτέκια ( ;D) είναι πιθανό να βλάψει την υγεία σου σοβαρά. Το να απορρίψεις τον Φασμπίντερ γιατί γουστάρεις καλύτερα Τσακ Νόρρις, μπορεί και να έχει ευεργετικά αποτελέσματα.

[lgbesios]

ΑΛΛΑ  αιτίας της ιδιοσυγκρασίας μου, των εμπειριών μου, των βιωμάτων μου και των πολιτικών μου πεποιθήσεων, ΠΡΟΤΙΜΩ τους Stones.

 

Το ίδιο ισχύει για τον κινηματογράφο: αν δεν έχεις έρθει σε επαφή και δεν έχεις ασχοληθεί να κατανοήσεις τις ταινίες του Μπέργκμαν, τότε χάνεις ΠΟΛΛΑ από το να απολαύσεις τις ταινίες του Γούντυ Άλλεν (ο οποίος δεν θα υπήρχε δίχως τον Μπέργκμαν).

 

+ 1000

Τα κόκκινα είναι προς συζήτηση με καφέ και τσιγάρα  ;D

 

 

 

 

[trolley]

Αυτό ποιος το λέει; Τελείως αυθαίρετο το συμπέρασμά σου.

Το παράδειγμα με τα φρούτα και τα μπιφτέκια δεν το δέχομαι ως παραλληλισμό. Η αντικατάσταση των φρούτων με τα μπιφτέκια ( ;D) είναι πιθανό να βλάψει την υγεία σου σοβαρά. Το να απορρίψεις τον Φασμπίντερ γιατί γουστάρεις καλύτερα Τσακ Νόρρις, μπορεί και να έχει ευεργετικά αποτελέσματα.

 

Δεν υπάρχει τίποτε το αυθαίρετο στο συμπέρασμά μου. Η αναζήτηση ποιοτήτων του "αιώνα της λογικής" στο χώρο της τέχνης, είναι άλλη μία σοβαρή παρεξήγηση με την οποία δε θα καταπιαστώ τώρα δα.

 

Αλλά έχει ενδιαφέρον να δεις με ποιο τρόπο προσπαθείς να αποφύγεις τα όποια συμπεράσματα, γενικώς: π.χ. λές "είναι πιθανό να βλάψει την υγεία σου". Ε, λοιπόν, δεν είναι "πιθανό" είναι "10000% βέβαιο" και σου συνιστώ να μην το δοκιμάσεις. Επίσης λες ότι η παρακολούθηση ταινιών του Νόρις μπορεί να έχει "ευεργετικά" αποτελέσματα, αλλά δε λες ποια μπορεί να είναι αυτά τα αποτελέσματα.

 

Αναρρωτιέμαι μήπως δεν έχουμε το ίδιο θέμα συζήτησης (όχι ότι είναι απαραίτητο, αλλά αφού απάντησες σε αυτό που έγραψα, συμπέρανα ότι θες να συζητήσουμε επί των δικών μου προτάσεων). Η παρακολούθηση ταινιών του Νόρις, δεν πρόκειται να συμβάλει στη κατανόηση του κινηματογράφου ούτε στο ελάχιστο: δεν επιδιώκει άλλωστε κάτι τέτοιο, και ούτε οι θεατές των ταινιών του καυχιούνται για κάτι τέτοιο. Αν - για 'σένα - ο κινηματογράφος είναι απλώς μία αφορμή για να φας υπερ-βουτυρωμένο ποπ-κορν ή να πιάσεις τα στήθη της φιλενάδας* σου στο ημίφως της οθόνης, τότε δεν έχουμε το ίδιο θέμα συζήτησης, έτσι δεν είναι;

 

Θα πήγαινες ποτέ σε σχολή κινηματογραφιστών να τους προτείνεις να παρακολουθούν ταινίες του Νόρις; Το έκανε κανείς αυτό σε 'σένα; Με τη μουσική ή οτιδήποτε άλλο;

 

 

* με κάθε σεβασμό στη κυρία βέβαια.

[lgbesios]

Κοίτα, ούτως ή άλλως η "λογική" και η "τέχνη" είναι άσχετα ζητήματα. "Λογική" αναζητούμε στην επιστήμη, όχι στη τέχνη.

 

Αποκλειστικά

[manosx]

Κοίτα, ούτως ή άλλως η "λογική" και η "τέχνη" είναι άσχετα ζητήματα. "Λογική" αναζητούμε στην επιστήμη, όχι στη τέχνη.

 

 

Κάνεις μεγάλο λάθος. Χωρίς τη λογική, τα αρχιτεκτονικά έργα θα κατέρρεαν, οι πίνακες θα ξεφλούδιζαν, τα αγάλματα θα έσπαγαν, η μουσική θα ήταν χωρίς αρμονία, η ποίηση θα ήταν ακατανόητη, οι χορευτές θα έμεναν ανάπηροι και ο κινηματογράφος απλά δεν θα υπήρχε. 

[trolley]

 

 

Κάνεις μεγάλο λάθος. Χωρίς τη λογική, τα αρχιτεκτονικά έργα θα κατέρρεαν, οι πίνακες θα ξεφλούδιζαν, τα αγάλματα θα έσπαγαν, η μουσική θα ήταν χωρίς αρμονία, η ποίηση θα ήταν ακατανόητη, οι χορευτές θα έμεναν ανάπηροι και ο κινηματογράφος απλά δεν θα υπήρχε.   

 

Τα αγάλματα, η μουσική, η ποίηση, ο χορός και ο κινηματογράφος έχουν και άλλες χρήσεις από το να υπηρετούν και να προάγουν την ιδέα της τέχνης.

 

 

[lgbesios]

Κάνεις μεγάλο λάθος. Χωρίς τη λογική, τα αρχιτεκτονικά έργα θα κατέρρεαν, οι πίνακες θα ξεφλούδιζαν, τα αγάλματα θα έσπαγαν, η μουσική θα ήταν χωρίς αρμονία, η ποίηση θα ήταν ακατανόητη, οι χορευτές θα έμεναν ανάπηροι και ο κινηματογράφος απλά δεν θα υπήρχε. 

 

αυτό είναι τεχνική και όχι λογική ,η οποία εμπεριέχετε σε αυτή ,όμως περικλείει και άλλα πράματα, όταν μιλάμε για τέχνη

 

 

[Jazzjoker]

Δεν είναι δύσκολο. Η κακή διατροφή θα βλάψει την υγεία σου. Ο "κακός" κινηματογράφος δε θα σε κάνει κρετίνο. Επίσης η κακή διατροφή είναι κοινώς αποδεκτό από τι αποτελείται. Ο κακός κινηματογράφος είναι ήδη κάτι πολύ πιο αόριστο και δύσκολα θα βρεις 50 (τυχαία επιλεγμένους) ανθρώπους να συμφωνούν πάνω σε αυτό.

 

Όσον αφορά την τέχνη και τη λογική. Πιστεύω ότι η τέχνη που απαιτεί δουλειά/μελέτη από τον παρατηρητή προκειμένου να την κατανοήσει, απαιτεί οπωσδήποτε και λογική. Θα έπρεπε/δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται έτσι η τέχνη, είναι άλλη κουβέντα (εκεί νομίζω βρίσκεται και η ένσταση του lgbesiou).

 

Edit: Επίσης δεν αποφεύγω συμπεράσματα (δεν έχω λόγο). Απλώς γράφω βιαστικά γιατί συγχρόνως κάνω και δουλειά, γράφοντας κάτι άλλο.