mechmg93 Δημοσιευμένο 13 Απριλίου 2006 Δημοσιευμένο 13 Απριλίου 2006 Ρε παιδιά είστε σοβαροί ???? έχετε δει το DVD in the flesh 2000 ? Δείτε το και μετά πείτε μου για το κατα ποσο ο Waters θα αξίζει ή όχι...στο live8 ήταν άλλη φάση...χωρίς πρόβες και με έντονη συναισθηματική φόρτιση από μέρους του...δεν βλέπατε που έτρεμε η φωνή του ?? +100000 :wink: απιθανο dvd. πραγματικα δεν πιστευα' date='μεχρι να δω το in the flesh, οτι αυτος ο ανθρωπος μπορουσε να "χτισει¨ τετοιο ηχο χωρις τους υπολοιπους pink floyd..[/i']
ESP1982 Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 παιδια, μην πεσετε να με φατε... για εμενα ο waters δεν ειναι τιποτα χωρις τους floyd.τελικα οπως αποδειχτηκε μαλλον ο waters ΔΕΝ ηταν οι floyd. οπως και ο gilmour ΔΕΝ ηταν οι floyd.ακουσα το on an island και δεν βρηκα τιποτα μεσα εκτος απο καλο ηχο(περα απο relaxατο απλα περναει αδιαφορα η ωρα). αυτο που ηταν οι floyd, προφανως ηταν ενα συνολο.οπως ακουγονται οι ιδεες στα αυτια μου και απο τους 2 κυριους σε "σολο" καριερα, ειναι απλα αναμασηματα χωρις απολυτως τιποτα ξεχωριστο.δεν εχει σημασια ο "ηχος" αλλα η μουσικη που δινουν.αναθεμα αν δεν μπορουσαν να φτιαξουν ηχο μετα απο τοσα χρονια και τοση εμπειρια :lol: . (ειπαμε, μην πεσετε να με φατε :lol: )
trolley Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 OP Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Συμφωνώ. Σε ένα γκρουπ η δουλειά όλων είναι να κρατάνε κάποια αίσθηση μέτρου που βοηθά όλα τα μέλη του γκρουπ. O Waters είναι κυνικός και πεσιμιστής, ο Gilmour είναι φανταστικός κιθαρίστας με τρομερή αίσθηση της μελωδίας, ο Mason ακριβής και διακριτικός (όπως πρέπει να είναι ένας ντράμερ σε μία μπάντα) και ο Wright είναι... ο Wright (δηλαδή λίγες συγχορδίες και καλές). Καθένας μόνος του... είναι άλλο πράγμα. - O Wright έχει δύο προσωπικά άλμπουμς (Wet Dream και Broken China) όπου καταδεικνύονται οι συνθετικές του αδυναμίες. - Ο Mason έχει ένα προσωπικό άλμπουμ (Nick Mason's Ficticious Sports - πολύ σπάνιο πλέον) παρέα με την μεγάλη κυρία της ευρωπαϊκής τζαζ Carla Bley και με φωνητικά από τον πολύ Rober Wyatt. O δίσκος είναι τρομερός αλλά ο Mason δεν έχει γράψει κανένα κομάτι. - O Waters προχώρησε στο έπακρο το κυνικό του καλλιτεχνικό όραμα με προβλέψεις για παγκόσμιες πυρηνικές καταστροφές, τη λαθροχειρία στις σώου μπίζνες κλπ κλπ σε αρκετά προσωπικά άλμπουμς. - Ο Gilmour κατά βάθος (κατά τη γνώμη μου) θέλει μόνο να παίζει τα blues (χεχε, ούτε κιθαρίστας να ήτανε), κάτι που φαίνεται σε όλους τους προσωπικούς του δίσκους, αλλά ΚΑΙ στη δουλειά που έκανε με τους Floyd μετά την αποχώρηση του Waters. Συμπέρασμα: όλοι μαζί είναι καλύτεροι απ' ότι ο καθένας μόνος του και για μένα κάνανε μεγάλη μαλακία που διαλύθηκαν (τουλάχιστον από καλλιτεχνικής απόψεως). Θεωρώ τον Waters ως τον κατ' εξοχήν υπεύθυνο γι' αυτή την εξέλιξη και ανήκω σε εκείνη την μερίδα ακροατών που δεν τους ικανοποίησε το in the flesh και (βεβαίως) δεν θα πάω να τον δω το καλοκαίρι. Θα πήγαινα πολύ ευχαρίστως αν ξαναπαίζανε όλοι μαζί. Αυτά. Mea Culpa
alexd Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Πολυ σωστος ο Wow!. Βασικα εχει πολυ ενδιαφερον να δει κανεις τα σχολια που κανουν οι Pink Floyd, και κυριως ο Gilmour και ο Wright, στο documentary για τον Syd Barett, οπου μεταξυ αλλων σχολιαζουν και τις μετεπειτα μερες της μπαντας. Ολοι αναφερονται με αρκετη μελαγχολια για τις παλιες καλες μερες οπου δουλευαν σαν συνολο, με αποτελεσμα κομματια σαν το Shine on you crazy diamond και το Echoes. Μαλιστα λεει ο Wright οτι το Echoes ξεκινησε απ'το χαρακτηριστικο 'πινγκ' που κανει το πιανο στην αρχη. Το οτι απο μια νοτα κατεληξαν σε ενα επος 20 λεπτων, τα λεει ολα.
Haris Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Eyeprotocol, γιατί μου καταρρίπτεις τους μύθους έτσι άπονα;; Πάντα πίστευα ότι αυτή η φωνή ανήκε σε μία κρεολή με gospel παρελθόν, και το look (αλλά όχι τον παλιοχαρακτήρα) της Naomi Campbell, την οποία - την τραγουδίστρια, όχι την Campbell - είχε ανακαλύψει τυχαία ο Gilmour σε μια εκκλησία Βαπτιστών στη Νέα Ορλεάνη και την πήγε στην Αγγλία με Concorde ειδικά για την ηχογράφηση - εντάξει, παραδέχομαι ότι κι εγώ το παράκανα με τις μυθοπλασίες μου - και τώρα έρχεσαι να μου αποκαλύψεις ότι είναι μία λευκή Αγγλίδα backup singer που μπήκε στο στούντιο και έγραψε το κομμάτι με το πρώτο take, για 30 Λίρες; Μα καλά, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο πλέον... Κατά τα άλλα, πολύ καλά έκανε η γυναίκα και πήρε τα λεφτά, αλλά θα μπορούσε να αποφύγει κλισέ του τύπου "ήταν περισσότερο ζήτημα ηθικής τάξεως παρά οικονομικό...". Εντάξει τωρα, είπαμε να κρατάμε τα προσχήματα, αλλά και λίγη πρωτοτυπία δεν βλάπτει. Εκπληκτική φωνή, παρ' όλα αυτά... Something Wicked This Way Comes
trolley Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 OP Δημοσιευμένο 14 Απριλίου 2006 Eyeprotocol' date=' γιατί μου καταρρίπτεις τους μύθους έτσι άπονα;;[/quote'] Ε, δε θα το πιστέψεις, αλλά και εγώ στο ίδιο λούκι ήμουνα με εσένα σχετικά με αυτή τη φωνή. Έλεγα "ποια θεά κατέβηκε, είπε το τραγούδι και την ξαναπήραν οι εξωγήϊνοι;". Και όμως σφάλαμε. Τελικά τα καλύτερα κορίτσια περνάνε απαρατήρητα.... Mea Culpa
Nepal Δημοσιευμένο 18 Απριλίου 2006 Δημοσιευμένο 18 Απριλίου 2006 Ενδιαφέρουσα η ιστορία της δεσποινίδος και το great gig in the sky εξαιρετικό κομμάτι. Από εκεί και πέρα, το εν λόγω στόρυ αποτελεί άλλο ενα ποστ-ιτ στον πίνακα ανακοινώσεων της "μυθολογίας" των Φλόυντ.
menelaos Δημοσιευμένο 18 Απριλίου 2006 Δημοσιευμένο 18 Απριλίου 2006 στο live8 ήταν άλλη φάση...χωρίς πρόβες και με έντονη συναισθηματική φόρτιση από μέρους του...δεν βλέπατε που έτρεμε η φωνή του ??Για όλα τα άλλα δεν ξέρω, πάντως η φωνή του τρέμει πάντα, γιατί είναι η χειρότερη που έχει περάσει από την ιστορία της rock μουσικής, μετά του lemmy πάντα :lol:
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση