Gibson les paul studio 50's tribute p90 Goldtop!

[bluesscholar]

Από το Σάββατο που πέρασε είμαι πλέον κάτοχος της Gibson Les Paul Studio 50’s Tribute GOLDTOP! Καμιά φορά για άλλα πράγματα ξεκινάς και αλλού καταλήγεις. Έχοντας ξεπουλήσει μεγάλο μέρος του εξοπλισμού μου με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για κάποιο προσωπικό θέμα, τελικά έπαψε να υφίσταται ανάγκη και τα χρήματα βρέθηκαν να μου καίνε την τσέπη. Μιας και καιρό ζαχάρωνα μια goldtop ήμουν ιδιαίτερα τυχερός να βρεθεί στο site του Thomann μια και μοναδικά 50’s tribute studio goldtop και άρπαξα την ευκαιρία με τη μία.

Οι p90 πάνω σε goldtop ήταν το φετιχ μου και με τέτοια τιμή το επιχείρησα. Βλέποντας τη συζήτηση που έχει ανάψει στο forum για το εν λόγω μοντέλο είπα να κάνω ένα μικρό review βάσει πλέον προσωπικής εμπειρίας (λίγων ημερών) με την κιθάρα.

Το αμπαλάζ: η κιθάρα έφτασε μέσα σε μαλακή θήκη και όχι βαλίτσα, οι οποίες ναι μεν είναι βολικές μιας και δεν απαιτούν πολύ χώρο αλλά η ποιότητά τους δεν ενθουσιάζει με τίποτα.

Η κιθάρα: υποτίθεται πως η κιθάρα έρχεται σεταριμένη απο το εργοστάσιο. Μάλιστα συνοδεύονταν απο ένα check list των εργασιών που έχουν γίνει, μαζί με τη χειρόγραφη υπογραφή του τεχνίτη απο το εργοστάσιο της Gibson που το ανέλαβε. Είναι η τρίτη Les Paul που αποκτώ και δεν το έχω δει στις προhγούμενες (Les Paul Special faded p90 και Les Paul Standard Faded). Παρά το υποτιθέμενο setup η κιθάρα κάθε άλλο παρά έπαιζε. Η γέφυρα και το stop tail ήταν τόσο ψηλά ενω λόγω truss rod οι χορδές ταστάρανε κάνονταν αδύνατο το παίξιμο. Τίποτα πάντως που δεν φτιάχνεται. 10 λεπτά δουλειά και η κιθάρα ήταν έτοιμη.

Φινίρισμα: η κιθάρα περιγράφεται ως worn goldtop. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει η αίσθηση του ταλαιπωρημένου χρώματος (distressed). Πέραν από καποια σημεία που το χρώμα εμφανίζεται σαν να έχει «φαγωθεί» από την χρήση στα υπόλοιπα είναι μια χαρά. Ένα είδος relic-ing έχουν υποστεί και τα καπάκια των μαγνητών που έχει τριφτεί με κάποιο τρόπο, όπως επίσης και το Pickguard. Όλα πάντως έχουν γίνει με καλαίσθητο τρόπο. Να σημειωθεί πως το φινίρισμα έχει την αίσθηση του satin finish κάτι που για εμένα είναι απαραίτητο μιας και δεν μπορώ καθόλου την αίσθηση του φρέσκου νίτρου ή της φρέσκιας πολυουρεθάνης. Σημαντικό είναι να αναφέρουμε πως αν και δεν υπάρχει Binding (studio γαρ) υπάρχει ένα είδος διχρωμίας εκεί που τελειώνει το πάνω μέρος της κιθάρας και ενώνεται με το υπόλοιπο σώμα δίνοντας την ψευδαίσθηση του binding.

Σώμα: το σώμα της δικής μου κιθάρας αποτελείται από 3 κομματια ξύλου. Στο συγκεκριμένο μοντέλο έχω διαβάσει πως υπάρχουν περιπτώσεις με 2 κομμάτια όπως και με 5!!!

Ήχος: πολύ ζεστός και γλυκός ήχος από τους p 90. Προσωπικά δεν αρέσκομαι στο να παίζω με παραμόρφωση. Μου αρέσει το ελαφρό Overdrive του ενισχυτή και μέχρι εκεί. Ηχογράφησα πολύ πρόχειρα ένα μικρό κλιπάκι εναλλάσοντας τους μαγνήτες. Ο ενισχυτής είναι ο Koch Classic SE 6 Watt (Class A) στη λειτουργία των 2 Watt. Στο κλιπ ακούμε την κιθάρα, τον ενισχυτή και λίγο delay. Τίποτα άλλο. Για τις «πλάτες» χρησιμοποίησα το Jamman της Digitech κάνοντας λούπα το ακόρντο. Δεν είμαι κανένας φοβερός παίχτης ωστόσο προσπάθησα να αποδώσω τον ήχο της κιθάρας παίζοντας κάποιες μικρές φράσεις που πιστεύω πως δίνουν μια «εικόνα» της κιθάρας.

les_paul_goldtop_p90.mp3

[bluesscholar]

και σε αυτή τη φωτογραφία φαίνονται τα ξύλα που χρησιμοποιήθηκαν για το σώμα. Ίσως δεν είναι πολύ καθαρή η φωτογραφία αλλά μέτρησα 3 κομμάτια.

[Sir Muttley]

Είναι πανέμορφη!!!  :D

[bluesscholar]

Πραγματικά, αυτό το χρώμα είναι απλά τέλειο! Αν δεν υπήρχε η Goldtop τότε το μόνο χρώμα που θα επέλεγα θα ήταν το honeyburst που είναι επίσης καταπληκτικό.

[Sir Muttley]

Μπράβο φίλε μου!

Είναι πράγματι διαμάντι... Άμα βρεις χρόνο καμιά μέρα ένα Clipακι θα ήταν μέγα δώρο!

 

Και πάλι καλορίζικη!

[John Goumis]

Καλά βρε bluesscholar, πως και σου 'ρθε να πάρεις αυτή την ''μας-δουλεύει-η-Gibson-limited''?? Mια κιθάρα χωρίς ποιότητα?? Πας καλά? Δεν τις πουλάς να πάρεις άλλη μια standard  :P

 

Εννοείται πως αστειεύομαι αναφερόμενος στο άλλο σημερινό thread  ;D

 

Καρακουκλάρα! Μεγειές!!!  :D :D

 

Μια παρατήρηση μόνο, μου φαίνεται αν είδα καλά ότι ο bridge μαγνήτης είναι πολύ ψηλά...είπαμε να είναι πιο ψηλά από τον neck αλλά όχι και έτσι...Αλλά αφού ξέρεις από σεταπ φαντάζομαι ότι σύντομα θα ''παίξεις'' και με το ύψος των μαγνητών  ;)

[yannis37]

μεγειες και από μένα!!!!  ;D

 

καλόπαιχτη ;)

[bluesscholar]

Μπράβο φίλε μου!

Είναι πράγματι διαμάντι... Άμα βρεις χρόνο καμιά μέρα ένα Clipακι θα ήταν μέγα δώρο!

 

Και πάλι καλορίζικη!

 

Καλημέρα! Να'σαι καλά! κλιπάκι έβαλα. Βρίσκεται σαν επισύναψη, μετά τις φωτογραφίες. Καλή ακρόαση!

[bluesscholar]

Καλά βρε bluesscholar, πως και σου 'ρθε να πάρεις αυτή την ''μας-δουλεύει-η-Gibson-limited''?? Mια κιθάρα χωρίς ποιότητα?? Πας καλά? Δεν τις πουλάς να πάρεις άλλη μια standard   :P

 

Εννοείται πως αστειεύομαι αναφερόμενος στο άλλο σημερινό thread  ;D

 

Καρακουκλάρα! Μεγειές!!!  :D :D

 

Μια παρατήρηση μόνο, μου φαίνεται αν είδα καλά ότι ο bridge μαγνήτης είναι πολύ ψηλά...είπαμε να είναι πιο ψηλά από τον neck αλλά όχι και έτσι...Αλλά αφού ξέρεις από σεταπ φαντάζομαι ότι σύντομα θα ''παίξεις'' και με το ύψος των μαγνητών  ;)

 

Σε ευχαριστώ! Σχετικά με τον bridge φαίνεται αρκετά ψηλά αλλά είναι μια χαρά. Νομίζω πως πιο χαμηλά δεν θα έδινε την "ατάκα" που θέλω. Με πατημένο το τελευταίο τάστο, είμαι στα 4mm απόσταση χορδής από μαγνήτη. Ίσως επειδή οι standard les paul έχουν την πλαστική "θήκη" που περιβάλει τον μαγνήτη, εδώ (που δεν υπάρχει) φαίνεται ψηλά.

[route77]

Πολύ όμορφη η κιθάρα σου φίλε μου με υπέροχο gold χρώμα!Και το παίξιμο σου μ' άρεσε.Η "φρασούλα" στο 00:36 είναι όλα τα λεφτά.