Τα συγχαρητηρια που δεν ακουμε ποτε!

[sergei]

Έξυπνη παραπομπή, όμως λίγο πιο κάτω στην ίδια «ταινία» δείχνει το φορτηγό που κατεβάζει το rig του Edge!! Έτσι για την αντικειμενικότητα του θέματος  ;D

 

Φυσικά,

απλά κάποιοι ενθουσιάζονται με την δημιουργικότητα και την ευρυματικότητα, ενώ κάποιοι άλλοι απο την ποσότητα ( και οδηγούνται στον καταναλωτισμό).

 

[saharaman]

Η αληθεια ειναι οτι το εχουμε καψει λιγο λογω ιντερνετ.

 

Απλα το παιδι ηταν και στα ντουζενια του τωρα που πηρε τη καινουρια κιθαρα και απο τη χαρα του τα εγραψε αυτα. ;)

 

Φανταζομαι οτι παιζει τωρα κιθαρα και δεν την εχει κρεμασει διακοσμητικη αλλα ουτε ψαχνει καινουρια.

 

Καλα ειναι ολα αλλα νταξ η αφοσιωση πρεπει να ειναι στο οργανο μας και οχι αλλου 8)

 

Μη χαλιεστε

[theoctapus]

Κύριοι δεν είναι όλα άσπρο-μαυρο. Ουδεν κακον αμιγες καλου. Και από το GAS κάτι έχεις να πάρεις (και πολλά να χάσεις βέβαια). Όσο για το τι κάνουν οι επαγγελματίες και οι καλλιτέχνες, αυτό έχει αξία μόνο όταν η συζήτηση γίνεται μεταξύ αυτών. Αλλιώς θα έπρεπε πολλοί από εμάς να το βουλώσουν τουλάχιστον μέχρι να ενταχθούν στις εν λόγω κατηγορίες. Βέβαια, μπράβο αξίζει κάποιος μόνο για τα κατορθώματά του και φυσικά όχι για τις αγορές του.

[bloody_sunday]

Είναι κάπως περίεργο αλλά όλοι μέχρι στιγμής έχουν ένα μερίδιο δίκιου εδώ. Σίγουρα δεν αξίζουν συγχαρητήρια σε κάποιον που δεν παράγει κάτι χειροπιαστό με τα εργαλεία του, αλλά από την άλλη αξίζουν συγχαρητήρια σε κάποιον που ασχολείται εις βάθος με το χόμπι του, είτε αυτό λόγω της φύσεώς του είναι αναγκαίο να συμπεριλαμβάνει αρκετές και επαναλαμβανόμενες αγορές (πχ. σε περιπτώσεις εισιτηρίων για συναυλίες, μουσεία, ταξίδια, κινηματογράφο, θέατρο, συλλογής έργων τέχνης, δίσκων, γραμματοσήμων, vintage analog synths κλπ) είτε όχι, όπως πχ. στην καλλιτεχνική δημιουργία. Από τη στιγμή λοιπόν που έχει οριστεί το πεδίο στο οποίο ανήκει ο καθένας, η κατάσταση ξεκαθαρίζεται και οι αφορισμοί δεν ωφελούν.

 

Ο επαγγελματίας, δε μιλά ποτέ για τον εξοπλισμό του δημόσια διότι κανένας επαγγελματίας δε μοιράζεται τα μυστικά που τον βοηθούν να διαφέρει.

 

Αυτή είναι μια οπισθοδρομική αντιμετώπιση που ευτυχώς δεν συμβαίνει πάντοτε, γιατί πολλοί βρίσκονται σε θέση να μοιραστούν την πολύτιμη γνώση και εμπειρία τους πάνω σε τεχνικά ή επιστημονικά θέματα επειδή αναγνωρίζουν το αυτονόητο: πως η μυστικοπάθεια και η απομόνωση ποτέ δεν βοηθάει εκείνους που έχουν τον ίδιο σκοπό. Αλίμονο αν επικρατούσε αυτή η απομόνωση, ειδικά στον επιστημονικό τομέα από τον οποίο προέρχομαι εγώ. To ωραιότερο μάλιστα είναι πως μερικοί το κάνουν και χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς υστερόβουλη απαίτηση να μάθουν τα "μυστικά" του άλλου.

 

Ο καλλιτέχνης, επίσης δε μιλά, διότι αναγνωρίζει το ζήτημα ως "μη-σχετιζόμενο" με το είδος της προσοχής που επιδιώκει να προσελκύσει.

 

Και πάλι σε αυτή την περίπτωση, η αγάπη προς το μέσο, την προσωπικότητα που αυτό διαθέτει και τους πολύ συγκεκριμένους εκφραστικούς ορίζοντες που ανοίγει μπορεί να τους οδηγήσει να μιλήσουν για αυτό υπό τις κατάλληλες συνθήκες.

 

Οπότε, μη μπερδεύεσαι: το ίντερνετ είναι πολύ φθηνό (χαμηλού κόστους) μέσο, συνεπώς οι υπεύθυνοι των δικτυακών τόπων επιτρέπουν μία φλυαρία που θα ήταν ανεπιθύμητη και αδιανόητη πριν το ίντερνετ.

 

Δεν πιστεύω πως αυτοϋποχρεώνονται να επιτρέψουν καμία φλυαρία, αλλά πως μετά χαράς προσφέρουν ένα χώρο καλοδεχούμενης διαδικτυακής κοινωνικοποίησης και προώθησης - συζήτησης ιδεών, είτε είναι για τεχνικά ζητήματα είτε για κοινωνικά.

[trolley]

Αυτή είναι μια οπισθοδρομική αντιμετώπιση που ευτυχώς δεν συμβαίνει πάντοτε, γιατί πολλοί βρίσκονται σε θέση να μοιραστούν την πολύτιμη γνώση και εμπειρία τους πάνω σε τεχνικά ή επιστημονικά θέματα επειδή αναγνωρίζουν το αυτονόητο: πως η μυστικοπάθεια και η απομόνωση ποτέ δεν βοηθάει εκείνους που έχουν τον ίδιο σκοπό. Αλίμονο αν επικρατούσε αυτή η απομόνωση, ειδικά στον επιστημονικό τομέα από τον οποίο προέρχομαι εγώ. To ωραιότερο μάλιστα είναι πως μερικοί το κάνουν και χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς υστερόβουλη απαίτηση να μάθουν τα "μυστικά" του άλλου.

 

Ας ξεκινήσουμε από τη συμφωνία, πριν περάσουμε στη διαφωνία :). Συμφωνώ λοιπόν, ότι όταν το κάνουν, το κάνουν χωρίς ανταλλάγματα και χωρίς υστερόβουλες απαιτήσεις. Όμως, παραμένω αμετακίνητος (και άθελά σου το επιβεβαιώνεις, όπως θα δεις) ότι δεν το κάνουν ποτέ δημόσια. Δηλ. ένας επαγγελματίας θα πει κάποιο μυστικό του σε άλλο επαγγελματία (το έκανα εγώ σήμερα) επειδή έτσι κρίνει ότι πρέπει να κάνει προκειμένου να εξυπηρετηθεί μία ανώτερη αναγκαιότητα. ΠΟΤΕ (με τέσσερα κεφαλαία γράμματα) δε θα το κάνουν για να το δει ένας ερασιτέχνης ή ένας χομπίστας, ΕΙΔΙΚΑ στον επιστημονικό τομέα. Γι' αυτό άλλωστε δεν υπάρχουν λαϊκά περιοδικά (ή φόρουμ) που να αναφέρονται σε εγχειρήσεις εγκεφάλου ή τον βομβαρδισμό βατραχιών με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Οι επαγγελματίες (και μιλώ εκ' προσωπικής θέσεως αλλά και ένεκα συζητήσεων) αισθάνονται μία αόριστη συμπάθεια για τους ερασιτέχνες και τους χομπίστες, ενόσω αυτοί παραμένουν κόσμιοι και ΟΝΤΩΣ θα δώσουν κάποια νύξη προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν πρόκειται να μιλήσουν για τα μυστικά της δουλειάς τους.

 

Δηλ. όλοι εσείς (εμείς) που είδατε το It Might Get Loud, τι παραπάνω μάθατε για τα μυστικά οποιουδήποτε από τους τρεις πρωταγωνιστές; Ενα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ μάθατε, διότι δεν είπαν τίποτα (και πολύ καλά έκαναν).

 

Στο χώρο του ειδικού (έλεος) περιοδικού τύπου έχει καλλιεργηθεί η πεποίθηση που αναφέρεις για προφανείς λόγους. Αυτό το ξέρουμε όλοι "της δουλειάς", ότι όλα γίνονται για το εισιτήριο, παρά τον ρομαντισμό με τον οποίο περιβάλλεις τη θέση που διατυπώνεις.

 

 

Και πάλι σε αυτή την περίπτωση, η αγάπη προς το μέσο, την προσωπικότητα που αυτό διαθέτει και τους πολύ συγκεκριμένους εκφραστικούς ορίζοντες που ανοίγει μπορεί να τους οδηγήσει να μιλήσουν για αυτό υπό τις κατάλληλες συνθήκες.

 

Έχοντας παρακολουθήσει και διαβάσει άπειρες δημόσιες τοποθετήσεις συγγραφέων, ζωγράφων, φωτογράφων και μουσικών (με τις άλλες τέχνες δεν έχω επαφή), δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα παράδειγμα. Αυτό σημαίνει ότι οι "κατάλληλες συνθήκες" δεν υπάρχουν ή (αν υπάρχουν) είναι ιδιωτικές και όχι δημόσιες.

 

Δεν πιστεύω πως αυτοϋποχρεώνονται να επιτρέψουν καμία φλυαρία, αλλά πως μετά χαράς προσφέρουν ένα χώρο καλοδεχούμενης διαδικτυακής κοινωνικοποίησης και προώθησης - συζήτησης ιδεών, είτε είναι για τεχνικά ζητήματα είτε για κοινωνικά.

 

"Αυτουποχρεώνονται" είναι παρεξηγήσιμη λέξη και δεν την υπαινίχθηκα ούτε τη χρησιμοποίησα - άλλωστε πιστεύω ότι πίσω από κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, το αρχικό κίνητρο είναι αγαθό.

 

Όμως, να είσαι βέβαιος ότι αν για κάθε ποστ εδώ, έπρεπε ο admin να πληρώνει 1 ευρώ, τότε ο αριθμός των ποστ ανά μήνα θα ήταν πολύ-πολύ μικρότερος, όσο αγαθή και αν ήταν η διάθεσή του και ειλικρινείς οι προθέσεις του. Ο παραδοσιακός εκδότης αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει αυτό το οικονομικό (επί της ουσίας) πρόβλημα, το οποίο (ευτυχώς) στα ιντερνετικά μέσα δεν υφίσταται.

 

 

[Alter]

η μεγαλυτερη διαφορα της εποχης των φορουμ, internet, e-shopping κτλ, με την πριν ιντερνετ εποχη ειναι ακριβως Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ.. κι εγω αγοραζω μηχανηματα, κιθαρες και παει λεγοντας απο πιτσιρικας. θυμαμαι λοιπον ποσο ασχετος ημουν τοτε, ποσο δυσκολο ηταν να πληροφορηθεις σωστα, να αγορασεις αυτο που πραγματικα χρειαζοσουν χωρις να σε εκμεταλλευτει καποιος κτλ. τωρα η εποχη του φυκια για μεταξωτες κορδελες εχει περασει. ο καθενας μπορει να ψαξει λιγο online, να μαθει, και αν στην πορεια γνωρισεις και πεντε ανθρωπους σε ενα φορουμ και κανετε και παρεα τοσο το καλυτερο. υπερβολες και καταναλωτικα κολληματα και παλια υπηρχαν. γενικα εγω μονο κερδος βλεπω σε ολη αυτη την ιστορια..

[bloody_sunday]

Δηλ. ένας επαγγελματίας θα πει κάποιο μυστικό του σε άλλο επαγγελματία (το έκανα εγώ σήμερα) επειδή έτσι κρίνει ότι πρέπει να κάνει προκειμένου να εξυπηρετηθεί μία ανώτερη αναγκαιότητα. ΠΟΤΕ (με τέσσερα κεφαλαία γράμματα) δε θα το κάνουν για να το δει ένας ερασιτέχνης ή ένας χομπίστας, ΕΙΔΙΚΑ στον επιστημονικό τομέα.

 

Διαφωνώ, και φυσικά έχω παραδείγματα. Ας πούμε στην δικιά μου δουλειά υπάρχουν αρκετά δημόσια (δηλαδή ανοιχτά και προσβάσιμα από τον καθένα) φόρουμ συζητήσεων που κάποιος ζητάει βοήθεια πάνω σε δύσκολα ζητήματα στατιστικής, μορφομετρίας, θαλάσσιας βιολογίας, ιχθυολογίας κλπ. και αυτή του παρέχεται ελεύθερα από ειδικούς του είδους, οι οποίοι φυσικά είναι επώνυμοι, και αποτελεί μάλιστα αφορμή για δημόσια συζήτηση που προωθεί τη συλλογική γνώση.

 

Εννοείται πως δεν μιλάω για εξτρίμ παραδείγματα εμπορικών μυστικών. Εννοείται πως η Coca Cola ΠOTE (εδώ κολλάνε τα τέσσερα κεφαλαία γράμματα που αναφέρεις) δεν πρόκειται να παραδώσει στο κοινό τη συνταγή της, η KFC τη δικιά της, η Eventide τους αλγόριθμους των racks της, η A πετρελαιοβιομηχανία τη μυστική μέθοδο παραγωγής ντίζελ χωρίς θείο κλπ.

 

Δηλ. όλοι εσείς (εμείς) που είδατε το It Might Get Loud, τι παραπάνω μάθατε για τα μυστικά οποιουδήποτε από τους τρεις πρωταγωνιστές; Ενα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ μάθατε, διότι δεν είπαν τίποτα (και πολύ καλά έκαναν).

 

Φυσικά, διότι δεν ήταν αυτό το αντικείμενο. Ο σκηνοθέτης το είχε δηλώσει από την αρχή πως ούτε ο ίδιος ήθελε να φτιάξει μια πανηλίθια ταινία αποκλειστικά για κιθαροgeeks, και πως ούτε οι ίδιοι μάλλον θα δέχονταν κάτι τέτοιο γιατί θα το θεωρούσαν άχρηστο. Στον μουσικό τομέα όμως έχει παρατηρηθεί πολλές φορές να μιλούν άνετα για τα εργαλεία τους και οι ίδιοι, και πάρα πολλοί άλλοι. Και στην φωτογραφία, επίσης. Για παράδειγμα έχω ένα ωραιότατο βιβλίο του National Geographic που είναι γεμάτο από τέτοιες περιπτώσεις πολυβραβευμένων διάσημων φωτογράφων που κάνουν ακριβώς αυτό: David Alan Harvey, James Stanfield, Annie Griffiths Belt, Sam Abell, Chris Johns, Jodie Cobb κλπ.

 

 

[trolley]

 

Τι να γίνει bloody μου; Διαφωνούμε. Κάποιος έχει δίκηο και κάποιος όχι.

 

:) :) :)

[ez]

Τι να γίνει bloody μου; Διαφωνούμε. Κάποιος έχει δίκηο και κάποιος όχι.

 

:) :) :)

 

Όχι απαραίτητα  ;D...

[philosophos]

Τα πάντα ξεκινάνε από την ''φιλοσοφία'' και την οπτική γωνία που αντιμετωπίζει κάποιος τα πράγματα.

Δηλαδή σε όλα τα επαγγέλματα και τις τέχνες, υπάρχουν κρυψίνοι και διαμοιραστές.

Αν βλέπεις τον άλλον ανταγωνιστικά και κοντόφθαλμα, είναι σίγουρο πως θα είσαι σφίγγα.

Αν μάλιστα ιδιωτεύει και στον περιβάλλοντα χώρο σου και στο ίδιο αντικείμενο, σιγά και μην τον βοηθήσεις.(Η μία αντιμετώπιση.)

Όμως δεν είναι όλοι έτσι, ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Η προσωπική μου πείρα και η παρατήρηση των φίλων και γνωστών, αλλά και αγνώστων, μου έχει δείξει πως στις περισσότερες των περιπτώσεων ανταποκρίνονται στο cry for help όταν αυτό τους ζητείτε.

Παλιοχαρακτήρες που νομίζουν ότι κατέχουν τα μυστικά κάποιας αρχέγονης αλήθειας και που δεν δίνουν στον άγγελό τους νερό, επίσης υπάρχουν.

Η γνώση, όποια και αν είναι αυτή, πρέπει να διαδίδεται.

Δεν έχω δει στο πέρασμα των χρόνων, κρυψίνο, να προοδεύει σε κανένα τομέα του βίου του, πιο πολύ από τους απλοχεροδιαμοιραστές.(Έχουν δε και λιγότερους φίλους.Οι κρυψίνοι ντε.)

Δεν έχω ακούσει για μυστικό στην τέχνη (της ζωής μέχρι της μαγειρικής), που να το ξέρει μόνο ένας.(Πως να το ακούσω, αφού δεν θα το έλεγε? :))

Τέλος για να μην αρχίσω να αραδιάζω παραδείγματα προς επίρρωση, παραπέμπω σε συνεντεύξεις και ντοκυμαντέρ, στο χαζοκούτι και στο διαδίκτυο, όπου καλλιτέχνες και επαγγελματίες κάθε είδους, με χαρά αναλύουν μπροστά στις κάμερες τα ''μυστικά'' τους, από τον εξοπλισμό τους μέχρι την τεχνική τους. Για να μην αναφέρω, πως και πάρα πολλοί κορυφαίοι και όχι μόνο, κάθε είδους, συγγράφουν κιόλας περί των ''απόκρυφων''  και σκοτεινών περιοχών των τεχνών τους.

Όλες οι άλλες απόψεις (δημοκρατικά τελείως) είναι απλώς για να λέγονται. ;) (Και με βάσιμη πιθανότητα, από κρυψίνους.) :)

 

@al6sjackson

Όσο ψάχνεις βρίσκεις.

Κάνε εσύ αυτό που γουστάρεις και μην περιμένεις εύγε και συγχαρητήρια από κανέναν.

Αν η κοπέλα σου δεν βρίσκει νόημα και σε άλλα που κάνεις, στείλτην. :)