Don't believe-acoustic version

[kguitar]

Πολύ ευχάριστο, εξαιρετική ηχοληψία επίσης! Πολύ ζεστές οι ακουστικές! Με τι μικρόφωνο ηχογραφήθηκαν?

 

Η ηχογραφηση Σπυρο ειχε γινει στο Q studio, καπου στο Πολυγωνο (δεν ξερω αν υπαρχει πια, ειχα δει σε αγγελια εδω πριν καποιο καιρο οτι το πουλαγε). Ο Μανος (ηχοληπτης) ειχε κανει εξαιρετικη δουλεια.

 

Ευχαριστουμε για τα καλα λογια.

 

Audiokosta σε καταλαβαινω οπως το λες, ομως το σχημα ηταν τελειως ακουστικο και σιγουρα ηταν και καποιο ρισκο η επιλογη καποιων διασκευων, αλλα πιστευω οτι τα υπηρετησαμε οπως μπορουσαμε  ;)

[ignantios]

πολυ ωραιο μπραβο............

[playloud]

Ωραιος ηχος και παιξιμο, απλα, ειναι λιγο "αποστειρωμενο". Σα να ναι καποιο αλλο κομματι με τους στιχους και τη μελωδικη γραμμη του Don't Believe A Word.

Ο Κωστας αναφερεται σ αυτο το "cry out" που κανει ο Lynott (και σε πολλα αλλα κομματια βλ. Got to give it up) και αυτο δεν παιζεται με τιποτα.

Οχι οτι θα το περιμενα αυτο ουτε απο εσας ουτε απο κανεναν αλλα να, σαν παρατηρηση (observation).

Απλα το δικο σας, δεν μου βγαζει καμμια θλιψη, ισως να ναι και η προφορα.

Παραθετω μια ζωντανη δικια μας, καποια τυχαια βραδυα που καποιος φιλος τραβαγε. ΔΕΝ το κανω για συγκριση, απλα επειδη ειναι το ιδιο κομματι. Η δικια μας προσεγγιση ειναι πιο πολυ Live-Life και Norum

 

[Sakis_Gallo]

Μπράβο παιδιά, όμορφο. Όλα καλά, όλα ωραία και κιθάρες και φωνές (αμφότερες) και όλα....

Συγγνώμη που θα το πω όμως αλλά όταν το φωνάζει ο Lynott (δεν θα βάλω λινκ), να, δεν ξέρω, ένα σφίξιμο, ένας κόμπος κάτι τις. Δύσκολο, πολύ δύσκολο να το ακούσω από αλλού.

Ισως γιατί το φώναξα από τα μικράτα μου και το "χτύπησα" νωρίς στα κύτταρα μου και ξέρω γίνομαι λίγο κάφρος (που σαι ρε Τάκη να βοηθήσεις λίγο) που κάθομαι και συγκρίνω αλλά δεν μπόρεσα.

Παραμένει ωραίο και σημασία μη μου δίνετε ............. :-\

 

+2112

 

εμενα μου ακουγετε σαν καψουρο μπαλαντα....

επισης νιωθω οτι απλα τραγουδατε χωρις να εχετε καταλαβει τι λενε οι στιχοι..

 

[RayDTutto]

Ρε playloud man, σαν την εκφραστικότητα του Lynott δεν υπήρχε, υπάρχει ούτε θα υπάρξει...

Τι να λέμε τώρα, το Sarah, που τη βλέπεις τη μικρή και το χαμόγελο του Phil, ή to Cold Sweat, που είναι λες και παίζει τα δικά σου λεφτά.

Για το Got to give it up, δε λέω καν... Πονάει...