Αμφιλεγόμενα άλμπουμ-είναι τόσο ''χάλια'' τελικά?

[John Goumis]

 Στην μακροχρόνια ιστορία της ευρύτερης rock, έχουν κυκλοφορήσει από τις σημαντικότερες μπάντες-εκφραστές του είδους- πολλές φορές άλμπουμ τα οποία έχουν χαρακτηριστεί από το ευρύ κοινό ''αμφιλεγόμενα'' (και πολλές φορές ''πατάτα''  ;D), είτε επειδή δεν έπιασαν τα στάνταρντς των κλασσικών τους, είτε επειδή όντας καταξιωμένες, ακουλούθησαν μια πιο πειραματική γραμμή πλεύσης!

 

 Στόχος του παρόντος thread ΔΕΝ είναι να βγάλουμε το...φτυάρι και να αρχίζουμε να ''θάβουμε'' δίσκους, αλλά το αντίθετο: να ποστάρουμε άλμπουμ τα οποία, αν και στην αρχή είχαν χαρακτηριστεί ''απογοητευτικά'' κ.τ.λ. τελικά να βρίσκουμε ότι μας αρέσουν και δεν είναι και τόσο ''μάπα'' τελικά! Άλλωστε, μετά από κάποια χρόνια από την επίσημη κυκλοφορία, φεύγει η πρώτη ''ξινίλα'' και επανέρχεται η...ψυχραιμία  ;D Οπότε ίσως τελικά να μπορούμε να τα κρίνουμε καπως πιο επιεικά! Πείτε αν θέλετε και ένα-δυο λόγια για το εν λόγω άλμπουμ και φυσικά τονίστε τις τυχόν κομματάρες να γουστάρουμε όλοι μαζί!!  8)

 

-Φυσικά τέτοιου είδους θέματα είναι καθαρά υποκειμενικά και ο καθένας λέει απλά την άποψή του!!!-

 

Λοιπόν ας κάνω την αρχή:

 

Dream Theater - Falling Into Infinity

 

 

Πλέον το μόνο DT που μπορώ να ακούσω  ;D  Ευθύ, άμεσο, χωρίς ατελείωτα ριφφ σε εφτάχορδη και τεχνικά αλλά ανούσια μέρη...φοβερά ROCK τραγούδια, μελωδία, ακούγεται ΠΟΛΥ ευχάριστα! Ακόμα και τα μεγάλα κομμάτια (new millenium, Lines in the sand (ΣΟΛΑΡΑ)- trial of tears) είναι πολύ ουσιώδη, δεν καταλαβαίνω πότε περάσανε 10 λεπτά! Hollow years (υπέροχη μπαλάντα) You not Me (ροκιά ala Desmond Child)..θα τα γράψω όλα..

Δυστυχώς, μάλλον επειδή η συγκεκριμένη κατεύθυνση ξένισε τους οπαδούς, στην συνέχεια το γύρισαν σε εντελώς metal-oriented φάση για να πάνε στα σίγουρα, με αποτέλεσμα τον διωγμό του Derek Sherinian  :'( ...φυσικά οι πιο μεταλάδες θα προτιμούν τον Rudess, δεκτόν, αλλά εμένα προσωπικά μου άρεσε πολύ αυτή η κατεύθυνση!!

 

Deep Purple - The battle rages on

 

 

Παντού έχω διαβάσει τα χειρότερα για αυτόν τον δίσκο!!  :o Βέβαια, ίσως να μην είμαι πολύ αντικειμενικός, καθώς ήταν από τα πρώτα άλπουμ που άκουσα ever! Ξέρω ότι το κλίμα μεταξύ μελών στο δίσκο ήταν κάπως...αρρωστημένο  ;D ,σίγουρα δεν είναι in rock (τί είπα τώρα  ::) ), σίγουρα παρουσιάσαν πολλά και ενδιαφέροντα στην Steve Morse-era, αλλά, εκτός της ιστορικής του σημασίας ως το τελευταίο άλμπουμ του mk II line-up, νομίζω ρε παίδες ότι έχει πολύ καλά τραγούδια (καλά για το ''Anya'' δεν το συζητάμε καν) όπως το ομότιτλο, το solitaire, το time to kill, twist in the tail...εγώ πάντως το ακούω πολύ ευχάριστα  8)

 

Judas Priest - Jugulator

 

 

Εδώ δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα... Αποκλείεται ο βαμμένος priest-άκιας να αποδεχθεί το εν λόγω άλμπουμ (ή μήπως τον ήχο του ή το ότι δεν τραγουδάει ο Halford??). Φυσικά όλοι έδωσαν τα εύσημα στον Tim ''Ripper'' Owens για την φωνάρα του, όχι όμως και τις ευλογίες τους...Η άποψή μου είναι ότι ο δίσκος έχει πολύ καλά κομμάτια, προσωπικά δεν είμαι της άποψης ''Halford ή τίποτα'', αλλά και εμένα ο...''pantera-οειδής'' ήχος δεν μου άρεσε καθόλου (για priest). Κατά τα άλλα, θεωρώ κομμάτια όπως bullet train, burn in hell και άλλα ότι κοσμούν την δισκογραφία των priest, το δε catherdal spires, από τα καλύτερα κομμάτια τους ever...

 

Iron Maiden - No prayer for the dying

 

http://4.bp.blogspot.com/_TgGZ80B5DXU/TEo_wO3L4BI/AAAAAAAAAJ0/GkxKiuOvanU/s1600/Iron+Maiden+-+No+Praying+For+The+Dying.jpg[/img]

 

Θεωρείται το πρώτο απογοητευτικό άλπμουμ των Maiden...καλά λογικό να μην ικανοποίησε αφού προηγήθηκαν 7 δίσκοι-ορόσημα...Αλλά αυτός ο δίσκος έχει μια ''χαλαρότητα'' που μεταφράζεται κάπως σε hard rock, καθώς οι άνθρωποι ''κλάταραν'' από τις περιοδίες, την δημιουργία προοδευτικών συνθέσεων, την εξιστόριση του ''καλού vs κακού'' και του έβδομου γιού του έβδομου γιού κ.τ.λ. κ.τ.λ.... ;D  Επομένως αναπόφευκτα το γύρισαν σε πιο απλές φόρμες και το αποτέλεσμα βγηκε πολύ πιο rock! Σίγουρα υπάρχουν 1-2 fillers, αλλά εγώ περνάω φίνα πίνοντας την μπυρίτσα μου ακούγοντας tailgunner, holy smoke, hooks in you, Bring your daugher...(εντελώς κουλό για maiden, αλλά...μαμεί!!)...ε υπάρχει το ομότιτλο το public enema number one και το mother russia για τους maiden-άδες (και εγώ maidenάς είμαι όμως).  ;D

-Α, και το ''γρέζι'' στη φωνή του Bruce τα σπάει.

 

Αυτά από εμένα προς το παρόν....αν δεν καταθέσετε τα δικά σας, απειλώ ότι θα επανέλθω σύντομα!  8)

 

[trolley]

 

Αυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε μετά το The Wall, κάτω από το καθεστώς εσωτερικών συγκρούσεων στη μπάντα, οι οποίες οδήγησαν στην αποχώρηση του Waters. Σχεδόν κανείς δεν τον αναφέρει πλέον, αλλά... ήταν όντως τόσο κακός; Μάλλον απίθανο, ειδικά αν σκεφτείς ότι πολλά από τα θέματά του χρησιμοποιήθηκαν στη κινηματογραφική ταινία "Pink Floyd - The Wall". Κρίμα για το δισκάκι.

 

 

[Nestoras]

 

... ήταν όντως τόσο κακός;

Ναι.

[Earendil]

Για το Falling Into Infinity και την κάπως ερμαφρόδιτη μουσική του κατεύθυνση θυμάμαι αμυδρά απ' την εποχή που καιγόμουν με Theater ότι πιθανότατα οι κύριοι ένοχοι ήταν η EastWest, η τότε εταιρία τους, και ο παραγωγός του album Kevin Shirley.

 

Για μένα δικαίως είναι ένα αμφιλεγόμενο album γιατί ακόμα και τα καλά του τραγούδια είναι παιγμένα...νιανιά: Αν ακούσει κανείς τα Trial Of Tears, Hollow Years, Lines In The Sand, Peruvian Skies πρώτα στο Once In A Livetime και μετά στο Falling Into Infinity, μάλλον θα θέλει να κάψει τα αυτιά του. Και εντάξει, η εταιρεία μπορεί να θέλει ό,τι θέλει (δηλ. ραδιοφωνατζίδικες καταστάσεις), οι Theater νύσταζαν; ;D

 

 

Τώρα για το No Prayer For The Dying...με κίνδυνο να γίνω δυσάρεστος θα πω ότι έχει πολύ καλύτερη παραγωγή και πολύ λιγότερα fillers από τους ορισμένους δίσκους των Maiden που είχαν προηγηθεί, kate me. Δεν είναι το καλύτερό τους, δεν είναι καν το αγαπημένο μου...αλλά σώζεται.

 

 

 

 

 

 

 

Έχω την εντύπωση ότι το ...And The Circus Leaves Town δεν τα είχε πάει καλά ούτε εμπορικά, ούτε από πλευράς κριτικών (Bloody, το input σου κρίνεται αναγκάιο ;D).

Ίσως πράγματι να μην έχει ούτε τον τσαμπουκά ούτε την "top of our game" αίσθηση που άφηνε το Welcome To Sky Valley που είχε προηγηθεί, αλλά έχει ένα κάρο καλά κομμάτια και μια φλου μελαγχολία που...πως να το πω κόσμια...δε σ' αφήνει να βαρεθείς.

Άσε που προσωπικά νομίζω ότι σαν δίσκος προλαβαίνει να "εξελιχθεί" περισσότερο από το WTSV, παρόλο που πρέπει τα δυό τους να είναι αρκετά κοντά σε total running time αν εξαιρεθούν οι σιωπές του Spaceship Landing...

[RayDTutto]

(Εντάξει μια πλάκα είπα να κάνω κι εγώ...)

[John Goumis]

  Μιας και ο φίλος trolley έκανε πάσα για Pink Floyd (και εμένα μου αρέσει το final cut, αλλά πιστεύω ότι είναι άλμουμ για ακρόαση μόνο όταν έχεις...κάργα Water-ική διάθεση  ;D) παραθέτω το επίσης ''αμφιλεγόμενο''

 

Α momentary lapse of reason

 

 

Ακούγεται ευχάριστα το καλοκαιράκι σε beach bar με κοκτέηλ  ;D

Πέρα από την πλάκα, ο δίσκος αν και έχει παραγωγή κάργα '80-ίλα, αν ξεχάσουμε το λογότυπο ''pink floyd'' και το αντικαταστήσουμε με ''David Gilmour'' (αφού στην ουσία πρόκειται περισσότερο για σόλο δουλειά του Gilmour  ;D ) δεν νομίζω να μην περάσουμε καλά με τα learning to fly, sorrow (κομματάρα), on the turning away και one slip...

 

Earendil σωστή η παρατήρηση σου για τα κομμάτια του falling.. , εμένα μ'αρέσουν και στο δίσκο..ούτε στο no prayer... θα διαφωνήσω!

 

[lgbesios]

 

... ήταν όντως τόσο κακός;

 

 

Ναι.

 

 

Κακός δεν είναι,  αδικημένος  ναι ,λίγο το μπάχαλο όσο αφορά τις σχέσεις των μελών τις μπάντας  λίγο η απουσία του  R. Wright λίγο το οτι  αυτόματα συγκρίθηκε με το προηγούμενο μεγαλοπρεπές The Wall που δεν θα έπρεπε  γιατί θεματολογικά είναι η συνέχεια του,  έμεινε πιο  πίσω. Απο την άλλη  καλοστημένο είναι ωραία  μουσικά θέματα έχει,  στιχουργικά  μια χαρά , και έχει και καλύτερη παραγωγή  για μένα, απο το the wall

 

[dvat]

To Falling Into Infinity είναι δισκάρα. Πάντα μου άρεσε , πάντα απορούσα γιατί το έθαβαν... Ήταν soft λέει... Δηλαδή το Images.... πόσο πιο heavy ήταν? Και στην τελική τι κόμπλεξ είναι αυτό με τα 'σκληρά' ακούσματα? Διαγωνισμό brutality κάνουμε? Μουσική είναι ρε παιδιά και μάλιστα με υπέροχα τραγούδια. Lines In The Sand, Hollow Years και Take Away My Pain ΔΕΝ γράφονται κάθε μέρα...

 

Για τους Floyd, παραδέχομαι ότι το Final Cut δεν μου αρέσει. Το Momentary... μου άρεσε από την άλλη...

[Superfunk]

(Εντάξει μια πλάκα είπα να κάνω κι εγώ...)

 

αυτο το αλμπουμ ,που φιγουραρει στις περισσοτερες λιστες με τα σημαντικοτερα αλμπουμ ολων των εποχων,τι δουλεια εχει σε αυτο το Thread ? :o

 

μηπως το μπερδεψες με αυτο?

 

 

το οποιο ειναι μεν αμφιλεγομενο αλλα προσωπικα το θεωρω ακομα καλυτερο.... ;D

[lgbesios]

αυτο το αλμπουμ ,που φιγουραρει στις περισσοτερες λιστες με τα σημαντικοτερα αλμπουμ ολων των εποχων,τι δουλεια εχει σε αυτο το Thread ? :o

 

μηπως το μπερδεψες με αυτο?

 

 

το οποιο ειναι μεν αμφιλεγομενο αλλα προσωπικα το θεωρω ακομα καλυτερο.... ;D

 

+ 1000  ;D