Προς το περιεχόμενο

Social Network


RayDTutto

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Παρότι το facebook ως κοινωνικό φαινόμενο μου προκαλεί απόλυτη αηδία, πήγα και είδα την ταινία μόνο και μόνο λόγω του Fincher ο οποίος ομολογουμένως χειρίστηκε το θέμα άψογα και χωρίς να ξεφεύγει πολύ προς "εύκολες" κατευθύνσεις (π.χ. ο πιτσιρικάς που πλούτισε και έχασε την ανθρωπιά του, η μαζική υστερία για το fb και τα επακόλουθά της κλπ).

 

Πιστεύω ότι η εικόνα που δίνει η ταινία για τα Ivy League πανεπιστήμια των ΗΠΑ είναι αρκετά ακριβής και σφαιρική: περιβάλλοντα όπου ενθαρρύνεται η επιχειρηματικότητα και ο ανταγωνισμός, άτομα με ευφυΐα αλλά και focus σε κάποιο στόχο, υπεροψία, final clubs κλπ. Η περιγραφή του Zuckerberg ανταποκρίνεται στο (όχι ιδιαίτερα κολακευτικό) στερεότυπο του nerd που περιμένει κανείς να συναντήσει σε τέτοιους χώρους, αλλά δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι είναι fact και τι είναι fiction στην όλη υπόθεση.

 

Πιστεύω επίσης ότι οποιαδήποτε αντιπαράθεση με την Ελληνική πραγματικότητα είναι ατυχής. Πρόκειται για σύγκριση δύο εντελώς ανόμοιων καταστάσεων, όσον αφορά τον τρόπο επιλογής φοιτητών, τα ερεθίσματα, το επίπεδο εκπαίδευσης, τις δυνατότητες χρηματοδότησης κλπ. Το να αισθανθεί κανείς μελαγχολία συγκρίνοντας την κατάσταση αυτή με την Ελλάδα είναι παρόμοιο με το να αισθανθεί ευφορία μετά από την παρακολούθηση ντοκιμαντέρ για την εκπαίδευση στη Σομαλία. Σ' αυτό το θέμα, πολύ περισσότερα έχουμε να διδαχτούμε παρακολουθώντας τη λειτουργία των πανεπιστημίων σε κάποια από τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι αρχικές συνθήκες είναι παρόμοιες με τις ελληνικές αλλά το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να διαφέρει όσο η μέρα με τη νύχτα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 105
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Η γνωστή, κλασσική γκρίνια περί ελληνικής οικονομίας και πανεπιστημίων δεν θα μπορούσε να λείψει ΚΑΙ από αυτήν την συζήτηση . ::)

 

Θαρρώ ότι αυτή η γκρίνια δε θα λείψει από καμία σοβαρή συζήτηση, για τα επόμενα είκοσι χρόνια τουλάχιστον, καθώς όλο και περισσότερο θα καταδυόμαστε στον ωκεανό των επιπτώσεων της κακής ελληνικής αντίληψης για τα πανεπιστήμια αλλά και το οικονομικό γίγνεσθαι.

 

Επειδή διακρίνω (ενδεχομένως εσφαλμένα) μια μισογυνιστική στάση και το αποδίδω στο ότι δεν ολοκλήρωσες την ανωτέρω σκέψη σου, περιμένω με ενδιαφέρον να το κάνεις. Νομίζω θα ήταν προτιμότερο από την γνωστή μάχη 'είναι η Ελλάδα Ζιμπάμπουε ή όχι?'.

 

Επιβεβαιώνω ότι η Ελλάδα δεν είναι Ζιμπάμπουε. Είναι κάτι το μοναδικό στον πλανήτη, με τις νέες γυναίκες να έχουν σοβαρά προβλήματα προσαρμοστικότητας σε οποιαδήποτε πραγματικότητα δεν περιλαμβάνει άφθονο και άκοπο χρήμα.

 

Ερώτηση: Εσύ ,εγώ, κάποιος άλλος από εδώ μέσα, είχε-έχει μια ριζοσπαστική-καταπληκτική-γουάου-σούπερ ντούπερ-καινοτόμα-προχώ-άουτ οφ σπέις ή και απλή ιδέα που του έκοψαν τα φτερά και δεν μπόρεσε να την υλοποιήσει ?

 

Εδώ κάνεις ένα πολύ συνηθισμένο λάθος. Οι super-duper-wow ιδέες συνήθως (όχι πάντα) δεν είναι το αποτέλεσμα της εργασίας ενός ανθρώπου αλλά μίας ομάδας ανθρώπων που εργάζονται κάτω από κοινά αποδεκτό πλαίσιο. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν έχουμε super-duper-wow ιδέες, εδώ και πολλά χρόνια: δε συνεργαζόμαστε. 1-0 υπέρ των Αμερικανών λοιπόν.

 

Το αμερικάνικο σύστημα παιδείας, ξέρεις σε τι ποσοστό του πληθυσμού του απευθύνετε?

Ξέρεις πόσοι είναι αναλφάβητοι στις USA?  Γνωρίζεις ότι θεωρούνται από τους πιο αμόρφωτους λαούς (εκτός από αδαής ) στον πλανήτη γη?

 

Εσύ γνωρίζεις πόσοι είναι αναλφάβητοι στην Ελλάδα; Και όχι μόνο από την άποψη των γραμματιζούμενων, αλλά ακόμη και από άλλες, εντελώς χειροπρακτικές (αν μου επιτρέπετε τον όρο) απόψεις, π.χ. δεν καταλαβαίνουν πως δουλεύει η ηλεκτρική κουζίνα τους ή η ντουζιέρα τους; 2-0 υπέρ των Αμερικανών.

 

Ξέρεις -που ξέρεις σίγουρα- ποιοι ήταν πρόεδροί τους τα τελευταία 20 χρόνια ας πούμε?

 

Τους χάρισες το παιγχνίδι με αυτό που έγραψες. Θα έπρεπε να βάλω τα ονόματα των ελλήνων επιφανών πολιτικών της τελευταίας 20ετίας, αλλά απαγορεύεται η δημοσίευση πορνογραφικού υλικού στο site.

 

Καλημέρα και από μένα.

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτή η αντιπαράθεση και η εχθρότητα προς την Αμερική, μου θυμίζει τους αγράμματους των περασμένων δεκαετιών, που σου έκαναν την εξής ερώτηση:

 

"Εσύ τι ακούς, Ελληνικά ή Ξένα;"

 

Ξένα = Μια θάλασσα από επιλογές, από free Jazz μέχρι Πολυνησιακά κρουστά  ;D

 

Ελληνικά = Μια χούφτα σκυλάδες και 2-3 "μουσουργοί" της συμφοράς.

 

 

Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τους Αρχαίους, οι οποίοι ήταν για κάμποσα χρόνια η... Αμερική της εποχής τους. Και φυσικά, αφού είχαν ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ αυτονομία, κατάφεραν να αναπτύξουν και τον Πολιτισμό τους, έναν Πολιτισμό που αποτελεί τη βάση του λεγόμενου σύγχρονου Δυτικού πολιτισμού.

 

Αντίθετα εμείς εδώ στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ, βρε δε βαριέ- βρε δε βαριέσαι αδερφέ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Είναι πάντως χαρακτηριστικά Ελληνικό το να τοποθετούμε τον οποιοδήποτε άλλο απέναντι και να ξεκινάμε ένα γαϊτανάκι επιχειρηματολογίας "Ελληνες Vs The rest of the world". Και κάτι λέει αυτό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και τότε γιατί τους υποστηρίζεις τους κερατάδες?

Να πάνε να κουρεύονται  >:( (μαζί με τη Μερκελ, στο ίδιο κομμωτήριο).

 

Ποιους υποστηρίζω και που είναι η αντίφαση ? Εξήγησέ μου αν θες, γιατί σε έχασα.

If you want to be a hippie...you 're too late.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Εδώ κάνεις ένα πολύ συνηθισμένο λάθος. Οι super-duper-wow ιδέες συνήθως (όχι πάντα) δεν είναι το αποτέλεσμα της εργασίας ενός ανθρώπου αλλά μίας ομάδας ανθρώπων που εργάζονται κάτω από κοινά αποδεκτό πλαίσιο. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν έχουμε super-duper-wow ιδέες, εδώ και πολλά χρόνια: δε συνεργαζόμαστε. 1-0 υπέρ των Αμερικανών λοιπόν.

 

Εσύ γνωρίζεις πόσοι είναι αναλφάβητοι στην Ελλάδα; Και όχι μόνο από την άποψη των γραμματιζούμενων, αλλά ακόμη και από άλλες, εντελώς χειροπρακτικές (αν μου επιτρέπετε τον όρο) απόψεις, π.χ. δεν καταλαβαίνουν πως δουλεύει η ηλεκτρική κουζίνα τους ή η ντουζιέρα τους; 2-0 υπέρ των Αμερικανών.

 

Τους χάρισες το παιγχνίδι με αυτό που έγραψες. Θα έπρεπε να βάλω τα ονόματα των ελλήνων επιφανών πολιτικών της τελευταίας 20ετίας, αλλά απαγορεύεται η δημοσίευση πορνογραφικού υλικού στο site.

 

Καλημέρα και από μένα.

 

Για την πρώτη παράγραφο, εάν εννοείς ότι για ένα παρεμφερή project που διενεργείτε στο Ηράκλειο και στην Θεσσαλονίκη π.χ , ή ακόμα και στο ίδιο πανεπιστήμιο, δεν υπάρχει σύνδεση, ούτε καν ενημέρωση στις δύο ομάδες, ώστε να προκύψει και συνεργασία, πάω πάσο. 1-0 για τους αλλοδαπούς.

Αν εννοείς για μεμονωμένες μονάδες, δεν εμποδίζει κανείς εσένα, να πεις την ιδέα σου σε εμένα στον χ ψ άλλο και να συνεργαστούμε. Εκτός αν εννοείς την νοοτροπία του <<μην τυχόν και επωφεληθεί και κάποιος άλλος>>, από την δική μου ιδέα. Τότε πάσο και εδώ.

 

Αναλφάβητοι νοούνται αυτοί που δεν έχουν πρόσβαση στην δημόσια ''δωρεάν'' παιδεία.

Η επίκτητη γνώση δεν αποτελεί εχέγγυο, πως θα χειριστώ σωστά καμία ηλεκτρική μου συσκευή.( Συν ότι οι οδηγίες είναι στα αλλοδαπά. ;D)

 

Όσο για το τελευταίο που λες, η απάντηση έχει δοθεί ήδη παρακάτω:

 

Αυτά φίλε μου προσπαθούν -και πετυχαίνουν- να εφαρμόσουν και εδώ και παντού.

 

Και για την πολιτική και για την παιδεία.(Συνεχίζεις να μην με προσέχεις  ;D.)

 

 

If you want to be a hippie...you 're too late.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το αμερικάνικο σύστημα παιδείας, ξέρεις σε τι ποσοστό του πληθυσμού του απευθύνετε?

Ξέρεις πόσοι είναι αναλφάβητοι στις USA?

Γνωρίζεις ότι θεωρούνται από τους πιο αμόρφωτους λαούς (εκτός από αδαής ) στον πλανήτη γη?

 

Έτυχε πριν κάποια χρόνια στα πλαίσια μίας εργασίας στο μεταπτυχιακό να επεξεργαστώ κάποια επίσημα στατιστικά για το μορφωτικό επίπεδο της Αμερικής την δεκαετία του 90 (κάπου τα έχω ακόμα). Αν βλέπατε τα ποσοστά θα σας έπεφταν τα μαλλιά. Ειδικά σε πολιτείες του αμερικάνικου νότου, σαν το Τέξας, υπήρχε μεγάλο ποσοστό νέων που δεν ολοκλήρωνε κάν το λύκειο. Το ποσοστό αυτών που αποκτούσαν ανώτερη μόρφωση, διδακτορικό ή φοίτηση σε κάποιο από τα διάσημα πανεπιστήμια, ήταν τόσο μικρό που αν το μεταφράζαμε στα ελληνικά μεγέθη θα χώραγαν όλοι σε ένα περίπτερο.

 

Μην γενικεύετε συμπεράσματα από ταινίες που αναφέρονται στο Χάρβαρντ. Δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα ούτε στο απειροελάχιστο. Απλά εδώ δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο και πως θα μπορούσε άλλωστε.

 

Επιβεβαιώνω ότι η Ελλάδα δεν είναι Ζιμπάμπουε. Είναι κάτι το μοναδικό στον πλανήτη, με τις νέες γυναίκες να έχουν σοβαρά προβλήματα προσαρμοστικότητας σε οποιαδήποτε πραγματικότητα δεν περιλαμβάνει άφθονο και άκοπο χρήμα.

 

Εδώ υπερβάλεις.

 

Εδώ κάνεις ένα πολύ συνηθισμένο λάθος. Οι super-duper-wow ιδέες συνήθως (όχι πάντα) δεν είναι το αποτέλεσμα της εργασίας ενός ανθρώπου αλλά μίας ομάδας ανθρώπων που εργάζονται κάτω από κοινά αποδεκτό πλαίσιο. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν έχουμε super-duper-wow ιδέες, εδώ και πολλά χρόνια: δε συνεργαζόμαστε. 1-0 υπέρ των Αμερικανών λοιπόν.

 

Η καλή ιδέα εδώ, είτε από ομάδα είτε από έναν μόνο, δεν βρίσκει πρόσφορο έδαφος γιατί δεν έχει αρκετά μεγάλο αρχικό target group και γιατί για να φτάσεις στο σημείο να την βγάλεις προς τα έξω πρέπει να περάσεις από τον Άννα στον Καϊάφα. Πνίγεται στην γέννηση. Μεταξύ άλλων....

Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Επιτρέψτε μου να συνεχίσω την off topic συζήτηση καθώς δεν έχω δει την ταινία...

 

Η γνώμη μου είναι ότι η "δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας" και η γραφειοκρατία φέρουν μικρό μερίδιο της ευθύνης για την εσωστρέφεια (και εν τέλει την παραγωγική ανεπάρκεια) των Ελληνικών πανεπιστημίων.

Σαφώς και υπάρχουν σιχαμερές εξαιρέσεις ... όπου το σύστημα "τρώγεται" να αποβάλλει δραστηριότητες με επιχειρηματική διάσταση, αλλά στο σύνολό του πιστεύω ότι το κύριο πρόβλημα είναι ο εγκλωβισμός των επιστημόνων (από τους φοιτητές μέχρι τους καθηγητές) σε ένα φαύλο κύκλο έλλειψης οράματος/ελπίδας <---> επιστημονικής μετριότητας.

Επίσης είναι λανθασμένη η εντύπωση ότι "στο εξωτερικό" τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Υπάρχουν πράγματι μεγάλα πανεπιστήμια όπου μεγάλες επιχειρήσεις κάνουν ουρές απ έξω για να πάρουν ιδέες, κόσμο και υπηρεσίες αλλά αυτά είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Εξάλλου, κι εδώ και παντού υπάρχουν ομάδες, εργαστήρια, και άνθρωποι με διεθνή προβολή και με διεθνείς σχέσεις (και πουλάνε υπηρεσίες, πατέντες κλπ).

 

Διαφορετική πραγματικότητα στην Αμερική και διαφορετικά μεγέθη.

Επίσης δεν συμφωνώ 100% με την επιχειρηματικότητα ως αυτοσκοπό που τοποθετεί τη μόρφωση και τις σπουδές ως αναγκαίο κρίκο της διαδικασίας.

 

 

 

 

Συγνώμη για το κακογραμμένο ποστ, με πιέζει ο χρόνος.

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτά που λες στην παράθεση δείχνουν ότι δεν έχεις την παραμικρή ιδέα και ξέρεις, ότι ξέρεις τέλος πάντων, από το σχολείο.

 

Απάντησε μου σε δύο ερωτήσεις τότε μια που εσύ είσαι διαβασμένος:

α. Ποιος ήταν ο πληθυσμός των δούλων στην Αθήνα; Υποστηρίζεις ότι ήταν "0" φαντάζομαι.

β. Γνωρίζεις, εφόσον είσαι ψαγμένος, ότι για το αν θα συνέχιζε να ζούσε ένα θηλυκό νεογέννητο στην Αρχαία Αθήνα ήταν απόφαση του πατέρα της μόλις γεννιόταν. Το βρίσκεις φυσιολογικό να θεωρήσω;

 

Edit: Τώρα το είδα αυτό...

Αυτά φίλε μου προσπαθούν -και πετυχαίνουν- να εφαρμόσουν και εδώ και παντού.

Και για την πολιτική και για την παιδεία.

 

Είναι πραγματικά απογοητευτικό πλέον να βλέπεις ένα σωρό ανθρώπους τους οποίους δεν θα χαρακτήριζες αρνητικά σε άλλες περιπτώσεις να σου αρχίζουν αυτό το παραμύθι περί του τι προσπαθούν να κάνουν στην Ελλάδα οι Αμερικάνοι, οι Εβραίοι, οι Ιλουμινάτι και κάτι άλλοι περίεργοι... Δηλαδή άλλη δουλειά δεν είχαν όλοι αυτοί, την Ελλάδα επιβουλεύονται...

When you will get good you will know. There is no guitar. There never was.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάντως για να πω την αλήθεια, όσο ήμουν σε Ελληνικό πανεπιστήμιο δεν θυμάμαι να δαιμονοποιείται η επιχειρηματικότητα από κανέναν. Θυμάμαι κιόλας 1-2 καθηγητές που μας είχανε ενθαρρύνει να πηγαίνουμε σε συναντήσεις του OpenCoffee όπου μαζεύτεται κόσμος και παρουσιάζονται ενδιαφέρουσες επιχειρηματικές ιδέες (ήταν οι πιό νεαροί καθηγητές βέβαια).

 

Αυτό που έβλεπα όμως ήταν φοιτητές να γκρινιάζουν για το παραμικρό, να θάβουν όλους τους καθηγητές (ακόμα και αυτούς τους λίγους που κάνανε σωστή δουλειά) και να τρέχουνε στις καφετέριες όπου μεταξύ ασσόδυου και φραπεδιάς να σχολιάζουν πόσο μπουρδέλο είναι η Ελλάδα και τα πανεπιστήμια της. Τα πάντα τους φαινόντουσαν παλούκια, βρίσκανε χίλιους τρόπους να αντιγράψουν στις εξετάσεις, να βρούνε έτοιμη μια εργασία και πρήζανε τους καθηγητές μπας και τους δώσουνε κανα θέμα απο αυτά που θα βάλουν.

 

Έβλεπα το 80% των φοιτητών να μην ενδιαφέρεται για το αντικείμενο της σχολής και το πανεπιστήμιο να αποτυγχάνει οικτρά να δημιουργήσει κάποιο ενδιαφέρον (ακόμα και όσοι ενδιαφερόντουσαν με το ζόρι μένανε ξύπνιοι σε κάτι διαλέξεις).

 

Αυτά βέβαια στο δικό μου πανεπιστήμιο....

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου