Προς το περιεχόμενο

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ο δρόμος,ο χρόνος κι ο πόνος-SOLO


βα

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Εδω πιστευω δε χωραει το ''Πωωω ρε τι επαιζε ο μπασιστας...''

Μιλαμε για στιχουργικη και συνθετικη δημιουργια.Δεν ειναι dream theater..

Παιδια μην παρερμινευετε...δεν ειπε κανενας οτι ο Αλκινοος δεν ειναι μορφη στο τραγουδι..Μια χαρα μουσικος ειναι δημιουργυκοτατος με αξιολογους δισκους...

ομως...στα στουντιο οταν μπαινει δεν θα κατσει ο αλκινοος σαν αλκινοος να γραψει το μπασο το τσελο το πιανο και τα τυμπανα..θα το κανει ο κιουρτσογλου ο καλουδης ο λαντσιας και ο καπιλιδης...οποτε δεν τον κρινω σαν δεξιοτεχνη αλλα σαν τραγουδοποιο...τωρα για της λουπες...αν πληρωνα 20 ευρω να δω συναυλια του αλκινου και τον εβλεπα να παιζει με λουπες συγνωμη αλλα θα τον εβριζα και θα ζηταγα τα λεφτα μου πισω...τωρα αν ηξερα οτι θα επαιζε λουπες απλα δεν θα το πληρωνα...ομως αν πληρωνα 100 ευρω και εβλεπα τον Φριπ να κανει soundscapes θα εκανα τον σταυρο μου και θα ευχαριστουσα τον θεο που με αξιωσε να παρακολουθησω αυτο το πραμα λαιβ...επαναλαβανω...εκαστος στο ειδος του...

I repeat myself when i'm under stress!!!I like it!!!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 24
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εμένα μου άρεσε.

Και το τραγούδι και η εκτέλεση και ο τρόπος που διαχειρίστηκε το looper.

Δεν με "άγχωσε" σαν ακροατή. Ήταν προφανές ότι το χε.

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και εγώ μία από τα ίδια, δε τρελαινόμουν για να ακούσω ένα κομμάτι του, αλλά αυτή η ιδέα με τις λούπες ήταν απίστευτη. Και δε νομίζω ότι γίνεται βαβούρα, ίσα ίσα που γίνεται πιο βαθύ το κομμάτι με τόσα όργανα.

pedals in everything

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

αν και γω τον προτιμώ με μπάντα θα συμφωνήσω με τον Κώστα...

 

Δεν με "άγχωσε" σαν ακροατή. Ήταν προφανές ότι το χε.

 

οπότε και ως δημιουργική του έκφανση την βρίσκω ενδιαφέρουσα και δεν με χάλασε καθόλου δείχνοντάς μου παράλληλα και μια άλλη όψη του που δεν γνώριζα χωρίς να με απασχολεί το "καινοφανές" που ποτέ έτσι κι αλλιώς δεν θεώρησα "αυτόνομο" κριτήριο ποιοτικής έκφρασης...

 

δεν μιλάω αν δεν ξέρω... η σιωπή (μου) είναι χρυσός (στην τσέπη του άλλου)...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου