αν ήσουν δισκογραφική...

[marathon]

Το οτι έχω απόλυτο δίκιο εκεί (στον τομέα που κακώς δεν περίμενες να γνωρίζω) θα έπρεπε να σε κάνει να σκεφτείς πριν προσβάλλεις τις απόψεις μου πανω στον τομέα που ορθά δεν περιμένω να γνωρίζεις (μουσική μικρών μπαντών και σχετικό κοινό).

Μείνε στο "διαφωνώ" και άνοιξε τα χαρτιά της θέσης σου, πες μας τι νομίζεις εσύ και μην κρίνεις αφ' υψηλού τις απόψεις σχετικών και άσχετων.

1) Δεν ήξερα ότι προσβάλλεσαι τόσο εύκολα. Θα είμαι πιό προσεχτικός.

2) Δεν κατάλαβα γιατί γνωρίζεις κάποιο τομέα...κοινή λογική γράφεις όχι κάποια εξειδικευμένη γνώση

3) ΕΣΥ δεν ξέρεις, εάν γνωρίζω για τις μικρές μπάντες και το μικρό κοινό. Προφανώς, λόγω επαγγέλματος, έχω πρόσβαση σε πιό αναλυτικά στοιχεία αγοράς από αρκετούς εδώ μέσα.

4) Τα χαρτιά της θέσης μου είναι ανοικτά από την αρχή του θέματός σου. Επαναλαμβάνω, κάνε σωστές ερωτήσεις για να πέρνεις σωστές απαντήσεις...

5) Εάν το ότι δίνω οικονομικά στοιχεία και όχι ασαφής θεωρίες, είναι  αφ' υψηλού τοποθέτηση...θα επαναλάβω επίσης...ότι ο πραγματικός κόσμος -τι να κάνουμε- είναι σκληρός.

 

[Yannis Methenitis]

Ξεχωρίζω τα δυο σημεία σε bold από την όλη κουβέντα για υποψήφιους επιχειρηματίες.

Πολύ σωστά. Είναι τα καίρια σημεία, αφού για να είναι ειλικρινής και σωστή στις υπηρεσίες που θα προσφέρει η δισκογραφική στον καλλιτέχνη, πρέπει να απαντηθούν τα παραπάνω.

 

Βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι που πρέπει να αφήσουμε το παλιό καθεστώς και να κινηθούμε διαφορετικά. Προσωπικά (αν και δαιμονοποιώ το παλιό καθεστώς) δεν έχω καταλήξει σε κάποιο υγειές οικονομικό μοντέλο για να υποστηρίξω μια τέτοια προσπάθεια.

Ισως γιατί γνωρίζω αρκετές indie δισκογραφικές που πέρα από μια ρομαντική προσέγγιση και ενθουσιασμό (που κάνει θαύματα), δεν έδειξαν να αντέχουν στον χρόνο. Είτε έκλεισαν, είτε συνεργάστηκαν σαν scouts και labels με τις μεγάλες εταιρείες του IFPI.

[marathon]

Βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι που πρέπει να αφήσουμε το παλιό καθεστώς και να κινηθούμε διαφορετικά. Προσωπικά (αν και δαιμονοποιώ το παλιό καθεστώς) δεν έχω καταλήξει σε κάποιο υγειές οικονομικό μοντέλο για να υποστηρίξω μια τέτοια προσπάθεια.

Το θέμα είναι ότι ΣΗΜΕΡΑ, δαιμονοποιούμε ένα καθεστός 40 χρόνων...κάνοντας τους εξ αναδρομής προφήτες...

Εγώ από την άλλη, δεν βλέπω καμμία παρακμή στη μουσική βιομηχανία (αλλαγή ναι). Περισσότεροι από ποτέ παίζουμε μουσική, τα όργανα είναι πιά προσιτά σε όλους...οι Namm είναι γεμάτες (εν μέσω κρίσης), τα Youtube, Bancamps, Indaba γίνονται γίγαντες...εάν έτσι είναι η παρακμή...καλώς

να προσθέσω και τα γεμάτα από θεατές στάδια...

[Yannis Methenitis]

Εγώ από την άλλη, δεν βλέπω καμμία παρακμή στη μουσική βιομηχανία (αλλαγή ναι). Περισσότεροι από ποτέ παίζουμε μουσική, τα όργανα είναι πιά προσιτά σε όλους...οι Namm είναι γεμάτες (εν μέσω κρίσης), τα Youtube, Bancamps, Indaba γίνονται γίγαντες...εάν έτσι είναι η παρακμή...καλώς

Αυτή δεν είναι η βιομηχανία της δισκογραφίας marathon. Είναι της Μουσικής τεχνολογίας. Τα δε Youtube, Bancamps κλπ αντιπροσωπεύουν την ανάγκη των καλλιτεχνών και μη, για προβολή και αναγνώριση στα νέα μέσα που αντικαθιστούν μόνο εν μέρει την δισκογραφική. Μην τα μπερδεύεις.

 

Οπότε λέω το εξής: δεν αρκεί το καλό "προϊόν" για να πετύχει μια δισκογραφική. Καλοί μουσικοί και μουσικές πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Βάλτε κάτω τα νούμερα με χαρτί και μολύβι σε πενταετή προοπτική και τότε βλέπουμε αν η δισκογραφική μας θα προσφέρει έργο καλύτερο από αυτό που υπήρξε.

Εγώ λέω πως ότι και να κάνεις (με κάποιες γνώσεις φυσικά) το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο. Το πρόβλημα όμως είναι πως θα μπείς μέσα. Αν το αντέχει η τσέπη μας ή του "χορηγού" μας είναι καθαρά προσωπική υπόθεση.

[fleamail]

Αυτή δεν είναι η βιομηχανία της δισκογραφίας marathon. Είναι της Μουσικής τεχνολογίας. Τα δε Youtube, Bancamps κλπ αντιπροσωπεύουν την ανάγκη των καλλιτεχνών και μη, για προβολή και αναγνώριση στα νέα μέσα που αντικαθιστούν μόνο εν μέρει την δισκογραφική. Μην τα μπερδεύεις.

 

Ακριβώς!

 

Και ποια πρόοδο στη νέα εποχή ρε παιδιά? Εγώ γύρω μου βλέπω καθημερινά μια μετριότητα! Μετριότητα στο επίπεδο τον μουσικών, μετριότητα στις αντιλήψεις των μουσικών, μετριότητα στις παραγωγές και στο γενικό αποτέλεσμα! Το νέο στάνταρ είναι το μέτριο, ο πήχης για το τι είναι αποδεκτό έχει πέσει πάρα μα πάρα πολύ χαμηλά και το βλέπω αυτό και εδώ μέσα καθημερινά και όσο πάει σε συχνότερα! Για ποια τεχνολογία και ευκολία στην πρόσβαση μιλάμε? Όταν τα έχεις όλα τόσο απλόχερα και εύκολα δεν τα εκτιμάς ποτέ! Λίγοι και σπάνιοι είναι αυτοί που τα εκμεταλλεύονται με το μέρος τους και όχι εναντίον τους!

 

Κάπου στις πρώτες σελίδες ο Superfunk αναφέρει κάτι για μουσικές σκηνές και ασυνεννοησία στο οποίο συμφωνώ 100% Μόλις κάποιος κάνει κάτι ελάχιστα σημαντικό και παραπάνω από τους άλλους αμέσως πέφτουν να τον φάνε, να τον απαξιώσουν και να τον βγάλουν άχρηστο! (δες Μόνικα) Δηλαδή από την μια γρίνια για το ότι δεν γίνεται τίποτα και από την άλλη θάψιμο όταν γίνεται κάτι ελάχιστα διαφορετικό! 

 

 

 

[Superfunk]

Οι δισκογραφικες εξακολουθουν να εχουν κερδη απλα εχει ΑΛΛΑΞΕΙ ο τροπος που λειτουργουν μια και επικεντρωνονται στο management,στα ποσοστα απο τις συναυλιες αλλα και στην on line διακινηση τοσο της μουσικης οσο και του γενικοτερου "υλικου"  των group.....(ας πουμε μπορει οι πωλησεις των cd να εχουν πεσει ,οι πωλησεις ομως των DVD εχουν αυξηθει δραματικα....)

 

Και αυτη την αλλαγη την εκαναν απλα για να μην κλεισουν ,ετσι σε λιγα χρονια θα ειναι και ο τυπος..οποιο μεγαλο εκδοτικο γκρουπ δεν εγκαταλειψει (ναι σωστα διαβασατε προσωπικα πιστευω οτι σε 20 χρονια δεν θα πωλουνται εφημεριδες πουθενα) την εντυπη (σε χαρτι δηλ.) δημοσιογραφια απλα θα κλεισει... οσοι ακολουθησουν το δρομο του net & των νεων τεχνολογιων θα επιβιωσουν.

 

Το θεμα ειναι αν μπορει καποιος ασχολουμενος με την δισκογραφια ,ειδικα στην Ελλαδα,να κανει και το management & ολα τα αλλα που απαιτουνται για να εχει ΚΕΡΔΗ που να μπορουν να καλυψουν τα εξοδα του...αυτη τη στιγμη ειναι δυσκολο (οι περισσοτερες δισκογραφικες ηδη το κανουν οποτε η πιτα μικραινει....),εκει ειναι που μια '"σκηνη" θα ηταν σωτηριο πραγμα...  

[blue]

1) Δεν ήξερα ότι προσβάλλεσαι τόσο εύκολα. Θα είμαι πιό προσεχτικός.

2) Δεν κατάλαβα γιατί γνωρίζεις κάποιο τομέα...κοινή λογική γράφεις όχι κάποια εξειδικευμένη γνώση

3) ΕΣΥ δεν ξέρεις, εάν γνωρίζω για τις μικρές μπάντες και το μικρό κοινό. Προφανώς, λόγω επαγγέλματος, έχω πρόσβαση σε πιό αναλυτικά στοιχεία αγοράς από αρκετούς εδώ μέσα.

4) Τα χαρτιά της θέσης μου είναι ανοικτά από την αρχή του θέματός σου. Επαναλαμβάνω, κάνε σωστές ερωτήσεις για να πέρνεις σωστές απαντήσεις...

5) Εάν το ότι δίνω οικονομικά στοιχεία και όχι ασαφής θεωρίες, είναι  αφ' υψηλού τοποθέτηση...θα επαναλάβω επίσης...ότι ο πραγματικός κόσμος -τι να κάνουμε- είναι σκληρός.

 

 

1) δεν είναι και οτι δεν βρίσκω μαντήλι να κλάψω από την ευθιξία. Απαιτώ εξηγήσεις όταν μιλάμε σοβαρά και όταν ένα θέμα έχει τόσο ενδιαφερουσες τοποθετήσεις.

 

2) Η κοινή λογική δεν είναι τόσο κοινή, ενώ ο βαρύγδουπος τίτλος "κανόνας της αγοράς" δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται τόσο εκλαϊκευμένα , αφού υπόκειται σε πραγματική επιστήμη, η οποία ασεβώς έχει παραμεριστεί (λόγω της δυσκολίας να κατανοηθεί) για να δώσει τη θέση της σε καραμέλες.

 

3) Ίσως, αλλά αν παραστράτησα σε αυτό συνέβη επειδή εσύ όρισες τη συζήτηση σε αυτό το επίπεδο. Και δεν ξέρω με τι αγορά ασχολείσαι. Μπορεί κι εγώ να είμαι πωλητής παπουτσιών, αλλά δεν κάνω αναγωγή στην αγορά διαμαντιών (ή αντίστροφα). Είσαι επιτυχημενος στη μουσική βιομηχανία ως κυνηγός ταλέντων και σε παρεξήγησα?

 

4) Η αρχική ερώτηση που έκανα ήταν σαφέστατη : αν ήσουν εταιρία ποιόν θα υπέγραφες και γιατί. Απάντησες ποτέ σε αυτή την ερωτηση? Το οτι στη συνέχεια το θέμα έγινε μια ωραία κουβέντα δεν θα χαλάσει επειδή δεν διαθέτω τις εξισώσεις για να αποδείξω αυτά που ΝΟΜΙΖΩ. Εξαλλου ουτε εσυ διαθέτεις τέτοιες εξισώσεις για τις θέσεις σου (οι οποίες δεν έχουν διατυπωθεί ακόμα, αλλά παριστάνουν τις θέσεις ενώ στην πραγματικότητα είναι σχολιασμός των θέσεων των άλλων).

 

5) Οι ασαφείς θεωρίες είναι ευπρόσδεκτες όταν διαθέτουν τη σεμνότητα της προσωπικής άποψης. Τα οικονομικά στοιχεία ισοπέδωσης θα όφειλαν να απολογούνται όταν κάτι σύμφωνο με τις ασαφείς θεωρίες "πιάνει". Όταν τα οικονομικά στοιχεία πέφτουν έξω, τότε οι "ειδικοί"  και η αγορά μιλάνε για "φαινόμενο" (όπως λέμε θεομηνία). Όχι, συγγνώμη έπρεπε να λένε που παρίσταναν οτι γνωρίζουν το ντετερμινισμό ενός τόσο δύσκολου προβλήματος.

 

Ας λήξει αυτή η διαφωνία, δεν σκοπεύω να εξηγήσω υπό πίεση τη σκέψη μου και δεν έχω στόχο να πείσω κανέναν για τις ιδέες μου, οι οποίες είναι για προσωπική κατανάλωση και στοχεύουν στον εποικοδομητικό διάλογο, διαφορετικά θα τις πούλαγα ως business plan. Είμαστε εδω για διάλογο και όχι για ισοπέδωση και ο διάλογος σταματά όταν αναλωνόμαστε σε τέτοιες υπο-συζητήσεις. Εγώ σταματώ.

[nikodemos]

Πολύ σωστά. Είναι τα καίρια σημεία, αφού για να είναι ειλικρινής και σωστή στις υπηρεσίες που θα προσφέρει η δισκογραφική στον καλλιτέχνη, πρέπει να απαντηθούν τα παραπάνω.

 

Βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι που πρέπει να αφήσουμε το παλιό καθεστώς και να κινηθούμε διαφορετικά. Προσωπικά (αν και δαιμονοποιώ το παλιό καθεστώς) δεν έχω καταλήξει σε κάποιο υγειές οικονομικό μοντέλο για να υποστηρίξω μια τέτοια προσπάθεια.

Ισως γιατί γνωρίζω αρκετές indie δισκογραφικές που πέρα από μια ρομαντική προσέγγιση και ενθουσιασμό (που κάνει θαύματα), δεν έδειξαν να αντέχουν στον χρόνο. Είτε έκλεισαν, είτε συνεργάστηκαν σαν scouts και labels με τις μεγάλες εταιρείες του IFPI.

 

Το θέμα της βιωσιμότητας είναι σίγουρα πολύ σημαντικό.....προσωπικά θεωρώ πως μια μικρή εταιρία εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να μπει στο θέμα της προώθησης και της διαφήμισης παίζωντας το παιχνίδι με τους κανόνες της αγοράς ή με άλλα λόγια να ανταγωνιστεί τις μεγαλύτερες δισκογραφικές και πλέον εκδοτικούς οργανισμούς εν γένει....πολύ απλά γιατί θα καταρεύσει κάτω από το βάρος των εξόδων. Και για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσει το όλο θέμα από αυτή την οπτική , της αγοράς, γιατί δεν είναι και ο ρόλος της αυτός.

 

Σε εναν ιδεατό δισκογραφικά κόσμο έχουν θέση και οι μεγάλοι κολοσσοί και οι μικρές ανεξάρτητες, αρκεί ο καθένας να γνωρίζει τον ρόλο του και το μερίδιο του στην αγορά...και όσο γελοίο και εκ του προοιμίου αποτυχημένο είναι μια μικρή δισκογραφική εταιρία να προσπαθεί να ανταγωνιστεί τεράστιες πολυεθνικές ακολουθώντας παραπλήσια πολιτική προώθησης και διαχείρισης κατέχωντας όμως μικροσκοπικό μερίδιο της αγοράς άλλο τόσο είναι και μια τεράστια επιχείρηση με μεγάλο έρισμα στην αγορά να προσπαθεί να το κρατήσει και να το επεκτείνει χωρίς να επενδύσει και διαχειριστεί το προιόν της ανάλογα....ορίστε ΄'εγραψα την λέξη αγορά 10 φορές...

 

Ξεκαθάρισα από την αρχή ότι προσωπικά μιλάω για τις μικρές,εναλλακτικές , ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρίες.

 

Και επιμένω πως αν κάποιος αποφασίσει να τολμήσει ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να ξεχάσει την έννοια της αγοράς....τόσο σε ότι αφορά τον τρόπο που θα διαχειριστεί το όλο εγχείρημα (επένδυση, διαχείριση, προώθηση) αλλά και ως προς τις πιθανότητες και τους τρόπους κερδοφορίας. Πολύ απλά γιατί στην αντίθετη περίπτωση το όλο εγχείρημα φυσικά και δεν έχει νόημα και λογικά φαντάζει ανέφικτο....

 

Για να γίνω πιο συγκεκριμένος (άλλα όχι πολύ γιατί ουτε ο χώρος το επιτρέπει ούτε ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η συζήτηση αλλά ούτε έχω και ιδιαίτερη διάθεση να πείσω κανέναν για κάτι - τα γράφω απλά γιατί θεωρώ ότι απαντούν στο αρχικό ερώτημα που βρήκα πολύ ενδιαφέρον αν και συγκαλυμένο)....

 

Μια μικρή εταιρία είναι μάλλον προτικότερο να επενδύσει (οικονομικά) στην ποιότητα των παραγωγών της παρά στην προώθηση....στο πρώτο έχει την δυνατότητα να ανταγωνιστεί (έξυπνα σκεπτώμενη) τον οποιονδήποτε ενώ στο δεύτερο είναι εκ των πραγμάτων χαμένη από χέρι σε σχέση με οποιονδήποτε έχει μεγαλύτερο μπάτζετ....

 

Όταν λέω παραγωγές αναφέρομαι σε όλο το "πακέτο" ...από την αναζήτηση ενδιαφέρουσας μουσικής , στην κατα το δυνατόν καλύτερη καταγραφή της (όχι μόνο τεχνικά αλλά και καλλιτεχνικά) και στην συνέχεια συσκευασία της (πολύ σημαντικό κομμάτι επίσης που επιδέχεται πρωτότυπων ιδεών).

Σε ότι αφορά λοιπόν τις παραγωγές αυτές η μικρή ανεξάρτητη εταιρία και λόγω νέων τεχνολογιών αλλά και λόγω ευρύτερου κορεσμού έχει πλέον τις ίδιες ή παραπλήσιες ή και σε κάποιες περιπτώσεις μεγαλύτερες δυνατότητες με έναν πολυεθνικό κολλοσό (το διαδίκτυο δίνει την δυνατότητα να παρακολουθείς τις εξελίξεις διευκωλύνωντας την αναζήτηση μουσικών χωρίς να χρειάζεται να απασχολείς ακριβωπληρωμένους σκάουτερς και εξειδικευμένο a&r departmnet, η πρόσβαση σε υψηλών στάνταρτς recording facilities είναι σαφέστατα ευκολότερη λόγω μείωσης των τιμών, υπάρχουν κυριολεκτικά άπειροι νέοι ταλαντούχοι παραγωγοί πρόθυμοι να δουλέψουν για μικρότερα μπάτζετ αλλά και με φρέσκιες ιδέες και ήχο - πολύ βασικό, δεν υπάρχει πίεση από εξωτερικούς παράγωντες κλπ κλπ). Έχει δηλαδή μια μικρή εταιρία την δυνατότητα να αξιοποιήσει το βασικό οικονομικό μέρος της επένδυσης της σε αυτό που πραγματικά μετράει, στην ουσία .....στην μουσική.

 

Σε ότι αφορά την προώθηση είναι βέβαια πασιφανές ότι μια μικρή εταιρία δεν μπορεί και δεν υπάρχει και λόγος να ανταγωνιστεί τα μέσα και τις δυνατότητες μιας μεγάλης δισκογραφικής.

Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να χρησιμοποιήσει ενναλακτικές μεθόδους με πολύ μικρό κόστος όπως το διαδίκτυο και σχετικά μεγάλη αποτελεσματικότητα αλλά και η ευρύτερη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δικτύου προωθησης που περιλαμβάνει events, ενναλακτικά σημεία πώλησης, δωρεάν διανομή ενός κομματιού του καταλόγου της σε ηλεκτρονική μορφή, χαμηλές - λογικές τιμές (είναι αρκετά εύκολο να επιτευχθεί αν παραμεριστεί η βρικολακίστικη λογική της διανομής), προτώτυπες εντυπωσιακές συσκευασίες κλπ κλπ κλπ

 

Το ερώτημα φυσικά είναι αν μετα από όλα αυτά υπάρχει περιθώριο κέρδους...

 

Η απάντηση έρχεται μέσα απο κάτι που έγραψε ο Yameth.... οι μικρές εταιρίες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων θα κάνουν μια σύντομη πορεία και μετά θα χαθούν... αυτό μπορεί να αλλάξει αν πάψουν να βλέπουν την φυσική πώληση του προιόντος (σιντί) ως το μοναδικό εμπορικό κομμάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κερδοφορία...ίσως θα έπρεπε μάλιστα να κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Υπάρχουν αρκετοι΄άλλοι τρόποι που θα μπορούσαν να φέρουν εισροή εσόδων σε πολλές περιπτώσεις πολύ σημαντικών.

 

Ενδεικτικά αναφέρω το publishing, την συνεκμετάλευση με τον καλλιτέχνη της μεταβίβασης των δικαιωμάτων σε μια μεγαλύτερη εταιρία (κάτι που είναι και η φυσική εξέλιξη...μια μικρή δισκογραφική είναι απλά το πρωτο σκαλί), licensing  σε άλλες χώρες, merchandise  και πολλά ακόμη που μπορεί να είναι σαφέστατα πιο προσοδοφόρα.

 

το πρόβλημα βέβαια είναι πως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο....οι μικροί την βλέπουν μεγάλοι και οι μεγάλοι προσπαθούν να την βγάλουν σαν μικροί....και ολοι στον λάθος τομέα...

 

anyway

 

Δεν συνεχίζω παραπαίρα γιατί νομίζω πως απάντησα στον blue στην ουσία του ερωτήματος του και δεν με ενδιαφέρει να συμμετάσχω στην συνέχεια της συζήτησης όπως εξελίσεται.

 

over and out

[samy paraga]

Και πάλι συγνώμη για τη παρέμβαση ,μια και δε με γνωρίζει κανείς προσωπικά και δε γνωρίζω κανέναν σας  :)

ίντι και ξείντι και μάλιστα σε ελληνικά χωράφια . Χωρίς να έχω εμπειρία δισκογραφικής ,αλλά με την ενασχόλησή μου στο παρελθόν δεκαετία 80 στο χώρο του ελληνικού  ροκ ,διαπίστωσα κάτι που είναι διάχυτο σε όλες τις εκφράσεις της κοινωνίας που ζούμε. Καλύτερα να έχεις απέναντί σου μια εταιρία που λειτουργεί με τα χίλια μύρια κακά καπιταλιστικά προβλήματα ,παρά με ΄΄εραστές της τέχνης΄΄ ανεξάρτητους και καλά, που βγάζουν το άχτι τους στο αβαντάρισμα καλλιτεχνών. Χίλιες φορές να στήσεις κώλο σε μια εταιρία ,παρά να περιμένεις το κάθε τυχάρπαστο κλακαδόρο ,που τύχαινε να έχει 2 δημοσιογράφους κολλητούς για να γράψουν 2 καλά λογάκια στο περιοδικό τους ,ένα κωλόμπαρο του κερατά με άθλια ηχιτικά που έπρεπε νάχεις μπάρμπα στη Κορώνη για να σε αφήσουν να παίξεις  και τελικά απογοήτευσαν και έσβησαν από το χάρτη ονόματα της εποχής-επουδενί δεν αναφέρομαι στη δική μου περίπτωση- και ανέβασαν άλλους επειδή ήταν αυλοκόλακες που αργότερα εξελίχθηκαν σε κολλητάρια. Και να οι ατελείωτες δωρεάν ώρες στα στούντιο και να τα όργανα τσάμπα ή σε τιμή κόστους και να το σπρώξιμο από τον ειδικό τύπο -τα 1-2 περιοδικά της εποχής με του 500 αναγνώστες της κατηγορίας εγχώρια ελληνική ροκ σκηνή .

Εξαιρέσεις ? ναι πάντα υπήρχαν ,δυστυχώς όμως στην ελλάδα πάντα τα σκατά επέπλεαν με ελάχιστες αποκλίσεις που επιβεβαίωναν το κανόνα ,αλλά και έδιναν αξία στις προσπάθειες αυτών που τελικά κάτι κατάφεραν.

Ας μη μπούμε σε μια αέναη ονοματολογία ,ένα όνομα μόνο θα πω . όχι γιατί ήταν ο καλύτερος και του άξιζε καλύτερη τύχη ,εξάλλου έστω και μετά από πολλά χρόνια έφτασε εκεί που του άξιζε.Απλά γιατί ήταν αξιοπρεπής σε όλη του τη πορεία και τύχαινε να τον ζήσω από κοντά και από το ξεκίνημά του ,χωρίς να είμαι ποτέ φίλος του ,απλά γνωστός μέσα στο χώρο . Άκης Μπογιατζής .

τΙ ΉΤΑΝ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΊΑ ΤΟΥ 80 Η ΑΘΗΝΑΙΚΉ ΡΟΚ ΣΚΗΝΉ? Ο Πήγασος,το 127db ,το Αν ,το Ρόδο, το σκιάχτρο . Οι ίδιοι και οι ίδιοι πάντα στα πόστα ,από ιδιοκτήτες,πορτιέριδες,μέχρι και μπάρμαν,δημοσιοσχεσίτες,δημοσιογράφους . Ο κολλητός του κολλητού ,ω κολλητέ.

Προσπάθησαν δε λέω και μάλιστα κάποιοι με προσωπικό κόστος, αλλά ήταν τέτοια η αναξιοκρατία λόγω του παρείστικου κλίματος ,που τελικά έλεγες καλύτερα να σπαταλιέμαι στα μπουζούκια για ένα μεροκάματο αξιοπρεπές ,παρά για ψίχουλα να μου βγαίνει και το όνομα του τσανακογλύφτη .

Περσινά ξινά σταφύλια ,άλλωστε στην ελλάδα δε λειτούργησε ποτέ τπτ σωστά ,θα δούλευε η ανεξάρτητη ροκ σκηνή?  

 

[Superfunk]

Sammy σημερα ειναι η...μερα σου νομιζω.....απο την μια μεγαλη αληθεια στην αλλη πας....

 

+100000

 

ακομα θυμαμαι την δευτερη φορα που επαιξα στον Πηγασο...πριν απο...130 χρονια... ;D,ειχαμε κανει το...εγκλημα να βγαλουμε δισκο σε...πολυεθνικη εταιρει ( η οποια πληρωσε ..χρυση την εξαγορα του συμβολαιου μας απο εναν..ανεξαρτητο ..ποιοτικο ...απατεωνα που μας ειχε δεσει χειροποδαρα ...) ......ενω λοιπον την πρωτη φορα το κοινο μας λατρεψε...την δευτερη...μονο ξυλο που δεν φαγαμε μια και ειμασταν ξαφνικα....πουλημενοι...... ;D...εμας παντως μας φερθηκαν εξαιρετικα στην...κακια πολυεθνικη..και λεφτα βγαλαμε και live καναμε και ωραια περασαμε....;D