αν ήσουν δισκογραφική...

[blue]

το θέμα της συζήτησης είναι οτι ισχυρίζομαι οτι τα πράματα είναι όπως είναι γιατί έτσι είναι ;D. Κοινώς, αν δεν μας αρέσει αυτό που προβάλλεται καλά θα κάνουμε να το κράξουμε, αλλά θα πρέπει να προτείνουμε κάτι για να το αντικαταστήσει. Μέχρι στιγμής έχουν πέσει 5 ονόματα σε αυτό το θέμα και δεν είδα να σκίζεστε για να τα γνωρίσετε :).Ίσως να μην έχουμε ανάγκη σημερινής μουσικής, δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε ή μπορεί και η σημερινή (εγχωρια) μουσική να μην είναι τόσο αξιόλογη για να παραμείνει και να έχει γίνει ήδη χτεσινή.

 

Ο Χιουγκο (boss) έχει βάλει υπογραφή η οποία - μάλλον τυχαία - περικλείει όσα υποστηρίζω για το θέμα : You can’t build a reputation on what you are going to do - Henry Ford

. Κοινώς, καλά τα εν δυνάμει, αλλά στο δια ταύτα τι έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας?

 

Δεν υπάρχει αναξιοκρατία, τουλάχιστον στην αθηναϊκή* εναλλακτική σκηνή την οποία τυχαίνει να γνωρίζω ως ακροατής. Τα ίδια μαγαζιά και δισκοπωλεία στηρίζουν με τον ίδιο τρόπο μουσικούς στους οποίους "πιστεύουν" (σωστά ή άσωστα, δική τους η κρίση και το κόστος που έχουν αναλάβει). Νομίζω οτι το μένος ενάντια στα συμφέροντα (τα ποιά?) βασίζονται σε τελείως θεωρητικά κατασκευάσματα του τύπου "πρεπει να υπάρχουν καλύτερα πράματα αφού κάθε πολυκατοικία έχει από 3 κιθαρίστες" κατά το γνωστό από το contact "πρέπει να υπάρχουν εξωγήινοι αφού είναι τόσο μεγάλο το σύμπαν".

 

Ετσι λεω εγω.

___

*τώρα δεν θέλω να γίνω νομάρχης, αλλά και ο τοπικισμός στο underground ψιλο-χεσταίος είναι, νο?

[blue]

 

Δεν είναι από τις Σέρρες τα παιδιά! Έχουν ένα myspace με άθλιο ήχο, βασικά είναι εμπειρία που βιώνεται live προς το παρόν (μέχρι να παρουσιάσουν κάτι επίσημο).

 

α, παρασύρθηκα από αυτό που διάβασα σε κάποιο δελτίο τύπου τους :

 

Κύρια έμπνευση και επιρροή για τη μουσική μας είναι οι ήχοι που ακούγονται στα πανηγύρια της Τζουμαγιάς (Ηράκλειας Σερρών).

 

Αντε, να ενημερωθουμε οταν δωσουν κατι επισημο :)

[nikodemos]

....για να φτιαχτεί ένα label που θα πάει καλά πρέπει να υπάρχει μια σκηνή που ευδοκιμεί και για να υπάρχει αυτή η σκηνή πρέπει να υπάρχουν labels που την τροφοδοτούν με μουσική (για να μην παρεξηγηθώ....δημιουργούν τις συνθήκες - οικονομική,υλική αλλά και ψυχολογική στήριξη και επένδυση) για να μπορούν οι μπάντες ή οι μεμονωμένοι καλλιτέχνες να παράγουν έργο).

 

Αυτό προυποθέτει πράγματα πολύ πιο σημαντικά από ένα μεγάλο κεφάλαιο και άποψη επί παντώς επιστητού.....προυποθέτει θέληση, αγάπη, σεβασμό αλλά και γνωση, αισθητική, υπομονή, μετριοπάθεια και πολλά ακόμη μη γνωρίσματα μας....

 

...και μετά από αυτά οργάνωση, αυτοσυγκράτηση (είναι πολύ εύκολο σε αυτή την μικρή αφρικανική δημοκρατία που ζούμε να αισθανθείς κάτι σαν μάγος ή έστω προύχωντας της φυλής) , διαρκής ανανέωση, σωστή διαχείριση, φιλοδοξία και φυσικά διαρκής και μόνιμη αναζήτηση...

 

Αντίστροφα εδώ έχουμε παπατζηλίκι, αλητεία, μεγαλομανία, φθόνο, ωχαδερφισμό, παπατζηλίκι, χιλιάδες κόμπλεξ, μεγαλοπατερες και παράγωντες του κόλου, παπατζηλίκι, μιζέρια, φθήνια, παπατζηλίκι, από την μύγα ξύγκι, υπεροψία....και φυσικά παπατζηλίκι.

 

Από την άλλη βέβαια......σε εμάς απευθήνοντε....πως θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά τα πράγματα....?

 

....δεν χρειάζεται να συζητάμε για δισκογραφικές και αναζήτηση ταλέντων....μπορείτε απλά να κοιτάξετε το πως αντιμετωπίζει ο έλληνας την μουσική (εγχώριας ή αλλοδαπής προελέυσεως)σε κάθε εκφανση της καθημερινότητας του....από το πως την διαχειρίζεται ως προιόν (από σιντί έως σκυλάδικο) αλλά και ως ειδικου ενδιαφέροντος ακροατής (my ass) σε ένα μουσικό φόρουμ όπως το νόιζ....

 

Δεν διατείνομαι ότι είμαστε οι μοναδικοί μαλάκες του πλανήτη στην σχέση μας με την μουσική....  παίζει όμως να είμαστε από τους μεγαλύτερους.....

 

...δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε ποτέ μια factory  στην ελλάδα....πολύ απλά γιατί και αν την δούμε δεν θα το καταλάβουμε ή αν το καταλάβουμε μόλις ξεπεράσει τον βαθμό εναλακτικότητας και ανεξαρτησίας που καθορίζει ο κάθε πικραμένος αποτυχημένος μεταλάς κιθαρίστας νυν ίντυ μπλόγκερ μουσικοκριτικός θα πέσουμε να την φάμε και θα κατουρήσουμε στο πτώμα της γίορταζωντας την νίκη του κυρίαρχου λαού....

 

συγχωρέστε μου το ασυνάρτητο του κειμένου και τις γενικεύσεις..... μιλάω απλά ως κάποιος που το δοκίμασε (και ετοιμάζετε να το ξαναδοκιμάσει) , όχι βέβαια με 2 εκ. αλλά ξοδέυοντας αρκετές χιλιάδες ευρώ, πολλές πολλές εργατοώρες και ζωτική ενέργεια (και αυτό το τελευταίο είναι και το ουσιαστικό....η ενέργεια που σου ρουφάει η ενασχόληση με αυτό το χόμπυ...) απλά γιατί μου αρέσει, θεωρώ ότι πρέπει και σίγουρα, εκ του αποτελέσματος κρίνωντας, δεν κατάφερα να εκπληρώσω τις προυποθέσεις που έθεσα παραπάνω.

 

αν κάποιος τώρα θέλει μπορεί να διαβάσει και μια σχετική συνέντευξη (μου) στο αβόπολις πριν 2-3 χρόνια

 

http://www.avopolis.gr/greek/playourmusic/default.asp?ID=4

 

...ελπίζω να μην θεωρήσει κάποιος τον εαυτό του θιγμένο από τα παραπάνω...δεν απευθύνομαι σε κάποιον προσωπικά (εκτός ίσως από τον εαυτό μου) και για αυτό και κάνω υπερβολικές γενικεύσεις...αν παρελπίδα συμβεί κάτι τέτοιο.....i can't help it

 

καλή χρονιά

 

εντιτ

Το λινκ της rundevilrun που υπάρχει στην σελίδα του αβόπολις δεν υφίσταται πλέον (δεν υπάρχει σελίδα) καθώς και το domain name δεν μας ανήκει πλέον  (οδηγεί σε σάιτ με σκληρό (και κακό....) πορνό....  ::) :-X >:()

χαχαχαχχα αυτό είναι η επική κατάληξη ενός label  στην Ελλάδα....αντε με το καλό το 2011

[harilatron]

Επειδή ίσως παρεξηγήθηκε η ελαφρότητα των μαρκετίστικων υπερβολών που έγραψα με αποτέλεσμα να περάσει ως η ουσία της άποψής μου, ας διευκρινίσω:  

 

Είμαστε μπροστά σε μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από χαμηλή ζήτηση παρά από ανεπάρκεια προσφοράς νέας μουσικής. Αναφέρομαι στην στάση (από την πλευρά του ακροατή) που περιγράφει και ο Νικόδημος.

Η δημιουργία της σκηνής και η προσέλκυση ακροατηρίου σε αυτήν είναι αυτό που ήθελα να περιγράψω. (Και ναι, αυτό προϋποθέτει ΒΑΣΙΚΑ την προβολή).

 

Δεν είπα (ούτε άφησα να εννοηθεί) ότι θα σέρβιρα σκατά ούτε ότι απλά θα παρουσίαζα τις νέες hi-five (με λιγότερα ρούχα).

Αλλά από την άλλη, δεν θα έβαζα λεφτά σε ακραία πράγματα και βέβαια εννοείται ότι αν είχα να διαχειριστώ τόσα χρήματα, (πήρα στα σοβαρά το νούμερο  :P), θα είχα στο νου μου και το ενδεχόμενο κάποια μπάντα να ανταποδώσει.

 

Υ.Γ. Θεωρώ ότι δισκογραφικές προσπάθειες σαν αυτές του Νικόδημου ή κινήσεις σαν αυτές που περιγράφει ο blue για τα  μαγαζιά/δισκοπωλεία δεν είναι κινήσεις που κάνει ένας επιχειρηματίας για να βγάλει χρήματα αλλά κινήσεις που γίνονται από μεράκι και αγάπη για το αντικείμενο. Ασφαλώς και "στηρίζουν" και είναι θετικότατες, αλλά δεν νομίζω να περιμένουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Οι δουλειές αυτές όμως στοιχίζουν χιλιάρικα (ή σχεδόν τίποτα αν είσαι δισκοπωλείο) με αποτέλεσμα και η ενδεχόμενη (δηλαδή η σίγουρη) χασούρα να κινείται στα ίδια χαμηλά επίπεδα.

[fm]

εγω παντως θα δημιουργουσα ενα label με αποκλειστικο στοχο να πρωοθει stoner sludge και retro sounding bands προσφεροντας στουντιο για ηχογραφηση και live.θα εξυπηρετουσε τα βαλκανια,μεσογειο και ισως λιγο πιο βορεια

[trolley]

Δεν διατείνομαι ότι είμαστε οι μοναδικοί μαλάκες του πλανήτη στην σχέση μας με την μουσική....  παίζει όμως να είμαστε από τους μεγαλύτερους.....

 

Κατά τη γνώμη μου συμβαίνει κάτι πολύ απλό: η μουσική (ως κάτι που αξίζει να παρακολουθεί κανείς και να το υποστηρίζει οικονομικά) είναι όπως οι υπόλοιπες τέχνες, δηλαδή ενδιαφέρει ένα ελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού.

 

Το ξέρω ότι αυτό έρχεται σε ρητή αντίθεση με τις γενικότερες πεποιθήσεις του φόρουμ, αλλά επτά χρόνια τώρα δεν έχω ακούσει κανένα σοβαρό αντεπιχείρημα, άσε που συζητήσεις για "δισκογραφικές εταιρείες" έχουν ξαναγίνει πολλές φορές.

 

Όταν το καταλάβει κανείς αυτό, χάνει τις ψευδαισθήσεις του για το πόσο μεγάλο είναι το κοινό στο οποίο απευθύνεται, καθώς επίσης χάνει τις ψευδαισθήσεις του για το ποιο είδος επενδύσεων και συμβιβασμών αξίζει να κάνει προς αυτή τη κατεύθυνση.

 

Ειδικά στην Ελλάδα, καίτοι είμαι πλέον 45 ετών, δεν μπορώ να θυμηθώ καμία περίοδο όπου η μουσική (όπως την όρισα παραπάνω) να αφορά περισσότερους. Εκείνοι που θυμάμαι να αγοράζαν δίσκους πριν είκοσι χρόνια, αγοράζουν ακόμη. Οι υπόλοιποι ακούν ότι κάτσει: στο ραδιόφωνο, στη τηλεόραση, σε κάποιο live κλπ.

 

Γνώθι.

 

 

[harilatron]

.... Οι υπόλοιποι ακούν ότι κάτσει: στο ραδιόφωνο, στη τηλεόραση, σε κάποιο live κλπ.

 

...

 

Πράγματι. Αυτό "ό,τι κάτσει" δεν θα μπορουσε να είναι ουσιαστικότερο? Δεν θα ήταν προς το συνολικό όφελος των μουσικών και των ακροατών η εκπαίδευση/καλιέργεια του οτικατσεικοινού? Κάποτε αυτοί άκουγαν (κάποια) κομμάτια του Χατζηδάκι. Σήμερα ένα Χατζηδάκις θα μπλέξει με την εγχώρια μουσική σκηνή ή θα γίνει λογιστής για να ζήσει? Απλά και χιλιοειπωμένα πράγματα (ξανα)λέω αλλά δεν είναι έτσι?

[trolley]

Πράγματι. Αυτό "ό,τι κάτσει" δεν θα μπορουσε να είναι ουσιαστικότερο? Δεν θα ήταν προς το συνολικό όφελος των μουσικών και των ακροατών η εκπαίδευση/καλιέργεια του οτικατσεικοινού? Κάποτε αυτοί άκουγαν (κάποια) κομμάτια του Χατζηδάκι. Σήμερα ένα Χατζηδάκις θα μπλέξει με την εγχώρια μουσική σκηνή ή θα γίνει λογιστής για να ζήσει? Απλά και χιλιοειπωμένα πράγματα (ξανα)λέω αλλά δεν είναι έτσι?

 

Και βέβαια είναι έτσι.

 

Αλλά - απ' ότι φαίνεται - σήμερα έχει κερδίσει κατά κράτος η αντίληψη ότι "καθένας μπορεί να ακούει ότι θέλει και οι επιλογές του Μάκη είναι ισοδύναμης αξίας με τις επιλογές του Λάκη", αφετηρία που κατοχυρώνει το δικαίωμα στη πολυφωνία μεν, αλλά το κάνει καταργώντας οποιαδήποτε κοινή λογική για το τι είναι σκόπιμο να αναπαράγεται και τι όχι.

 

Θα σου πω ένα παράδειγμα: πρόσφατα, κυριακάτικη εφημερίδα μοίρασε cd ελληνίδας τραγουδίστριας ντίβας, το οποίο περιείχε τρία-τέσσερα τραγούδια γνωστού μουσουργού/συνθέτη που στο παρελθόν είχε γράψει πολλές επιτυχίες για την ίδια ντίβα.

 

Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας, μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή, διαφήμιζε καθημερινά την επερχόμενη ημερομηνία διανομής του CD, παίζοντας τραγούδια και προσπαθώντας να εγείρει τον ενθουσιασμό του κοινού. Μάλιστα, μην έχοντας ο ίδιος κανένα προσωπικό γούστο γι' αυτό το είδος μουσικής (παλιά λαϊκά ακούει ο άνθρωπος) προφανώς δέχθηκε εισηγήσεις για το ποιο από τα τρία τραγούδια έπρεπε να τύχει περισσότερης προβολής.

 

Το πρόβλημα: το τραγούδι ήταν απαράδεκτο. Οι στίχοι του ήταν εμετικοί (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά, μιλούσε για κομένα νύχια ποδιών). Ο παρουσιάστής τα είχε παίξει. Κάθε μέρα, πάσχιζε να σπρώξει τη πραμάτεια, αλλά κάθε μέρα ερχόταν αντιμέτωπος με τη φρικτή πραγματικότητα, ότι αυτή τη φορά - και παρά τις άριστες εμπορικές προϋποθέσεις - το τραγούδι δεν ακουγόταν: όχι επιτυχία δε θα γινόταν, αλλά κάλιο να μην είχε γραφτεί ποτέ.

 

Τόλμησε ο άνθρωπος να ψελίσσει μερικά ήπια σχόλια "Καλό το ρεφραίν, αλλά... εκεί ... με τους στίχους... ίσως έπρεπε να το δούνε λίγο πιο προσεκτικά... ", αλλά το καθήκον επίτασσε να το παίζει κάθε μέρα 4-5 φορές.

 

Η εφημερίδα έκανε ρεκόρ πωλήσεων εκείνη την Κυριακή. Είδα το CD στα σπίτια δύο διαφορετικών οικογενειακών φίλων. Αυτό είναι το "οτι κάτσει" circa 2011.

[Earendil]

Και αφού βγήκα σώος στη στεριά κάπου στην Κροατία, να επιχειρήσω και μία σοβαρή τοποθέτηση:

 

Δε θα έριχνα ούτε χίλια ευρώ σε δισκογραφική. Δε θα τα έριχνα, γιατί είμαι πλέον πεπεισμένος ότι

 

α) οι δισκογραφικές δεν ενδιαφέρουν τους μουσικούς, και

β) οι μουσικοί δεν ενδιαφέρουν το κοινό

 

Tα live γίνονται σχεδόν πάντα μεταξύ συγγενών και φίλων. Τα albums που κυκλοφορούν κυκλοφορούν κατά κανόνα δωρεάν μέσω internet - κακώς (ως προς το δωρεάν), γιατί στο 90% των περιπτώσεων απευθύνονται σε ακροατές που έτσι κι αλλιώς δεν κοιτούν το τσάμπα. Όσοι επιχείρησαν να κάνουν "ηλεκτρονική επίθεση" μέσω ενός site (το δικό μας κατεβαίνει προσεχώς μετά από δυο στείρα χρόνια), περιήλθαν στην χλέυη όσων δεν ξέρουν άλλο promotion πέρα απ' το πρηξοpoochie στο Facebook (είναι τσάμπα, μαλάκα). Οι μπάντες μεταξύ τους; Ελάχιστο το ενδιαφέρον για τα έργα και τις ημέρες των διπλανών.

 

 

Εγώ κρατάω αυτό: Δεν είναι λίγο που εδώ στο Noiz ακούσαμε πρώτοι τους Black Frame, το Σπύρο Χαρμάνη, τους Snooze Loop...για τους οποίους δεν έχω αντιληφθεί να τους καταδίωξε καμιά δισκογραφική πριν καταλήξουν στο μονόδρομο της ανεξαρτησίας... ;)

 

 

Τα παραπάνω έχουν ήδη καλύψει οι περισσότεροι απ'τους προλαλήσαντες, αλλά ξέρετε...για τα πρακτικά, που λένε... :)

[jimskeet2002]

2.000.000?????

Τα βαζεις σε μια ελβετικη τραπεζα κ ζεις πλουσιοπαροχα απο τους τοκους για ολη σου την ζωη εσυ τα παιδια σου τα παιδια τους τα παιδια των παιδιων τους κλπ κλπ κλπ....