Τρώμε κάτι και συνεχίζουμε Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Πολύ κακό για το τίποτα ....η μία πλευρα. Η άλλη....πολύ ''νόημα'' που είπε και κάποτε Έλληνας επιφανής της Σάτυρας και του ελληνικού κινηματογράφου. Νομίζω μια μέση κατάσταση/λύση θα ήταν ο λευκός θόρυβος. www.sonicspace.gr Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
theoctapus Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Oχι, δεν μιλαμε για 4μιση λεπτα σιωπης. Το εργο περιεχει 4μιση λεπτα σιωπης απο μερος του πιανιστα - δεν περιεχει ομως αποκλειστικα αυτο. Οσης σημασιας ειναι οι παυσεις του πιανιστα για το εργο, αλλο τοσης ειναι τα μουρμουρισματα του κοινου και οι διαφοροι θορυβοι παροντες στο χωρο. Τις συγκρισεις με αορατα γλυπτα και κενους καμβαδες τις βρισκω ολιγον ακυρες, καθοτι το συγκεκριμενο εργο ΕΧΕΙ κατι να ακουσεις...απλα δεν ειναι νοτες & conventional μουσικη και δεν προερχεται απο την συνηθισμενη πηγη (εκτελεστης/μουσικος). Κοινώς δεν στέκει από μόνο του. Απουσία ήχων περιβάλλοντος τι είναι ακριβώς; Η μουσική μπορεί να βρίσκεται στις παύσεις, αλλά οι παύσεις δεν είναι μουσική, είναι η απουσία μουσικής. Όπως μια νότα μόνη της δεν είναι μουσική, είναι απλά ένας ηχητικός τόνος. Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
marathon Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 3. Χρειάζονται 5 "ακαδημαϊκοί" και 25 παρατρεχάμενοι για να σου εξηγήσουν ότι είναι σπουδαίο. ή όπως λέμε RFM...εκτός εάν έχεις Mac. Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
odis13 Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Nομίζω ότι το έργο είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο με έναν κενό καμβά για τους εξής λόγους: 1. Δεν προσφέρει ερέθισμα πέραν του "θορύβου" του περιβάλλοντος. Όταν βλέπεις έναν κενό καμβά, βλέπεις το χρώμα του φωτισμού, τα "μυγάκια" στο μάτι σου, και τα φλας των περίεργων που τον φωτογραφίζουν. Δεν βλέπεις απλά έναν άσπρο καμβά. Βλέπεις έναν διαφορετικό πίνακα κάθε φορά. 2. Ως έργο, δεν αντλεί την αξία του από το περιεχόμενό του αλλά από την φαντασία σου και -κυρίως- από τη συνολική αξία του καλλιτέχνη (την οποία πρέπει να έχεις πληροφορηθεί ξεχωριστά). Θα μπορουσες να το πεις και αυτο...Οπως το βλεπω εγω ομως, οι θορυβοι στο συγκεκριμενο εργο ειναι εγγενες μερος του. Ο ασπρος καμβας αντιθετα ειναι μονο ο ασπρος καμβας και μπορει να απομονωθει απο τα λοιπα περιβαλλοντικα στοιχεια. Εαν καποιος παρουσιαζε ενα κενο καμβα ως αποτυπωση του "θορυβου" αυτου, θα ελεγα οτι ναι ειναι παρομοιο με το 4'33'' - οταν ομως ο λευκος καμβας συμβολιζει, συμφωνα με τον καλλιτεχνη, την (insert βαρυγδουπο θεμα πληρως ασχετο με ενα λευκο καμβα) θεωρω οτι ειναι κατι πολυ διαφορετικο, καθως μπορει να υπαρξει και χωρις τον "θορυβο". Το 4'33'' αντιθετα ειναι ο θορυβος. 3. Χρειάζονται 5 "ακαδημαϊκοί" και 25 παρατρεχάμενοι για να σου εξηγήσουν ότι είναι σπουδαίο. Δεν εχεις και αδικο ;D Στην τελικη φυσικα, με τις λεξεις παιζουμε. Και αρχιζω να νομιζω οτι πρεπει να τις αφησουμε και να παιξουμε κανα blues δωδεκαμετρο instead, μπας και συνελθουμε ;D ;D Edit: Octapus νομιζω τα παραπανω καλυπτουν και το δικο σου μηνυμα. Ιmho το συγκεκριμενο εργο, απουσιας περιβαλλοντικων ηχων ειναι ενα...τιποτα. Τωρα αυτο το τιποτα μπορει μερικους να τους ενθουσιαζει, για εμενα μονο του παντως δε λεει κατι. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jasemeister Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Άμα είναι να περιμένω από "ακαδημαϊκό" ή "αυθεντία" να μου πει ότι ο σκοπός ενος κενού καμβά ή ενός τετράλεπτου σιωπής είναι το introspection τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Δεν υπάρχει "σωστή" ή "λάθος" αντίδραση σε κάτι τέτοιο. Ο καθένας όπως μπορεί και είναι τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η "ειδική βαρύτητα" του "προτρέποντα" προς το introspection είναι συνήθως το nudge που χρειαζόμαστε μερικές φορές να επεξεργαστούμε κάτι λίγο περισσότερο αν το έχουμε ανάγκη. Από κει και πέρα οι ποιητές Φαμφάρες μπορούν να συνεχίσουν να ομιλούν για της θάλασσας τη λύσσα και τα κορμιά τα παλικαρίσσα που στέκουν ορθά σα κυπαρίσσα :P Μη με ξυπνάς απ΄τις έξι... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
trolley Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Άμα είναι να περιμένω από "ακαδημαϊκό" ή "αυθεντία" να μου πει ότι ο σκοπός ενος κενού καμβά ή ενός τετράλεπτου σιωπής είναι το introspection τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Δεν υπάρχει "σωστή" ή "λάθος" αντίδραση σε κάτι τέτοιο. Ο καθένας όπως μπορεί και είναι τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η "ειδική βαρύτητα" του "προτρέποντα" προς το introspection είναι συνήθως το nudge που χρειαζόμαστε μερικές φορές να επεξεργαστούμε κάτι λίγο περισσότερο αν το έχουμε ανάγκη. Από κει και πέρα οι ποιητές Φαμφάρες μπορούν να συνεχίσουν να ομιλούν για της θάλασσας τη λύσσα και τα κορμιά τα παλικαρίσσα που στέκουν ορθά σα κυπαρίσσα :P Ε, όχι και απολογητής κύριε. Αν εξαρτόταν από εσάς, το θέμα θα ήταν στη Παιδική Χαρά. Δεν ξέρω αν χρειάζεστε "ακαδημαϊκούς", "αυθεντίες" ή "ποιητές" από τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά τις 19 σελιδούλες σας, τις χρειαστήκατε. Εκτός αν τα είχατε καταλάβει όλα νωρίτερα, αλλά ένας κόμπος σας εμπόδιζε να τα ξεστομίσετε. (ΣΣ. αλλουνού είναι το στιχούργημα που παραθέσατε. Ο Φαμφάρας, έγραφε για τα κόκκινα κοράκια, όπως και για σκοταδόψυχους). Mea Culpa Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
dmilo Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Ο ασπρος καμβας αντιθετα ειναι μονο ο ασπρος καμβας και μπορει να απομονωθει απο τα λοιπα περιβαλλοντικα στοιχεια. Εαν καποιος παρουσιαζε ενα κενο καμβα ως αποτυπωση του "θορυβου" αυτου, θα ελεγα οτι ναι ειναι παρομοιο με το 4'33'' (...) Θα αντιπρότεινα άσπρο καμβά βαμένο με λευκό χρώμα. Τότε είναι ακριβώς όπως το 4'33", ένα έργο που δεν μπορείς να το παρατηρήσεις/ακούσεις/νιώσεις χωρίς να το μεταβάλεις (όπως και στη φυσική). Οι σουπρεματιστές έφτιαξαν κατά κόρον έργα τα οποία μεταβάλλονταν διαρκώς, ανάλογα με το φως στο χώρο που βρίσκονταν, τους ανθρώπους που κινούνταν γύρω τους, τις μεταβολές του φυσικού περιβάλλοντος... ήταν έργα καθαρά δυναμικά, τα οποία δεν μπορείς να τα "κατανοήσεις" βασισμένος στην παραδοσιακή αντίληψη για την τέχνη (όπως, π.χ. και τα γλυπτά του Τάκη). Το επισυναπτόμενο αρχείο πάντως θα σας εξηγήσει αυθωρεί και παραχρήμα τι ακριβώς ήταν ο Cage. ;) RANDOMIZE USR 0 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Jasemeister Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Ε, όχι και απολογητής κύριε. Αν εξαρτόταν από εσάς, το θέμα θα ήταν στη Παιδική Χαρά. Δεν ξέρω αν χρειάζεστε "ακαδημαϊκούς", "αυθεντίες" ή "ποιητές" από τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά τις 19 σελιδούλες σας, τις χρειαστήκατε. Εκτός αν τα είχατε καταλάβει όλα νωρίτερα, αλλά ένας κόμπος σας εμπόδιζε να τα ξεστομίσετε. (ΣΣ. αλλουνού είναι το στιχούργημα που παραθέσατε. Ο Φαμφάρας, έγραφε για τα κόκκινα κοράκια, όπως και για σκοταδόψυχους). Τόσο πολύ με αγαπάς ε; Δεν πειράζει θα το ανθέξω. Μη με ξυπνάς απ΄τις έξι... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
theoctapus Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 To 4:33 δεν μας βοήθησε σε κάτι να σκεφτούμε παραπέρα και να φτάσουμε τις Χ σελίδες. Και ούτε υπάρχει κάποιος κόμπος που μας εμποδίζει να μιλήσουμε. Εσύ δηλαδή trolley ότι έχεις στο μυαλό σου το λες οπουδήποτε και οποτεδήποτε; Μην προσπαθείτε να προσάψετε διεύρυνση των πνευματικών μας οριζόντων σε κάτι τέτοιο. Είναι το λιγότερο προσβλητικό. Έχω την αίσθηση ότι οι απόψεις που εκφράστηκαν είχαν ήδη ζυμωθεί στο μυαλό μας. Η συζήτηση, ναι, πάντα προσθέτει κάτι, η αφορμή όχι και τόσο, τουλάχιστον εδώ. Αν και μπορώ να δεχτώ τα περί "μεταβλητών έργων τέχνης σύμφωνα με το περιβάλλον", δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένας λευκός, πράσινος, σκατουλί καμβάς είναι έαν τέτοιο. Παραείναι εύκολο. Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
zatoichi Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Share Δημοσιευμένο 7 Ιανουαρίου 2011 Καλημέρα και καλή χρονιά σε όλους! Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι το 4'33 είναι μία διαδραστική παράσταση της οποίας πρέπει ναι είσαι μέρος, δηλαδή μέλος του ακρωατηρίου, για να μπείς στο νόημά της. Παρακολουθώντας το βίντεο απο το youtube, είσαι ουσιαστικά ένας εξωτερικός παρατητής από τον οποίο λείπει το στοιχείο της "εμπειρίας" και του "βιώματος" της παράστασης ...and my eyes fade from me in this open country Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση