Αξίζει να γίνεις επαγγελματιας drummer;

[dionisissab]

Πάντως παιδιά, με προσπάθεια και κόπο (αρκετό μάλιστα) μπορείς να πετύχεις κάτι. Δεν λέω να ζήσεις μια οικογένεια απ' το "επάγγελμα" του drummer. Αλλά μπορείς να επιβιώσεις.

Ας μην κοιτάμε την εύκολη λύση: μαθήματα, λίγη μελέτη, βρίσκω μια άκρη, έναν μπάρμπα και χώνομαι να κάνω το κομμάτι μου.

Θα αναφερθώ σ' έναν υπέροχο drummer, ο οποίος είναι και καθηγητής μου στο ωδείο (28 χρονών η ηλικία του). Μην περιμένετε να σας πω όνομα... Τελείωσε με το δημοτικό ωδείο Πατρών και έφυγε για Ολλανδία να τελειώσει το κολέγιο εκεί. μετά από 5 χρόνια επέστρεψε. Δε θα αναφερθώ σε ώρες μελέτης και σε ώρες που πέρασε σε σκηνές να παίζει. Επιστρέφει στην Ελλάδα, σκίζει τον κώλο του, φτύνει αίμα και καταφέρνει να μαζέψει (όσο γινόταν) την μουσική σκηνή της Πάτρας, σε σημείο που πλέον 5 μαγαζιά να είναι μόνιμες μουσικές σκηνές ακόμα και για νέα συγκροτήματα.

Ο τύπος αυτός ζει απ' τα μαθήματα που κάνει, τις εμφανίσεις του σε μαγαζιά (ντάξει μη νομίζετε τίποτα το φοβερό από πληρωμή) και απ' τις συναυλίες με μεγάλους καλλιτέχνες που κάνει. (ήδη παίζει σε 2).

 

Το να μπορέσεις να ζήσεις σαν επαγγελματίας μουσικός (γενικά και κατ' επέκταση σαν drummer) θέλει άπειρο κόπο και πολύ όρεξη.

Τον βλέπω ακόμα και μετά από live, να χαμογελάει παρά την κούραση, να κάτσει να συζητήσει, να πούμε τα λάθη, τα ωραία του live. Στα μαθήματα θα κάτσει να σού εξηγήσει ό,τι σε προβληματίζει, θα σού αναπτύξει χιλιάδες τρόπους να καταφέρεις ένα φαινομενικά ακατόρθωτο παίξιμο (για σένα) ή μια πολύ δύσκολη άσκηση θα στην κάνει πολύ απλή.

 

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; όχι δεν είμαι ξαδερφός του. Απλά θέλω να τονίσω ότι ο επαγγελματισμός στη μουσική πρώτον και στη drums μετά, είναι κουραστικό μονοπάτι και δύσβατο. Όσοι περιμένουν να γίνουν οι επόμενοι Tre ή δεν ξέρω γω τι άλλο, καλύτερα ας βρουν άλλη δουλειά.

Σίγουρα χωρίς τύχη δεν κάνεις τίποτα, αλλά δεν στηρίζεσαι εκεί. Κάνεις Ό,ΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠ' ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ και ελπίζεις. Θα κάνεις όμως το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΝΑ ΑΠ' ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ.

[vagelism]

Πάντως παιδιά, με προσπάθεια και κόπο (αρκετό μάλιστα) μπορείς να πετύχεις κάτι. Δεν λέω να ζήσεις μια οικογένεια απ' το "επάγγελμα" του drummer. Αλλά μπορείς να επιβιώσεις.

Ας μην κοιτάμε την εύκολη λύση: μαθήματα, λίγη μελέτη, βρίσκω μια άκρη, έναν μπάρμπα και χώνομαι να κάνω το κομμάτι μου.

Θα αναφερθώ σ' έναν υπέροχο drummer, ο οποίος είναι και καθηγητής μου στο ωδείο (28 χρονών η ηλικία του). Μην περιμένετε να σας πω όνομα... Τελείωσε με το δημοτικό ωδείο Πατρών και έφυγε για Ολλανδία να τελειώσει το κολέγιο εκεί. μετά από 5 χρόνια επέστρεψε. Δε θα αναφερθώ σε ώρες μελέτης και σε ώρες που πέρασε σε σκηνές να παίζει. Επιστρέφει στην Ελλάδα, σκίζει τον κώλο του, φτύνει αίμα και καταφέρνει να μαζέψει (όσο γινόταν) την μουσική σκηνή της Πάτρας, σε σημείο που πλέον 5 μαγαζιά να είναι μόνιμες μουσικές σκηνές ακόμα και για νέα συγκροτήματα.

Ο τύπος αυτός ζει απ' τα μαθήματα που κάνει, τις εμφανίσεις του σε μαγαζιά (ντάξει μη νομίζετε τίποτα το φοβερό από πληρωμή) και απ' τις συναυλίες με μεγάλους καλλιτέχνες που κάνει. (ήδη παίζει σε 2).

 

Το να μπορέσεις να ζήσεις σαν επαγγελματίας μουσικός (γενικά και κατ' επέκταση σαν drummer) θέλει άπειρο κόπο και πολύ όρεξη.

Τον βλέπω ακόμα και μετά από live, να χαμογελάει παρά την κούραση, να κάτσει να συζητήσει, να πούμε τα λάθη, τα ωραία του live. Στα μαθήματα θα κάτσει να σού εξηγήσει ό,τι σε προβληματίζει, θα σού αναπτύξει χιλιάδες τρόπους να καταφέρεις ένα φαινομενικά ακατόρθωτο παίξιμο (για σένα) ή μια πολύ δύσκολη άσκηση θα στην κάνει πολύ απλή.

 

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; όχι δεν είμαι ξαδερφός του. Απλά θέλω να τονίσω ότι ο επαγγελματισμός στη μουσική πρώτον και στη drums μετά, είναι κουραστικό μονοπάτι και δύσβατο. Όσοι περιμένουν να γίνουν οι επόμενοι Tre ή δεν ξέρω γω τι άλλο, καλύτερα ας βρουν άλλη δουλειά.

Σίγουρα χωρίς τύχη δεν κάνεις τίποτα, αλλά δεν στηρίζεσαι εκεί. Κάνεις Ό,ΤΙ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠ' ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ και ελπίζεις. Θα κάνεις όμως το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΝΑ ΑΠ' ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ.

σε ευχαριστω για τη συμμετοχη σου Διονυση. Πολυ ενδιαφερον η τοποθετηση σου.να σε καλα

[samy paraga]

Φίλε Περίανδρε μια και το θέμα λόγω των συνθηκών που ζούμε ξεπερνά τα στενά όρια της αποκατάστασης επαγγελματικά των ντράμμερ ,θα ήθελα να προσθέσω κάτι κι εγώ . Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι όλοι μας καλούμαστε να χάσουμε από κάτι εως τα πάντα . όταν λέω από κάτι έως τα πάντα εννοώ ,ότι πρόκειται να αλλάξει η ζωή όλων μας όπως τη ξέραμε και όπως την είχαμε φανταστεί. Τη δεκαετία του 60 που εσύ ξεκίναγες οι προσδοκίες ήταν άλλες και οι απαιτήσεις των ανθρώπων και της κοινωνίας διαφορετικές. Στη πορεία το πράμα πήρε μια ανάπτυξη . Το αν η ποιότητα της ανάπτυξης ήταν στρεβλή δε είχε σχέση με το κόσμο που χόρευε στο ρυθμό που έθεταν οι δοιηκούντες ,πάντως υπήρξαν βελτιώσεις . Είτε ως προς τον επαγγελματισμό ,είτε ως προς τις αμοιβές, είτε ως προς τις παροχές. Αυτή τη στιγμή ζούμε και θα ζήσουμε την επιστροφή σε συνθήκες μερικών δεκαετιών πίσω και εκεί είναι το αδιανόητο στο να το συλλάβει ο νους μας . Το θέμα δεν είναι αν αξίζει κανείς να σπουδάσει  και να γίνει κάτι . Το θέμα είναι να μπορείς να επιβιώσεις κάνοντας μια δουλειά οποιαδήποτε. Το αν θα παίζεις σε σκυλομάγαζα ή θα είσαι πορτιέρης σε νυχτερινό κέντρο μάλλον έχει μικρή σημασία . Αυτό που έχει σημασία είναι να μπορείς να τα βγάζεις πέρα . Αν κάποτε κάποιοι μουσικοί -πχ λέω ένα παράδειγμα- θεωρούσαν υποτιμητικό να παίζουν σε σκυλάδικα ,αυτή τη στιγμή μπορεί να χρειαστεί να σκουπίζουν τις πίστες από τα λουλούδια για να επιβιώσουν ............Το αν θα σπουδάσει κάποιος δεν έχει καμιά σχέση με το αν θα βιοποριστεί από τη τέχνη ή την επιστήμη που σπούδασε . Το να σπουδάσεις πλέον θα γίνεται επειδή εσύ το έχεις πραγματικά ανάγκη ,για τη καρδούλα σου και απλά θα σκέφτεσαι ,ότι δε ξέρεις καμιά φορά ,μπορεί και να μου κάτσει .

Όλα αυτά χωρίς καμιά διάθεση αντιδικίας μαζί σου ,απλά σα συμπλήρωμα των όσων γράφουμε όλοι

[manosx]

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι ψάχνετε. Αφού δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία, τι χρειάζονται οι εργάτες; Υπάρχει μια παράγκα, που δίνει κάποια ψίχουλα σε όσους σέρνονται στην πόρτα της, και μέχρι εκεί. Αν τώρα αυτό θεωρείται καριέρα με προοπτικές, πάω πάσο.

[marathon]

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι ψάχνετε. Αφού δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία, τι χρειάζονται οι εργάτες; Υπάρχει μια παράγκα, που δίνει κάποια ψίχουλα σε όσους σέρνονται στην πόρτα της, και μέχρι εκεί. Αν τώρα αυτό θεωρείται καριέρα με προοπτικές, πάω πάσο.

Δηλ...εσύ βγάζεις περισσότερα από τον...Ρουβά? ;D

 

Ξύνομαι για καυγά και χαβαλέ όπως κατάλαβες ;D

[vagelism]

Δηλ...εσύ βγάζεις περισσότερα από τον...Ρουβά? ;D

 

Ξύνομαι για καυγά και χαβαλέ όπως κατάλαβες ;D

Αγαπητε Μαραθωνα

ξερω οτι σου σου αρεσει η αντιπαραθεση για την αντιπαραθεση..αλλα εισαι σε λαθος site και σε λαθος ποστ.

Αν δεν εχεις κατι να προσφερεις ..εισαι θορυβος.

Ολοι μας εχουμε χιουμορ..αλλα εδω δεν ειναι το δελτιο του Star....

 

[manosx]

 ;D

 

 

Ε μα όμως, ξέρεις τι αγγούρι πρέπει να φας για να είσαι Ρουβάς  ;D  ;D  ;D

 

Τι 20.000 ώρες μελέτης και βλακείες... μια ώρα με τον Ψιψι είναι 100 φορές πιο... επίπονη  ;D  ;D  ;D

[vagelism]

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι ψάχνετε. Αφού δεν υπάρχει μουσική βιομηχανία, τι χρειάζονται οι εργάτες; Υπάρχει μια παράγκα, που δίνει κάποια ψίχουλα σε όσους σέρνονται στην πόρτα της, και μέχρι εκεί. Αν τώρα αυτό θεωρείται καριέρα με προοπτικές, πάω πάσο.

Μουσικη βιομηχανια δεν υπαρχει...αλλα υπαρχουν παιδια εκει εξω που ονειρευονται ..και δεν θελουν να κανουν τιποτα αλλο απο το παιζουν drums.

Αυτο ψαχνουμε..

[manosx]

Και τι τα εμποδίζει;

 

Ας παίζουν ότι θέλουν.

 

Για αυτό υπάρχουν οι δουλειές. Για να βάζουμε μια μπουκιά ψωμί στο στόμα μας, ένα κεραμύδι πάνω από το κεφάλι μας, και να κάνουμε ότι θέλουμε ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΑΣ ΧΡΟΝΟ.

 

Η δουλειά όμως του "επαγγελματία μουσικού" προϋποθέτει, όπως όλες οι δουλειές, μια αγορά εργασίας που στην Ελλάδα απλά δεν υφίσταται. Συνεπώς κάπως αλλιώς πρέπει να βγάλουν το ψωμί τους.

 

Βέβαια με τις μ*λ*κίες που κάνουν οι εργατοπατέρες και τα κομματόσκυλα σε λίγο δε θα υφίσταται ΚΑΜΙΑ αγορά εργασίας, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.

[marathon]

... μια ώρα με τον Ψιψι είναι 100 φορές πιο... επίπονη  ;D  ;D  ;D

To μυαλό σου όλο στην ευχαρίστηση ;D...Πέρνω πίσω το Ρουβά...όλα τα λεφτά στον Πετρέλη...άσχημα βγάζει το μεροκάματο?...χωρίς 20.000 ώρες μελέτης

 

...αλλα υπαρχουν παιδια εκει εξω που ονειρευονται ..και δεν θελουν να κανουν τιποτα αλλο απο το παιζουν drums.

Αυτο ψαχνουμε..

Τότε πρέπει να ξέρουν ότι

1) δεν πρέπει απλά να περιορίζονται στα γεωγραφικά σύνορα της χώρας

2) Όλοι κάνουν συμβιβασμούς...εκτός εάν έχουν τη τύχη να έχουν "βαρύ" επώνυμο ;)