Κατανόηση της Μουσικής

[mustafank]

^^ Το δίλημμα :

η Τέχνη για την Τέχνη ή η Τέχνη για τον άνθρωπο απασχολούσε και θα απασχολεί πάντα τους καλλιτέχνες και το κοινό,χωρίς να μπορεί κάποιος να πει ποιο είναι περισσότερο σωστό από τα δύο.Απλά,διαλέγεις "στρατόπεδο" και πορεύεσαι.

 

[spy]

Εγώ ανδρώθηκα ως ακροατής τη δεκαετία του '80, όπου και έγινε μία από τις πιο θεαματικές προσπάθειες για να πάψει η "κατανόηση της μουσικής" να είναι θέμα "ειδικών" και να γίνει θέμα για όλο το κόσμο. Αλλά ο λόγος που η προσπάθεια ήταν θεαματική, ήταν ότι μεγάλος αριθμός καλλιτεχνών (όχι μόνο μουσικών) έθεσε σαν προϋπόθεση το να είναι η δουλειά του κατανοητή από τον απλό κόσμο. Προϋπόθεση !

Πιστεύεις ότι πέτυχε η προσπάθεια;

[Sakis_Gallo]

Φίλε Bluezlick

 

Κοίτα και εγώ προτιμώ … να έρθει μια ξανθιά (μετά το live) και να μου πει : «Πέρασα τέλεια….είσαι κούκλος…..πάμε σπίτι μου», αλλά άλλη βαρύτητα  έχει η γνώμη της (σε μια κρίση μουσικής συνείδησης – ποίος είμαι , που πάω, τι κάνω) και άλλη βαρύτητα αν έρθεις εσύ και μου πεις « φίλε τι solara ήταν αυτή» ή φίλε «τι παπάρας είσαι….δεν σταύρωσες νότα» .Do  u see my point?   Καπού εκεί χάθηκα στις σκέψεις μου.

 

το θεμα ξεκιναει καθαρα κ μονο απο εσενα! δηλαδη θελεις η μουσικη σου να ειναι για τους πολλους η για τους λιγους? παντως αυτοι που εχουν βρει την χρυση τομη ειναι απο τους πιο επιτυχημενους.

[ELIANIOS]

Από Ξάνθη ή Από Κοζάνη όμως?????? ;D ;D ;D ;)

Παρτη απο Ξανθη και φατη στη Κοζανη ;) ;D ;D ;D

[duckino]

Πολύ θα ήθελα να αντιμετωπίζω τη μουσική ως ακροατής και όχι ως μουσικός .Όποτε ακούω κάτι αναλώνω τη σκέψη μου  σε διάφορα παρεμφερείς ζητήματα και νομίζω ότι στο τέλος χάνω όλο το νόημα ...... :-\

 

Νομιζω πως καταλαβα τι ακριβως εννοεις!

 

Θυμαμαι σε παλαιοτερο θεμα που ανοιξε ο triggas , ζητωντας γνωμες για ενα προχειρο κλιπακι που ανεβασε.Μου 'χε κανει εντυπωση πως ενω τα σχολια ολων των αλλων ηταν τυπου ... "Εμενα μ'αρεσε γιατι ..." , "Εμενα δεν μ'αρεσε γιατι ..." , ησουν ο μονος που το 'χες αναλυσει θεωρητικα και αρμονικα το θεμα , ειπες που χρειαζοταν μπασο και που οχι κι ολα αυτα σε ενα διασκευασμενο κομματι , οπου λογικα αυτος που διασκευαζει , εχει το δικαιωμα να δειξει εναν αλλο τροπο σκεψης/εκτελεσης ... τον δικο του.

 

Αν ακους με τον ιδιο τροπο μουσικη , νομιζω πως θα συμφωνησω μαζι σου πως χανεις ολο το νοημα!Ισως τελικα και οι παρα πολυ καλη γνωση των θεωρητικων να ειναι και "καταρα" σε τετοιες περιπτωσεις!

[trolley]

Πιστεύεις ότι πέτυχε η προσπάθεια;

 

Θα αποφύγω να απαντήσω (καθώς αυτό θα ξεκινούσε άλλες συζητήσεις), εν' τούτοις το παρόν thread είναι μία έμμεση απόδειξη των επιπτώσεων που είχε αυτή η προσπάθεια. Οι μουσικοί (τριαντάρηδες τότε) που γνώρισα εγώ τη δεκαετία του '80 ποτέ δε διατύπωναν τέτοια ερωτήματα σαν αυτά του LK. Τους απασχολούσε πρωτίστως (αν όχι αποκλειστικά) η γνώμη των δασκάλων τους, πραγματικών ή και φαντασιωμένων (οι μισοί θεωρούσαν δάσκαλο τον Χ''δάκι). Το ότι κάποιος στις μέρες μας συζητά έστω ότι η γνώμη των απλών ανθρώπων μπορεί να είναι ισοβαρής με τη γνώμη των ειδικών είναι από μόνο του μία τεράστια αλλαγή.

 

Αν εννοείς ίσως κατά πόσο θεωρώ εγώ προσωπικά επιτυχή αυτή την απόπειρα, σου απαντώ (εκπλήσσοντάς σε ίσως) ότι εμένα με ενδιαφέρουν μόνο οι ειδικοί σε οποιοδήποτε θέμα - με τη διευκρίνηση ότι θεωρώ ειδικούς μόνο εκείνους που έχουν να επιδείξουν τεκμήρια της "ειδικότητάς" τους και όχι εκείνους που έχουν πτυχία ή ύφος.

 

 

[makam]

Νομίζω πως το ερώτημα μοιάζει με το:'τι έγινε πρώτα, το αυγό ή η κότα;', και κατά συνέπεια δεν μπορεί ποτέ ν'απαντηθεί.

 

Και για να κάνω όμως και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου:

Δεν νομίζετε πως όλοι οι άνθρωποι, είναι εν δυνάμην μουσικοί, εφ' όσον τραγούδησαν ένα ή περισσότερα τραγούδια στη ζωή τους;

Και μη μου πείτε πως μουσικός είναι μόνο αυτός που παίζει κάποιο όργανο...

 

Ποιός δεν μας λέει, πως ο οποιοσδήποτε κύριος 'Πετρίδης', κάποια στιγμή στην ζωή του δεν πάλεψε με πλήκτρα ή χορδές προκειμένου να κατανοήσει ακόμα καλύτερα και σε βάθος, πως παράγεται το ηχόχρωμα και το τραγούδι γενικότερα;

 

Τι είναι αυτό που κάνει έναν μουσικό, να διαλέξει για παράδειγμα σαν όργανο την κιθάρα και όχι το σαξόφωνο και μάλιστα να παθιάζεται τόσο με κάποιο συγκεκριμένο ήχο κιθάρας και όχι με 'όλες τις κιθάρες', και πόσο αντικειμενικός τελικά μπορεί να είναι στην κρίση του για μουσικούς και μουσικές που δεν είναι κοντά στο στιλ του;

 

Και άλλες πολλές σκέψεις που έρχονται και φεύγουν...

 

Ελπίζω να σας μπέρδεψα λίγο ακόμα.

 

 

 

[ez]

Η γνώση είναι ευχή και κατάρα. Όπως ανοίγει παράθυρα και μονοπάτια, ταυτόχρονα κλείνει κεφάλαια ανεπιστρεπτί. Ο ελιτισμός μπορεί να είναι κατακριτέος όταν συνοδεύεται απο εγωπάθεια και ματαιοδοξία, όμως σαφώς μπορεί να είναι και λαικής απήχησης και αποδοχής, συνήθως ανεξάρτητα απο τις προθέσεις του δημιουργού. Απο την άλλη, ο εκ ταπεινών κινήτρων εκπορευόμενος λαικισμός μπορεί να οδηγήσει σε μια μορφή ελιτισμού λόγω αποτυχημένου αποτελέσματος. Στην προσπάθεια για δημιουργία, κάθε βήμα αποτελεί επένδυση που έχει κέρδη και κόστη. Το πως βαραίνουν στη ζυγαριά είναι ζήτημα του καθενός ξεχωριστά. Κανείς δεν μπορεί να βεβαιώσει με σιγουριά τι πορεία θα έχει ένα μουσικό κομμάτι (ή έργο) κι αυτό είναι ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο που κάνει τόσο ενδιαφέρουσα για όλους μας την ασχολία μας με τη μουσική. Εν ολίγοις, η τέχνη είναι οι σειρήνες, για να τις ακούσεις πρέπει να στραφείς, να γείρεις, να αφεθείς, με τον κίνδυνο της καταστροφής όμως ν'αγκαλιάζεται με την ηδονή της απόλαυσης.

Vivere pericolosamente λοιπόν, ή One step at a time?

Αν υπήρχαν απαντήσεις για τα ερωτήματα που εγείρονται στη συζήτηση, όλοι θα είμασταν "καλλιτεχνάρες"... Υπάρχουν μόνον επιλογές που καθορίζονται απο το μυαλό ή την καρδιά του καθενός εξ ημών κι η δόξα ή ο θάνατος μας θα δώσουν τροφή για συζήτηση σε κείνους που θα μείνουν πίσω και νοιάζονται.

[samy paraga]

Τι θα πει ελιτιστής ? Δηλαδή ξεκινάει κάποιος να γράψει μουσική ή να κάνει οποιαδήποτε μορφή τέχνης που να αναφέρεται μόνο στους μυημένους ? Κι αν ναι ,αυτό το πράγμα είναι αυθόρμητο? και δηλαδή ποιοί θεωρούνται μυημένοι ?

Επιμένω στο παράδειγμα του πρώτου ανθρώπου που έπαιξε μουσική με έναν αυλό ,ή έδωσε ρυθμό χτυπώντας ένα ξύλο .................το δικηγόρο του διαβόλου κάνω ,αλλά τελικά το πιστεύω κιόλας . Θυμάμαι κάποτε μια κουβέντα σε κάποιο φόρουμ άσχετο με το δικό σας ,περί γλώσσας. Κάποιος υποστήριξε ,ότι του χαλάει την αισθητική να βλέπει ανορθώγραφα πόστ -κι εγώ είμαι ανορθώγραφος. Κάποια στιγμή του απάντησα ,ότι ο κόσμος δε καταστρέφεται από τους αγράμματους ,αλλά από τους μορφωμένους ,γιατί τελικά ,αυτοί έχουν πάντα την εξουσία ......................Το τι είναι μορφωμένος,είναι μια άλλη ιστορία ,γιατί ουσιαστικά κανείς μας δεν είναι ,ή δε μπορεί να πει ,ότι είναι . Είμαστε όλοι ημιμαθείς ,ή σε τελική ανάλυση μαθαίνουμε για όλη μας τη ζωή και ποτέ δε φτάνουμε κάπου , γιατί η γνώση είναι ανεξάντλητη

[kostri]

Γενικώς, νομίζω πως οι μουσικοί όχι μόνον δεν κατανοούν καλύτερα την μουσική αλλά είναι και “αναρμόδιοι” να το κάνουν.

Όπως κάθε μορφή τέχνης έτσι και η μουσική αφορά όποιον τύχει να την συναντήσει. Οι δημιουργοί μπορεί να θέλουν να μιλήσουν σε 5 φίλους τους, στους επαΐοντες του Berklee ή στο πνεύμα του Stravinsky. Όλα αυτά φυσικά είναι για τον υπόλοιπο κόσμο αδιάφορα διότι, είπαμε, η μουσική αφορά τους πάντες. Επίσης, οι μουσικοί συνήθως αυτό που κάνουν καλά είναι να ..παίζουν μουσική. Αυτό δεν σημαίνει πως ακούν καλύτερα. Στην ουσία δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο απ’ το ότι μπορούν ή εν πάση περιπτώσει φιλοδοξούν να εκφραστούν μέσω αυτής. Σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. για τύπους όπως ο dj shadow) φαντάζει αδύνατο να μην συνδέσουμε την μουσική παραγωγή με την ποιοτική και ευρεία ακρόαση μουσικής. Αλλά γενικώς, δεν χρειάζεται να το κάνουμε.

Προσωπικά, σπανίως θαυμάζω την μουσική παιδεία των μουσικών. Ακόμα και άνθρωποι που ακούω και μ’ αρέσουν, διαπιστώνω συχνά πως έχουν ακούσει πολύ λιγότερη μουσική απ’ όση φανταζόμουν.

 

Βεβαίως, κάποιοι ακροατές έχουν ασχοληθεί τόσο πολύ και έχουν οξύνει το αισθητικό τους κριτήριο σε τέτοιο βαθμό που ξεχωρίζουν απ’ το..πόπολο ;D. Δεν είναι δυνατόν ο Πετρίδης, ο Ζήλος ή ο Μηλάτος να αντικατασταθεί π.χ. από ένα μουσικό φόρουμ(καλή ώρα :)). Φυσικά μπορεί κανείς να αμφισβητήσει όποιον θέλει, μπορεί να παρακολουθεί όποια αρθρογραφία θέλει και να δει τι του ταιριάζει. Αλλά δεν μπορεί να φαντάζεται πως επειδή σήμερα υπάρχει σχεδόν ίση δυνατότητα (ηλεκτρονικής έστω) έκφρασης, η άποψή του έχει την ίδια βαρύτητα με την άποψη ανθρώπων που έχουν αφοσιωθεί στην ακρόαση μουσικής για μισόν αιώνα. 

 

Άρα ποιος δικαιούται δια να ομιλεί; Όλοι φυσικά, αλλά δεν όλοι το ίδιο.