Φωνές, Καλοί μουσικοί, κακοί μουσικοί και μουσικά πανεπιστήμια

[asgartha]

Γειά σας,

 

Τζίνα , 30, κανόνικα από Αθήνα, αλλά εδώ και 1 μήνα ζω στην Κορνουάλη της Αγγλίας σε ένα μικροσκοπικό μέρος που το λένε Falmouth.

 

Οπως πολλοί εδώ μέσα, έτσι και εγώ, τσίμπησα το μικρόβιο της μουσικής μικρή και υποτροπίασα από την ασθένεια αυτή μερικά χρόνια πριν.  ;D

 

Κανονικά είμαι πληκτρού αλλά μερικά χρόνια πριν ανακάλυψα τ η φωνή και αποφάσισα να ασχοληθώ με αυτό. Καθώς δεν είμαι ούτε κλασική ούτε λαική, αλλά στη γκρίζα ενδιάμεση ζώνη του ροκ, μπλούζ, τζάζ στην Αθήνα δεν ήμουν αρκετά τυχερή για να βρώ αυτό που ήθελα σε επίπεδο μαθημάτων.

 

Αρχισα αυτό το καλοκαίρι την περιπλάνησή μου στην Ολλανδία, προσπαθώντας να χτυπήσω μία θέση σε ένα κονσερβατόριο μια και κάνουν πολύ καλή δουλειά. Οντως κάνουν πολύ καλή δουλειά και οι απαιτήσεις τους σε θεωρία, αρμονία και ακουστική είναι τρελές. Δεν ήμουν αρκετά καλή για αυτούς λοιπόν, και κάπως περίεργα βρέθηκα σε ένα πανεπι΄στήμιο σε αυτό το μικρό μέρος να κάνω ένα BA in music performance.

 

 

Bεβιασμένη απόφαση και όχι πολύ καλά ψαγμένη. Μετά από 1,5 βδομάδα μαθημάτων ξέρω ότι το επίπεδο των φοιτητών εδώ είναι πολύ χαμηλό και τα μαθήματα που διδάσκονται είναι περισσότερο κοντά στη φιλοσοφία παρά στη μουσική. Ετσι έχουμε διαλέξεις για τη ''σημασία της ησυχίας'' και συζητήσεις για θέματα που μας καίνε όλους όπως ''όλοι οι μουσικοί πέρνουν ναρκωτικά'' ή '' η κλασική μουσική είναι ελιτίστικη''.

 

Αμπλελοφιλοσοφίες λοιπόν πολλές αλλά από απλή μουσική, ξέρεις τώρα, θεωρία, αρμονία, ear training, έστω ιστορία της τέχνης και της μουσικής ρε παιδί μου γιόκ.

 

Ο σκοπός λέει του Dartinghton college of music δεν είναι να κάνει καλούς μουσικούς αλλά σκεπτόμενους μουσικούς. Η υπόθεση δεν είναι να μάθεις, αλλά να ξεμάθεις όλες τις συμβατικές ιδέες που σε κρατάνε πίσω.  Η ουσία σου λέει δεν είναι να μπορείς να αναγνωρίσεις ακουστικά ένα ακόρντο maj 6 /9 αλλά να βρεις νέους τρόπους να το κοιτάξεις και να το χρησιμοποιήσεις whithin the musical context. Αυτό το musical context είναι πια καραμέλα εδώ.

 

Στις συμβατικές ιδέες προφανώς συγκαταλέγουν και την θεωρία -αρμονία. 

 

 

Σας ρωτώ αγαπημένους μου συνέλληνες και μουσικούς λοιπόν, και ζητώ τη γνώμη σας.

 

Τι είναι προτιμότερο να είσαι ο πιο μάγκας μουσικός ανάμεσα σε ένα τσουρμο κακούς μουσικούς, που την αμάθειά και την ανικανότητά τους την μετατρέπουν σε φιλοσοφία και καλά άποψη?

 

Οκ, τώρα νιώθω μονόφθαλμη στους τυφλούς.

 

Η είναι καλύτερα να είσαι ο χειρότερος μουσικός ανάμεσα στους καλούς? Γιατί εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις το κόμπλεξ του ότι είσαι ο χειρότερος, μπορείς να επωφεληθείς και να μάθεις.

 

Σκέφτομαι πολύ έντονα πως θα γίνει να πάρω μία μετεγραφή σε ένα πανεπιστήμιο που θα διδάσκει μουσική αντί για φιλοσοφία.

 

Σκέφτομαι να γυρίσω πίσω Ελλάδα, γιατί ξέρω μερικούς ανθρώπους που σίγουρα θα μου κάνουν καλά μαθήματα αρμονίας και ET και θα μπορώ να ακούω τα πάντα.

 

Φωνή όμως? οεο?  Εδώ η ανοργανωσιά τους είναι απίστευτη. Δεν έχω συναντήσει ακόμη την personal vocal tutor μου αλλά και με τισ 10 ώρες μόνο διδασκαλίας ή 20 μισάωρα το χρόνο που δικαιούμαι πόσο μπροστά μπορώ να πάω?

 

Το μόνο που με κρατάει είναι το ότι η τύπισσα δουλεύει με την Meredith Monk σε φωνητικό σύνολο , άρα δεν μπορεί να ναι για τα μπάζα..... 

 

 

Από την άλλη σκέφτομαι να γυρίσω ελλάδα, να χρεωθώ την αποτυχία, -ξέρεις πως είναι τώρα στην Ελλάδα- και να διαβάσω στα 30 για τις πανελλήνιες και να πάω Ιόνιο πανεπιστήμιο που φαίνεται να γίνεται δουλειά . (Ρακόπουλος -Κοντραφούρης αλλά και πάλι στη φωνή δεν ξέρω τι κάνουν αυτοί  εκεί κάτω)

 

 

 

Ουφ ξέρω γράφω μπερδεμένα και πολλά, συγχωρέστε με.

 

Πάω να παίξω λίγο πιανάκι να ξελαμπηκάρω.

 

Α, κάτι τελευταίο, από όταν πάτησα το πόδι μου εδώ, στη μουσική μου βγαίνει μόνο Ελλάδα. Αρχίζω να χτυπάω 9αρια και 7αρια και οι δρόμοι που μου βγαίνει να τραγουδίσω είναι καθαρά ελληνικοί. Προφανώς η Ελληνική μουσική δεν ήταν το κέντρο του ενδιαφέροντός μου, όταν ήμουν πίσω στο σπίτι μου. Περίεργο το πως επιδρά η μουσική μνήμη όταν είσαι έξω σαν ομφάλιος λώρος με το μέρος σου. Οποιος έχει παρόμοια εμπειρία message me.

 

Ευχαριστώ για την ανάγνωση.

 

 

 

 

 

 

 

[Superfunk]

Βασικα δεν εχω καταλαβει τι ακριβως θελεις να κανεις...

 

Θες να τραγουδας επαγγελματικα ροκ, μπλούζ, τζάζ ?

 

Αν αυτο θελεις ετσι κι αλλοιως εκει που εισαι πρεπει να μεινεις μια και τα παραπανω ειδη ,αν βεβαια το βλεπεις ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ το θεμα,απλα δεν υπαρχουν στην Ελλαδα.

 

Τωρα αν σπουδαζονται αυτα το ειδη δεν ξερω,κανεις απο τους τραγουδιστες που μου αρεσουν παντως δεν εχει παει σε...κονσερβατοριο για να μαθει να τραγουδαει...ροκ & μπλουζ.....(τωρα για τζαζ δεν ξερω μια και δεν.... πολυαντεχω ;D το τζαζ τραγουδι)

 

Παντως γενικα γυρω απο το θεμα "σπουδες" πιστευω οτι ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ και να σπουδαζει καποιος ωφελειται μονο αν το επιπεδο της σχολης του ειναι ΠΟΛΥ υψηλο,αλλοιως ειναι χαμενος κοπος....

 

Προσωπικη εμπειρια εχω μονο γυρω απο σπουδες στα οικονομικα οπου πηγαινοντας σε ενα εξαιρετικα υψηλου επιπεδου πανεπιστημιο στις ΗΠΑ εμαθα μεσα σε ενα...6μηνο οτι..δεν...εμαθα ;D  4 χρονια στο,αθλιο,ελληνικο... πανεπιστημιο.... εμ ηθελα να πω...κομματοσκυλαδικο... :P

 

Και εγω την ελληνικη μουσικη στις ΗΠΑ την εμαθα και την αγαπησα μια και επαιζα ελληνικη μουσικη για τα προς το...ζειν και τα προς το..σπουδασειν....

[qesh]

Τι είναι προτιμότερο να είσαι ο πιο μάγκας μουσικός ανάμεσα σε ένα τσουρμο κακούς μουσικούς, που την αμάθειά και την ανικανότητά τους την μετατρέπουν σε φιλοσοφία και καλά άποψη?

 

Η είναι καλύτερα να είσαι ο χειρότερος μουσικός ανάμεσα στους καλούς? Γιατί εάν καταφέρεις να ξεπεράσεις το κόμπλεξ του ότι είσαι ο χειρότερος, μπορείς να επωφεληθείς και να μάθεις.

Εγω θα διάλεγα το δεύτερο (εφ όσον οι άλλοι βέβαια με ανέχονταν)

[audiokostas]

Χαιρετισμούς στο πανέμορφο "Penny έλα γρήγορα".  ;)  ;D

 

Βρε συ Τζίνα, syllabus δεν είχε πριν πας;

Το έχεις συζητήσει με τον tutor σου;

Κοίτα εναλλακτικές και κάνε transfer asap.

Εμείς τι να σου πούμε αφού τις αποφάσεις σου τις έχεις πάρει;

 

Όσο για τις ακουστικές ρίζες μην ανησυχείς.

Εκεί θα είναι συνέχεια πλέον.

Απλώς με τον καιρό δεν θα είναι τόσο προφανείς.

[gdevelek]

Σκέφτομαι να γυρίσω πίσω Ελλάδα

 

σίγουρα στη Βρετανία υπαρχουν πολύ καλύτερα "μουσικά πανεπιστήμια" από αυτό στο οποίο τώρα πηγαίνεις,  κρίμα θα ήταν να αυτο-θαφτείς στη μπουζουκοκώσταινα... ψάξτο λίγο περισσότερο...

[vthomas]

Φυσικά και θα βρεις στην Αγγλία κατά πολύ καλύτερα μουσικά πανεπιστήμια από ό,τι στην "Μπουζουκοκώσταινα", όπως είπαν και οι προλαλήσαντες.

Έχεις διαλέξει έναν επαγγελματικό δρόμο, που στην Αγγλία (και γενικά σε χώρες της "πολιτισμένης Εσπερίας" που θα έλεγε και ο superπαππούς), θα βρεις μια κάποια άκρη για να σου παρέχει αφενός μεν επαγγελματική ικανοποίηση και αξιοπρεπές επίοεδο ζωής, αν το κυνηγήσεις αρκετά.

Η άποψή μου είναι ότι ένας μουσικός επιβάλλεται να επεκτείνει τις γνώσεις του επάνω στην επιστήμη της μουσικής όσο μπορεί περισσότερο, προκειμένου να έχει στην διάθεσή του περισσότερα εκφραστικά "μέσα". Άρα, άσε τους τυφλούς στην τύφλα τους, και προσπάθησε να "ανάψεις κανένα κεράκι" (που λέει μια κινεζική παροιμία), να δεις και λίγο φως...

[audiokostas]

σιγα τις παπαριες...ολα ΙΔΙΑ ειναι....

Δεν ξέρω για το Βερολίνο  ;D αλλά και τα πολύ όμορφα χωριουδάκια της Βρεττανίας (όχι μόνο Αγγλίας) μοιάζουνε εξωφρενικά μεταξύ τους.

 

Ας μείνουμε όμως (for a change) στο ζήτημα της κοπέλλας.

 

Ο Νικόλας που θα μπορούσε να βοηθήσει, που κρύβεται;

Μη μου πείτε ότι .................... δουλεύει  :-X :o

[THEOD]

1.Πρώτα από όλα , Τζίνα καλωσόρισες.

2.Σίγουρα τα πράγματα είναι καλύτερα εκεί που είσαι από ότι στο Ιοnio.

3.Η αλήθεια είναι αν θές να μάθεις μαθαίνεις όπου και να σαι.

3.Οι περισσότεροι που αναζητούν κάτι ποιο προχωρημένο , ξεκοκαλίζουν απο γνώσεις ένα βιρτουόζο και μετά τους στέλνει ο ίδιος στο εξωτερικό σε πολύ ψηλά standards.

4.Ξεκαθάρισε στον ίδιο σου τον εαυτό πιο είναι το επίπεδο σου και κινήσου ανάλογα.

5.Αν θές απλός να μάθεις τα βασικά ,εκεί που είσε  θα τα μάθεις γρηγορότερα γιατί σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός εκεί από ότι εδώ .

:)  

[kostri]

Θα προσπαθήσω να βοηθήσω κι εγώ.

 

Απ’ ό,τι διαβάζω το πρόβλημά σου είναι το χαμηλό επίπεδο των σπουδών σου. Σε αυτό μπορούν να σε βοηθήσουν μόνον άνθρωποι με εμπειρία στην πανεπιστημιακή κοινότητα της μουσικής. Είναι τελείως άστοχο να σου πω εγώ που έχω κάνει διαφορετικές σπουδές απ’ τις δικές σου ποιο πανεπιστήμιο(και πολύ περισσότερο ποια ..χώρα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) παρέχει όντως υψηλό επίπεδο σπουδών. Προτίμησε να μιλήσεις με καθηγητές, φοιτητές κτλ. μου εμπιστεύεσαι και εκτιμάς. Σίγουρα θα έχεις έρθει σε επαφή με βιβλιογραφία και ανθρώπους που κινούνται στο αντικείμενό σου. Αν δεν το έχεις κάνει, θα σε συμβούλευα να το κάνεις άμεσα. Μόνον έτσι θα έχεις μια ακριβή εικόνα των πραγμάτων.

 

Πέραν αυτών των βασικών παρατηρήσεων, η γενική μου γνώμη είναι ότι το υψηλό επίπεδο σπουδών δεν παρέχεται απαραίτητα(και, σίγουρα, όχι μόνον) από την λίστα των τοπ 10 πανεπιστημίων του κόσμου. Ασφαλώς η φοίτηση σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο σου δίνει καλύτερες προϋποθέσεις όσον αφορά την είσοδό σου στην αγορά εργασίας αλλά μέχρι εκεί. Δεν απαξιώνω τα φημισμένα πανεπιστήμια αλλά λέω πως, σύμφωνα με την δική μου εμπειρία(σε άλλα αντικείμενα, άσχετα απ’ το δικό σου), το βασικό ποιοτικό τους προβάδισμα αφορά, πλέον, την υλικοτεχνική υποδομή και όχι πολλά περισσότερα πράγματα. Ο λόγος είναι ότι όλο και περισσότερα πανεπιστήμια, στην σημερινή εποχή, λειτουργούν περισσότερο με τους νόμους της αγοράς και λιγότερο με τους κανόνες της πανεπιστημιακής δεοντολογίας. Μεγάλη κουβέντα, δεν θέλω να την αρχίσω, απλώς προσπαθώ να τεκμηριώσω πρόχειρα τον συλλογισμό μου.

Καλό κουράγιο.  :) 

 

[audiokostas]

Τζίνα, όχι πίσω (τουλάχιστον ακόμα) για πολλούς λόγους.

Ακόμα δεν γεύτηκες καλά το μπρός.

Επαναλαμβάνω, δες διεξοδικά τις εναλλακτικές οι οποίες εκεί είναι πολύ περισσότερες από ότι εδώ. Και μπορεί και φθηνότερες καθότι έχω την εντύπωση ότι η Κορνουάλη είναι λίγο τσιμπημένη από χρήματα.

 

Στο φινάλε βρε παιδί μου και να γυρίσεις να πεις πήγα είδα το πάλεψα έκανα λάθος και γύρισα.

Οχι αμαχητί.Με ένα πρόχειρο ψάξιμο είδα αρκετές εναλλακτικές.

Δεν προτείνω καμμία (ούτε απορρίπτω) καθότι δεν τις γνωρίζω.

 

Από την άλλη και μόνο η συναναστροφή με την Αγγλική μουσική σκηνή (οιουδήποτε ιδιώματος) είναι από μόνο του ένα μεγάλο σχολείο.