Δημοσιογράφοι και Γνώστες

[trolley]

Πριν κανά μήνα, άκουγα τον ραδιοφωνικό σταθμό "Θέμα". Εκπομπή έκανε ο κ. Μάνεσης, ο οποίος εκείνο το μεσημέρι, αφού τελείωσε με τα πολιτικά και τα παραπολιτικά του, αποφάσισε να βάλει μουσική της δεκαετίας του '60 και του '70. Για κάθε κομάτι (το οποίο μετέδιδε για ένα λεπτό, το πολύ) έκανε ένα σχόλιο για τον καλλιτέχνη.

 

Βάζει λοιπόν και ένα τραγούδι από το Aqualung των Jethro Tull και ξεκίνησε να μιλά για τον Ian Anderson, λέγοντας πάνω κάτω τα εξής: "Ο Anderson ήταν ένας παραδοσιακά εκπαιδευμένος σολίστ κλασσικής μουσικής, ο οποίος στο απώγειο της καριέρας του αποφάσισε ότι - με κάθε κόστος - θα βάλει το φλάουτο στη ροκ μουσική. Μετά από πολυετή προσπάθεια τα κατάφερε και έγινε τόσο γνωστός όσο είναι".

 

Υπάρχει ένα πρόβλήμα με αυτά που είπε ο κ. Μάνεσης: δεν ισχύουν ούτε στο ελάχιστο. Ο Anderson ήταν αυτοδίδακτος κιθαρίστας, ο οποίος έμαθε φλάουτο (επίσης μόνος του), ουδέποτε έκανε καριέρα στο χώρο της κλασσικής μουσικής και αποφάσισε πολύ νωρίς στη ζωή του να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική, λίγο πριν φτιάξει τους Jethro Tull.

 

Ακούγοντας αυτά, πήρα τηλέφωνο το φίλο μου τον Μ. και του τα είπα. Μου θύμησε ότι κανείς δεν υποπτεύεται πόσο άσχετος μπορεί να είναι ένας δημοσιογράφος, μέχρι να τον ακούσει να μιλά για κάτι που ο ίδιος γνωρίζει, είτε είναι ο Ian Anderson, είτε οτιδήποτε άλλο. Μάλιστα ο Μ. επέμενε ότι το ίδιο ισχύει ακόμη και για τα θέματα που θεωρούν ότι ξέρουν, αλλά ας μην αρχίσω με τέτοια παραδείγματα.

 

Παραδέχομαι ότι οποτεδήποτε έχω ακούσει δημοσιογράφο να αναφέρεται σε θέματα που γνωρίζω (δύο-τρία) δηλαδή, δεν μπόρεσα να μην απορρήσω. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα δημοσιογράφο και ένα γνώστη: ο γνώστης μιλά μόνο για πράγματα που γνωρίζει.

 

Ο δημοσιογράφος μιλά για οτιδήποτε, αλλά δε φτάνει αυτό μόνο: πρέπει να μιλά με τρόπο που να μη θίγει τις οικείες αντιλήψεις των ακροατών του.

 

Εμ, πως να πεις στον έλληνα ότι μαλακίζεται στα ωδεία (κατά πάσα πιθανότητα). Καλύτερα να του πεις ότι ο Anderson είναι εκπαιδευμένος παραδοσιακά για να γίνει δεξιοτέχνης. Πως να του πεις (του έλληνα πάντα) ότι κανείς στον πλανήτη δεν ενδιαφέρεται για τα ελληνικά (εκτός από κάποιους σε πανεπιστημιακό / ερευνητικό επίπεδο); Καλύτερα να του πεις αυτά που λέει ο κ. Ξυδάκης στο άρθρο του thread που άνοιξε το μέλος kostri προ λίγων ωρών.

 

Ενημερωθείτε από όπου κρίνετε.

[spy]

Don't get me started!

 

(συγγνώμη Ν.Γ. Ξυδάκη)

[trolley]

Don't get me started!

 

Does not compute.

(Ξυδάκη σχώρνα με)

[theoctapus]

Δεν μπορείς να φανταστείς σε πόσα διαφορετικά επίπεδα συμφωνώ.

[ez]

Μου θύμησε ότι κανείς δεν υποπτεύεται πόσο άσχετος μπορεί να είναι ένας δημοσιογράφος, μέχρι να τον ακούσει να μιλά για κάτι που ο ίδιος γνωρίζει, είτε είναι ο Ian Anderson, είτε οτιδήποτε άλλο. Μάλιστα ο Μ. επέμενε ότι το ίδιο ισχύει ακόμη και για τα θέματα που θεωρούν ότι ξέρουν, αλλά ας μην αρχίσω με τέτοια παραδείγματα.

 

Εδώ και χρόνια εξοργίζομαι με αυτό ακριβώς. Έγκλημα καθ'εξακολούθησιν...και μιά και το ζήτημα της γλώσσας απασχολεί το φόρουμ τις τελευταίες ώρες (και όχι μόνο) να σχολιάσω πως από μόνο του το γεγονός ότι πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι αγνοούν βασικές αρχές της Ελληνικής είναι τουλάχιστον αποκαρδιωτικό...

[blue]

Συμφωνώ και το έχω διατυπώσει και αλλού : φρίττω με το θράσος των δημοσιογράφων οταν αντιμιλούν με τα πενιχρά και αφελή τους επιχειρήματα απέναντι σε εξειδικευμένους επιστήμονες (σεισμολόγους, φιλόλογους, γιατρούς,μουσικους κλπ) , αλλά και όταν προσπαθούν να συμμετάσχουν στο μεγαλείο του έργου του συνεντευξιαζόμενου (πχ ποζάρουν μαζί τους ή μεταφέρουν φιλοφρονήσεις που φωνάζουν για αντάλλαγμα).

 

Θελω να πιστευω οτι το σύστημα έχει βρει ήδη τρόπο για να παρακάμπτει αυτή τη μερίδα δημοσιογραφων για τους οποίους λέμε: βάζει εξαρχής πανελίστες γιατί ο στόχος τους δεν είναι η διεξαγωγή μιας συζήτησης και η ενημέρωση του κοινού, αλλά η χειραγώγηση με το μέσο που λειτουργεί σήμερα, το γάβγισμα. Υπάρχουν και άλλοι που γαβγίζουν φτηνότερα λοιπόν, οπότε ελπίζω να απαλλαγούμε σύντομα από τους τίτλους τους.

 

Υπάρχουν και Δημοσιογράφοι από την άλλη, που κάνουν τόσο καλά τη δουλειά τους (δηλαδή φιλοξενούν συζητήσεις ανθρώπων που έχουν κάτι να πουν), ώστε δεν τυγχάνουν πρωτιάς στις δημοσκοπήσεις, αφού "μιλάνε για δυσκολα πράματα" . Εχετε δει ποτέ "Ανιχνεύσεις" στην ΕΤ3? :)

 

 

[dmilo]

Συμφωνώ και το έχω διατυπώσει και αλλού : φρίττω με το θράσος των δημοσιογράφων οταν αντιμιλούν με τα πενιχρά και αφελή τους επιχειρήματα απέναντι σε εξειδικευμένους επιστήμονες (σεισμολόγους, φιλόλογους, γιατρούς,μουσικους κλπ) , αλλά και όταν προσπαθούν να συμμετάσχουν στο μεγαλείο του έργου του συνεντευξιαζόμενου (πχ ποζάρουν μαζί τους ή μεταφέρουν φιλοφρονήσεις που φωνάζουν για αντάλλαγμα).

 

Θα πρόσθετα: "φρίττω με το θράσος των αυτοοριζόμενων ως δημοσιογράφων (...)".

 

Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω για αυτούς τους ανθρώπους τον όρο "δημοσιογράφος". Είναι προσβολή.

[blue]

Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω για αυτούς τους ανθρώπους τον όρο "δημοσιογράφος". Είναι προσβολή.

 

Γι' αυτό λέω μετά :

 

οπότε ελπίζω να απαλλαγούμε σύντομα από τους τίτλους τους.

 

:) ;)

[Earendil]

Για τον Anderson (νομίζει ότι) ξέρει να μας πει ο κάθε Μάνεσης, μία ρημαδιασμένη φορά να γράψει "το κυβερνόν κόμμα" αντί "το κυβερνών κόμμα" δε μπορεί.

 

Τί σημασία έχει θα μου πείτε, αφού και η γραμμή περνάει και οι κρατικές διαφημίσεις δεν κόβονται.

Μεταμεσονύκτιοι νταλκάδες ενός περίπου ακριβολόγου...

 

Εχετε δει ποτέ "Ανιχνεύσεις" στην ΕΤ3? :)

 

Ομολογώ πως όχι.

[dmilo]

Για τον Anderson (νομίζει ότι) ξέρει να μας πει ο κάθε Μάνεσης, μία ρημαδιασμένη φορά να γράψει "το κυβερνόν κόμμα" αντί "το κυβερνών κόμμα" δε μπορεί.

 

Πές τα χρυσόστομε! Έχω σιχαθεί να βλέπω στις εφημερίδες το χοντροειδέστατο αυτό λάθος....

 

(μαζί με τα "κτήριο", "ορθοπαιδικός" και διάφορα άλλα συναφή...)