Ηλ. κιθαρες: Παλια vs Καινουρια παραγωγή

[Nestoras]

Μόνο δύο ερωτήσεις.

Με ποιά κριτήρια συγκρίνουμε τις παλιές με τις καινούργιες?

Πόσο έχει επηρεάσει τη σύγκριση αυτή ο ψηφιακός ήχος έναντι του αναλογικού?

Με τα κριτήρια του αυτιού μας όσον αφορά τον ήχο, με τα κριτήρια του σώματός μας όσον αφορά το playability, το βάρος, με τα κριτήρια του ματιού μας όσον αφορά τα looks της.

Και μη μου πεις ότι αγοράζεις κιθάρα μόνο και μόνο επειδή μπορεί να ακούγεται ωραία, ενώ δεν παίζεται ή δεν βλέπεται. ;)

[Superfunk]

Πόσο έχει επηρεάσει τη σύγκριση αυτή ο ψηφιακός ήχος έναντι του αναλογικού?

 

αυτο το περι ψηφιακου ηχου που κολαει? :o

 

μιλαμε για μουσικα οργανα (τα οποια μαλιστα ειναι...απολυτως αναλογικα και κατασκευασμενα με ΑΚΡΙΒΩΣ τον ιδιο τροπο και υλικα εδω και 60 χρονια)...τα οποια θα παιξουν συνδεδεμενα με εναν..αναλογικοτατο (λαμπατο κατα προτιμηση) ενισχυτη (δηλ.με τεχνολογια αρχων της δεκαετιας του...1920....)....  :) ,οχι για βυνιλια vs cd κτλ.

 

Με τα κριτήρια του αυτιού μας όσον αφορά τον ήχο, με τα κριτήρια του σώματός μας όσον αφορά το playability, το βάρος, με τα κριτήρια του ματιού μας όσον αφορά τα looks της.

 

μα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ & αλλα κριτηρια (φανταζομαι οτι το κριτηριο της ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ δεν το εβαλες γιατι απλα εννοειται) εκτος βεβαια απο το κριτηριο (αν αγοραζουμε vintage κιθαρα) του ποσο περισσοτερα χρηματα θα βγαλουμε πουλωντας την σε 10-30 χρονια αν ειμαστε καπιταλιστικα γουρουνια οπως ειμαι εγω... ;D

[audiokostas]

Με τα κριτήρια του αυτιού μας όσον αφορά τον ήχο, με τα κριτήρια του σώματός μας όσον αφορά το playability, το βάρος, με τα κριτήρια του ματιού μας όσον αφορά τα looks της.

Μόνο δύο ερωτήσεις.

Με ποιά κριτήρια συγκρίνουμε τις παλιές με τις καινούργιες?

Κατασκευής

 

Μην μπερδευόμαστε δαχτυλομάστορα  ;)

Αυτά που ανέφερες είναι ή αποτελέσματα της καλής κατασκευής ή προσωπικές προτιμήσεις επί της κατασκευής.

[ez]

Μερικές σκέψεις στα όσα πολύ ενδιαφέροντα γράφονται.

Μία broken in καλοστημένη κιθάρα κατά κανόνα θα προτιμηθεί, πιστεύω αν όχι απο το σύνολο, απο το μεγαλύτερο μέρος κιθαριστών ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΙΡΑ.

Έχει ΠΟΛΥ μεγάλη σημασία πως τελικά αξιολογεί κάποιος ένα όργανο. Για μένα που παίζω ζωντανά συχνά-πυκνά, η συναυλία είναι ο απόλυτος κι αδιαμφισβήτητος κριτής.

Έχω γοητευτεί απο κιθάρες, τις είχα σπίτι για μέρες πιστεύοντας πως θα με καλύψουν και στα λάιβ, κι όμως, κάτι έλειπε, δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις μου επι πάλκου.

Εκεί αρχίζει άλλη ιστορία με το πως μπορείς ενδεχομένως να βελτιώσεις κάποια πράγματα φτάνοντας σε επιθυμητό επίπεδο -εφόσον υπάρχει μια μίνιμουμ καλή βάση- αλλά αυτό αποτελεί ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο που θέλει καινούργια συζήτηση.

Σε σχέση με Μοναστηράκι και το τι μπορείς να βρείς... Η περίπτωση στις μέρες μας να πέσεις πάνω σε κάτι πράγματι ενδιαφέρον θα συμφωνήσω είναι μηδαμινή... Παλιά όμως όντως δεν ήταν έτσι. Αρχές δεκαετίας '80 αγόρασα πάμφθηνα μία Gretsch Chet Atkins Tenessean, κουφωτή του '60, απο ένα ωδείο στη Λιοσίων, την είδα απο ένα ανοιχτό παράθυρο καθώς βολτάριζα να κρέμεται σ'ένα τοίχο, παρατημένη και σκονισμένη...

 

 

[frunobulax]

http://cgi.ebay.co.uk/BUDDY-HOLLYS-GUITAR-CASE-FENDER-STRAT-L-K-McCARTNEY-/150492590604?pt=UK_Musical_Instruments_Guitars_CV&hash=item230a0eb20c#ht_1254wt_1139

 

Αν ξεχάσουμε το γεγονός πως ΙΣΩΣ να ήταν κάποτε του Buddy Holly, κατα τα άλλα είναι ένα απλό Σκουπίδι με τιμή 20 χιλιάδες λίρες.

Θα την αγόραζα αν ήμουν εκατομυριούχος? ισως... είμαι άρρωστος? βαριά! είναι σκουπίδι? είναι!!

Γιατί μου αρέσουν τα vintage? δεν έχω ιδέα....

[prang]

Επιτρέψτε μου, αν και δεν έχω γνώσεις κιθάρας, να καταθέσω την μικρή μου άποψη επί του θέματος. Η τεράστια τεχνολογική πρόοδος, η εφαρμογή των ηλεκτρονικών υπολογιστών και οι δυνατότητες σχεδιασμού καλύτερης ποιότητας κυκλωμάτων πιστεύω πως συνέβαλαν καθοριστικά έτσι ώστε μια νέας κοπής κιθάρα να υπερέχει ΣΑΦΩΣ και σε πολλά σημεία έναντι μίας παλαιότερης. Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να σχεδιάσεις μία κιθάρα στον υπολογιστή και να την κόψει μηχάνημα πάνω σε ξύλο, κοινώς, 1-piece body σε λίγες ώρες, ευκολία αδιανότητη το 1950.

 

Επίσης, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, η τεχνολογική πρόοδος έδωσε την δυνατότητα και σε μικρότερης δυναμικής κατασκευαστές να βγάλουν σπουδαία μοντέλα, χωρίς να έχουν ούτε τα κεφάλαια ούτε τα υλικά μιας μεγαλύτερης εταιρίας. Ως αποτέλεσμα, τυχόν μετατροπές-προσθήκες του κάθε κατασκευαστή λειτούργησαν τελικά υπέρ κάθε λάτρη της κιθάρας, ο οποίος μπορεί πλέον να κάνει οιαδήποτε μετατροπή στα δικά του μέτρα.

 

Αντίθετα, θα ήθελα να τονίσω ένα χαρακτηριστικό των vintage οργάνων που τα κάνει ιδιαίτερα ξεχωριστά, και βρίσκει εφαρμογή τόσο σε κιθάρες όσο και σε drums. Μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι τα ξύλα του οργάνου είναι ένας "ζωντανός μουσικός οργανισμός" που βελτιώνεται με τον καιρό. π.χ. Μία πολυπαιγμένη ακουστική κιθάρα μέτριας κατασκευής θα ακούγεται ίσως καλύτερα από μία brand new καλύτερης εργοστασιακής κατασκευής. Αντίστοιχα, τα ξύλα και τα δέρματα ενός πολυπαιγμένου ταμπούρου (ή τα μέταλλο ενός πιατινιού) έχουν δέσει καλύτερα μεταξύ τους μετά από πολλά, πολλά, πολλά χτυπήματα.  ;D

 

Θα παραθέσω, τέλος, μια φράση που άκουσα εδώ και καιρό από κάποιον παλιό παίχτη. Θα μπορούσα να αναφέρω και κάτι off-topic, αλλά ας κρατήσουμε ότι "για να πάρεις κιθάρα το 1970 έδινες όσο ένα Volkswagen, και στην αναμενόμενη περίπτωση έπαιρνες καυσόξυλα!".

[Nestoras]

Μην μπερδευόμαστε δαχτυλομάστορα  ;)

Αυτά που ανέφερες είναι ή αποτελέσματα της καλής κατασκευής ή προσωπικές προτιμήσεις επί της κατασκευής.

Έχω πιάσει τόσες πολλές κιθάρες ειδικά Fender απ' όλες τις εποχές και σε διαβεβαιώ ότι αυτές που τα περισσότερα τους χαρακτηριστικά met my requirements είναι οι καινούργιες. Και ας βγουν όλοι οι vintageόπληκτοι και ας πουν ότι θέλουν. Απλά οι 2 60'ς strat που είχα την <<τύχη-ευκαιρία>> να παίξω, πέραν του συναισθηματικού δέους, καμμία άλλη εντύπωση δεν μου προκάλεσαν.

[tanasee]

Επιτρέψτε μου να συμπληρώσω κάτι ακόμη.

Ανφερθήκαμε παραπάνω στις τεχνολογικές μεθόδους της παραγωγής οι οποίες έχουν βελτιώσει κατά πολύ αυτό που στην ουσία είναι η σχετική ποιότητα του προϊόντος παραγωγής εν συγκρίσει με το πρωτότυπο μοντέλο που σχεδιάζει κάθε χρόνο ο εκάστοτε κατασκευαστής.

 

Δεν αναφερθήκαμε καθόλου όμως στο γεγονός ότι έχουν περάσει περίπου 50 χρόνια από την ’’χρυσή εποχή’’ των vintage οργάνων, έχουν κατασκευαστεί, φαντάζομαι εκατομμύρια, από τότε και σίγουρα έχει αποκτηθεί μία εμπειρία τόσο στο στάδιο κατασκευής όσο και σε αυτόν καθεαυτόν τον σχεδιασμό του οργάνου. Σίγουρα η βασική μορφή είναι η ίδια, όπως και η φιλοσοφία πίσω από το κάθε όργανο, αλλά βελτιώσεις υπάρχουν χωρίς να αλλάζουν τον ηχητικό χαρακτήρα του οργάνου όπως: intonated saddles στην telecaster, locking κλειδιά, compensated nut, noiseless μονοπήνιοι (εδώ φαντάζομαι θα υπάρχει κάποια αντιγνωμία ως προς την πιστότητα στον χαρακτήρα), μελετημένα truss rods, περίεργα συστήμματα καλωδίωσης και άλλα πολλά που σίγουρα ξεχνάω.

 

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι πλέον ο κατασκευαστής έχει την -εμπειρική και όχι μόνο- γνώση και μπορεί να προβλέψει την επίδραση που έχει στον ήχο κάθε αλλαγή που κάνει όπως για παράδειγμα η χρήση διαφορετικών κραμμάτων στις γέφυρες ή ότι άλλο. Υπάρχει πλέον διαφορετικό επίπεδο γνώσης πίσω από την κατασκευή ενός οργάνου, όσο κι αν αυτό μοιάζει με τον πρόγονό του και ευτυχώς είναι αρκετά προσιτό.  

 

[audiokostas]

Σωστός.

[Superfunk]

Σαφως,μιλαμε ομως και για ΑΚΡΙΒΗ αντιγραφα ;)

 

Απο προσωπικη πειρα σε διαβεβαιωνω οτι  μια Fender Custom Shop tele του 63  η μια Fender CS Nocaster που τις παιρνεις με 1500 ευρω περιπου μεταχειρισμενες απο ΗΠΑ,ειναι συνηθως πολυ καλυτερες απο τις περισσοτερες original ;) (ειχα 3 original tele 1964-1965,& προσφατα αγορασα μια του 66) και ας ειναι ακριβη ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ τους....αλλωστε και εγω παρολο που ειμαι ο μεγαλυτερος λατρης των vintage Tele παιζω σχεδον αποκλειστικα με τις partscasters που εχω φτιαξει μονος μου (& ειναι αντιγραφα τους)

 

Επιμενω οτι ο ΜΟΝΟΣ λογος να παρεις vintage κιθαρα ειναι το VIBE & η επενδυση,ολες οι μεγαλες μαρκες φτιαχνουν ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ κλασεις ανωτερες κιθαρες "αντιγραφα" απο τις original (με εξαιρεση ισως τις Gibson Les Paul  του 59-69 αν και εκει εξαρταται μια και το custom shop της Gibson παραγει αριστουργηματα σε εξευτελιστικες τιμες σε σχεση με τα μοντελλα που αντιγραφει),αν βαλεις μια original White Falcon του 1959 (την ειχα) & μια καινουργια γιαπωνεζικη πλαϊ-πλαϊ θα σκασεις στα γελια με την "ποιοτητα" κατασκευης της original (αν την...φυσηξεις δυνατα ..κινδυνευει.. ;D)

 

Απο εκει και περα επειδη εκτος απο το playability υπαρχει και αυτο που λεει ο Ηλιας και καποιος αλλος παραπανω δηλ. η "αφη" οι συγχρονοι κατασκευαστες λανσαρισαν και το RELIC (του οποιου ειμαι φαν για ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ τον λογο) ;)