Μανία με τα κομμάτια των άλλων

[hwept]

Φιλε Alexei ελπιζω τα τραγουδια σου να ειναι πολυ καλυτερα της ορθογραφιας σου  ;)

By the way εχεις ανεβασμενο καποιο υλικο καπου να ακουσουμε?

 

Παμε παρακατω. Μαγκες ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΕΠΕΙ "πρεπει ολοι να γραφουμε τραγουδια" λεει ο μεν "θα επρεπε να μας απασχολει η δημιουργια" λεει ο δε. Δε μπορειτε με τιποτα να χωνεψετε οτι καποιοι σκεφτονται ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ απο εσας? Σωνει και ντε ολοι δημιουργοι?

[gkou]

Και ποιος σου λέει οτί το 96% των συνθέσεών νέων μουσικών δεν είναι μια κακή απομίμηση από συνθέσεις που είδη υπάρχουν  :P :P :P

 

έγραψες THEOD!έλα μου ντε... ::)

[trolley]

έγραψες THEOD!έλα μου ντε... ::)

 

Και εσάς ποιος σας είπε ότι ακούμε (ή ότι πληρώνουμε για να ακούσουμε) αυτό το 96% ;;

 

 

[blue]

Η δημιουργικότητα είναι υπερτιμημένη  ;D.

Μάλλον αν προσπαθούσαμε να δούμε χωρίς προκαταλήψεις υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης, θα βρίσκαμε οτι αμφότεροι έχουν δίκιο : υπάρχουν συνθέσεις που καλύτερα να μην είχαν καταγραφεί ποτέ (αλλά όντως δεν μπορούμε να πούμε "σταματήστε να γράφετε τραγούδια αφού δεν τό 'χετε"), όπως υπάρχουν και ιδιοφυείς ενορχηστρώσεις ή παιξίματα που τιμούν μια απλή αλληλουχία ακκόρντων με μια στοιχειώδη μελωδία (standards).

 

Υποστηρίζω οτι είναι εξίσου δημιουργικό να παίξεις ωραία μουσική όσο το να τη συνθέσεις εξ αρχής, καθώς σε μια μαθηματικοποιημένη εκδοχή της μουσικής έχει παιχτεί όλη η αρμονία, άρα υπό μια έννοια όλοι διασκευές παίζουμε :). Η αισθητική του ήχου αποτελεί υποσύνολο του μουσικού είδους που εξυπηρετούμε οπότε μας μένουν οι νότες.

 

Παρατηρήστε ένα έξυπνο ριφ που έχετε βγάλει. Είτε χρησιμοποιηθεί ως η αρχική ιδέα μιας σύνθεσης είτε ως "μέρος που ταιριάζει" πάνω στο summertime, η ίδια δουλειά έχει γίνει και το ίδιο ταλέντο έχει καταναλωθεί, απλά ο καθένας επιλέγει να τροφοδοτήσει τη δημιουργικότητά του διαφορετικά. Μελετώντας ένα σόλο του Pass παρατηρούμε οτι οι φράσεις που θα κλέψουμε μπορούν αφενός να παιχτούν πάνω από οπουδήποτε, αλλά και να χρησιμοποιηθούν ως αρχικές ιδέες για τη δόμηση ενός "νέου" κομματιού (χρησιμοποιώντας αυτή τη λογική).

 

Λέω λοιπόν οτι δεν είναι απαραίτητα η δημιουργικότητα που καθορίζει την κατασκευή ενός τραγουδιού, αλλά άλλοι παράγοντες όπως το να μπορείς να βάζεις σε μια σειρά αυτά που διαθέτεις έτοιμα. Έχω την εντύπωση οτι οι πολύ καλοί παίχτες δεν μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία γιατί δεν εμπιστεύονται οτι το ρυθμικό που παίζουν ή η ριφάρα που τους βγήκε μια μέρα που χάζευαν είναι αρκετά για να υποστηρίξουν μια σύνθεση, αλλά νομίζω συμπεριφέρονται έτσι από σεμνότητα μπροστά στη μουσική και σίγουρα όχι από αδυναμία. Έτσι εξηγείται και το πώς το μεγάλο "απόβαρο" στο σύνολο των ""πρωτότυπων"" συνθέσεων (διπλά εισαγωγικά ;D) υποστηρίζεται από τη σχετικά επιφανειακή τοποθέτηση του τύπου "οποιαδήποτε σύνθεση είναι ανώτερη από οποιαδήποτε διασκευή" και άλλα ευφυολογήματα με αναφορές στην παρθενογέννεση που εξισώνουν το συνταγογραφημένο-χιλιοειπωμένο με το πρωτότυπο (χωρίς εισαγωγικά) :)

 

 

[Superfunk]

Εχει βεβαια και σημασια το ΕΙΔΟΣ της μουσικης που παιζει καποιος...αν παιζει κλασσικη μουσικη....μοιραια...."διασκευες" θα παιξει...το ιδιο γινεται συνηθως και στην jazz (ακομα και οι γιγαντες της τζαζ τα ιδια και τα ιδια standards παιζουν και ηχογραφουν,αποδιδοντας τας βεβαια πολυ διαφορετικα),απο εκει και περα οσο πιο "ροκ" και "ποπ" γινομαστε τοσο και περισσοτερο...γεννιεται ο...συνθετης μεσα μας... ;D...εχει ομως και σχεση με τον ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ & τις επιδιωξεις του καθε ανθρωπου (προσωπικα απο τη στιγμη που ασχολουμαι κυριως με την "ποπ" μουσικη,με την ευρυτερη εννοια της, το βρισκω φοβερα βαρετο (αλλα και δυσκολο) να παιζω "ροκ" και "ποπ" κομματια αλλων τη στιγμη που μπορω ευκολα να γραψω/παιξω τα ....δικα μου...μια και η τραγουδοποιια και οχι η...οργανοπαιξια ειναι και ο κυριως λογος που ασχολουμαι με τη μουσικη ;D)  ,οπως βεβαια και με τον ΣΤΟΧΟ του (δεν νομιζω ας πουμε αν καποιος εχει σαν στοχο την..ποπ & ροκ δισκογραφια να καταφερει τιποτα με τις διασκευες,οπως και δεν νομιζω αν καποιος εχει στοχο να δουλευει 24/7 σε κρουαζεροπλοια,μπαρακια,"μαγαζια" και ξενοδοχεια να καταφερει τιποτα με τις original συνθεσεις...)

 

Οποτε to each his own.... ;)

[SpyrosCh]

blue, +1

[FABRICAUDIO]

Γιατί τα περισσότερα συγκροτήματα έχουν μανία με το να παίζουν κομμάτια άλλων και όχι τα δικά τους? Βλέπω κατα καιρούς δεμένες μπάντες με πολύ καλούς μουσικούς και τις περισσότερες φορές με απογοητεύουν παίζοντας τα ίδια και τα ίδια (συνήθως λιγο χειρότερα από την original εκτέλεση). Τους έχει πει κανεις ότι αν παίξουν κομμάτια άλλων θα τους εκτιμήσει ο κόσμος? Τα παραδείγματα πολλά και αναρωτιέμαι... είναι δυνατόν τόσο καλοί μουσικοί να μην έχουν δικά τους να παίξουν?

 

Επαναφερω την ερωτηση γιατι πιστευω οτι θεμα εξελιχθηκε σε διαμαχη διασκευων και πρωτοτυπων συνθεσεων, η ερωτηση ηταν γιατι και οχι αν ειναι σωστο?

 

+1 @blue και superfunk

 

Δεν υπαρχει σωστο και λαθος, απλα ειναι θεμα γουστου και φιλοδοξιων (αλλωστε οι μουσικες επιλογες ειναι υποκειμενικες)

 

Το κοινο ειναι αυτο που δειχνει αν η μουσικη που παιζει ενα συγκροτημα εχει απηχηση στο κοσμο.

 

Νικος

 

[blue]

Οποτε to each his own.... ;)

 

παίζοντας και στο ένα και στο άλλο, απλά παρατήρησα οτι υπάρχουν μουσικοί που δεν μπορούν να πάρουν τα χέρια τους, αλλά παίζουν "τα δικά τους"* (τα οποία δεν επαρκούν κατά την απογυμνωμένη από φιλοσοφίες κριτική μου), όπως και μουσικάρες που "διασκεύαζαν"** με τέτοιο τρόπο ώστε αναγκάστηκα να τους τα κλέψω*** για να τα βάλω στα δικά μου ;D

___

*δεν μπορούν να τα μετρήσουν, να τα επαναλαβουν με απόσταση μερικών ημερών ή να κάνουν ένα καλό take για να τα ηχογραφήσουν (πόσο μάλλον να τα παίξουν ζωντανά μαζί με άλλους μουσικούς).

 

**ενορχήστρωναν, έδιναν σεμινάρια αισθητικής με τις αναφορές τους σε γωνίτσες της πεπατημένης και έπαιζαν τόσο flawless που σταματούσα να παίζω για να τους ακούσω (και να τους ληστέψω ;D)

 

***κατηραμένη κενωνία, άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις ;D

 

 

@ fabricaudio, σχετικά με το αρχικό ερώτημα :

 

για τις βραδινές μου εξόδους έχω υποχωρήσει στην απαίτηση ακρόασης μουσικής που πραγματικά μου αρέσει (αλήθεια, ποιό bar παίζει αυτά που θέλω χωρίς να απολύουν τον DJ και πόσοι ακόμα θα ήθελαν ένα τέτοιο μέρος αλλά δεν το βρίσκουν?). Όμοια, δηλώνω οτι δεν θα βαριόμουν καθόλου να παρακολουθήσω μια διασκευομπάντα που ΜΠΟΡΕΙ να παίξει αξιοπρεπώς massive attack, hooverphonic, portishead, cinematic orchestra, dead weather, tom waits, radiohead, eels, yann tiersen, κ.α.

 

Θα μου πειτε οτι αυτά δεν παίζονται, όμως οι δημιουργοί τους τα παίζουν. Εν κατακλείδι μου συμβαίνει το εξής : το ίδιο φανταστικά περνάω στα  live των Your Hand in Mine και στους Diminuita Swing Trio, αφού και οι δύο έχουν λόγο ύπαρξης και κάτι να πουν. Εκεί δεν θα μπω στη διαδικασία να συγκρίνω ανόμοια πράματα και είμαι βέβαιος οτι στις διαφορές τους δεν συμπεριλαμβάνεται ο όρος δημιουργικότητα. Άλλο ένα που νομίζω με σιγουριά είναι οτι και οι μεν και οι δε , ΔΕΝ παίζουν τα ίδια και τα ίδια, παρά το γεγονός οτι οι diminuita παίζουν μουσειακό είδος.

[trolley]

Ωραία όλα αυτά που λέτε, και πολύ δημοκρατικά και newage αλλά, όπως έγραψα και νωρίτερα..

 

έχουμε φτάσει στο εξής παρανοϊκό σημείο: εκείνοι που παίζουν διασκευές να κατηγορούν τους άλλους (που προσπαθούν να κάνουν τη δική τους μουσική) διότι δεν καταφέρνουν (οι δεύτεροι) να κάνουν τόσο σημαντική μουσική όσο εκείνη που θα θέλανε να είναι για να... γουστάρουν να τη διασκευάσουν.

 

Τώρα, τα περί στόχων κλπ, τα σέβομαι απολύτως: π.χ. σε μία κρουζιέρα όπου θέλω να φάω και να λαμήσω δεν έχω άποψη για το ποιος είναι πρώτος μηχανικός (αχ... η λαμαρίνα), οπότε δε θέλω να έχω άποψη και ποιος παίζει τραγούδια δίπλα στη πισίνα ή πίσω από τη κυρία με το εξώπλατο.

 

Πως με κόβεις;

 

Άλλωστε, τι παραπάνω να πω εγώ όταν ο σεβαστός hwept παραδέχεται (a contrario) ότι δεν είναι δημιουργικός; Εδώ προκύπτει ένα θέμα, και ένα ερώτημα: πως τον λέμε το μουσικό που δεν ενδιαφέρεται να είναι δημιουργικός;

 

"Μουσικάντη" τον λέμ(ν)ε.

 

Παίζετε και σε παιδικά πάρτυ;

 

:) :) :) :)

 

 

[blue]

με την παράθεση συμφωνώ απόλυτα :)

 

Με το ποστ μου ήθελα να δείξω το άλλο παρανοϊκό, οτι λέμε πρωτότυπη μια σύνθεση που ΔΕΝ είναι πρωτότυπη (ούτε ετυμολογικά ούτε αν χρησιμοποιήσουμε τη λέξη εννοώντας "αυθεντική") και να υπερασπιστώ τους μουσικούς (και εμένα) που τελικά παρουσιάζουν κάτι πιο αξιόλογο από αυτό που παρουσιάζεται ως ιδεατό -χωρίς εκπτώσεις- για τον πολιτισμό των μουσικών.

 

Παίζετε και σε παιδικά πάρτυ;

 

Τυχαίνεις πολύ επίκαιρος στους προβληματισμούς μου :)

 

Το καλοκαίρι έπαιξα σε ένα κουκλοθέατρο. Εκεί πληρώθηκα και με άφησαν να κάνω ό,τι ήθελα για να συνοδεύσω αυτά που έβλεπα στη σκήνη. Δεν με χάλασε καθόλου και πιστεύω οτι σεβάστηκα τα παιδιά που παρακολούθησαν την παράσταση γιατί δεν τους έπαιξα το ζαμπόν. Να δεχτώ οτι το ζαμπόν -ως ""πρωτότυπη"" σύνθεση- ειναι οπωσδήποτε ανώτερο?