Σκέψεις ατάκτως ερριμμένες για το Blues εδώ και σήμερα

[RayDTutto]

Γιατί ο Robert Johnson στο περίφημο Crossroads blues έχει τέτοια πρεμούρα να τον πάρει κάποιος απο το σταυροδρόμι;

Επειδή έχασε το τελευταίο ΚΤΕΛ Σάββατο βράδυ και αν περιμένει έως την Κυριακή πρωί θα χάσει την πρωινή λειτουργία;

[audiokostas]

Θα έρθω να δώ τις πρόβες... ;D ;)

Το blues δεν προβάρεται....  :P

 

[Nestoras]

Σάββατο 25/9 και Κυριακή 26/9.

Κρίμα να πας από Παρασκευή.

Θα πιαστεί ο κώλος σου.

 

Μα θέλει να είναι πρώτη σειρά. ;)

[audiokostas]

Στης καρδιάς μου τις κερκίδες,

είστε πάντα πρώτη θέση. (από Λα μινόρε .......... πάλι)

 

Αλλά και με τις πραγματικές, κάτι θα κανονίσουμε.  ;D

Μη ξεροσταλιάζεις παππού.

[marathon]

Το blues δεν προβάρεται....  :P

Η μελέτη είναι αυτονόητη για κάθε σοβαρό μουσικό.

Να ακούς τους μεγαλύτερους και πιο έμπειρους...μήπως κάνεις κάτι στη ζωή σου... ;)

[dmilo]

Στης καρδιάς μου τις κερκίδες,

είστε πάντα πρώτη θέση.

 

 

Στις καρδιάς μου τις κερκίδες,

είμαι μόνος. Φέρε μπύρες.  ;D

[lgbesios]

 

Στις καρδιάς μου τις κερκίδες,

είμαι μόνος. Φέρε μπύρες.  ;D

...Πως  θα ανοίγουμε τις μπίρες ...τώρα  που έχασες  το τελευταίο σου δόντι...

 

Όπως λένε  οι Αέρα Πατέρα  και αλλα τετοια blueζιστικα

 

 

 

 

[ez]

 

Αλλά ώς επαγγελματίας ακροατής και (τελείως) ερασιτέχνης μουσικός τα τελευταία 35 χρόνια, ΑΠΑΙΤΩ από την μουσική να με εκπλήξει.

 

μακάρι λοιπόν, να μας το δείξετε και τη Παρασκευή (Σαββατοκύριακο) στο ΑΙγάλεω...και να μην είναι μία από τα ίδια... ;)

 

 

100% μαζί σου σ'αυτό. Το στοιχείο του απρόβλεπτου πάντα με συνάρπαζε και το κυνηγάω. Το ζήτημα όμως παραμένει. Αποζητάς το καινούργιο, το φρέσκο, το καινοφανές εκεί που εσύ επιλέγεις να κοιτάξεις, εκεί που εσύ πιστεύεις πως συντελούνται κοσμογονίες (λέω τώρα...). Εγώ βρίσκω τέτοια στοιχεία στον Alvin Hart, τον Otis Taylor, τους Fathead αλλά και στον Ronnie Earl, που παρότι παίζει τα ίδια πράγματα εδώ και πολλά χρόνια -για να μη πω πάντα- με καθηλώνει με τη νέα του δουλειά Spread the Love.

 

Σε προσωπικό επίπεδο δεν έχω τέτοια διάθεση, τουλάχιστον όχι τώρα. Ιδέες υπάρχουν αλλά η πραγμάτωση τους μοιάζει ανέφικτη επι του παρόντος...

Παρόλα αυτά, σε ό,τι με αφορά, ποτέ δεν είναι μία απο τα ίδια   8)...

 

Το ερώτημα παραμένει:

Γιατί ο Robert Johnson στο περίφημο Crossroads blues έχει τέτοια πρεμούρα να τον πάρει κάποιος απο το σταυροδρόμι;

Και είναι σοβαρό, όσο κι αν χαριτολογούμε...κανείς;

 

[audiokostas]

Αλληγορικό είναι. Ερμηνείες πολλές.

Ίσως που δεν θέλει να επιλέξει τον διάβολο και τα ακκόρντα του.

Ίσως γιατί αν σε έβρισκαν μόνο, μαύρο βραδιάτικα σε κάναν strange fruit...

Εγώ είμαι περισσότερο (λόγω της απώλειας του παιδιού του και της γυναίκας τους) στην αναζήτηση λύτρωσης σε αυτή την soulless αναζήτηση.

Βαθύ or what ?

[Jazzjoker]

Γιατί ο Robert Johnson στο περίφημο Crossroads blues έχει τέτοια πρεμούρα να τον πάρει κάποιος απο το σταυροδρόμι;

 

Τα έχει χάσει όλα, είναι μόνος και έτοιμος να παραδώσει την ψυχή του στον ακατανόμαστο. Τελευταία του ελπίδα να σταματήσει ένα αμάξι να τον πάρει πριν τον πάρει ο διάλος, στην κυριολεξία, με τη δύση του ηλίου.