Μην το πολύ ψειρίζεις...

[mick77]

Πολυ καλο ,ειμαι σίγουρος οτι ολοι ταυτιστήκαμε με αυτα που γραφεις. Εγω  εχω τρέλα με τα πεταλια.Στα 22 τελειωσα κλασσικη και απο τοτε ασχολήθηκα με ηλεκτρικες κι τα ρεστα.Εφτασα να εχω παρει κι να εχω πουλησει 3 φορες των εξοπλισμο μου οσπου τωρα εχω καμια 30 αρια πεταλια  boutique,diy κλπ κλπ οπου ξερω γιατι θελω το καθενα.Αυτο ειναι το θετικο.Το αρνητικο ειναι οτι σπαταλας χρονο στο να τα ψαξεις ενω θα μπορουσες να παιζεις και να βελτιωνεσε .Το μεγαλύτερό προβλημ βεβαια ηταν οταν μου ειπαν φιλοι να παμε να τζαμαρουμε ! Τι κανω λοιπον με τα 30 πεταλακια? κουβαλαω 3 pedal board? ποια κιθαρα να παρω? κλπ κλπ  το αποτελεσμα ηταν να παρω μονο την κιθαρα μου και να παιξω με το drive του ενισχυτη χωρις πολλα πολλα. Ο μονος τροπος να σταματησω να σπαταλαω λεφτα και χρονο ηταν να ασχοληθω με αλλο ειδος μουσικης.Εδω και μερικους μηνες λοιπον περασα στην ακουστικη και στην gypsy jazz.Απλα πραγματακια και με πολυ ουσια μια ακουστικη και τις παρτιτουρες μου.Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο μου εχει λείψει αυτο το πραμα. Το μονο που εψαξα ηταν οι χορδες και οι πενες .(cocobolo wood !!!! ;D ;D)

[yannis37]

πολύ ωραίο κειμενο παιδιά..........α!!! by the way έχει κάτι τιμούλες το musicstore....μούρλια ;D ;D ;D

[mick77]

...και ας μην ξεχναμε οτι καποιοι μουσικοι, οπως ο Blackmore, κανανε δικες τους πατεντες για να φτιαξουν τον ηχο τους...και ολοι οι αλλοι, εταιριες και μουσικοι τρεχουν να τον αντιγραψουν...

 

Μην ξεχνας ομως οτι του Blacmore αυτη ηταν η δουλεια του και δεν χρειαζοταν ν τρωει 10 ωρες σε μια ασχετη δουλεια για να τα φερει βόλτα.Οποτε ειχε οσο χρονο ηθελε να ασχοληθει με οτιδηποτε ειχε σχεση με την μουσικη και την εξελιξη του.Οταν εχεις ομως 4-5 ωρες την ημερα να ξεκουραστεις ,να δεις τα παιδια σου την γυναικα σου τον εαυτο σου ειναι μ@##κια να τον σπαταλας σε τετοια πραγματα.!!Βεβαια ειναι τι τον γεμίζει τον καθενα οποτε παμε σε αλλα μονοπατια.

[ez]

Συγχαρητήρια για το κείμενο σου και τη διάθεση αυτοκριτικής, ακόμη περισσότερο γιατί τα δημοσιοποιείς εδώ. Πιστεύω πως οι μοντς του ΝΟΙΖ θα πρέπει να σκεφθούν σοβαρά την πιθανότητα να μεταφερθεί στα άρθρα.

 

[ELIANIOS]

Επιτελους, το κογιοτ επιασε το μπιμπιπ. Το θεμα ειναι τωρα να το φαει. ;)

[koyote]

Ωραιο και "γεματο" κειμενο  ;)

 

Ευχαριστώ, στην έκθεση είχα άριστα.

 

 

E# - F## - G# - A# - B# - C# - D#

 

Μι δίεση μινόρε φυσική.

 

Στη μουσική πάλι, κάτω απο την βάση!

 

Ωραιο! :)

Ετσι απο περιεργεια... Ποιο ηταν το συνολικο κοστος του εξοπλισμου μεχρι να καταληξεις στο οτι ψωνιζες απο hobby?

 

Σε περίοδο ΔΝΤ καλό είναι να αποφεύγουμε τέτοιες αναφορές.

 

 

Τυπικά, να ξεκαθαρίσω ότι το κείμενο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα εμπλουτισμένα με δόσεις υπερβολής.

 

 

Ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια. :)

 

 

 

 

 

[Evilnye]

Τυπικά, να ξεκαθαρίσω ότι το κείμενο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα εμπλουτισμένα με δόσεις υπερβολής.

Fair enough τότε... και περαστικά ;D

[kguitar]

Eιπες ολη την ουσια Kοyote, μπραβο  :)

 

Kαι εχεις και το nickname του αγαπημενου μου cartoon  ;D

[elavd]

Πολύ ωραίο κείμενο!

 

Είχα ξεκινήσει κι εγώ ένα αντίστοιχο thread παλαιότερα:

http://www.noiz.gr/index.php?topic=152633.0

[The Genius Loci]

 

Ωραία... επειδή βλέπω ότι κανείς δεν διατίθεται να παίξει τον κακό, θα το κάνω εγώ.  ;D

 

Κατά την άποψή μου το κείμενο, αν και σαφέστατα καλογραμμένο και ουσιαστικό, είναι περισσότερο απόλυτο και προκατελημένο απ'όσο χρειάζεται. Το γεγονός ότι σας άρεσε, οφείλεται στο γεγονός ότι διεγείρει συναισθηματικές ανασφάλειες και ενοχικά σύνδρομα που, γιατί να το κρύψουμε, όλοι έχουμε.

 

Σαν αντίβαρο λοιπόν θα αναφερθώ στην δική μου, και όχι μόνο, "προϊστορία". Όχι "δόσεις υπερβολής", μόνο πραγματικά γεγονότα. Στην πορεία θα φανεί που και πως συμφωνώ με τον OP και που βρίσκεται η λεπτή διαχωριστική γραμμή, κατά την άποψή μου.

 

Τα παλιά εκείνα χρόνια λοιπόν, ο μουσικός εξοπλισμός δεν ήταν ούτε τόσο ποικίλος ούτε τόσο "οικονομικός" όσο σήμερα. Βασικά υπήρχαν πραγματικά "φτηνοπράγματα" και μετά διάφορες διαβαθμίσεις ακριβών οργάνων και εξοπλισμού.

 

Και τότε, όπως και σήμερα, είμασταν φτωχοί. Η διαφορά ήταν ότι τότε δεν είχαμε πλαστικό χρήμα. Δηλαδή ήταν πολύ δύκολο να ξοδέψουμε χρήμα που δεν διαθέταμε. Άντε καμμία δόση/γραμμάτιο κλπ. Αυτό παρακαλώ κρατήστε το γιατί αποτελεί την ουσία του όλου θέματος.

 

Σαν πιτσιρικάς λοιπόν, προσωπικά πολύ θα ήθελα, αντί για την bold on Hondo και τον λιλιπούτιο Princeton να έχω μια πιο καλή κιθάρα και ενισχυτή... λίγο πιο καλή βρε αδελφέ, ώστε τουλάχιστον να έχει καλό intonation και να κατεβαίνουν σε ένα ρεαλιστικό ύψος οι χορδές. Όπως και το γεγονός ότι χρειάστηκε να μαζεύω λεφτά από τα χαρτζιλίκια για ένα εξάμηνο για να αγοράσω το πρώτο μου "σοβαρό" εφφέ (ένα Boss DD-2) δε νομίζω ότι με βοήθησε τρομερά σαν μουσικό. Ούτε με βοήθησε ότι δεν είχα τα 110 χιλιάρικα που πούλαγε τότε ο Νάκας το δικάναλο Fostex και ηχογραφούσα μαγειρεύοντας με 2 κασετοφωνάκια της πλάκας.

 

Άλλο "αυτό που χρειάζομαι", άλλο η υπερβολή, άλλο το "παιδεύομαι σαν το σκυλί".

 

Βέβαια με τα χρόνια τα πράγματα άλλαξαν και κάποια στιγμή ήμουν σε θέση να μπορώ να αποκτήσω αυτά που θεωρούσα ότι χρειαζόμουν. Τα λάθη είναι αναπόφευκτα, αλλά και πάλι μιλάω για εποχές που πληρώναμε με κανονικά λεφτά... Οπότε τα σεβόμαστε λίγο παραπάνω.

 

Πέρα από το πρακτικό του θέματος "εξοπλισμός", δεν θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει η έννοια του mojo. Όταν αγόρασα την πρώτη μου "ακριβή" κιθάρα (την έχω ακόμα btw) ξαφνικά άρχισα να παίζω καλύτερα. Γιατί ήταν πιο καλοφτιαγμένη και σεταρισμένη? Ναι, σίγουρα κι'αυτό, αλλά κυρίως γιατί είχα μπει σε ένα άλλο mood. Ο μουσικός εξοπλισμός δεν είναι τοστιέρες και μίξερ. Πρέπει πάντοτε να συνυπολογίζεται ο ψυχολογικός παράγοντας. Πρόκειται, αν δεν το έχουμε ξεχάσει, για καλλιτεχνική δραστηριότητα, και μια παράμετρος σ'αυτή τη διαδικασία είναι, θέλετε δεν θέλετε, ότι παραμυθιάζουμε τον εαυτό μας ώστε να τον τσιγκλίσουμε να αποδώσει καλύτερα.

 

Ωστόσο το πρόβλημα του υπερκαταναλωτισμού δεν αφορά σε καμμία περίπτωση μόνο το gear. Μάλιστα αν μιλήσετε με κάποιον που δεν έχει το ίδιο κόλλημα, μπορεί να σας ρωτήσει "και τι τα θέλεις τόσα μαραφέτια?" αλλά δεν μπορεί να απαντήσει γιατί αυτός θέλει τα gadgets που χρυσοπλήρωσε στο αυτοκίνητό του, γιατί πρέπει να έχει 2 τηλεοράσεις σε κάθε δωμάτιο (με Home Cinema στο σαλόνι), γιατί όταν πάει στο supermarket γεμίζει ένα καρότσι αηδίες με γυαλιστερές συσκευασίες, και πολλά άλλα.

 

Το θέμα που περιγράφει το εισαγωγικό post, αφορά, όπως περιγράφεται εξάλλου, άνθρωπο χωρίς τρέχουσα (τότε) μουσική εμπειρία που υποκύπτει στην παγίδα της  υπερκατανάλωσης, στην συγκεκριμένη αγορά. Πρόσφατα μια φίλη μου παντρεύτηκε και κατόρθωσε σε 2-3 μήνες να κάνει κάτι παρόμοιο με διάφορες ηλιθιότητες που αγόρασε για το σπίτι...

 

Μας αρέσει να βλέπουμε το GAS σαν μια σπάνια αρρώστια που πάσχουμε μόνο εμείς. Η μαύρη αλήθεια είναι πως δεν διαφέρουμε από κανέναν άλλο συνάνθρωπό μας, απλώς εκεί μας βγαίνει εμάς το "πρόβλημα".

 

Για να επιστρέψουμε στο βασικό ερώτημα, δεν αισθάνομαι καθόλου ενοχές για οτιδήποτε αγοράζω για τη Μουσική. Πέραν του ότι θεωρώ ότι πέρασα το στάδιο του να δοκιμάζω τα πάντα και να μασάω με τα "κελεπούρια", έχω αποσυνδέσει την διαδικασία "παίζω/γράφω μουσική" με τον εξοπλισμό.  Δεν χρωστάω τίποτε στις τράπεζες (ούτε και σε κανέναν άλλο), δεν συνδέομαι συναισθηματικά με το 90% του εξοπλισμού μου, ούτε μπαίνω σε οικονομοτεχνικές αναλύσεις. Με ενδιαφέρει μόνο να είναι ποσοτικά όσος μπορώ να διαχειριστώ... για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου και για να μην γεμίζει ο τόπος πράγματα που δεν χρησιμοποιούνται. Ο εξοπλισμός υπάρχει για να μας διευκολύνει και να μας εμπνέει, τίποτε παραπάνω ή λιγώτερο.

 

Με δεδομένη την δική μου εφηβική εμπειρία βέβαια, φυσικά και φρόντισα το παιδί μου να παίζει με Taylor και όχι με φτηνοακουστική της πλάκας, γιατί δεν υπάρχει λόγος να παιδεύεται τζάμπα: αφήστε ότι παίζει περίπου 10 φορές περισσότερα live από μένα  ;D

 

Όπως και ο OP δεν ήταν ότι είχε κάποια σπουδαία μουσική εμπειρία για να "αξίζει" κάποιο ακριβότερο όργανο. Και καταρχήν αυτό το "αξιζει" καλό είναι να το κόψουμε γιατί παραπέμπει σε τραγικά Προτεσταντική κοσμοθεώρηση περί πράξης και ανταμοιβής.  ;D

 

Όμοια αν κάποιος πιστεύει ότι θα τον "φτιάξει" να αγοράσει μια ακόμα κιθάρα, ενισχυτή, πεταλάκι, θα ήταν πολύ καλή ιδέα να το κάνει, αφού ξεκαθαρίσει βέβαια γιατί δεν τον "φτιάχνει" αυτό που έχει σήμερα. Και τι θα το κάνει εφόσον έρθει το καινούργιο toy. Γιατί αν κρατάει τα πάντα τότε μιλάμε για συλλέκτη, και η συζήτηση πάει σε άλλα μονοπάτια.