Προς το περιεχόμενο

«Kουλτουρα» το "No lines on the horizon"???


kguitar

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Eτσι τουλαχιστον υποστηριζει ο Bono σε ενα δημοσιευμα που διαβασα σημερα στην Eλευθεροτυπια και για αυτο το λογο ετοιμαζουν «πιο ευκολα στο αυτι» αλμπουμ στο αμεσο μελλον. Eγω δεν συμφωνω ως προς το «κουλτουρα», θεωρω οτι ηταν απο τα καλυτερα αλμπουμ που κυκλοφορησαν. Θα ηθελα να διαβασω και τη δικη σας αποψη.

 

 

Παραθετω ολη τη δημοσιευση απο το enet.gr

 

Αλμπουμ για όλα τα γούστα ετοιμάζουν οι U2.

 

Σύμφωνα με δηλώσεις του Μπόνο, ετοιμάζουν τρία: ένα ροκ εντ ρολ, ένα χορευτικό και ένα με ψαλμούς «διαλογισμού». Οπότε θα σπάσουν κουμπαράδες.

 

Οπως αποκάλυψε στο περιοδικό «Ρόλινγκ Στόουν» ο ίδιος ο Μπόνο, «ο Κρις Μάρτιν (των Coldplay) με πήρε και μου είπε πως έμαθε ότι έχουμε όλο αυτό το υλικό. Εχουμε το άλμπουμ Song of Ascent, με ήχους και ψαλμούς κατάλληλους για διαλογισμό, που κανονικά θα συμπεριλαμβάναμε στο περσινό μας "Νο line on the horizon". Εχουμε ένα ροκ άλμπουμ και ένα άλμπουμ με πιο κλαμπίστικο ήχο. Και έχουμε και το υλικό από το (μιούζικαλ) Spider-Man».

 

Ο Κρις Μάρτιν, που αναρωτιόταν τι θα κάνουν οι U2 με όλο αυτό το υλικό των 25 με 30 καινούργιων κομματιών, έβαλε τον Μπόνο στην πρίζα. Τι πρέπει να κάνουν; Να περιμένουν τα τραγούδια τη σειρά τους για να «φινιριστούν» και να κυκλοφορήσουν γκρουπαρισμένα σε άλμπουμ, σταδιακά; Ή να βγουν στο κοινό τώρα κάποια επιλεγμένα;

 

Η μπάντα όμως είναι σε περιοδεία, που είχε μείνει πίσω μετά την εγχείρηση της τραυματισμένης πλάτης του Μπόνο - στις 3 Σεπτεμβρίου θα είναι στο ΟΑΚΑ. Πίσω έχουν μείνει και οι παραγωγές τους. Το «Songs of Ascent» αναμενόταν ήδη από το 2009.

 

«Δεν είμαστε, πάντως, τόσο του 21ου αιώνα όσο θέλουμε να νομίζουμε πως είμαστε», παραδέχτηκε ο Μπόνο για τον τρόπο που δουλεύουν. Και συμπλήρωσε. «Αν ήμασταν πραγματικά μοντέρνοι, θα βγάζαμε πολύ περισσότερα τραγούδια μας on line, εμπλέκοντας το κοινό μας στη διαδικασία της επιλογής. Και δεν θα καθόμασταν να συζητάμε πώς θα κυκλοφορήσουμε κομμάτια, εντελώς άγνωστα».

 

Γι' αυτό και στα σχέδιά τους είναι να παίξουν κάποια από αυτά τα καινούργια κομμάτια ζωντανά. Ανάμεσά τους το «Glastonbury», που πήρε το όνομά του από το γνωστό φεστιβάλ, όπου δεν κατάφεραν να εμφανιστούν λόγω του τραυματισμού του Μπόνο, αλλά και το «Return of the sting ray guitar», που σύμφωνα με το «Ρόλινγκ Στόουν» είναι μια οργισμένη ροκιά. Είναι πολύ διαφορετικά και τα δύο από το «Νο line on the horizon» που ο Μπόνο έχει χαρακτηρίσει «όχι ιδιαίτερα προσβάσιμο, μουσικά ή στιχουργικά» και παραδέχτηκε πως ήταν εμπορική αποτυχία αφού δεν πούλησε ούτε το ένα τρίτο απ' όσο το «How to dismantle an atomic bomb» του 2004. «Ηταν δύσκολο, το παραδέχομαι. Αν ήμουν έφηβος θα μου φαινόταν σαν κουλτουριάρικη ευρωπαϊκή ταινία», είπε.

 

Οταν, πάντως, ρωτήθηκε αν το νέο τους υλικό θα είναι μια πραγματικά νέα εμπειρία ή το είδος με το οποίο οι τέσσερις χρυσοπληρωμένοι μουσικοί θα γεμίσουν ποδοσφαιρικά στάδια, απάντησε - με τη γνωστή του μετριοπάθεια: «Είμαστε αλχημιστές. Μετατρέπουμε σκατά σε χρυσάφι. Τα μετατρέπουμε σε κοινωνία».

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

από το «Νο line on the horizon» που ο Μπόνο έχει χαρακτηρίσει «όχι ιδιαίτερα προσβάσιμο, μουσικά ή στιχουργικά» και παραδέχτηκε πως ήταν εμπορική αποτυχία αφού δεν πούλησε ούτε το ένα τρίτο απ' όσο το «How to dismantle an atomic bomb» του 2004. «Ηταν δύσκολο, το παραδέχομαι. Αν ήμουν έφηβος θα μου φαινόταν σαν κουλτουριάρικη ευρωπαϊκή ταινία», είπε.

 

 

Συμφωνω μαζι του,το αλμπουμ δεν εχει μεσα τις γνωστες "χιταρες" (η μαλλον τα anthems) που μας εχουν συνηθισει οι U2 (για αυτο αλλωστε και πατωσε).

 

Ειναι χαμηλων τονων  & "εσωτερικο" συνθετικα αλμπουμ και η εξαιρετικα χαμηλη μιξη των ντραμς στη μιξη (και ο περιεργος ηχος τους) το κανουν ακομα πιο χαμηλων τονων.

Επισης ειναι το μοναδικο αλμπουμ τους οπου ο Edge χρησιμοποιει ελαχιστα εφε και εχει εναν πιο καθαρο και "ενισχυτενιο" ηχο.

 

Προσωπικα το θεωρω ενα απο τα καλυτερο αλμπουμ τους ,δεν ειναι βεβαια και Achtung Baby (το απολυτο αλμπουμ τους για εμενα) αλλα ειναι μεσα στα 4 καλυτερα...(το «How to dismantle an atomic bomb» ηταν μαπα ΙΜΗΟ)

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτά που λέει ο Μπουμπούνο εμένα μου θύμησαν όσα έλεγε η Microsoft για τα Vista, αφού ανακοίνωσε την επερχόμενη κυκλοφορία των.. 7.  Ε, είχε βέβαια πρήξει το πλανήτη λέγοντας πόσο καλά είναι τα Vista για περίπου δύο χρόνια.

 

Επί της ουσίας... προσωπικά αισθάνομαι προσβεβλημένος από αυτή τη δήλωση, διότι μου αρέσουν οι ευρωπαϊκές κουλτουριάρικες ταινίες.. α.. ναι ρε.. και αυτουνού έπρεπε να του αρέσουν διότι χάρη σε κανά δύο τέτοιες κατάφεραν οι U2 να θεωρούνται σοβαροί καλλιτέχνες και όχι προϊόντα του MTV.. βέβαια μπορεί στο μεταξύ να άλλαξαν γνώμη για το που θέλουν να πάνε τη πέρδικα.

 

Νομίζω πάντως, ότι αν επικρατούσε σύνεση (και όχι εμπορικές προτεραιότητες) θα έπρεπε να μειώσουν το ετήσιο output τους, τόσο σε συναυλίες, όσο και σε δίσκους, όσο και σε δηλώσεις. Πιστεύω ότι υπάρχει ακόμη δυναμική για κανά δύο καλά άλμπουμ στο μέλλον, αλλά είναι όντως απαραίτητο να ακούσουμε και τα άλλα δώδεκα που θα βγάλουν;

 

Υ.Γ. : Έτσι για να μη λένε ότι συμφωνούμε συνέχεια με τον SF.

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Όταν είχε βγει πέρυσι τον Απρίλη ο δίσκος είχα γράψει τα παρακάτω σχόλια. Δεν νομίζω ότι θα αναθεωρούσα κάτι.

 

"Κατ’ αρχάς να θυμίσω για ποια μπάντα μιλάμε. Αν εξαιρέσουμε τους Rolling Stones που πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να βγάζουν καινούρια άλμπουμ και να περιοδεύουν ακόμη και μετά το θάνατό τους, οι U2 είναι η μεγαλύτερη ροκ μπάντα στον πλανήτη σήμερα. Έχουν μια σταθερή δισκογραφική παρουσία με δουλειές που πουλάνε εκατομμύρια αντίτυπα κάθε φορά, γενική κριτική αποδοχή (όπως και ορκισμένους εχθρούς), δυνατότητα να γεμίζουν στάδια σε κάθε τουρνέ τους και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που τους διαφοροποιούν από άλλα μεγάλα και ιστορικά γκρουπς που συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα, αλλά που δεν κατέχουν (κατά την ταπεινή μου άποψη) τον άτυπο τίτλο της "μεγαλύτερης ροκ μπάντας στον πλανήτη σήμερα".

 

Άκουσα το CD 1η φορά στο laptop κάνοντας και 3.857 άλλες δουλειές ταυτόχρονα. Δεν κατάλαβα τίποτε. Δοκίμασα και 2η φορά έτσι. Τα ίδια. Μετά σκέφτηκα ότι μια μπάντα σαν τους U2 που μεγαλώσαμε μαζί, αξίζει και δικαιούται περισσότερο της προσοχής μου. Και το άκουσα "κανονικά". Και είχε μεγάλη διαφορά!

 

Ένα από τα πρώτα πράγματα που διαπιστώνεις είναι η σπουδαία παραγωγή. Τρεις (3) (!!!) μεγάλοι παραγωγοί και παλιοί γνώριμοι των U2 ενώνουν τις δυνάμεις τους εδώ: Brian Eno, Daniel Lanois και Steve Lillywhite. Σημάδι του πόσο πολύ πιστεύουν δημιουργοί (U2) και εταιρία στο άλμπουμ αυτό.

 

Δεν έχει νόημα να αναλύσω ένα - ένα τα τραγούδια. Η συνταγή είναι κλασσική. Οι κιθάρες του Edge, τα φωνητικά και οι στίχοι του Bono, η rhythm section, η σειρά των τραγουδιών με την κλασσική και υπέροχη μπαλάντα να κλείνει το δίσκο, κλπ., κλπ. Όλα μα όλα είναι προσεγμένα με την παραμικρή λεπτομέρεια.

 

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: ΔΕΝ περιμένω από τους U2 να βγάλουν ένα ακόμη Joshua Tree. Αυτό είναι δουλειά των Kings Of Leon πλέον να το κάνουν. Ή κάποιων άλλων σύγχρονων ροκ ηρώων. Οι U2 έκαναν το "καθήκον" τους παλιότερα.

 

Το άλμπουμ κλείνει την τριλογία μαζί με τα "All that…" και "How to…". Αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν τους θα δούμε ότι θεματικά και ηχητικά από την πρώιμη περίοδό τους μέχρι σήμερα, οι δουλειές των U2 φτιάχνουν τριάδες. Πάντα το είχα αυτό στο μυαλό μου και πρόσφατα το διάβασα και στην κριτική του δίσκου από τον Andrew Mueller στο Uncut του Απριλίου. Αν θέλετε διαβάστε τη, ανεξάρτητα ποια είναι η άποψή σας για το περιοδικό. Είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.

 

Όχι το άλμπουμ δεν είναι το "αριστούργημα" των U2 όπως αναρωτιόταν πρωτοσέλιδα το Q. Είναι σίγουρα όμως ένα άλμπουμ που δεν μπορείς να αγνοήσεις. Πρέπει να το ακούσεις με προσοχή και αρκετές φορές. Στο τέλος θα σε ανταμείψει.

 

Καλά όλα αυτά. Εδώ όμως έκανα ένα ερώτημα στον εαυτό μου: είναι καλύτερο αυτό το άλμπουμ από (ας πούμε) το περσινό των Kings Of Leon ή των Portishead ή το φετινό των Franz Ferdinand; Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο και δεν μπήκα στη διαδικασία να μετρήσω με τη μεζούρα τα μεγέθη τους. Μου φτάνει που είναι καλό και αξιοπρεπές. Κι έπειτα είπαμε: τα σύγχρονα διαμάντια έχουν άλλοι πλέον υποχρέωση να τα παραδώσουν. Οι U2 την έκαναν τη δουλειά τους όταν έπρεπε."

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Υ.Γ. : Έτσι για να μη λένε ότι συμφωνούμε συνέχεια με τον SF.

 

Θα συμφωνησεις ομως  οτι ειναι μια εξαιρετικη επιχειρηση που δινει σταθερη εργασια σε  ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ανθρωπους (καπου ειχα διαβασει οτι το προσωπικο των "επιχειρησεων" U2 ,fan club,διαχειρηση,management,tour κτλ,ειναι πανω απο 1000 ατομα,τα οποια αμοιβονται εξαιρετικα) κατι που σε μια χωρα οπως η Ιρλανδια εχει τεραστια σημασια ... :)

 

Αρα καλοι ειναι.... ;D

 

 

www.soundcloud.com/superfunk12

https://superfunk12.wordpress.com/

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα συμφωνησεις ομως  οτι ειναι μια εξαιρετικη επιχειρηση που δινει σταθερη εργασια σε  ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ανθρωπους (καπου ειχα διαβασει οτι το προσωπικο των "επιχειρησεων" U2 ,fan club,διαχειρηση,management,tour κτλ,ειναι πανω απο 1000 ατομα,τα οποια αμοιβονται εξαιρετικα) κατι που σε μια χωρα οπως η Ιρλανδια εχει τεραστια σημασια ... :)

Αρα καλοι ειναι.... ;D

 

Ουδέν αληθέστερο τούτων*.

 

*(Μετάφραση για τους φοιτητές της Μουσικολογίας : "ναι ρε, δίκηο έχεις")

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου