Gear και οπαδιλίκι

[Χάρης Ο]

 

..............και της Παναγιας.

 

 

 

 

 

 

Συνεχεια απο τον προηγουμενο

[ez]

Εγώ αναφέρομαι στην οπαδοποίηση που παρατηρείται γύρω από εταιρείες (oi συνήθεις ύποπτοι Fender, Gibson αλλά και άλλες), προϊόντα, ή "σχολές" (π.χ. ακριβό vs φτηνό gear, συμπτώματα του οποίου παρατηρήθηκαν και σ'αυτό το thread). Για να γίνει αυτό πρέπει οπωσδήποτε να δημιουργηθεί μια ομάδα ανθρώπων, πράγμα όχι δύσκολο να γίνει, γενικότερα.  ;)

 

Προφανώς αναφέρεσαι σε κάποιας μορφής οργανωμένη προπαγάνδα - αν καταλαβαίνω σωστά - το οποίον μου φαίνεται πολύ πιθανό να συμβαίνει, δεν έχω όμως γνώσεις ή στοιχεία να στηρίξω. Πάντως, νομίζω πως υφίσταται. Απο την άλλη, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να δεί τον εαυτό του μέλος μιάς ομάδας, κινήματος ή τι άλλο, οπότε εξίσου λογικό να δημιουργούνται τέτοιου τύπου "φατρίες" που έχουν δικιά τους και κάποιες φορές ίσως απρόβλεπτη δυναμική. Το ζήτημα είναι να μπορείς να δείς καθαρά και να μη τυφλώνεσαι/παραμυθιάζεσαι θεωρώντας τις επιλογές σου ντε και καλά καλύτερες όλων.

Στην ενδιαφέρουσα κουβέντα μεταξύ τρόλευ και Χ μινόρε να προσθέσω μερικές σκέψεις...

Η ικανότητα/ανάγκη παραγωγής μουσικής είναι κάτι που καίει τον καθένα εσωτερικά, περισσότερο ή λιγότερο. Δε νομίζω πως πρέπει να καθορίζεται απο τον εκάστοτε εξοπλισμό, όμως θεωρώ πως έχουν σχέση. Το θέμα είναι τι και γιατί γυρεύεις κάποιον εξοπλισμό. Υπάρχουν άνθρωποι που τάχουν και αντλούν χαρά κάνοντας συλλογές, δοκιμάζοντας κι αγοράζοντας στο όνομα ενός χόμπυ. ΟΚ, δεκτόν. Υπάρχουν άλλοι που αφού δουλέψουν καταπώντας αρχές και ιδανικά μαζεύουν μεγάλα χρηματικά ποσά και κατόπιν κατά κάποιο τρόπο αγοράζουν άλλοθι ή αποζητούν αυτοεπιβεβαίωση μέσω της κατοχής (ακριβού) εξοπλισμού. Και πολλές ακόμη παράμετροι-εκδοχές. Δε μας φταίνε σε τίποτε, ο καθείς προσπαθεί να βρεί έναν δικό του δρόμο και να ισορροπήσει...αρκεί να μη νομίζει πως ο εαυτός του είναι ο καθοριστικός παράγων της μουσικής που παίζει...

Σε κάποιες όμως περιπτώσεις, η αναζήτηση συγκεκριμμένου εξοπλισμού είναι απαραίτητη προκειμένου να κατανοήσεις/εμβαθύνεις στη μουσική που σε απασχολεί και τελικά η απόκτηση (και χρήση) κάποιων μηχανημάτων-οργάνων αποβαίνει καθοριστική σ'αυτό που θίχτηκε: ανάγκη παραγωγής μουσικής...

Το να χάσεις τη μπάλα μάλλον δεν είναι και δύσκολο (ειδικά απο τη στιγμή που αποκτάς κάποια οικονομική επιφάνεια), γι αυτό και κατά καιρούς βλέπουμε/διαβάζουμε υπερβολές και εξοργιζόμαστε ή μας πιάνει το παράπονο...

Θυμάμαι τώρα καθώς γράφω ένα τσιτάτο απο μιά ταινία που είδα πρόσφατα.

Λέει λοιπόν κάποιος σ'έναν άλλο που θέλει να τον ταπώσει/προσγειώσει:

"Πολλά χρήματα μπορείς να βγάλεις, πλούσιος όμως δε θα γίνεις ποτέ"...

Και μιά και θυμήθηκα ταινίες, οφ τόπικ, προτείνω να δείτε -ειδικά οι γεροντότεροι ;D- την ταινία Crazy Heart, προσωπικά με άγγιξε τα μάλα...

[gerrard]

αρκεί να μη νομίζει πως ο εαυτός του είναι ο καθοριστικός παράγων της μουσικής που παίζει...

 

 

γειά σου Ηλία,

 

δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς σε αυτήν την πρόταση. Οτι δηλαδή παίζει ρόλο ο εξοπλισμός ? ή οτι οι μουσικές εππιροές κάποιου (ή άλλοι λόγοι...?) ουσιαστικά τον ''αναγκάζουν'' κατα κάποιο τρόπο να επιλέξει ο,τι εξοπλισμό επιλέξει.

[The Genius Loci]

Προφανώς αναφέρεσαι σε κάποιας μορφής οργανωμένη προπαγάνδα - αν καταλαβαίνω σωστά - το οποίον μου φαίνεται πολύ πιθανό να συμβαίνει, δεν έχω όμως γνώσεις ή στοιχεία να στηρίξω. Πάντως, νομίζω πως υφίσταται. Απο την άλλη, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να δεί τον εαυτό του μέλος μιάς ομάδας, κινήματος ή τι άλλο, οπότε εξίσου λογικό να δημιουργούνται τέτοιου τύπου "φατρίες" που έχουν δικιά τους και κάποιες φορές ίσως απρόβλεπτη δυναμική. Το ζήτημα είναι να μπορείς να δείς καθαρά και να μη τυφλώνεσαι/παραμυθιάζεσαι θεωρώντας τις επιλογές σου ντε και καλά καλύτερες όλων.

 

Φίλε Ηλία, αν και προφανώς στα πλαίσια της δράσης του marketing, η χειραγώγηση των καταναλωτών είναι ο πρωταρχικός στόχος, νομίζω ότι, τουλάχιστον στα fora, δεν το... πολυχρειαζόμαστε!

 

Ο (αρχικός, συνήθως) ενθουσιασμός για την απόκτηση gear μετατρέπεται μέσω της συζήτησης σε "ιερή υποχρέωση" να το υπερασπίσουμε και/ή διαφημίσουμε. Καταρχήν δεν είναι κακό να δηλώνεις τον ενθουσιασμό σου για κάτι που σε κάνει καλύτερο μουσικό ή, στην τελική, σου φτιάχνει τη μέρα ρε παιδί μου!

 

Όμως, δες: ο SF παλιότερα κατάφερε να δημιουργήσει άθελά του "Vox Tonelab Cult" μέσα στο Noiz! Δηλώνω ένοχος, γιατί φαίνεται ότι επηρέασα πολλούς ανοίγοντας ένα θέμα/review για την M13. Πριν λίγο καιρό ήταν πολύ ενεργό ένα thread για τα modelling μηχανάκια της Digitech. Και ούτω καθεξής.

 

Παλιότερα, ανάλογες περιπτώσεις είχαμε με κιθάρες της Rockinger, τη σειρά Classic Player της 7ender, και πολλά άλλα που βαριέμαι να ψάχνω τώρα. Αναμφίβολα οι "μόδες" περνάνε, άλλες πιο σύντομα, άλλες αργότερα.

 

Θα ήταν ενδιαφέρον να σκεφτούμε ότι υπάρχουν δεκάδες εταιρικά fora κατασκευαστών gear, όπου οι συμμετέχοντες, πολλές φορές, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αλληλοσυγχαίρονται και να υπερηφανεύονται για την συγκεκριμένη επιλογή τους! Εκεί είναι το ανάλογο του "συλλόγου φιλάθλων" (=οπαδών).

 

 

[ez]

Φίλε Ηλία, αν και προφανώς στα πλαίσια της δράσης του marketing, η χειραγώγηση των καταναλωτών είναι ο πρωταρχικός στόχος, νομίζω ότι, τουλάχιστον στα fora, δεν το... πολυχρειαζόμαστε!

 

Θα ήταν ενδιαφέρον να σκεφτούμε ότι υπάρχουν δεκάδες εταιρικά fora κατασκευαστών gear, όπου οι συμμετέχοντες, πολλές φορές, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αλληλοσυγχαίρονται και να υπερηφανεύονται για την συγκεκριμένη επιλογή τους! Εκεί είναι το ανάλογο του "συλλόγου φιλάθλων" (=οπαδών).

 

+100 ;D Μαζί σου! Και στα δύο! ;D

 

@gerrard: όχι, τίποτα τέτοιο, αναφέρομαι στην ματαιοδοξία που παραφυλάει για να τρυπώσει στις ψυχές μας αν ξεχαστούμε λιγάκι...

[warwickplayer]

..............και της Παναγιας.

 

 

 

 

 

 

Συνεχεια απο τον προηγουμενο

Και του Αποστολου Γκλετσου :D

[Evilnye]

Στο όλο πράγμα φταίει ότι πολύς κόσμος απλά περιμένει ο εξοπλισμός τους να κάνει τη δουλειά γι αυτούς. Είτε να τους προσφέρει έμπνευση ή να παίζουν καλύτερα.

 

Πιστεύω ότι εκτός από αυτούς οι οποίοι γίνονται οπαδοί, είναι εξίσου λάθος και αυτοί που τους πειράζει η στάση αυτών. Και εξηγώ, άντε και ο τάδε σ ένα φόρουμ πιστεύει ότι έχει το απόλυτο gear και το λέει κάθε τρεις και λίγο. Εγώ που βρήκα αυτό που με βολεύει (παικτικά, ηχητικά κ οικονομικά) και ξέρω ότι με τη δουλειά μου θα βελτιώνομαι τι με νοιάζει πόσο επιμένει ο άλλος;

 

Και όταν πρόκειται να δοκιμάσω κάποιο καινούριο εξοπλισμό, τελικά ότι reviews, σχόλια κλπ και αν διαβάσω πάλι δική μου δεν θα είναι η τελική κρίση;

 

Και άντε αν η αγωνία είναι για τον αρχάριο που μπορεί να πέσει στην παγίδα να ξοδέψει πιο πολλά απ' όσα θα μπορούσε επειδή όλοι λένε ότι τόσα πρέπει. Δεν είναι και εκεί πάλι στην κρίση του ίδιου, ως άνθωπος πλέον, να αναζητά και να ελέγχει το τι διαβάζει;

 

Μήπως το τελικό πρόβλημα δεν είναι ο οπαδισμός κάποιων, αλλά το γεγονός ότι πολλοί απλά θέλουν τα πάντα έτοιμα και αποζητούν ένα holy grail το οποίο θα κάνει το θαύμα του; Μήπως το τελικό πρόβλημα είναι στο πως αντιμετωπίζεται η μουσική γενικά;

Συντάσσομαι σαφώς με τη θεωρία του τρόλευ επ' αυτού.

[warwickplayer]

πολλοί απλά θέλουν τα πάντα έτοιμα και αποζητούν ένα holy grail το οποίο θα κάνει το θαύμα του

Ιδου το θαυμα!!!

 

 

;D ;D ;D ;D ;D

[The Genius Loci]

Πιστεύω ότι εκτός από αυτούς οι οποίοι γίνονται οπαδοί, είναι εξίσου λάθος και αυτοί που τους πειράζει η στάση αυτών. Και εξηγώ, άντε και ο τάδε σ ένα φόρουμ πιστεύει ότι έχει το απόλυτο gear και το λέει κάθε τρεις και λίγο. Εγώ που βρήκα αυτό που με βολεύει (παικτικά, ηχητικά κ οικονομικά) και ξέρω ότι με τη δουλειά μου θα βελτιώνομαι τι με νοιάζει πόσο επιμένει ο άλλος;

 

Καταλαβαίνω τι λες. Υπάρχει όντως κόσμος που δεν τον ενοχλεί να τον επισκέπτονται/τηλεφωνούν/πιάνουν κουβέντα στο λεωφορείο/σταματάνε στο δρόμο κάθε τόσο διάφοροι Μάρτυρες του Ιεχωβά/Παλαιοημερολογίτες/Χάρε Κρίσνα/Σαϊεντολόγοι και λοιποί τέτοιοι, που θέλουν βρε αδελφέ να μοιραστούν την Αλήθεια μαζί μας.

 

Cool. More power to you.

 

 

 

 

[RayDTutto]

Ο οπαδισμός είναι παντού και πάντα ανασφάλεια.

 

Έχω ακούσει τις απίστευτα ενδιαφέρουσες θεωρίες περί gear και ήχου από διάφορα άτομα που ορκίζονταν στους χιλιοψαγμένους ενισχυτές και τα συγκεκριμένα πεταλάκια και, μετά, όταν τους άκουσα να παίζουν πραγματικά σοκαρίστηκα από το πόσο κακά έπαιζαν και από το πόσο κακό ήχο είχαν.

 

Και από την άλλη έχεις άτομα σαν το Ζάικο (αν το διαβάζεις Ηλία σόρρυ, κάνε πως δεν το διάβασες) που τους δίνεις ένα κουπί και σου βγάζουν feedback από σβηστό ενισχυτή. Ε, όταν το ζήσεις αυτό από κοντά δυο-τρεις φορές και έχεις ένα στοιχειώδες γνώθι σαυτόν, μετά συνέρχεσαι - τουλάχιστον για λίγο καιρό - και καταλαβαίνεις ότι όσο να χτυπιέσαι για τη Fender και τη Gibson, κάπου αλλού είναι το μυστικό...