Πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογικές εξελίξεις

[dmilo]

Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερός που είμαι μέλος του noiz, και δεν κάνω επ' ουδενί λόγω πλάκα. Οι απόψεις που παρατέθηκαν στο συγκεκριμένο θέμα ήταν πολύ διαφωτιστικές και, όπως λέει και ο yameth, όλες σεβαστές. Βέβαια το θέμα ξεκίνησε από αλλού, και ακολούθησε μια διαδρομή καγκουρώ, πιάνοντας (και αφήνοντας) και πάρα πολλά άλλα, συναφή, θέματα, με έναν πολύ ωραίο τρόπο.... :)

 

Επανέρχομαι για να σχολιάσω κάτι που έγραψα στην πρώτη σελίδα:

Η πνευματική ιδιοκτησία, κατά την άποψή μου, υπήρχε και θα υπάρχει στο διηνεκές.

Ο σαφής τρόπος "περιχαράκωσής" της και απόδοσης των δικαιωμάτων στον δικαιούχο, έπαψε να υπάρχει από τη στιγμή που κάθε είδους "μέσο" μεταφοράς της ιδιοκτησίας αυτής (χαρτί, βινύλιο, μουσαμάς, κλπ) αφομοιώθηκε σε ένα νέο μέσο: το αρχείο δεδομένων.

 

Γιαυτό πιστεύω πως υπάρχει και το σχετικό μπάχαλο... Προσοχή, δεν είμαι κατά της τεχνολογίας, ίσα ίσα.

 

Η "ιδιοκτησία" ενός δημιουργού στο έργο του είναι, όπως είπαν και άλλοι, σαφής, συγκεκριμένη και μη αμφισβητίσιμη. Βάζω τη λέξη "ιδιοκτησία" σε εισαγωγικά, γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν μιλούμε για την δημιουργική έκφραση του πνεύματος ενός ανθρώπου, είναι άκομψο να την θεωρήσουμε ως προϊόν. Η θεώρηση αυτή αρχίζει να ισχύει, όπως και η έννοια της ιδιοκτησίας, από τη στιγμή που ο δημιουργός αυτός αποφασίσει να κοινοποιήσει την δημιουργία του στο ευρύ κοινό. Μπορεί να την παραχωρήσει αυτούσια στο κοινό χωρίς αντάλλαγμα, μπορεί να την παραχωρήσει έναντι κάποιου αντιτίμου, ή ακόμα μπορεί να παραχωρήσει (όπως και συμβαίνει συνήθως) μόνο το δικαίωμα χρήσης, είτε δωρεάν, είτε επί πληρωμή.

 

Άρα (μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για μουσική, γιατί αυτό ενδιαφέρει το noiz):

 

Ο δημιουργός αναγνωρίζεται ασυζητητί ως ο έχων την κυριότητα του παραγόμενου μουσικού έργου του.

 

Ο δημιουργός, είτε μόνος του είτε μέσω άλλων διαύλων (π.χ. δισκογραφικές, internet stores κ.λπ.) διανέμει το δικαίωμα χρήσης του παραγόμενου έργου του στο ευρύ κοινό, είτε δωρεάν είτε με κάποιο αντίτιμο. Το αντίτιμο αυτό υπολογίζεται, τις περισσότερες φορές, λαμβάνοντας υπ' όψιν το κόστος παραγωγής/διανομής του συγκεκριμένου έργου.

 

(Προσοχή: Μιλάω για δικαίωμα χρήσης. Ποτέ κάποιος δημιουργός δεν παραχωρεί ΑΥΤΟΥΣΙΟ το έργο του με πλήρη ελευθερία στο κοινό. Για παράδειγμα, κομμάτια που είναι διασκευές άλλων ή έχουν αποσπάσματα από άλλα έργα, απαιτούν τη σύμφωνη γνώμη του αρχικού δημιουργού.)

 

Τέλος,

Ο δέκτης (ο καταναλωτής) οφείλει να συμπεριφέρεται σαν έννομος πολίτης.

Τελεία.

Αυτό.

 

Επομένως, ξαναγυρνώντας στο αρχικό post του skantzos,

Όπως αντιλαμβάνομαι τα πράγματα βλέπω ότι η πνευματική ιδιοκτησία πλησιάζει ενα μεγάλο μετασχηματισμό ή και στο ιστορικό της τέλος.

 

και συνδυάζοντας τα δικά μου γραφόμενα, η ιδιοκτησία του δημιουργού στο έργο του (ή αλλιώς, πνευματική ιδιοκτησία) ούτε μεταβάλλεται, ούτε πλησιάζει σε κάποιο τέλος. Αυτό που ήδη έχει αλλάξει και συνεχίζει να αλλάζει, είναι ο τρόπος που το έργο φτάνει από τον δημιουργό στον καταναλωτή. Ο marathon ανέφερε ότι από τη στιγμή που έγινε η πρώτη ψηφιοποίηση, έπαψε να υπάρχει πνευματική ιδιοκτησία. Θα διαφωνήσω σε δύο σημεία: Πρώτον, αυτό που έπαψε να υπάρχει είναι ο έλεγχος από τον δημιουργό και το διανομέα της διακίνησης της συγκεκριμένης πνευματικής ιδιοκτησίας, όχι η ιδιοκτησία αυτή καθ' εαυτή. Δεύτερον, αυτό συνέβη από τη στιγμή που βρέθηκε ένας εύκολος τρόπος αντιγραφής του μέσου αναπαραγωγής (π.χ. από βινύλιο σε μαγνητοταινία και, αργότερα, σε κασέτα). Η ψηφιοποίηση, η ενοποίηση δηλαδή όλων των φορμάτ σε ένα μέσο, έκανε τα πράγματα ακόμα πιο απλά.

 

Το θέμα λοιπόν που συζητούμε εδώ είναι, κατά την άποψή μου, το με ποιον τρόπο οι τεχνολογικές εξελίξεις επηρρεάζουν τη διανομή και χρήση της πνευματικής ιδιοκτησίας ενός καλλιτέχνη και όχι την ιδιοκτησία. Αυτή λοιπόν η διανομή είναι που πλησιάζει σε μεγάλο μετασχηματισμό. Και πρέπει να γίνει αυτός ο μετασχηματισμός, αλλιώς η νέα κατάσταση θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα, και στις εταιρείες αλλά ακόμα περισσότερο στον ίδιο τον καλλιτέχνη που μοχθεί για το έργο του. ;)

 

Αναφορικά με την ΑΕΠΙ, τώρα, θεωρώ απαραίτητο να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός ο οποίος θα προασπίζεται τα δικαιώματα του καλλιτέχνη και θα του αποδίδει αυτά που πρέπει, αρκεί να δουλεύει σωστά. Δεν αμφισβητώ ούτε τον Ηλία, ούτε τον Superfunk. Και οι δύο έχουν δίκιο. Για τον ένα, ο μηχανισμός δουλεύει και του εξασφαλίζει τα προς το ζην. Για τον άλλο, ο μηχανισμός είναι απάνθρωπος και απαξιωτικός και επέλεξε να μην συμμετέχει. Υπάρχει τρόπος να αλλάξει ο μηχανισμός αυτός και να γίνει σωστότερος, λαμβάνοντας υπ' όψη και όλες τις τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά για αυτό δεν μπορώ να προτείνω λύσεις γιατί δεν γνωρίζω...

 

Δεν είμαι μουσικός, αλλά λόγω δουλειάς έχω σχέση με πάρα πολλούς μουσικούς και έχω διαμορφώσει αυτήν την άποψη μετά από πολλές πολλές συζητήσεις μαζί τους... ;)

 

Συγνώμη για την μακρυγορία, αλλά φεύγω για τις διακοπές μου και τα είπα όλα μαζεμένα :):):)

[baseliner10]

Έχει κάποιος οικονομικά στοιχεία σχετικά με τις απολαβές των Ελλήνων εγγεγραμμένων στην ΑΕΠΙ?

2-3 ονόματα και νούμερα ενδεικτικά έστω.

 

Και μια λίστα γνωστών ονομάτων που απέχουν?

Ξέρω για Blues Wire, Ρασούλη (και Σαββόπουλο νομίζω).

 

 

Εδώ υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα συζήτηση για το θέμα

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Splatt_Forums&file=viewtopic&topic=17085&start=0

 

[skantzos]

Το θέμα λοιπόν που συζητούμε εδώ είναι, κατά την άποψή μου, το με ποιον τρόπο οι τεχνολογικές εξελίξεις επηρρεάζουν τη διανομή και χρήση της πνευματικής ιδιοκτησίας ενός καλλιτέχνη και όχι την ιδιοκτησία. Αυτή λοιπόν η διανομή είναι που πλησιάζει σε μεγάλο μετασχηματισμό. Και πρέπει να γίνει αυτός ο μετασχηματισμός, αλλιώς η νέα κατάσταση θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα, και στις εταιρείες αλλά ακόμα περισσότερο στον ίδιο τον καλλιτέχνη που μοχθεί για το έργο του. ;)

 

Ενδιαφέροντσ αυτά που λες. Ωστόσο θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το τι συνιστά πνευματική ιδιοκτησία και προστατεύεται είναι συνάρτηση

 

α. του τι μπορούμε να προστατεύουμε αποτελεσματικά. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ένα βιβλίο που κάνει 30 ευρώ γνήσιο και 15 σε φωτοτυπίες είναι πιο προστατευμένο από ένα cd.

β. του τι πιστεύουμε ότι είναι κάποιου και τι όλων μας. Πχ ένα chord progression έχουμε θεσπίσει ότι δεν είναι πνευματική ιδιοκτησία. Το ίδιο και ένα ανέκδοτο. Ενώ στίχοι και μελωδία είναι.

 

Αυτά είναι που νομίζω ότι αλλάζουν

[Superfunk]

Έχει κάποιος οικονομικά στοιχεία σχετικά με τις απολαβές των Ελλήνων εγγεγραμμένων στην ΑΕΠΙ?

2-3 ονόματα και νούμερα ενδεικτικά έστω.

 

 

 

φυσικα και οχι,ειναι προσωπικο απορρητο αλλωστε.

 

εξαλλου το συντριπτικο ποσοστο εξαρταται απο το AIRPLAY των τραγουδιων σου.

 

Μια ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ επιτυχια μπορει να σου φερει και 200 χιλιαρικα το χρονο αν το τραγουδι σου παιζεται ολημερις και ολυνυχτις παντως,το εχω δει να συμβαινει,μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχια ακομα περισσοτερα.

 

Πολλοι τραγουδοποιοι οι οποιοι κανουν πολλες ζωντανες εμφανισεις δεν ειναι μελη της ΑΕΠΙ (αν παιρνεις 10-20 χιλιαρικα την εμφανα τι να την κανεις την ΑΕΠΙ ετσι κι αλλοιως...)  ακριβως για να μην την ..πληρωνουν... ;D,δεν γνωριζω ομως καποιον γνωστο συνθετη που να ΜΗΝ ειναι μελος της .

[dmilo]

Ενδιαφέροντσ αυτά που λες. Ωστόσο θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το τι συνιστά πνευματική ιδιοκτησία και προστατεύεται είναι συνάρτηση

 

α. του τι μπορούμε να προστατεύουμε αποτελεσματικά. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ένα βιβλίο που κάνει 30 ευρώ γνήσιο και 15 σε φωτοτυπίες είναι πιο προστατευμένο από ένα cd.

β. του τι πιστεύουμε ότι είναι κάποιου και τι όλων μας. Πχ ένα chord progression έχουμε θεσπίσει ότι δεν είναι πνευματική ιδιοκτησία. Το ίδιο και ένα ανέκδοτο. Ενώ στίχοι και μελωδία είναι.

 

Αυτά είναι που νομίζω ότι αλλάζουν

 

Το α. σίγουρα θα αλλάξει. Είναι ο τρόπος διανομής και χρήσης, που αναφέρω. Ήδη πολλοί καλλιτέχνες και εταιρείες προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα, για παράδειγμα είτε προσφέροντας δωρεάν τη μουσική, είτε προσφέροντας δύο εκδόσεις, downloadable σε χαμηλή τιμή (χωρίς έξοδα εκτύπωσης/συσκευασίας/αποστολής) και "χειροπιαστής" συσκευασίας, που σου προσφέρει και τα έξτρα του booklet και του artwork. Το ότι η δουλειά τους όμως αποτελεί πνευματική τους ιδιοκτησία είναι αδιαμφισβήτητο.

Το β. δεν έχει σχέση με το τι πιστεύουμε εμείς. Έχει σχέση με το τι είναι κοινά αποδεκτό και ορισμένο από νόμους και κανόνες. Όντως το chord progression δεν μπορεί να κατοχυρωθεί (με τον ίδιο τρόπο, αυτός που ονομάτισε για πρώτη φορά τις νότες στη δυτική κλίμακα θα μπορούσε να ζητήσει δικαιώματα χρήσης!!!!). Το πλήρες, ολοκληρωμένο, μουσικό έργο κατοχυρώνεται (π.χ. η πρωτότυπη ενορχήστρωση της ενάτης).

[baseliner10]

Μια ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ επιτυχια μπορει να σου φερει και 200 χιλιαρικα το χρονο αν το τραγουδι σου παιζεται ολημερις και ολυνυχτις παντως,το εχω δει να συμβαινει,μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ επιτυχια ακομα περισσοτερα.

 

Μύρωνας Στρατής - Μα πάνω απ΄ όλα

 

Μια τέτοια επιτυχία θα μπορούσε να πληρωθεί από την ΑΕΠΙ με 200 χιλιάρικα σε ένα χρόνο?

 

[Superfunk]

Μπορεις να επικοινωνησεις με την ΑΕΠΙ και θα σου λυσουν ολες σου τις αποριες

 

http://aepi.gr/index.php

 

http://aepi.gr/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=58&Itemid=95&limit=4&limitstart=0

 

μπορεις να τους ρωτησεις ποσο ακριβως πληρωνει καθε ραδιοσταθμος για καθε φορα που παιζεται ενα τραγουδι και να κανεις τους υπολογισμους σου.

[ez]

@superfunk

Νίκο, δεν έχω να χωρίσω τίποτα ούτε με σένα ούτε με κανέναν άλλο.

Αυτά που κατέθεσα γράφτηκαν γιατί ζητήθηκε απο συμφορουμίτες.

Επαναλαμβάνω: μακάρι νάχω λάθος, αλλά ΕΜΕΝΑ κάτι μου ξυνίζει, δε μου αρέσει κι εφόσον αντέχω ακόμα, απέχω. Τόσο ξέρω - τόσο κάνω... Αληθινά έχω μπεί στον πειρασμό γιατί αυτό το ΚΑΤΙ που αναφέρεις ίσως και να έσωζε τη ζωή μου, προς το παρόν εξακολουθώ την κατάδυση...έπαιξα και πριν λίγες μέρες στις πηγές του Αχέροντα ;D...

Είπαμε, το ψάρι βρωμάει απ'το κεφάλι...

Εδώ στο ΝΟΙΖ έχετε μυαλά που γνωρίζουν καλύτερα απ'τον καθένα τη διαδικασία επώασης ενός συστήματος διαφανέστερου και δικαιότερου. Όταν και αν αποφασίσετε να μαζευτείτε και να προβληματιστείτε περισσότερο επ'αυτού, είμαι σίγουρος πως μπορείτε να καταθέσετε προτάσεις ουσίας που σαφώς θα βελτίωναν το υπάρχον καθεστώς.

Στο δικό μου βιβλίο ηθικής, ο ΚΑΘΕ μουσικός -ανεξαρτήτως ηλικίας, είδους και ικανοτήτων - που προσπαθεί να κάνει κάτι εκτός πεπατημένης είναι άξιος προσοχής και σεβασμού. Το αν τα κερδίσει σε βάθος χρόνου ή τα γκρεμίσει εξαρτάται απο τον ίδιο, τις όποιες επιλογές και κινήσεις του.

Σας παραθέτω κι ένα λινκ, όταν έχετε ώρα να διαβάσετε τις απόψεις και τις εμπειρίες ενός άλλου γνωστού καλλιτέχνη επι του θέματος, έχουν ενδιαφέρον νομίζω...

http://www.nikostouliatos.gr/pneymatika-dikaiomata.html

[Superfunk]

Φυσικα και δεν εχουμε να χωρισουμε τιποτα και φυσικα πολλα απο αυτα που γραφεις ειναι αληθινα,απλα πολλοι ανθρωποι δεν εχουν αλλον τροπο να εισπραξουν τα δικαιωματα τους μια και αλλη εταιρεια ΔΕΝ υπαρχει στην Ελλαδα.

 

Οποτε αν δεν εισαι στην ΑΕΠΙ απλα δεν εισπρατεις δικαιωματα.Καποιοι εχουν απολυτη αναγκη αυτα τα δικαιωματα (οπως ο 80χρονος συγγενης μου ο οποιος υστερα απο 30 (και βαλε) νο.1 στη δεκαετια του 60 ζει σε ενα αθλιο δυαρακι στον Κολωνο με 290 ευρω συνταξη μια και τοτε οι δημιουργοι πληρωνονταν...με το...κομματι και δεν ΥΠΗΡΧΑΝ δικαιωματα),αλλοι οχι (οπως καποιοι ..ποιοτικοι τραγουδοποιοι που περνουν σβαρνα τους δημους ,και καλα κανουν αφου τους παιρνει, καθε καλοκαιρι και κονομανε σε 2 μηνες οσα κονομησε ο 80χρονος συγγενης μου σε ολη του τη ζωη....)  

 

Ειναι τελικα θεμα αναγκων,αλλα και στασης ζωης (οπως στη περιπτωση σου η οποια ειναι οντως απολυτα σεβαστη και ,απο εμενα,αξιοθαυμαστη)  

 

Δυστυχως και εδω,οπως και στα περισσοτερα θεματα στη χωρα μας,μαζι με τα ξερα (μαγαζατορες,ραδιοφωνατζιδες,μεγαλοεκδοτες κτλ) καιγονται και τα χλωρα (η γιαγια στο καφενειο),ενας μοναδικος και δικαιος δρομος δεν μπορει να βρεθει στη χωρα αυτη και ολοι το ξερουμε.

 

Βεβαια ειμαστε λιγακι..εκτος θεματος μια και στη θεση της εννοιας "πνευματικο δικαιωμα" βαλαμε τη λεξη ΑΕΠΙ,αν υπηρχε ενας 100% σωστος & δικαιος  μηχανισμος εισοπραξης δικαιωματων νομιζω οτι θα ησουν μελος του.

[trolley]

Σε αυτό το σημείο, απαιτώ να μάθω κάτι (για να μη τρελαθούμε).

 

Ο ez (και ο τουλιάτος) δικαιούνται να παίρνουν χρήματα από την ΑΕΠΙ, αλλά ΔΕ το κάνουν επειδή δεν εγκρίνουν τον τρόπο που λειτουργεί;

 

Πείτε μου ρε παιδιά, γιατί εδώ θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε (για τους ανθρώπους).