Πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογικές εξελίξεις

[ez]

Φυσικα και δεν εχουμε να χωρισουμε τιποτα και φυσικα πολλα απο αυτα που γραφεις ειναι αληθινα,απλα πολλοι ανθρωποι δεν εχουν αλλον τροπο να εισπραξουν τα δικαιωματα τους μια και αλλη εταιρεια ΔΕΝ υπαρχει στην Ελλαδα.

 

Βεβαια ειμαστε λιγακι..εκτος θεματος μια και στη θεση της εννοιας "πνευματικο δικαιωμα" βαλαμε τη λεξη ΑΕΠΙ,αν υπηρχε ενας 100% σωστος & δικαιος  μηχανισμος εισοπραξης δικαιωματων νομιζω οτι θα ησουν μελος του.

 

Μα γι'αυτό και δεν έχω τίποτε ενάντια σ'εκείνους που το κάνουν, άλλωστε όπως ανέφερα πολλοί φίλοι μου είναι μέλη της εν λόγω εταιρείας.

 

Ακριβώς φίλε μου...

[wasted]

Τώρα που καταλάγιασαν λίγο τα πράγματα θα ήθελα να πω κι εγώ δυο κουβέντες.

Είμαι σίγουρος ότι δεν ήταν αυτά ακριβώς στα οποία στόχευε να θιχθούν αυτός που ξεκίνησε την κουβέντα. Αυτό τουλάχιστον δείχνει το εναρκτήριο ποστ, μόνο που δυστυχώς από την αρχή δεν ξεκαθαρίστηκαν οι έννοιες, συνέβαλαν και κάποιες γραφικότητες, κυνήγια φαντασμάτων, και κάπου χάθηκε η μπάλα. Για παράδειγμα ο ρόλος της ΑΕΠΙ θα μπορούσε να είναι ένα τελείως διαφορετικό τόπικ, εφ΄όσον  δεν έχει και την άμεση σχέση με το θέμα όπως τέθηκε, «Πνευματική ιδιοκτησία και τεχνολογικές εξελίξεις», ως συνδυασμός πάντα.

Για να μην πολυλογώ, ο όρος «πνευματική ιδιοκτησία» γίνεται ενεργός από τη στιγμή που το αντικείμενο ξεφεύγει από την αυστηρά καλλιτεχνική του φύση. Όταν σταματά δηλαδή να έχει αποκλειστικά τον χαρακτήρα της ελεύθερης καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά γίνεται εμπόρευμα. Πρέπει δηλαδή να αποτιμηθεί, να πουληθεί και να αποφέρει  έσοδα (όχι ακόμα απαραίτητα κέρδη). Ακριβώς σε αυτό το στάδιο της όλης διαδικασίας (την οποία, ας μην παρεξηγηθώ, δεν καταδικάζω, την αποδέχομαι ως πραγματικότητα διαμορφωμένη ιστορικο-οικονομικά) υπεισέρχεται και η επιστήμη του marketing.

Όπως ξέρουν όσοι έχουν ασχοληθεί λίγο, τουλάχιστον θεωρητικά, ένα από τα τέσσερα βασικά στοιχεία του είναι η διανομή (distribution). Για πολλούς δε, με βάση τις πιο σύγχρονες αντιλήψεις, είναι και το σπουδαιότερο. Ε λοιπόν, αυτό που συμβαίνει την τελευταία δεκαετία, είναι ότι η διανομή, λόγω της ευρείας χρήσης του ίντερνετ έχει αναρχοποιηθεί πλήρως, οι εμπορικές εταιρείες που διακινούν μουσικό υλικό έχουν χάσει τελείως τον έλεγχο αυτής της λειτουργίας.

Δεδομένο είναι ότι παρεκκλίσεις τέτοιες πάντα υπήρχαν, όλοι μας έχουμε αντιγράψει το δίσκο του φίλου μας στο στέρεο σε κασέτα, όλοι μας ξέρουμε για τα πάλαι πότε δισκάδικα με τα κρυφά ντουλάπια, έως και τελευταία τους συμπαθείς Νιγηριανούς με τα cd. Όλα αυτά ήταν γνωστά στις εταιρείες διακίνησης μουσικής δημιουργίας, ίσως τις παλαιότερες δεκαετίες να ήταν και ελαφρώς υποστηριζόμενα από αυτές, ελέγχονταν όμως και είχε βρεθεί όμως τρόπος να καταπολεμηθούν σε μεγάλο μέρος. Μην ξεχνάμε ότι μέρος της αξίας που πληρώνουμε για κάθε άγραφη κασέτα ή cd πάει υπέρ πνευματικών δικαιωμάτων.

Η επαναστατική δυναμικότητα  του ιντερνετ σα μέσο διακίνησης έφερε την πλήρη απώλεια ελέγχου της διακίνησης του μουσικού, και όχι μόνο, υλικού. Οι εταιρείες, προσκολλημένες στον παλιό τρόπο σκέψης, οργανώνουν τη δράση τους με σκοπό την καταστολή της ελεύθερης διακίνησης του προστατευόμενου από αυτές υλικού. Ευελπιστούν ότι θα καταφέρουν να ελέγξουν την ανταλλαγή αρχείων, ή τουλάχιστον ότι θα περιορίσουν σε σημαντικό βαθμό τις οικονομικές τους απώλειες από αυτήν.

Εδώ λοιπόν πρέπει να εντοπίσουμε κάποια ερωτήματα, με σκοπό, όχι να τα απαντήσουμε σε πρώτη φάση, αλλά απλά να τα συνειδητοποιήσουμε και να επιρρεάσουν τον προβληματισμό μας.

Πρώτον, είναι εφικτό να ελεγχθεί η ροή πληροφοριών μέσα από το ίντερνετ; Μιλάμε για ένα μέσο που διανύει τις υψηλότερες καμπές στην εξέλιξη του. Συνεχώς καινούριοι τρόποι ηλεκτρονικής επικοινωνίας, με όλο και πιο εξελιγμένες και σύνθετες τεχνολογικές μορφές γίνονται πραγματικότητα. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι αυτός ο χείμαρρος ροής πληροφοριών μπορεί ελεγχθεί, τουλάχιστον στην παρούσα φάση του;

Και αν ακόμα υποθετικά ελεγχθεί, αυτό θα είναι γενικότερα ωφέλιμο; Προς το παρόν οι μόνες σοβαρές προσπάθειες παρόμοιου ελέγχου, για άλλους βέβαια σκοπούς, γίνονται από ολοκληρωτικά καθεστώτα της εποχής, όπως η Κίνα, το Ιράν και το Ντουμπάι.

Δεύτερον, υπάρχουν πραγματικές οικονομικές απώλειες για τις εταιρείες και τους δημιουργούς τους οποίους αυτοί εκπροσωπούν; Τα απλά μαθηματικά του τύπου: χ «παράνομα downloads» επί μηδέν κόμμα ψ κέρδος ανά μονάδα ίσον ζετ διαφυγόν κέρδος, όχι μόνο δεν αρκούν αλλά είναι και παραπλανητικά. Και είναι παραπλανητικά διότι αμελούν να λάβουν υπ΄όψιν τους τη δυναμική του μέσου και τον πολλαπλασιαστικό της χαρακτήρα. Με απλά λόγια, είμαστε σίγουροι, ότι όσοι κατέβασαν ένα δίσκο, αντί να τον αγοράσουν, θα τον αγόραζαν στα αλήθεια εάν δεν είχαν αυτή τη δυνατότητα; Πάνω σε αυτό επιτρέψτε να έχω πάρα πολύ μεγάλες αμφιβολίες. Πάρα πολλά κατεβάσματα αποσκοπούν σε ένα και μόνο άκουσμα, και μετά στην πυρά, σε πλάκες και χαβαλέ, για τις οποίες αν δεν υπήρχε η free δυνατότητα, θα το σκεφτόμασταν πολύ να δώσουμε λεφτά για κάτι ανάλογο, και σε απωθημένα εφηβικής ηλικίας του τύπου «κοίτα τι δίνουνε τις επιτυχίες του Billy squire – πόσο καιρό είχα να τον ακούσω, αλλά – σιγά μην έδινα λεφτά να τον αγοράσω». Όσον αφορά δε στα χιτάκια της εποχής εκεί να δείτε τι μεγέθη θα είχε πάρει η αντιγραφή cd εάν δεν υπήρχε το internet. Ας μην είμαστε λοιπόν καθόλου σίγουροι ότι οι απώλειες τις οποίες ισχυρίζονται οι εταιρείες απηχούν την πραγματικότητα.

Τρίτον, επειδή αναφέρθηκε και αυτό, ένας βασικός κανόνας στην μικρο-οικονομία λέει όταν υπάρχουν εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι επιρρεάζουν στην πράξη την ελεύθερη εφαρμογή του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης, τείνουν να εμφανίζονται στρεβλώσεις. Για παράδειγμα, λένε τα εγχειρίδια, όταν έχουμε χειραγωγούμενη μείωση της προσφοράς εμφανίζεται το φαινόμενο της μαύρης αγοράς. Μήπως λοιπόν και όταν έχουμε ανελεύθερη (με την οικονομική έννοια, δηλαδή ολιγοπωλιακό καθορισμό τιμών, αντίθετα με τον παραπάνω νόμο) διαμόρφωση της τιμής πώλησης του μουσικού έργου, αιτιολογούνται (και όχι δικαιολογούνται) τέτοια φαινόμενα ελεύθερης ανταλλαγής μουσικών αρχείων;

Τέταρτον και τελευταίο, μήπως ήρθε ή ώρα να αλλάξει μορφή το τελικό μουσικό προϊόν, ώστε να συμβαδίζει με τις δυνατότητες της ελεύθερης διακίνησης που δίνει η τεχνολογία της εποχής μας; Μήπως τελικά το cd, λέω τώρα, πρέπει να λειτουργεί επικουρικά, και ο καλλιτέχνης θα πρέπει να στρέψει τις κύριες οικονομικές του απαιτήσεις, σε άλλες μεθόδους όπως εμφανίσεις-συναυλίες ως κύριο προσοδοφόρο μέσο; Διότι εκεί θα φανεί πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Μήπως το cd θα πρέπει να έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι του downloading, να σου προσφέρει δηλαδή artwork, ή άλλες παροχές (free ticket πχ ή δεν ξέρω τι άλλο) ώστε να καταστεί πλεονεκτικότερο του Mp3;

Μήπως το ίντερνετ άλλαξε άρδην τη διακίνηση του μουσικού υλικού, και εμείς αρνούμαστε να το πάρουμε χαμπάρι; Μήπως αυτή ακριβώς είναι η ουσία της έννοιας εξέλιξη;

ΥΓ. Για να γράψω τα παραπάνω μου πήρε κοντά δυο ώρες και προσπάθησα να είμαι όσο πιο σοβαρός και επιχειρηματολογημένος μπορούσα. Σας παρακαλώ σεβαστείτε το, και μη μου το κάψετε με αντικομμουνιστικά κατάλοιπα και γενικευμένους αφορισμούς, ξέρετε ποιοι…

 

 

[manosx]

Ο άνθρωπος θα αρπάξει, θα σκοτώσει και θα καταστρέψει ότι μπορεί, αν δεν υπάρχει πιθανή τιμωρία. Το ότι οι ίδιοι οι οπαδοί των εκάστοτε μουσικών κλέβουν τα ινδάλματά τους είναι καρφί στο φέρετρο όχι του κομουνισμού αλλά των ουτοπικών προσεγγίσεων του στυλ "οι άνθρωποι αν αφεθούν ελεύθεροι θα..."

[gamanos]

 

Σε αυτό το σημείο, απαιτώ να μάθω κάτι (για να μη τρελαθούμε).

 

Ο ez (και ο τουλιάτος) δικαιούνται να παίρνουν χρήματα από την ΑΕΠΙ, αλλά ΔΕ το κάνουν επειδή δεν εγκρίνουν τον τρόπο που λειτουργεί;

 

Πείτε μου ρε παιδιά, γιατί εδώ θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε (για τους ανθρώπους).

 

 

 

Απλά ΝΑΙ .

 

Και για να μην βγαίνεις από το δρομολόγιο σου ψάχνοντας, ο Τουλιάτος είχε σύνθεση 11 λεπτών στην τελετή των Ολυμπιακών αγώνων του 2004.

Βάλε ΕΡΤ, αναμεταδόσεις, επαναλήψεις, dvd , αφιερώματα και βαριέμαι να γράφω κι άλλα.

 

[trolley]

Τώρα που καταλάγιασαν λίγο τα πράγματα θα ήθελα να πω κι εγώ δυο κουβέντες.

 

Wasted, μια και μας έκανες τη τιμή να συμμετέχεις, σου προσφέρω μία σοβαρή απάντηση.

 

Έχεις ακούσει ποτέ συζητήσεις ανάμεσα σε γονείς και μη-γονείς σε σχέση με το πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώσει κάποιος παιδιά στην εποχή μας; Σίγουρα έχεις..

 

Οπότε, έχεις προσέξει το ότι για κάθένα από τους συμμετέχοντες, τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα, αποτελούν έναυσμα προκειμένου να μην κάνουν παιδιά (οι μεν), να χαίρονται που τα έκαναν (οι δε) και να ανησυχούν όλοι μαζί για το πως θα μεγαλώσουν... :)

 

Σε μία τέτοια συζήτηση, κάποιος είχε πει κάποτε "ναι, αλλά τα παιδιά μεγαλώνουν ούτως ή άλλως, οπότε γιατί να ανησυχούμε;". Μόλις καταλάγιασαν τα γέλια, ο γεροντότερος και σοφότερος της παρέας τον ρώτησε : "ναι, μεγαλώνουν ούτως ή άλλως, αλλά εσένα σου αρκεί αυτό το αυτόματο μεγάλωμα ή θέλεις κάτι περισσότερο για τα παιδιά σου;".

 

Κατά τη γνώμη μου, η συζήτηση για την πειρατεία και τα πνευματικά δικαιώματα, μοιάζει πολύ με αυτό το "ούτως ή άλλως". Ναι, θα υπάρχει πειρατεία. Ούτε καν θα προσπαθήσω να σας πείσω περί του αντιθέτου. Όμως εσάς σας αρκεί αυτή η "αυτόματη" ανάπτυξη της πειρατείας και της τάσης για καταπάτηση των πνευματικών δικαιωμάτων, ή θέλετε κάτι περισσότερο;".

 

Και αν ανήκετε σε αυτούς που αποδέχονται κάθε τι ως αυτόματα αναπτυσσόμενο, τότε γιατί να μη συμβιβαστούμε και με άλλα δεινά των σύγχρονων νοοτροπιών μας, όπως (π.χ.) η καταστροφή του περιβάλλοντος, η κακή ποιότητα της τροφής, τον καρκίνο κλπ κλπ. Σε τελευταία ανάλυση, και αυτά αναπόφευκτα φαίνονται να είναι...

 

Ο λόγος που πάντα συμμετέχω σε τέτοιες κουβέντες δεν είναι γιατί κόβομαι για τη πειρατεία... σιγά μη πεισθεί κανείς από έναν ανώνυμο σε ένα φόρουμ... αλλά γιατί είναι (οι κουβέντες) όλο και πιο αποκαλυπτικές της ητοπάθειας με την οποία ο σύχρονος συμπολίτης μου περιμένει να μπει στο φέρετρο.. τώρα, αν στο μεταξύ ο κόσμος γίνεται χειρότερος ή καλύτερος... άλλου παπά ευαγγέλιο (που λένε).

 

Καθήκον του σκεπτόμενου ανθρώπου είναι ακριβως να συμμετέχει στη διαμόρφωση του αύριο, όχι να κάθεται σε μία άκρη με το μπλοκάκι του και να προσπαθεί να κάνει το λογαριασμό. Ειδικά στη χώρα μας - όπως ξέρεις, wasted - το κύριο πρόβλημα είναι η αναισθησία (άμεσα σχετιζόμενη με το γεγονός ότι οι έλληνες δεν παράγουμε τίποτε, όπως έγραψα και στο πρώτο μου ποστ). Από ένα δημόσιο βήμα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το αν αυτά που υποστηρίζουμε συμβάλλουν στην αύξηση ή την μείωση της γενικότερης αναισθησίας και να "μαλώνουμε" όσους πετάνε σκουπίδια στο δρόμο, ακόμη και αν δεν είναι ο δρόμος μας.

 

Ελπίζω ότι συμφωνείς.

 

 

[trolley]

Απλά ΝΑΙ .

 

Και για να μην βγαίνεις από το δρομολόγιο σου ψάχνοντας, ο Τουλιάτος είχε σύνθεση 11 λεπτών στην τελετή των Ολυμπιακών αγώνων του 2004.

 

Βάλε ΕΡΤ, αναμεταδόσεις, επαναλήψεις, dvd , αφιερώματα και βαριέμαι να γράφω κι άλλα.

 

 

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Θα προσπαθήσω να σκεφτώ ένα σύστημα αποκομιδής εσόδων για τέτοιες περιπτώσεις και θα το προτείνω αν έρθει κάποια καλή ιδέα. Οπωσδήποτε μπορεί να υπάρξει μία τεχνολογική λύση εφαρμόσιμη γενικώς, καλύτερη από τις "άστοχες" (αν δεν είναι αδόκιμος ο όρος) επιλογές της ΑΕΠΙ, ή οποιουδήποτε συναφούς φορέα.

 

 

[gamanos]

Στην προηγούμενη τοποθέτησή σου συμφωνώ σε όλα. 

 

Από ένα δημόσιο βήμα, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το αν αυτά που υποστηρίζουμε συμβάλλουν στην αύξηση ή την μείωση της γενικότερης αναισθησίας και να "μαλώνουμε" όσους πετάνε σκουπίδια στο δρόμο, ακόμη και αν δεν είναι ο δρόμος μας.

 

 

Μαλιστα είμαι άνθρωπος που πολλές φορές (και εφόσον με παίρνει  ;) ) επιστρέφω τα σκουπίδια σε αυτόν που τα πέταξε- ειδικά αν τα πετάει δίπλα σε κάδο και με συφιλιάζει.

Απλά , αυτό που λένε κάποιοι καλλιτέχνες, είναι ότι η Αεπι, εις το όνομα των εκπροσωπούμενων, πετάει και αυτή σκουπίδια,αναλογικά μεγαλύτερα και εκπροσωπώντας μια τάξη ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζεται ως οικολόγοι, για να συνεχίσω τη μεταφορά σου...

[trolley]

Απλά , αυτό που λένε κάποιοι καλλιτέχνες, είναι ότι η Αεπι, εις το όνομα των εκπροσωπούμενων, πετάει και αυτή σκουπίδια,αναλογικά μεγαλύτερα και εκπροσωπώντας μια τάξη ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζεται ως οικολόγοι, για να συνεχίσω τη μεταφορά σου...

 

Ναι, το κατάλαβα.

 

Λογικό δεν είναι ότι ένας φορέας που αναπτύχθηκε για την αποκομιδή εσόδων τέτοιου τύπου ΠΡΙΝ την "επανάσταση" της τεχνολογίας να ΜΗ μπορεί να λειτουργεί σωστά ΜΕΤΑ την "επανάσταση";

 

Όπως ξέρετε όλοι, τα προβλήματα που οφείλονται στη τεχνολογία, αντιμετωπίζονται με περισσότερη τεχνολογία, και κακώς κρίνατε κάποιοι ότι η ανάμιξη της ΑΕΠΙ στη συζήτηση είναι εκτός θέματος (όπου "θέματος" κάποιοι επιμένουν να εννοούν "τίτλου").

 

Ας δούμε λίγο πλατύτερα τα πράγματα, κάποιοι ξέρουν ακριβώς τι ρωτάνε και γιατί το ρωτάνε.

 

 

[manosx]

Ωραία τοποθέτηση Trolley αλλά εκτός πραγματικότητας. Η συμπεριφορά του ανθρώπου καθορίζεται από το μαστίγιο και το καρότο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το καρότο κατέχουν οι πειρατές με τη δωρεάν πρόσβαση.

 

Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι και το ηθικό- εσωτερικό μαστίγιο της θρησκείας ή της αξιοπρέπειας έχει πάψει να υφίσταται, είναι άξιο λόγου το ότι ακόμα πωλούνται και κάποια CD.

 

Ίσως βέβαια να μην είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τη ζημιά που κάνει. Αν σκεφτούμε ότι και στα φόρουμ π.χ. βριζόμαστε αβέρτα χωρίς λόγο, μπορούμε να υποθέσουμε μάλλον βάσιμα ότι και το ψηφιακό μέσο αποτελεί τροχοπέδη στην αξιολόγηση της πραγματικότητας. Το virtual reality δηλαδή να περνά και στην ίδια την ηθική μας υπόσταση.   

[trolley]

Ωραία τοποθέτηση Trolley αλλά εκτός πραγματικότητας. Η συμπεριφορά του ανθρώπου καθορίζεται από το μαστίγιο και το καρότο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το καρότο κατέχουν οι πειρατές με τη δωρεάν πρόσβαση.

 

Νομίζω ότι μία τοποθέτηση "εκτός πραγματικότητας" δεν μπορεί να είναι "ωραία", ε;...

 

Επί της ουσίας, ισχυρίζεσαι ότι ο άνθρωπος πάντα θα επιλέγει το εύκολο από το δύσκολο, αλλά ευτυχώς για όλους μας αυτό δεν είναι αλήθεια. Σε κάθε εποχή, σε κάθε τόπο υπάρχουν άνθρωποι των οποίων η συμπεριφορά δεν καθορίζεται από το μαστίγιο και το καρότο, και χάρη σε αυτούς απολαμβάνουμε τις περισσότερες από τις ελευθερίες μας, τις περισσότερες από τις ανέσεις μας και τις περισσότερες από τις ρεαλιστικές προοπτικές για το μέλλον μας.