Προς το περιεχόμενο

Τεχνολογία και ποιότητα μουσικής


ginargiros

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Βασικα τα πραγματα ειναι ΤΡΑΓΙΚΑ απλα.

 

Αν εχεις ταλεντο και ΓΡΑΦΕΙΣ καλη μουσικη (πτιδηποτε ειδους) ,ειτε εχεις ,ειτε δεν εχεις τεχνολογια το αποτελεσμα θα ειναι καλο,αν δεν εχεις ταλεντο & δεν ξερεις να γραφεις καλη μουσικη...βραστα και αστα...και τα Ocean Wave να πας...μαπα θα ειναι το καρπουζι....

Οκ, αυτό είναι δεδομένο αλλά ως ένα βαθμό.

Η ηχογράφηση και η τεχνολογία αυτής δεν αλλάζει το περιεχόμενο της μουσικής αλλά την παρουσίασή της. Αλλιώς να ακούς το ίδιο τραγούδι, από το ίδιο συγκρότημα ηχογραφημένο από κασετόφωνο και αλλιώς από μια σωστή ηχογράφηση και σωστή παραγωγή.

Και εν τέλει ποιός ο λόγος των ατέρμονων συζητήσεων επί του holy grail του απόλυτου προσωπικού ήχου εάν αυτός δεν μπορεί να αποδωθεί (αποφέυγω τη λέξη αναπαραχθεί γιατί πάμε σε άλλο κομμάτι της αλυσίδας) όπως πραγματικά θέλουμε.

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν "πεφωτισμένοι" άνθρωποι (Sholz, Prince, Eno κλπ κλπ) που έχουν εξαρχής στο μυαλό τους τι και πως το θέλουν. Υπάρχουν όμως και κάτι εκατομμύρια που βαδίζουν με την λογική της περιγραφής του προφιτερόλ από τον Κωνσταντίνου στο "Χτυποκάρδια........"

Και εκεί συμφωνώ με τον Fabricaudio.

Ανάλυση, σύνθεση, υλοποίηση, εκτίμηση, fine tuning είναι στάδια που μπορούν να γίνουν σε συνεργασία του μουσικού και του ηχολήπτη και παραγωγού.

Δεν καταλαβαίνω που υφίσταται το ζήτημα της τεχνολογίας στην ηχοληψία. Υπάρχει, εξελίσσεται και καλώς πράττει. Για όποιον είναι σοβαρός επαγγελματίας στο αντικείμενό του είναι υποχρέωση να ενημερώνεται για τις εξελίξεις αυτές.

Εάν τις χρησιμοποιεί ή αφομοιώνει ή της παντρεύει με τις υπάρχουσες είναι άλλο ζήτημα και θέμα προσωπικής συνειδητοποιημένης και τεκμηριωμένης επιλογής ή και ικανότητας. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρέπει να παρουσιάζει (ως sound tech consultant) τις δυνατές επιλογές στον (αδαή ενίοτε) καλλιτέχνη.

Το 87 o Springsteen έβγαλε το Nebraska σε ένα τετρακάναλο.

Πριν 20 χρόνια οι Beatles είχαν επιλέξει να το ξεσκίσουν το ζήτημα με ένα Sgt. Pepper's

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Και εγώ πλέον σε Word γράφω ως επί το πλείστον. Τα στοιχίζω ωραία, διαλέγω font, κάνω spell checking, underline και bold όπου θέλω να τονίσω ή να επισημάνω. Αναιρώ, επικολλώ και προσθέτω χωρίς μουτζούρες. Αλλά αν είναι να γράψω μπούρδες, το Word δεν με σώνει.

Όπως δυστυχώς δεν σώνει πολλούς......

Από την άλλη ένα γράμμα πολύ προσωπικό ή μια κάρτα με όχι τυπικές ευχές, με το χέρι θέλω να τη γράψω.

 

Και για να απαντήσω στο αρχικό ερώτημα.

Η ευκολία κατ' εμέ είναι δίκοπο μαχαίρι.

Από τη μία όντως μπορείς μόνος σου να γράψεις και να παρουσιάσεις διαδικτυακά σε χρόνο dt μια δημιουργία σου, από την άλλη, αυτή η ευκολία (και ενίοτε προχειρότητα) αφαιρεί την διαδικασία της προσωπικής "κρησάρας", επανεξέτασης, αναθεώρησης, επανατοποθέτησης ή και απόρριψης. Είναι αυτό που πολλές φορές βλέπουμε στα κλιπς "πάρτε-ένα-take-ότι-λάχει-που-γραψα-στη-τουαλέτα-ενώ-βαριόμουνα-και-είναι-σύσκατο-τη-γνώμη-σας-παρακαλώ-φτάνει-μόνο-ναναι-καλή"

Οπότε μάλλον είναι θέμα προσωπικότητας του καλλιτέχνη παρά του μέσου έκφρασης.

 

Από την άλλη είμαι άσχετος μουσικώς αλλά και ηχοληπτικώς. Οπότε αυτά που λέω, πρέπει να αντιμερωπίζονται ανάλογα.

Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες.

Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 64
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Το κακό με την ευκολία της τεχνολογίας είναι ότι σχεδόν όλοι πλέον την έχουν δει "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers"... Και δυστυχώς αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μέτρια αποτελέσματα, αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

YouHaveToBeHappyWithWhatYouHaveToBeHappyWith

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το κακό με την ευκολία της τεχνολογίας είναι ότι σχεδόν όλοι πλέον την έχουν δει "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers"... Και δυστυχώς αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μέτρια αποτελέσματα, αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

 

Δε νομίζω να ευσταθεί το επιχείρημά σου. Υπάρχουν δεκάδες εκατοντάδες παραγωγές, συνθετικά "άρτιες" (ότι κι αν σημαίνει αυτό) και ηχητικά απαράδεκτες. Θες ένα τρανταχτό παράδειγμα ;

 

John Lennon - Imagine

 

Θα ισχυρίζομαι μέχρι να πεθάνω ότι ο ηχολήπτης ήταν σουρωμένος, άρρωστος, κουφός κ.λ.π. 'Αρα σε ποιά "χίλια μύρια κύματα" αναφέρεσαι;

 

Πολύ μεγαλύτερο κακό από αυτό που ανάφερες (στο βαθμό που αυτό υφίσταται) κάνουν οι επαγγελματίες. Τον σιχαίνομαι τον όρο αυτό, αλλά αναγκαστικά τον χρησιμοποιώ για να έχουμε έναν κοινά αποδεκτό παρανομαστή. Με την ίδια λογική που κάποιος απέκτησε έναν x εξοπλισμό για να γράψει μουσική και αναφέρεις ότι την έχει δει ... "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers" με την ίδια λογική κάποιος έφτιαξε ένα studio, αγόρασε πανάκριβα μηχανήματα και την είδε μία από τα ίδια.

 

Και επιπλέον, έχω παρατηρήσει, πλείστους από αυτούς να κρύβονται πίσω από την έννοια "επαγγελματικό, λες και το "επαγγελματικό" σημαίνει αυτόματα προσεγμένο, άρτιο, καλοηχογραφημένο ή/και οτιδήποτε home είναι μάλλον ερασιτεχνικό, μέτριο, κακοηχογραφημένο κ.λ.π. Είναι τα τελευταία προπύργια της μαλακίας (τουλάχιστον) κάποιων να υφίστανται ως τέτοιοι στον χώρο, κρυμμένοι πίσω από καλολογικά επίθετα τα οποία τα σφετερίζονται στο όνομα του δήθεν "επαγγελματισμού". Λες και δεν υπάρχουν 20χρονοι με τεράστια αισθητική αντίληψη/προσέγγιση, οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και το προσέχουν όσο γίνεται περισσότερο με τα "ερασιτεχνικά" μέσα που διαθέτουν.

 

Φυσικά γίνεται και το αντίθετο. Απλά, σε αυτή την περίπτωση ο "επαγγελματισμός" μπορεί να είναι και άλλοθι αλλά και ενοχοποιητικό στοιχείο. Προφανώς, είναι φανερό ότι ενοχλούμαι από την αλαζονεία που πηγάζει ενίοτε apriori από τον όρο "επαγγελματισμός" και ακόμη περισσότερο όταν τέτοιες απόψεις μασκαρεύονται κατάλληλα για να υφισταθούν σε ένα thread, όπως αυτό.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

αντίθετα με την εποχή των 80's, όπου για να ηχογραφήσεις τη δουλειά σου έπρεπε να είναι συνθετικά άρτια διότι περνούσε από χίλια μύρια κύματα (και εξειδικευμένα αυτιά) μέχρι να φτάσει στο στούντιο...

Τότε μπορεί να είχαν άλλο quality control ώστε να μη βγάζουν ότι να 'ναι. Μπορεί να ήταν και πιο δύσκολη η όλη διαδικασία και να μην ήθελαν να σπαταλήσουν χρόνο και χρήμα. Πλέον είναι πιο εύκολο να "βγάλεις" κάτι. Η ποιότητα του όμως είναι μεγάλη ιστορία.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

o valentino rosi είναι ο καλύτερος οδηγός στα gp γιατί έχει την ικανότητα να μπορεί να μεταφέρει με το λόγο του στους μηχανικούς το τι ακριβώς συμβαίνει με την ανάρτησή του πχ.

Αναλόγως πιστεύω ότι όσο περισόετρο πειραματίζεται ο μουσικός με την ηχοληψία , τόσο καλύτερα μπορεί να συνεργαστεί με τον εκάστοτε συνεργάτη στο μέλλον.

 

δεν είναι κακό να κάνουμε τις δικές μας απόπειρες στην ηχοληψία και ενορχήστρωση μέσα σε ένα home studio. αρκεί να μην τα ισοπεδώνουμε όλα . να ξέρουμε απλά ότι κάποιος άλλος μπορεί σίγουρα να το κάνει καλύτερα.

www.facebook.com/kostas.antonakopoulos

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

@OurDarkness

Γίνεσαι υπερβολικός. Το ότι υπάρχουν κακοί επαγγελματίες με τουπέ, φρου-φρού και αρώματα δεν πάει να πεί ότι ο επαγγελματισμός είναι υπερεκτιμημένος. Όπως και να το κάνουμε την εμπειρία που έχουν οι επαγγελματίες δεν την έχουν οι homestudiάδες. Βέβαια ο πήχης για τους επαγγελματίες είναι πιο ψηλά άρα είναι και πιο εύκολο να κριθούν.

Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά, σας διαφεύγει κάτι σημαντικό: την περίοδο που η πιθανή ηχογράφηση και κυκλοφορία μουσικού υλικού ήταν κάτι που γινόταν μόνο από ειδικευμένους επαγγελματίες, αυτοί οι επαγγελματίες ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝ και για το ποιο υλικό πρέπει να ηχογραφηθεί και να κυκλοφορήσει.

 

Όλη η ιστορία με τα home studio και τη συναφή τεχνολογία είναι ότι αυτή η απόφαση ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ εκεί που ανήκει: δηλ. στο δημιουργό του υλικού.

 

ΠΟΤΕ στο μέλλον δεν θα αλλάξει αυτό, μην αυταπατάσθε, διότι κανείς (και πολύ λιγότερο όσοι έχουν να προτείνουν κάτι πραγματικά καινούργιο) δεν θέλουν να υπάρχει το φίλτρο που λέγεται "γνώμη του επαγγελματία παραγωγού / ηχολήπτη / μαστερά κλπ κλπ" για το αν θα ηχογραφηθεί και αν θα κυκλοφορήσει το υλικό του.

 

Έχω τουλάχιστον δέκα δίσκους που κανείς δεν θα είχε εγκρίνει την ύπαρξή τους στις εποχές που νοσταλγείτε, αλλά είναι εξαιρετικοί δίσκοι (του Burial π.χ.). Προτιμώ το κάκιστα ηχογραφημένο και μαστεραρισμένο υλικό από το παρελθόν (ή την παρελθονολατρεία).

 

:)

 

 

Mea Culpa

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδιά, σας διαφεύγει κάτι σημαντικό: την περίοδο που η πιθανή ηχογράφηση και κυκλοφορία μουσικού υλικού ήταν κάτι που γινόταν μόνο από ειδικευμένους επαγγελματίες, αυτοί οι επαγγελματίες ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΝ και για το ποιο υλικό πρέπει να ηχογραφηθεί και να κυκλοφορήσει.

 

Όλη η ιστορία με τα home studio και τη συναφή τεχνολογία είναι ότι αυτή η απόφαση ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ εκεί που ανήκει: δηλ. στο δημιουργό του υλικού.

 

ΠΟΤΕ στο μέλλον δεν θα αλλάξει αυτό, μην αυταπατάσθε, διότι κανείς (και πολύ λιγότερο όσοι έχουν να προτείνουν κάτι πραγματικά καινούργιο) δεν θέλουν να υπάρχει το φίλτρο που λέγεται "γνώμη του επαγγελματία παραγωγού / ηχολήπτη / μαστερά κλπ κλπ" για το αν θα ηχογραφηθεί και αν θα κυκλοφορήσει το υλικό του.

 

Έχω τουλάχιστον δέκα δίσκους που κανείς δεν θα είχε εγκρίνει την ύπαρξή τους στις εποχές που νοσταλγείτε, αλλά είναι εξαιρετικοί δίσκοι (του Burial π.χ.). Προτιμώ το κάκιστα ηχογραφημένο και μαστεραρισμένο υλικό από το παρελθόν (ή την παρελθονολατρεία).

 

+πολλά να ούμ'  :)

Ο Αριστοτέλης γίνεται κτήμα του Γερμανού που τον μελετά, όχι του Έλληνα που τον αγνοεί

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δε νομίζω να ευσταθεί το επιχείρημά σου. Υπάρχουν δεκάδες εκατοντάδες παραγωγές, συνθετικά "άρτιες" (ότι κι αν σημαίνει αυτό) και ηχητικά απαράδεκτες. Θες ένα τρανταχτό παράδειγμα ;

 

John Lennon - Imagine

 

Θα ισχυρίζομαι μέχρι να πεθάνω ότι ο ηχολήπτης ήταν σουρωμένος, άρρωστος, κουφός κ.λ.π. 'Αρα σε ποιά "χίλια μύρια κύματα" αναφέρεσαι;

 

Πολύ μεγαλύτερο κακό από αυτό που ανάφερες (στο βαθμό που αυτό υφίσταται) κάνουν οι επαγγελματίες. Τον σιχαίνομαι τον όρο αυτό, αλλά αναγκαστικά τον χρησιμοποιώ για να έχουμε έναν κοινά αποδεκτό παρανομαστή. Με την ίδια λογική που κάποιος απέκτησε έναν x εξοπλισμό για να γράψει μουσική και αναφέρεις ότι την έχει δει ... "ηχολήπτες", "παραγωγοί", ή "μουσικοί όλα σε ένα (συνθέτες, εκτελεστές, μαέστροι, sound engineers, producers" με την ίδια λογική κάποιος έφτιαξε ένα studio, αγόρασε πανάκριβα μηχανήματα και την είδε μία από τα ίδια.

 

Και επιπλέον, έχω παρατηρήσει, πλείστους από αυτούς να κρύβονται πίσω από την έννοια "επαγγελματικό, λες και το "επαγγελματικό" σημαίνει αυτόματα προσεγμένο, άρτιο, καλοηχογραφημένο ή/και οτιδήποτε home είναι μάλλον ερασιτεχνικό, μέτριο, κακοηχογραφημένο κ.λ.π. Είναι τα τελευταία προπύργια της μαλακίας (τουλάχιστον) κάποιων να υφίστανται ως τέτοιοι στον χώρο, κρυμμένοι πίσω από καλολογικά επίθετα τα οποία τα σφετερίζονται στο όνομα του δήθεν "επαγγελματισμού". Λες και δεν υπάρχουν 20χρονοι με τεράστια αισθητική αντίληψη/προσέγγιση, οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και το προσέχουν όσο γίνεται περισσότερο με τα "ερασιτεχνικά" μέσα που διαθέτουν.

 

Φυσικά γίνεται και το αντίθετο. Απλά, σε αυτή την περίπτωση ο "επαγγελματισμός" μπορεί να είναι και άλλοθι αλλά και ενοχοποιητικό στοιχείο. Προφανώς, είναι φανερό ότι ενοχλούμαι από την αλαζονεία που πηγάζει ενίοτε apriori από τον όρο "επαγγελματισμός" και ακόμη περισσότερο όταν τέτοιες απόψεις μασκαρεύονται κατάλληλα για να υφισταθούν σε ένα thread, όπως αυτό.

 

Ο επαγγελματισμος σε οποιαδηποτε ειδικοτητα δεν κρινετε μονο απο την αξια των μηχανητων, χρειαζονται και αλλα ''προσοντα'', για ενα στουντιο ηχογραφησεων μερικα βασικα ειναι

 

1. Χοροι με σωστη ακουστικη μελετη και επαρκη ηχομονωση

 

2. Γνωση και εμπειρια καθε ειδικοτητας (ηχοληπτη, βοηθος, κτλ, ενα στουντιο δεν χρειαζεται απλα ενα ηχοληπτη για να δουλεψει σωστα)

 

3. Υπευθυνοτητα

 

4. Καλης ποιοτητας μηχανηματα (δεν ειναι απαραιτητο οτι τα ακριβα μηχανηματα κανουν την ηχογραφηση να ακουγεται ''ακριβη' και ''καλη'')

 

5. Διασυνδεσεις για οτιδηποτε (απο μια καρφιτσα μεχρι ενα υποβρυχιο)

 

[Μουσικα φανζινε, φωτογραφους, σκηνοθετες, μπλουζακια, συναυλιακους χωρους]

 

6. Χρεωση για τις υπηρεσιες που προσφερει, αλλωστε και η ηχογραφηση ειναι μια δουλεια  οπως ολες οι αλλες.

 

 

Ο αυθορμητισμος και οι νεες ιδεες εχουν σιγουρα προελθει και απο ερασιτεχνικες ηχογραφησεις αλλα ο προγραμματισμος και η υπευθυνη κατανομη των εργασιων σε ενα επαγγελματικο στουντιο ηχογραφησεων κανει την ηχογραφηση πιο παραγωγικη και ποιοτικοτερη σε συντομοτερο χρονο.

 

Νικος

 

Recording and Rehearsal Studio

www.fabricaudio.com

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Noιζω οτι το θεμα μεταφερθηκε στη διαμαχη home studio vs επαγγελματικο στουντιο.

Δεν ξερω αν αυτο εννοει ο τιτλος του θεματος αλλα νομιζω οτι το που θα παραχθει

ενα μουσικο εργο δεν εχει ΚΑΜΙΑ σχεση με το αν ειναι ποιοτικο ή οχι.

Αλλο η ποιοτητα και αλλο η παραγωγη.Μπορει μια μπουρδα να ναι παραγωγαρα και ενα αριστουργημα να χει γραφτει σ ενα ταπεινο home studio.

Aν ομως μιλαμε για ενα ποιοτικο εργο,σιγουρα η συνεισφορα ενος επαγγελματικου στουντιο θα το αναδειξει αλλιως.

Γενικα ομως,απο την ταπεινη μου εμπειρια,εχει στουντιαδες (που δεν εχεις ακουσει και κατι της προκοπης απ το στουντιο τους) οι οποιοι τα απορριπτουν ολα

οταν ακουνε τη φραση ''το γραψα σπιτι στο κομπιουτερ'' και χοουμστουντιαδες

που νομιζουν οτι κανανε την παραγωγαρα που δεν θα εκαναν ποτε σε επαγγελματικο περιβαλλον.(Καλα,αν μιλαμε για φυσικα τυμπανα,αστο...a studio is not a home..)

Καπου εκει χανεται η μπαλα και θελει ισορροπια...

Αν μιλαμε για παραγωγη και ηχητικο αποτελεσμα παντως,δυσκολα ενα χοουμ στουντιο

(εκτος αν ειναι του Tommy Lee) θα καταφερει τον ''Μεγαλο'' επαγγελματικο ηχο.

Αν μιλαμε για την μουσικη ως παραγωγη απλα για να την ακουμε χωρις να προσεχουμε το compression ή το snare...τοτε το home studio μπορει να κανει θαυματα..

Για να μιλαμε ομως με απτες αποδειξεις,δεν υπαρχει κανεις να παραθεσει μια χοουμ παραγωγη και την αντιστοιχη της σε στουντιο να μη μιλαμε τζαμπα?

Αν και κει αρχισει το..''εγω στο χοουμ μου γραφω καλυτερα απ αυτο που ακουσα'',τοτε δεν υπαρχει λογος περαιτερω κουβεντας..

Ή αν δεν υπαρχει ιδαιτερη διαφορα το..''ακου ομως το μπασο τι ογκο εχει στο επαγγελματικο...''

Κλεινω την αποψη μου λεγοντας οτι ενα επαγγελματικο στουντιο πιστευω αναδεικνυει τελικα ενα ποιοτικο εργο αν υπαρχει ο καταλληλος διαχειριστης των πραγματων.

Αλλιως,σπιτι μου σπιτακι μου,σπιτοκαλυβακι μου...και μαζι και μονος,ιδιος ειναι ο πονος,

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου