Πώς γράφετε μουσική;

[Sinios]

Εγώ προσωπικά δεν γράφω μουσική (αυτοδίδακτος) αλλα ηχογραφώ το θέμα που μου βγαίνει τζαμάροντας με την κιθάρα...

Αυτό που με βοηθάει πολύ είναι βάζοντας να παίζουν τα ντράμς κάποιο bit κ εκεί χτίζω σιγά σιγά κάποιο κομμάτι...

Εάν έχω στίχους προσπαθώ να τους κολλήσω παίζοντας παράλληλα με την κιθάρα...

 

Αλλά δέν είναι πάντα συγκεκριμένος ο τρόπος που "γράφω" μουσική!

Υπάρχουν πολύ τρόποι που ο καθένας γράφει κάποια σύνθεση...όπως βγαίνει στον καθένα είναι αυτό... :-\

 

Υ.Γ (προσωπική άποψη πάντα) ....αυτά από εμένα... ;D

[mustafank]

Εχει μελετη θεωριας,αρμονιας,μουσικες ασκησεις,εναρμονισεις μουσικων θεματων,ακουστικη μελετη,ακουστικη μελετη και καταγραφη τι ακους (ear trainning), μουσικη με συγκροτημα για την επικοινωνια και την γνωση περι συχνοτητων και συνεργασιων και μουσικων δεξιοτητων και ολα αυτα υπο το πεπλο του ταλεντου.

Για το οποιο ταλεντο για μενα σημασιολογικα ειναι ποσο χρονο απο την ζωη σου καθημερινα αφιερωνεσαι στην μουσικη χωρις να σκεφτεσαι το οποιο τιμημα.

 

    Στην ηλικία μου (33) και στο χρόνο που μου μένει για προσωπικές ασχολίες,από όσα,σωστά,αναφέρεις,μόνο να παίζω μαζί με άλλους προλαβαίνω(θυσιάζοντας εν γνώση μου κάποιες εξόδους για καφέδες,ποτά κτλ) και από εκεί ούτως ή άλλως ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με την κιθάρα/μπάσο.

    Ευελπιστώ να εξοικονομήσω χρόνο και χρήμα,για να κάνω πρακτικά μαθήματα και να εμπλουτίσω κάποιες βασικές μουσικές γνώσεις που έχω(έκανα 5 χρόνια πιάνο στο παρελθόν).

    Στο ζητούμενο,δεν ψάχνω τυφλοσούρτη για μουσική σύνθεση.Απλά,προσπαθώ να καλύψω κάποια κενά μου.Όταν ξεκινάω να παίζω,ορίζω εξ αρχής την κλίμακα στην οποία θα κινηθώ,καθώς και τις συγχορδίες που μου ταιριάζουν καλύτερα.Το πρόβλημά μου είναι,πως δυσκολεύομαι να αναπτύξω την αρχική μου ιδέα ή,σε άλλες περιπτώσεις,να συνδέσω διαφορετικές ιδέες μεταξύ τους.

[theStratWithin]

    Τα χαοτικά μουσικά θέματα,αν και με συναρπάζει να τα ακούω,θέλουν,κατά τη γνώμη μου υψηλότατη τεχνική,για να δημιουργηθούν,ώστε να είναι πολύπλοκα,αλλά όχι άναρχα.

    Το βασικό μου πρόβλημα είναι πως,ενώ κάτι τριγυρίζει στο μυαλό μου σαν μελωδία,αδυνατώ να το μεταφέρω στην ταστιέρα.Ξέρω ότι το μαγικό τρίπτυχο εδώ,είναι : εξάσκηση-εξάσκηση-εξάσκηση.

 

Μου θυμιζεις πολυ τη δικη μου φαση! Προσφατα ξεκινησα μαθηματα με εναν τυπο, επειδη το κωλυμα μου στη συνθεση/αυτοσχεδιασμο ειναι το χασμα μεταξυ νου κ ταστιερας.

Πιστευω οτι δεν αρκει οποιαδηποτε εξασκηση. Υπαρχουν ομως καποιες τεχνικες για να γινει η συνδεση. Πχ να παιζεις την κλιμακα με σχηματα ή ανα συγχορδιες, κ να τραγουδας ο,τι παιζεις (θα'χεις δει μπλουζιστες/τζαζιστες να το κανουν αυτο). Ετσι, θα "βιωνεις" περισσοτερο τα περασματα που κανεις ωστε μετα να τα κατεχεις σαν οπλα για τη συνθεση. Καπως ετσι γινεται η συνδεση!

Επισης βγαζοντας κομματια που γουσταρεις, επειδη ειναι πορωτικο, πιστευω σου εντυπωνονται πραγματα κ τα μαθαινεις καλα...Γινονται κι αυτα "οπλα" για τη συνθεση. (Αν σ'αρεσει να τα ψιλοαναλυεις κ θεωρητικα, ακομη καλυτερα.)

(Μπορω να σου συστησω κ τον δασκαλο, πολυ καλος γι'αυτο που σου λεω, λιγο φευγατος γενικα αλλα ουσιωδης κ μη-βαρετος.)

[Rockcygnet]

εγώ έχω προβλημα (κυρίως τον τελευταιο καιρό) με το να συνεχίζω τις ιδέες μου.

Δηλαδή βάζω κάποια όργανα σε ένα loop και μετά το χάος αλλα λύτρωση σε αυτό ίσως είναι να έχω κάποιους έτοιμους στίχους (ή και να τους αυτοσχεδιαζω...ναι παίζει και αυτό) και να φτιάχνω το κομμάτι brick-by-brick.

γενικά εάν και δεν θα με χαρακτίριζα σοβαρό μουσικό-συνθέτη...ούτε έμπειρο.

Ίσως πρώτα να έρθει η μουσική και να γράφω τους στίχους ταυτόχρονα.

'Ισως να γράφω τραγουδάω κάποιους στίχους και να τους εφαρμόζω στην ταστιέρα

[samy paraga]

Παλιά με το γκρουπ πέταγα ένα σχηματάκι στη κιθάρα ,σπάνια και με καμιά αλλαγή .Πάταγαν επάνω τύμπανα ,ο μπασσίστας και ντράμμερ που έκαναν φωνητικά ,πρόσθεταν επί τόπου μελωδία φωνής .Ουσιαστικά το τραγούδι έβγαινε από όλους μας με συνεχή πατήματα και προσθαφαιρέσεις από όλους .Σπανιώτερα αν υπήρχε κανά ινστρουμέταλ έβγαινε ολόκληρο από μένα ,συνήθως τπτ 1,30''-2''.Σε όλα τα χρόνια που ασχολήθηκα ,μόλις 2 τραγούδια κι αυτά πρώιμα σχετικά ήταν ολόδικά μου με στίχους ,μελωδία φωνής και μουσική ,αλλά ακόμα κι αυτά υπέστησαν επεμβάσεις από τους υπόλοιπους

Τώρα χωρίς γκρουπ- αλλά και χωρίς πραγματικά να έχω κάτι χειροπιαστό να παρουσιάσω-έχοντας κάποια σχήματα στη κιθάρα ,προσθέτω κάποια τύμπανα μέσω του προγράμματος στο πισι ,κάποιες φορές και λίγα πλήκτρα και περιμένω την ώρα που θα βρεθεί ένας τραγουδιστής, ή κάποιος με κάποιες ιδέες να τα προχωρήσουμε  :)

Εξαίρεση αποτελεί μια απόπειρα με στίχους και φωνές δικές μου που ακόμα όμως δεν τα έχω γράψει-τα φωνητικά.

Υποθέτω ,ότι πιο γρήγορα θα ανακάμψει η ελληνική οικονομία απ ότι η ''δισκογραφική μου'' θα έχει το νέο μου σόλο άλμπουμ  ;D

 

[Sakis_Gallo]

1) συνηθος ξεκιναω να γραψω μουσικη επιρεασμενος απο ενα αλλο τραγουδι.

πχ  ακουω ενα κοματι σε ενα Bar οποτε τρωω φλασια και λεω ποπο πολυ καλη ιδεα!

γυρναω σπιτι παιρνω την κιθαρα και αρχιζω και παιζω. τι περισσοτερες φορες βγαινει κατι εντελως ασχετο με αυτο που εχω ακουσει.

 

2) για να το αναπτυξω στηριζομαι στην θεωρια/αρμονια αλλα καμια φορα και στην "τυχαια επιλογη"(δηλαδη οταν μου ακουγεται "συνηθησμενο" βαζω συγχορδιες η μελωδιες εκτος κλιμακας)

 

3)παω στην προβα με την ιδεα την δειχνω και το δουλευουμε ολοι μαζι βαζοντας ο καθενας τις ιδεες του και την προσωπικοτιτα του.

[sfaku]

 

Η απάντησή μου δεν είναι εμφανώς σχετική, γιατί γράφω κυρίως μουσική με στίχους. Είμαι ερασιτέχνης και αυτοδίδακτος κατά 90% θα έλεγα, οπότε η "μέθοδός" μου (ή καλύτερα ο τρόπος μου) είναι αρκετά προσωπικός. Και επειδή δεν παίζω με μπάντα, θα τον έλεγα και... προσωποπαγή!

 

Σπανίως γράφω ένα ριφ μόνο του και μετά να ψάχνω να του φορέσω φωνητικές μελωδίες. Αυτός ο τρόπος δουλεύει καλύτερα με μπάντα, όπου το κομμάτι χτίζεται σταδιακά με τη συνεισφορά όλων.

 

Συνήθως μου σκάει ένα μουσικό θέμα το οποίο αποτελείται από κάποιο ενδιαφέρον κιθαριστικό μέρος και ταυτόχρονα μου σκάει και η μελωδία του. Αυτό μου προκύπτει τυχαία παίζοντας κιθάρα (πιάνω κάτι που μου αρέσει και το εξελίσσω) αλλά καμιά φορά και νοερά (μπορεί να μου έρθει π.χ. μια ιδέα στο δρόμο).

 

Πρόσφατα έχω δοκιμάσει 2-3 μελοποιήσεις υπαρχόντων στίχων με αρκετά καλά αποτελέσματα (για τα γούστα μου πάντα εννοείται), αλλά συνήθως δουλεύω ανάποδα, δηλαδή συμπληρώνω στίχους σε προϋπάρχουσα φωνητική γραμμή (το οποίο είναι ολίγον... μανίκι! ).

 

Τέλος, κάποιες φορές μου έχει τύχει να μου έρθει στίχος, μελωδία και κιθαριστικό μέρος ταυτόχρονα, σαν θεία επιφοίτηση. Είναι από τις στιγμές που τις θεωρώ μαγικές στην τραγουδοποιία (για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχει να κάνει με το αν είσαι γνωστός ή αν πούλησες πολλά cd, αλλά με το πώς νιώθεις εκείνη την ώρα που σου κάθεται).

 

Αυτά τα παραθέτω πιο πολύ σαν μία άλλη οπτική. Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις και νομίζω ότι κατά βάθος όλες είναι προσωπικές. Και βέβαια ο καθένας μας μπορεί να συνδυάζει πολλές.

 

Όταν συνθέτεις και ακούς τον εαυτό σου, το προσωπικό σου γούστο αλλά και οι επιδιώξεις σου είναι τα δύο κύρια φίλτρα που θα επιλέξουν αν αυτό που παίζεις είναι αρκετά καλό ή όχι ώστε να το προχωρήσεις.

 

Η γνώμη μου είναι ότι η εξάσκηση και η εμπειρία βοηθούν πάρα πολύ. Αλλά θα έλεγα ότι δεν βοηθάει όποια και όποια εξάσκηση. Η σύνθεση δεν είναι κατ' εμέ τουλάχιστον "γυμναστική". Δεν θέλει καταναγκασμό, ούτε να μπατάρεις μόνο προς την εγκεφαλική πλευρά, δηλαδή τη σκέψη και την τεχνική.

 

Ο Νιλ Γιανγκ (μέγας γκουρού, νοερός μου σύμβουλος και imaginary friend) λέει ότι η δημιουργικότητα είναι σαν ένα μικρό ζωάκι, αν την κυνηγήσεις πολύ επίμονα θα τρυπώσει στη φωλιά της και δεν θα βγαίνει με τίποτε.

 

Δεν θέλει τόσο να την κυνηγάς, όσο να την περιμένεις... με πάθος και χαλαρότητα ταυτόχρονα! Και κάποια μαγική στιγμή βγαίνει έξω και έρχεται κοντά σου από μόνη της.

 

Το ότι έχεις "ήχους" μέσα στο κεφάλι σου σημαίνει μάλλον ότι έχεις την ανάγκη της έκφρασης, συνέχισε λοιπόν να προσπαθείς χωρίς να πιέζεις τον εαυτό σου, με παιχνιδιάρικη διάθεση, και νομίζω ότι κάποια μαγική στιγμή θα αρχίσει να σου βγαίνει αβίαστα. Καταλαβαίνω ότι έχεις έλλειμμα χρόνου (φάση που περνάω και εγώ εδώ και 12 χρόνια). Μη σε πτοήσει αυτό, απλώς η πρόοδος θα είναι πιο αργή, αλλά θα τη δεις αν δεν τα παρατήσεις.

 

Τέλος ο γκουρού Νιλ λέει και κάτι άλλο. Να δημιουργείς συνέχεια. Στην αρχή μπορεί να μην είναι σπουδαίο. Μη σε πτοήσει αυτό. Συνέχισε. "Pretty soon it's gonna be great", καταλήγει.

 

Αυτά... Πάω να απαγγείλω τα "μάντρα" μου  ;D Και σόρι για το σεντόνι...

 

Υ.Γ.: Τέλος πολύ σημαντική πηγή έμπνευσης είναι οι μουσικοί που σου αρέσουν, διάβασε τις συνεντεύξεις τους, δες πώς το κάνουν αυτοί, άκου τις ιδέες και τις απόψεις τους. Παρότι ο τρόπος που θα καταλήξεις θα είναι προσωπικός (αλλιώς δεν θα πετύχει κατ' εμέ) είναι εμπνευστικό να ακούς πώς το κάνουν εκείνοι και σε βοηθάει να βρεις καλύτερα τη δική σου προσέγγιση.

 

[lgbesios]

Ο Νιλ Γιανγκ (μέγας γκουρού, νοερός μου σύμβουλος και imaginary friend)

 

+1000

 

τέτοιοι ''φανταστικοί'' φίλοι μας οδηγούν  στα μουσικοσκαλίσματα