Ταστιερα απο ebony, maple η rosewood;

[vaggelis1234]

Μεγαλη σημασια στο ποσο ευκολα γλιστραει το χερι παιζει το σχημα και η επεξεργασια του πισω μερους του μπραστου (τριψιμο, βερνικι κτλ). Παρα πολυ μεγαλη σημασια εχει η σωστη τοποθετηση των ταστων. Κιθαρες με κακη ταστοδουλεια εχουν ταστα που εξεχουν του μανικιου με αποτελεσμα να σκαλωνει το χερι. Εχει τυχει πολλες φορες κιθαρες με κακη ποιοτητα τοποθετησης ταστων να απογειωθουν μετα απο διορθωση απο εμπειρο τεχνικο. Αυτο μαζι με την επεξεργασια του πισω μερους του μπρατσου ειναι τα πιο σημαντικα. Το υλικο της ταστιερας (rosewood, mapple κτλ) πιστευω οτι δεν παιζει ρολο στην ταχυτητα κινησης του χεριου κατα μηκος του μπρατσου.

[WilliamSats]

Αφού μιλάμε για Shredding, θα σου πω οτι το ξύλο δεν παίζει κανένα ρόλο, γιατί?

Όταν παίζουμε (ή θέλουμε να παίξουμε) γρήγορα, τα πατήματα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ελαφρά, με τα δάχτυλα κοντά στην ταστιέρα για τις γρήγορες αλλαγές, εκεί το μόνο που παίζει ρόλο είναι τα τάστα (τα σιδεράκια), που πρέπει να είναι ψηλά και χοντρά (βλ. Jumbo 6100, 6110, 6105 κλπ) για να ανταποκρίνονται στον παραπάνω τρόπο παιξίματος.

Αν το παίξιμό μας είναι βαρύ και με πολύ δύναμη, προφανώς θα είναι και δύσκολο να "shredάρεις", ειδικά αν πιάνεις ξύλο στο πάτημα. Γι'αυτό το λόγο μεγάλοι διάσημοι και μη shreders παίζουν σε σκαμένη (scalloped) ταστιέρα.

Απο 'κει και πέρα τα υπόλοιπα (radius, Neck shape C, U, V κλπ) είναι θέμα γούστου.

 

Το βερνίκι πίσω απ'το μπράτσο παίζει το ρόλο του στην ταχύτητα, αρκεί να ξέρουμε να το συντηρούμε έτσι ώστε να διατηρεί την γλυστηρότητά του.

[Infernalgr]

Καλα αν καποιος χρειαζεται συγκεκριμενο ξυλο ταστιερας για να "shred-αρει", και βερνικια που εχουν πανω voodoo, καπου εχει μπερδευτει...

 

εμενα μ αρεσει το maple σαν feel στο χερι μου, αλλα ως εκει....

[kleinmeiner]

Προφανώς για ψυχολογικούς λόγους και μόνο, ψηφίζω έβενο.

[kleinmeiner]

επίσης τα μεγάλα inlays τύπου gibson με ενοχλούνε αρκετά στα bends.

 

+1

[duckino]

Καλα αν καποιος χρειαζεται συγκεκριμενο ξυλο ταστιερας για να "shred-αρει", και βερνικια που εχουν πανω voodoo, καπου εχει μπερδευτει...

 

εμενα μ αρεσει το maple σαν feel στο χερι μου, αλλα ως εκει....

 

 

Δεν ειναι μονο θεμα sredαρισματος.Ειναι γεγονος οτι:

 

βερνικι + χερια που ιδρωνουν σε maple = Προβλημα

Μαλλον ο ιδρωτας κανει τη διαφορα αλλα πιστεψτε με ... την κανει!

Το maple σαν ομορφια μ'αρεσει πολυ περισσοτερο απο rosewood αλλα δεν με βολευει σαν το δευτερο!

 

...

Το βερνίκι πίσω απ'το μπράτσο παίζει το ρόλο του στην ταχύτητα, αρκεί να ξέρουμε να το συντηρούμε έτσι ώστε να διατηρεί την γλυστηρότητά του.

 

Το ξερω οτι ακουγεται λιγακι παραδοξο αλλα , τουλαχιστον στην περιπτωση μου , η ολισθηροτητα του βερνικιου χανεται!Τι να πω ... δεν μπορω να το εξηγησω επιστημονικα.

[kleinmeiner]

Το ξέρω ότι θα πέσει φωτιά να με κάψει, αλλά το rosewood μου δίνει την εντύπσωη φτήνιας (άσχετα που 3 κιθάρες μου έχουν rosewood ταστιέρα)...

[odis13]

Δεξιοχειρας ειμαι, στο δεξι χερι αναφερομαι αλλα εκανα λαθος, κεκτημενη ταχυτητα ;D ;D

 

Οσο για αυτο που λες gdevelec, δεν ισχυει γιατι α) δεν ειναι αυτο στο οποιο αναφερομαι β)δε βγαζει και πολυ νοημα in any case.

Το ζητουμενο οταν παταμε μια νοτα ειναι να "σταματησει" η χορδη στο ταστο. Αν πατησεις με πολυ δυναμη, "τραβας" την χορδη. Δεν αναφερομαι σε κινηση πανω-κατω οπως στα bend-tremolo, αναφερομαι σε κινηση προς το ξυλο της ταστιερας.

 

Ειναι ακριβως το ιδιο principle με το οποιο λειτουργουν οι scalloped ταστιερες. Σε μια scalloped, αν πατησεις πολυ την χορδη μπορεις να κανεις ουσιαστικα bends. Στις κανονικες κιθαρες γινεται ακριβως το ιδιο, αλλα σε μικροτερο βαθμο: Πατωντας με δυναμη ανεβαζεις το pitch, αλλα συντομα σταματας γιατι πολυ απλα βρηκες στο ξυλο. Σε μια scalloped εχεις αρκετο "χωρο" ωστε να χρησιμοποιησεις την τακτικη αυτη για να κανεις bend με συγκεκριμενα διαστηματα (ημιτονιο-τονος). Σε μια νορμαλ κιθαρα η αλλαγη του pitch που προερχεται ειναι υπερβολικα μικρη ωστε να μπορει να χρησιμοποιηθει μουσικα αλλα αρκετη ωστε να σε κανει να ακουγεσαι ξεκουρδιστος.

 

Ηχογραφησα ενα μικρο δειγμα, οπου παιζω μια νοτα κανονικα, μετα βαζωντας δυναμη στο δεξι και μετα μεταβαλωντας την πιεση ενω σβηνει η νοτα. Και στις τρεις περιπτωσεις, το δαχτυλο μου παραμενει στην ιδια ακριβως θεση ως προς τον καταφορυβο αξονα, αλλαζει μονο η δυναμη με την οποια "παταω". Mεχρι και +20 cent...

 

Επισης, αδυνατω να καταλαβω πως νιωθετε ολοι τοσο πολυ το ξυλο της ταστιερας...δεν μεσολαβει η χορδη αναμεσα στο δαχτυλο σας και το ξυλο? Προσωπικα το δαχτυλο μου δεν ερχετε σχεδον καθολου σε επαφη με το ξυλο, ειδικα αν παιζω single note.

Mηπως τα πορισματα περι ποιο ξυλο ταστιερας βολευει βγηκαν με διαφορετικες κιθαρες? Δηλαδη αν σας δωθει μια Gibson Les Paul Studio λευκη (ebony fretboard) και μια κοκκινη (rosewood), σεταρισμενες απο τον ιδιο μαστορα και παιξετε με κλειστα ματια θα καταλαβετε ποια ειναι ποια?

pitch.mp3

[zephyrous]

Ο έβενος δίνει αίσθηση shred, πήγαινε να δοκιμάσεις, αν και έβενο θα βρεις σε πιο ακριβές κιθάρες...π.χ parker

[kleinmeiner]

Π.χ. Jackson Soloist  ;D