"Κακός" ήχος κιθάρας που γίνεται... τέλειος μέσα στη μείξη.

[The Genius Loci]

 

Αφορμή γι'αυτό το θέμα (που ίσως θα ταίριαζε και στο Recording) ήταν ένα post σε ξένο forum. Ο ΟP, που τυχαίνει σπουδαίος session κιθαρίστας (τον έχετε δει στο youtube να κάνει test σε Egnater, Line6 M13, κλπ), έφερε διάφορα παραδείγματα από tracks κιθάρας σε ηχογραφήσεις, τα οποία, αν τα άκουγες solo, θα τα χαρακτήριζες επιεικώς για τα μπάζα... Ωστόσο στη συνολική μείξη το αποτέλεσμα ήταν άψογο.

 

Αυτό μου είχε κάνει εντύπωση τότε και θυμήθηκα μια δική μου ηχογράφηση που έσπευσα να ξανακούσω.

 

Εκεί η κιθάρα (η PRS SE Soapbar που είχα), στο κανάλι της, ακουγόταν ΧΑΛΙΑ. Ένα κομπρεσσαρισμένο πράγμα με "απίθανες" συχνοτικές... συνήθειες! Πολύ ενοχλητικό. Έλα όμως που, όταν προστέθηκαν άλλα tracks κιθάρας, μπάσσο, τύμπανα, κλπ, το αποτέλεσμα ήταν "ιδανικό"!

 

Από εκείνη τη στιγμή μου κόλλησε να ακούω κομμάτια (ειδικά παλιότερα, pre-80's) στα οποία, απ'όσο μπορώ να ξεχωρίσω, ο τόνος της κιθάρας δεν ήταν αυτό που ιδανικά θεωρούμε "καλό ήχο" όταν καθόμαστε και παίζουμε με τον ενισχυτή μας μόνοι μας. Και το τελικό αποτέλεσμα στο κομμάτι συνολικά ήταν πάντοτε κορυφαίο.

 

Ζητώ τη γνώμη λοιπόν των guru και μη πάνω σ'αυτό το "φαινόμενο". Έχω καταλήξει ότι ΔΕΝ υπάρχει "κακός ήχος κιθάρας", υπάρχει αυτό που ταιριάζει στην περίπτωση... Ωστόσο αν καταφέρναμε να "προβλέψουμε" πως θα καθίσει ένας "ξεχωριστός" ήχος μέσα στην τελική μείξη, θα είχαμε ένα καλό εφόδιο για να μειξάρουμε πιο σωστά τα κομμάτια μας.

 

 

[warpie]

Ωστόσο αν καταφέρναμε να "προβλέψουμε" πως θα καθίσει ένας "ξεχωριστός" ήχος μέσα στην τελική μείξη, θα είχαμε ένα καλό εφόδιο για να μειξάρουμε πιο σωστά τα κομμάτια μας.

 

συμφωνω με οσα ειπες. Προσωπικα ομως θα αλλαζα το μειξάρουμε με το

ηχογραφουμε  :)

 

 

[The Genius Loci]

συμφωνω με οσα ειπες. Προσωπικα ομως θα αλλαζα το μειξάρουμε με το

ηχογραφουμε  :)

 

 

Πολύ σωστό, εννοώ όλη τη διαδικασία, έχοντας την "πολυτέλεια" να διατηρείς στο μυαλό σου το αποτέλεσμα που θέλεις να βγάλεις τελικά.

[Nestoras]

 

Από εκείνη τη στιγμή μου κόλλησε να ακούω κομμάτια (ειδικά παλιότερα, pre-80's) στα οποία, απ'όσο μπορώ να ξεχωρίσω, ο τόνος της κιθάρας δεν ήταν αυτό που ιδανικά θεωρούμε "καλό ήχο" όταν καθόμαστε και παίζουμε με τον ενισχυτή μας μόνοι μας. Και το τελικό αποτέλεσμα στο κομμάτι συνολικά ήταν πάντοτε κορυφαίο.

 

 

Τρανό παράδειγμα αρκετοί-κάποιοι ήχοι του Page. Σαν ήχος μόνος του έτσι & έτσι, μέσα στο κομμάτι super.

[SpyrosCh]

ο τόνος της κιθάρας δεν ήταν αυτό που ιδανικά θεωρούμε "καλό ήχο" όταν καθόμαστε και παίζουμε με τον ενισχυτή μας μόνοι μας.

 

Φαντάζομαι ότι θα ισχύουν και κάποιοι διαχωρισμοί, καθότι άλλο "καλός ήχος lead", άλλο "καλός ρυθμικός ήχος" κλπ...Π.χ. πολλές φορές στους ρυθμικούς ήχους (ιδιαίτερα τους 'βρώμικους') παίζει και λίγο ρόλο το "η ισχύς εν τη ενώσει" δεδομένου του ότι μπορεί να υπάρχουν από 2 και άνω κανάλια διαφορετικά παναρισμένα...Αλλά σαφώς και είναι θέμα για τους guru εδώ να διαφωτίσουν!

 

Έχω καταλήξει ότι ΔΕΝ υπάρχει "κακός ήχος κιθάρας", υπάρχει αυτό που ταιριάζει στην περίπτωση...

 

Συμφωνώ, με κάποιες εξόφθαλμες εξαιρέσεις (π.χ. τους "τζιτζικάτους" metal zone-ικους ήχους :P :P)

[georgekz750]

Το ιδιο πραγμα συμβαινει σε μεγαλυτερο μαλιστα βαθμο και σε live συνθηκες,ακομα και σε μια προβα στο στουντιο. Πολλες φορες φτιαχνοντας τον ηχο μας την ωρα που παιζουμε με τους αλλους,καταληγουμε να εχουμε κατι που μας αρεσει πολυ,αλλα μολις μεινουμε να παιξουμε μονοι σε καποιο σημειο καταλαβαινουμε οτι ειναι καπως χάλια.

Σαφως και εχει να κανει με την συχνοτικη επικαλυψη (το λεγομενο masking) ,το οποιο συμβαινει οταν οργανα μαχονται να καταλαβουν καποιες στιγμες την ιδια συχνοτικη περιοχη,οπως και οι αρμονικες τους.

Η αντιμετωπιση αυτου του φαινομενου ομως απο εμας ή επειτα απο τον ηχοληπτη,ειναι κατα την ταπεινη μου αποψη ημιμετρο. Ο σωστος τροπος να αντιμετωπιστει αυτο το φαινομενο ειναι πριν καν εμφανιστει,δηλαδη με μια σωστη ενορχηστρωση - κατανομη οργανων.

Βεβαια στην κατασταση '' recording ηλεκτρικης κιθαρας" υπαρχει και η λυση του reamping,που ουσιαστικα εχουμε σχεδον αυτουσιο το "καλο" μας take να παιζει συνεχεια και τροφοδοτουμε με αυτο τον ενισχυτη (ή τους ενισχυτες) μεχρι να πετυχουμε τον επιθυμητο ηχο.

 

[AndyC]

Επι του ηχου, μηχανηματων κλπ, δεν πιστευω οτι στην Ελλαδα ειναι καποιος guru...

Χωρις καμια διαθεση να γινομαι κακος, αλλα ετσι ειναι.

Για να εισαι "guru" πρεπει να εχεις υπαρξει σε διαφορα σταδια και να εχεις συνεργαστει και με αντιστοιχους μουσικους, παραγωγους κλπ...

Ποιος μπορει λοιπον να ισχυριστει οτι ειναι καλος σε τετοιο βαθμο;

Συγνωμη κιολας δηλαδη, αλλα για να ξερουμε τι λεμε, τελευταια φορα που διαβασα, οι Gibons, Mayer, Beck, και λοιποι, ηταν αλλης εθνικοτητας...

 

 

Περαιτερω, οποιος εχει ακουσει και κυριως παιξει με καποια "καλα" και ακριβα μηχανηματα θα εχει δει, οτι τον "καλυτερο" ενισχυτη να εχεις, δεν παει να πει οτι θα συνυπαρχει καλα μεσα σε ενα συνολο...

Αν ισχυε αυτο, δεν θα βλεπαμε την πλειοψηφια των και καλα underground / boutique μηχανηματων μονο σε video στο youtube απο τυπους που παιζουν μονοι τους στο δωματιακι τους...

Αντιθετως θα υπηρχαν και στα μεγαλα gigs και απο πολυ περισσοτερους παιχτες.

Σε συναρτηση με αυτο ερχεται το θεμα του παραγωγου/μηχανικου ηχου κλπ, ο οποιος εαν ειναι σωστος και γνωστης, θα εχει και πρεπει να εχει λογο για το πως θα μπει κατι μεσα στη μιξη, πως και με τι θα ηχογραφηθει, απο μικροφωνα, μεχρι χωρο.

 

Για να μην μακρυγορω, σαφως και δεν υπαρχει "σωστος" ηχος κιθαρας και σαφεστατα ειναι θεμα του πως θα μπει στη μιξη και να ξερεις τι θελεις να βγαλεις σαν αποτελεσμα.

Το καλυτερο μηχανημα να εχεις, αν δεν ξερεις τι θελεις να κανεις και σε τι στυλ η ηχο σκοπευεις συνολικα, την πατησες.

[VirusSnake]

Τρανό παράδειγμα αρκετοί-κάποιοι ήχοι του Page. Σαν ήχος μόνος του έτσι & έτσι, μέσα στο κομμάτι super.

 

ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω ποιους ηχους ειχες στο μυαλο σου οταν εγγραψες αυτο το ποστ... ελπιζω οχι  no quarter  και dazed and confused ας πουμε...

[Superfunk]

Καταρχην εχεις δικιο οταν μιλας για ΜΙΞΗ μια και σε αυτην οφειλεται η "μετατροπη" του "κακου" ηχου σε θεϊκο μεσα σε ενα κομματι (δεδομενουν οτι απο τη στιγμη που τον ηχογραφησες ειναι "κακος").

 

Υπαρχει τεραστια διαφορα στον ηχο που ακουμε στο δωματιο μας μονοι μας και στον ηχο που βγαζει μια μπαντα ως συνολο (σε δισκο η σε live)

 

Για  αυτο αλλωστε οι περισσοτεροι μυθοι καταριπτονται σε αυτες τις εφαρμογες ,τα παραδειγματα ειναι παρα πολλα αλλα τα συνηθεστερα ειναι το υπερβολικο gain & o "ογκος" οι οποιοι στο 90% των περιπτωσεων λειτουργουν καταστρεπτικα ακομα και το βαρυτερο κομματι.

 

Συνηθως αυτο που οι περισσοτεροι απο εμας ονομαζουμε "φοβερος ηχος κιθαρας" ειναι στην πραγματικοτητα  "φοβερος ηχος ΜΠΑΝΤΑΣ" και φοβερος ηχος μπαντας σημαινει ΤΟΝΙΚΗ ισοροπια.

[The Genius Loci]

Καταρχην εχεις δικιο οταν μιλας για ΜΙΞΗ μια και σε αυτην οφειλεται η "μετατροπη" του "κακου" ηχου σε θεϊκο μεσα σε ενα κομματι (δεδομενουν οτι απο τη στιγμη που τον ηχογραφησες ειναι "κακος").

 

Υπαρχει τεραστια διαφορα στον ηχο που ακουμε στο δωματιο μας μονοι μας και στον ηχο που βγαζει μια μπαντα ως συνολο (σε δισκο η σε live)

 

Για  αυτο αλλωστε οι περισσοτεροι μυθοι καταριπτονται σε αυτες τις εφαρμογες ,τα παραδειγματα ειναι παρα πολλα αλλα τα συνηθεστερα ειναι το υπερβολικο gain & o "ογκος" οι οποιοι στο 90% των περιπτωσεων λειτουργουν καταστρεπτικα ακομα και το βαρυτερο κομματι.

 

Συνηθως αυτο που οι περισσοτεροι απο εμας ονομαζουμε "φοβερος ηχος κιθαρας" ειναι στην πραγματικοτητα  "φοβερος ηχος ΜΠΑΝΤΑΣ" και φοβερος ηχος μπαντας σημαινει ΤΟΝΙΚΗ ισοροπια.

 

 

Συμφωνώ απόλυτα. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για ήχο σε live. Εκεί, βάσει εμπειρίας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο οι συχνοτικές ανισορροπίες κάποια στιγμή θα εξομαλυνθούν. Το πρώτο πράγμα που μαθαίνει το κάθε μέλος σε μια μπάντα είναι να μην πειράζει το volume όταν θέλει να "βγει μπροστά".  ;D

 

Αναφέρομαι πάντως σε ηχογραφήσεις όπου το αποτέλεσμα (ξεκινώντας από "μέτριο" ως "κακό" ήχο όταν κάνουμε solo ένα κανάλι) γίνεται ξεχωριστό (όχι απλά αποδεκτό) στην τελική μείξη. Πιθανώς αλλεπάληλες απόπειρες με reamping (φυσικό ή ψηφιακό, βλ. VST plugins εξομοιώσεων) να είναι η λύση.