lgbesios Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Share Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Steve Jordan (κατάμαυρος) + Pino Palladino* (λευκότατος) Βαλε και τον T.Shannon τιμής ένεκεν rust never sleeps Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
THEOD Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 OP Share Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Για τον Ροσκομπέκ το λεγα βρε συ και τη συζήτηση (που συνεχίσθη εν μεσω βύνης και μπαχαρίων) που χαμε για τις flats. χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα :) :) :) :) :) :) :) :) δεν πειραζει Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
lgbesios Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Share Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Ουπς πήρα αστέρι :) θα το κρεμάσω στην ζώνη του μπάσου 8) Να και ένα άλλο εφόδιο !!!! ;) rust never sleeps Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
audiokostas Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Share Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Αντε και με γαλαξία ... Λοιπόν τιμής ένεκεν θα μπορούσαμε, κατά την προσφιλή μας τακτική, να αρχίσουμε να αραδιάζουμε δεκάδες μπασίστες. Απλώς ο Palladino μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση. Είναι τελείως unassuming, αντι-σταρ, στενόμακρη Αγγλόφατσα με Ιταλικές πινελιές παίζει (τα τελευταία χρόνια) με το ίδιο μπάσο (P-Bass -63 body & 61 Neck) και είναι η πεμπτουσία της μπασιστικής οικονομίας (πάντα μιλάω για το είδος που μου αρέσει). Εχει παίξει με τους πάντες και (σχεδόν) τα πάντα. Όχι μόνο ξεκοιλιάζει τις κλίμακες αλλά μπορεί να κάτσει να παίζει μόνο την τονική ή και καθόλου αν αυτό εξυπηρετεί την βέλτιστη δομή του τραγουδιού. Δεν είναι μόνο είναι γνώστης της ταστιέρας αλλά δημιουργεί μπασογραμές / μελωδίες που είτε βγαίνουν μπροστά (Wherever I Lay My Hat) και σημαδεύουν ή χτίζει τις μελωδίες που δεν μπερδεύονται με τ άλλα όργανα αλλά υπάρχουν εκεί και σημαδεύουν το κομμάτι. Είναι εκείνη η περιοχή που η θεωρητική εκπαίδευση και η σκληρή μελέτη θα δώσουν το ασυνείδητο υπόβαθρο στον μουσικό που θα κλείσει τα μάτια να αφήσει το ένστικτό του να τον οδηγήσει σε δημιουργίες όμορφες (αυτό - ελεύθερα μεταφρασμένο - κάπου το διάβασα και το αναπαράγω απλώς, πουλώντας φιγούρα ;)). Δεν έχουν θόρυβο οι μαγνήτες. Απλά γκρινιάζουν όταν δεν παίζουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
lgbesios Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Share Δημοσιευμένο 20 Μαΐου 2010 Αντε και με γαλαξία ... Ένα αστέρι (κόκκινο) ;) είναι αρκετό για να πορευτείς σε αυτό τον κόσμο Όσον άφορα τον Palladino συμφωνώ μαζί σου πιστεύοντας ότι γνωρίζει απολυτά το ρόλο του ηλεκτρικού μπάσου μέσα σε αυτές τις μουσικές . rust never sleeps Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση