Μπουζουκι: Το "αδυνατο σημειο του".

[dr.peters]

εχω διαβασει με μεγαλο ενδιαφερον την κουβεντα!

προσωπικα προτιμω τον ηχο,το ''στησιμο'' μεσα στην μπαντα και την φρασεολογια του 3χορδου ακομα και σε συγχρονα πραγματα.

παρολα αυτα, πιστευω πως ενας ικανος παικτης μπορει να παιξει τα παντα.

 

 

σε γενικες γραμμες συμφωνω σε ολα με τον σκαντζο, αλλα κυριως σε αυτα τα δυο ποστς που πιστευω κρυβουν και την ουσια της κουβεντας!

 

 

Το μειονέκτημα του μπουζουκιού είναι οι μπουζουξήδες :) Δυστυχώς για να αξιολογήσουν ένα μπουζύκι ασχολούνται με ένα σωρό άσχετα πράγματα, όπως

 

πόσες φιγούρες έχει το καπάκι (το οποίο πρέπει να μην έχει τίποτα για να πάλλεται),

 

αν έχει 60, 80, 120 ή 1500 ντούγιες, οι οποίες βέβαια είναι ψέματα, φιλετάκια στις κανονικές ντούγιες που είναι καμια εικοσαριά

 

αν ο καβαλάρης είναι ίσιος, γιατί αν ο οργανοποιός κάνει το λάθος να κάνει compensation, δεν το αγοράζει κανείς γιατί θεωρείται ελαττωματικό

 

 

Στην εκδίκηση της γυφτιάς οι άσημοι παίχτες με τρίχορδα δεν "κεντάνε"; ο Μάλαμας κι ο Παπάζογλου παίζουν ρεμπέτικα; ο Πάππος που στο πρόγραμμά του "ξεσκονίζει" όλο το Ζαμπέτα και το Χιώτη;  Αναφέρω σκόπιμα αυτούς που παίζουν πολύ δεξιοτεχνικά γιατί υπάρχουν κι άλλοι  ;)

 

Yann αν εσυ το παιζεις τρελος επιστημονας να πας  σε χωρα που δεν ξερουν πως ειναι το μπουζουκι και να τους παρουσιασεις αυτη τη σαχλαμαρα που ετοιμαζεις και να σε αποθεωσουν. Εδω το μπουζουκι ειναι αυτο που μαθαμε και πηραμε απο τους προκατοχους μας. Οι μαστορες με @@δια ειναι λιγοι   και αυθεντικοι.

 

Το κλεινω εδω απο μερους μου

 

μπορει οι μαστορες με @@ να ειναι λιγοι αλλα ευτυχως ειναι πολλοι αυτοι που εχουν μεγαλα @@ πισω απο ενα πληκτρολογιο.

αφου εισαι και μαστορας οπως λες, το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να μπεις με το ονομα σου οπως τοσοι κατασκευαστες εδω μεσα.

[dr.peters]

ακομα, κατι ασχετο με την τροπη που εχει παρει η κουβεντα μεχρι τωρα, αλλα σχετικη με την αρχικη της μορφη, πιστευω πως το μονο ''κατασκευαστικο'' προβλημα του μπουζουκιου ειναι η κουρμπα που κανει το σκαφος!

δεν στεκεται με τιποτα το ατιμο στη σωστη θεση!

ετσι μου ρχεται να του κολλησω βελκρο! :) :)

[skantzos]

ακομα, κατι ασχετο με την τροπη που εχει παρει η κουβεντα μεχρι τωρα, αλλα σχετικη με την αρχικη της μορφη, πιστευω πως το μονο ''κατασκευαστικο'' προβλημα του μπουζουκιου ειναι η κουρμπα που κανει το σκαφος!

δεν στεκεται με τιποτα το ατιμο στη σωστη θεση!

ετσι μου ρχεται να του κολλησω βελκρο! :) :)

 

έχω δει τον μπουζούκι του Βαγγέλη Λιόλιου από πίσω να έχει κάτι σαν τα τσοχάκια που βάζουμε στα πόδια στις καρέκλες

 

το βέλκρο βέβαια είναι καλύτερο, γιατί μπορείς να χαιρετάς τα πλήθη και με τα δυο χέρια :)

[studio54GR]

 

 

Mια ευκαιρία για μάθηση.....

Αφού τα λέει ο Χιώτης, εγώ τι να πιστέψω ????

[studio54GR]

Μανώλης Χιώτης

1920 – 1970

 

Λαϊκός συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, που εισήγαγε την τέταρτη -διπλή- χορδή στο μπουζούκι.

 

Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1920 στη Θεσσαλονίκη, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά του από το Ναύπλιο. Κατά τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων πήρε μαθήματα κιθάρας, μπουζουκιού και ούτι από τον διάσημο μουσικοδιδάσκαλο της εποχής Γεώργιο Λώλο. Το 1935 επέστρεψε με την οικογένειά του στο Ναύπλιο και σε ηλικία μόλις 15 ετών έκανε τις πρώτες εμφανίσεις του σε μαγαζιά της περιοχής.

 

Η αλήθεια είναι ότι ο Μανώλης Χιώτης δεν έζησε δύσκολα παιδικά χρόνια. Η οικογένειά του ήταν ευκατάστατη (η μητέρα του μάλιστα διατηρούσε ένα από τα πλέον αριστοκρατικά μπαρ της εποχής) και αυτό το αρχοντικό στυλ στο πάλκο διατήρησε και ο ίδιος στη μετέπειτα πορεία του.

 

Το 1936 κατέβηκε στην Αθήνα. Εμφανίστηκε για λίγες ημέρες στα «Παγώνια» (στη Σωκράτους και Αγίου Κωνσταντίνου γωνία) και αμέσως μετά στο «Δάσος», πλάι στον μεγάλο Στράτο Παγιουμτζή. Ήταν ακόμα 16 χρονών, ωστόσο ο Παγιουμτζής, διακρίνοντας το ταλέντο του, τον παρουσίασε στην Columbia, με την οποία υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο, ως «διευθύνον πρίμο όργανο», το χειμώνα του 1936.

 

Την επόμενη χρονιά φωνογράφησε και το πρώτο του τραγούδι «Γιατί δεν λες το ναι» (Το χρήμα δεν το λογαριάζω), με εκτελεστή τον Στράτο Παγιουμτζή. Λίγο αργότερα γνωρίζεται με τον Μπαγιαντέρα και παίζει μαζί του στις κλασικές εκτελέσεις των προπολεμικών επιτυχιών του, «Νυχτερίδα», «Μ' έχεις μαγεμένο», «Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη» κ.ά.

 

Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ο Μανώλης Χιώτης χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον ενισχυτή στις εμφανίσεις του και η καριέρα του εκτινάσσεται απότομα, όταν ηχογραφεί σε δεύτερη εκτέλεση το ήδη επιτυχημένο τραγούδι του «Ο πασατέμπος» (1946). Σε αυτό το τραγούδι κάνει -σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη- την πρώτη του εμφάνιση το τετράχορδο μπουζούκι, μία καινοτομία που εκτιμάται ότι πρώτος ο Χιώτης χρησιμοποίησε, αν και φαίνεται ότι τελικά το τετράχορδο μπουζούκι υπήρχε και νωρίτερα. Στο πάλκο, χρησιμοποιεί δύο μπουζούκια, ένα κλασικό, με μεταλλικές χορδές, κι ένα με χορδές από έντερα, ώστε η χροιά του να μοιάζει με το ούτι.

 

Κατά τη δεκαετία του '40 γράφει τη μια επιτυχία μετά την άλλη: «Πάλι στις τρεις ήρθες εχθές να κοιμηθείς» (Ντουο Χάρμα), «Θα σου πω το μυστικό μου» (Μ. Νίνου), «Το φτωχομπούζουκο» (Στ. Τζουανάκος) κ.ά. Το 1950, έπειτα από δυο χρόνια χωρίς σουξέ, γράφει σε στίχους του Ν. Ρούτσου (που του έδινε στίχους που απέρριπτε ο Τσιτσάνης) «Τα πεταλάκια» και την ίδια χρονιά το «Σ' αυτό το φτωχοκάλυβο» με τη Στέλλα Χασκίλ.

 

Το 1954 παντρεύεται την πρώτη του γυναίκα, την τραγουδίστρια Ζωή Νάχη και αποκτά μαζί της δύο παιδιά. Λίγο αργότερα γνωρίζει τη Μαίρη Λίντα και κάνουν μαζί το ανεπανάληπτο ντουέτο που κυριάρχησε στο ελληνικό τραγούδι μέχρι το '66, οπότε και χώρισαν (είχαν παντρευτεί το 1959). Ανεπανάληπτες επιτυχίες, κλασικές φιγούρες στον κινηματογράφο και λάτιν ρυθμοί, που κορυφώνονταν σε οργιαστικά σόλα. Παράλληλα, δίνει και εκπληκτικά, κλασικού ύφους, σουξέ στον Στέλιο Καζαντζίδη, κυρίως σε στίχους του Χρήστου Κολοκοτρώνη.

 

Το 1959 ενορχηστρώνει τον «Επιτάφιο» του Μίκη Θεοδωράκη, που έχει κάνει ήδη μια αποτυχημένη έκδοση, και τον απογειώνει. Ακολουθούν οι «Λιποτάκτες», η «Πολιτεία» και το «Αρχιπέλαγος». Με τις ενορχηστρώσεις του Χιώτη και τις φωνές της Μαίρης Λίντα, του Γρηγόρη Μπιθικώτση, του Στέλιου Καζαντζίδη και της Μαρινέλλας, τα έργα του Θεοδωράκη, αλλά και του Χατζιδάκι -του οποίου υπήρξε για καιρό σολίστας- αποκτούν λαϊκή απήχηση. Είναι ουσιαστικά αυτός που ανοίγει το δρόμο και στους άλλους λαϊκούς μουσικούς να συνεργαστούν με τους λόγιους συνθέτες, με αποτέλεσμα την έκρηξη του λεγόμενου «Έντεχνου».

 

Τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του ήταν και τα πιο δραματικά. Χωρίζει με τη Λίντα (πράγμα που του στοίχισε πολύ), κάνει αποτυχημένες συνεργασίες και ο καρκίνος αρχίζει να τον κατατρώγει. Στις 21 Μαρτίου του 1970, ανήμερα των 50ων γενεθλίων του, ο Μανώλης Χιώτης αφήνει την τελευταία του πνοή. Στην κηδεία του, στο Α' νεκροταφείο Αθηνών, ο Γιάννης Καραμπεσίνης παίζει με το μπουζούκι του Χιώτη τα «Ηλιοβασιλέματα» και το δακρυσμένο πλήθος τραγουδά. Μαζί και οι τρεις συντρόφισσες της ζωής του: Ζωή Νάχη, Μαίρη Λίντα και Μπέμπα Κυριακίδου.

 

Ο Μανώλης Χιώτης υπήρξε μία προσωπικότητα που άλλαξε την ιστορία και την εξέλιξη της μουσικής στην Ελλάδα. Η καινοτομία των τεσσάρων χορδών στο μπουζούκι, που είτε αυτός εφάρμοσε πρώτος είτε την επέβαλλε, μπορεί μεν να προκάλεσε το μένος των παραδοσιακών τριχορδάδων, αλλά έκανε αποδεκτό το μπουζούκι σε όλη την Ελλάδα, μιας και μέχρι τότε ήτανε απαγορευμένο και χαρακτηρισμένο ως «υπερβολικά λαϊκό», αλλά και αγνωστό στον υπόλοιπο κόσμο.

 

http://www.sansimera.gr/biographies/345

[kostaras75]

Το μονο ανακριβες ειναι οτι πεθανε απο καρκινο.....πεθανε απο καρδια και μαλιστα λεγεται οτι επερνε και καποια πραγματα τα οποια τον βοηθουσαν να ανταπεξελθει στις πολλες υποχρεωσεις που ειχε με αποτελεσμα σιγα σιγα να του δημιουργησουν προβλημα στην καρδια....του ειχαν πει οι γιατροι να ξεκουραζεται αλλα ο ιδιος ελεγε παντα οτι ηθελε να πεθανει ορθιος παιζοντας....και ετσι εγινε περιπου.

[jimmis1971]

καλησπερα παιδια.θα ηθελα να συμπληρωσω κατι.η διαφωνια τριχορδου τετραχορδου δεν ειναι μια νοτα,οπως ειπωθηκε πριν.ειναι δυο διαφορετικα οργανα με διαφορετικη φιλοσοφια και ηχοχρωμα.ο χιωτης καθοτι εξυπνος και ικανοτατος εκτελεστης προσθεσε τις δυο χορδες ντο και φα οχι για να κανει τον πονηρο ουτε για να προσβαλει το τριχορδο.σε 4 ταστα εχεις πληρη κλιμακα ξεκινωντας απο ντο και καταληγοντας στη ρε.απλο ηταν.αντεγραψε την κιθαρα και με 4 χορδες σε αλλο κουρδισμα εδωσε πληρη κλιμακες με μικρο διαστημα.ηταν καθαρα θεμα ταχυτητας.και εκει που το χερι σου εβγαζε ροζους για να παιξεις κατι γρυγορο αυτος σε 4 ταστα το ξεσκιζε.απλη τεχνικη και ταχυτητα προσφερε ο ανθρωπος.γιατι οποιος μπορει να παιξει το "φτωχομπουζουκο" και το "περασμενες μου αγαπες" σε τριχορδο να ερθω να το παιξει και σε μενα.βεβαια η ταχυτητα προσφερε ορθιο παιξιμο γρυγορες ανταποκρισεις στα κομματια και ενα σκυλε υφος στα τραγουδια.οποτε αναλογως με τι τι σου αρεσει να ακους υπαρχει και το αναλογο μπουζουκι

[studio54GR]

Το μονο ανακριβες ειναι οτι πεθανε απο καρκινο.....πεθανε απο καρδια και μαλιστα λεγεται οτι επερνε και καποια πραγματα τα οποια τον βοηθουσαν να ανταπεξελθει στις πολλες υποχρεωσεις που ειχε με αποτελεσμα σιγα σιγα να του δημιουργησουν προβλημα στην καρδια....του ειχαν πει οι γιατροι να ξεκουραζεται αλλα ο ιδιος ελεγε παντα οτι ηθελε να πεθανει ορθιος παιζοντας....και ετσι εγινε περιπου.

 

Προ ημερών σε συνέντευξη Θεοδωράκη είπε ότι τον επισκεύτηκε στον Ωρωπό πίσω από τα σύρματα και του έπαιξε μπουζούκι μετά είχε φασαρίες με φύλακες κλπ το ίδιο βράδυ πέθανε στο σπίτι του στο Ωρωπό από καρδιά.....

 

καλησπερα παιδια.θα ηθελα να συμπληρωσω κατι.η διαφωνια τριχορδου τετραχορδου δεν ειναι μια νοτα,οπως ειπωθηκε πριν.ειναι δυο διαφορετικα οργανα με διαφορετικη φιλοσοφια και ηχοχρωμα.ο χιωτης καθοτι εξυπνος και ικανοτατος εκτελεστης προσθεσε τις δυο χορδες ντο και φα οχι για να κανει τον πονηρο ουτε για να προσβαλει το τριχορδο.σε 4 ταστα εχεις πληρη κλιμακα ξεκινωντας απο ντο και καταληγοντας στη ρε.απλο ηταν.αντεγραψε την κιθαρα και με 4 χορδες σε αλλο κουρδισμα εδωσε πληρη κλιμακες με μικρο διαστημα.ηταν καθαρα θεμα ταχυτητας.και εκει που το χερι σου εβγαζε ροζους για να παιξεις κατι γρυγορο αυτος σε 4 ταστα το ξεσκιζε.απλη τεχνικη και ταχυτητα προσφερε ο ανθρωπος.γιατι οποιος μπορει να παιξει το "φτωχομπουζουκο" και το "περασμενες μου αγαπες" σε τριχορδο να ερθω να το παιξει και σε μενα.βεβαια η ταχυτητα προσφερε ορθιο παιξιμο γρυγορες ανταποκρισεις στα κομματια και ενα σκυλε υφος στα τραγουδια.οποτε αναλογως με τι τι σου αρεσει να ακους υπαρχει και το αναλογο μπουζουκι

 

Έτσι....

[jimmis1971]

εμενα προσωπικα μου αρεσει και ο τσιτσανης και ο παπαιωαννου αλλα μου αρεσει και ο κωστοπουλος και ο χρηστος ο παπαδοπουλος.αλλες σχολες αλλες τεχνικες αλλο ηχοχρωμα.οποτε ειναι αδικο να συχτιριζουμε η να θεοποιουμε το τριχορδο η το τετραχορδο απο τη στιγμη που εχουν διαφορετικη φιλοσοφια.ειναι οτι αρεσει στο καθενα να ακουει.το σιγουρο ειναι οτι το τετραχορδο ειναι πιο εξελιγμενο οργανο γιαυτο και καθιερωθηκε στις πιστες.ισως με λαθος τροπο αλλα αυτη ειναι η πραγματικοτητα

[jimmis1971]

εγω παντως στο μπουζουκι μου (επειδη αναφερθηκε πριν) στο κατω μερος.οχι πισω.κατω στο μεγαλο φιλετο που μετα αρχιζουν οι ντουγιες(νομιζω λεγεται κολατζα) εχω βαλει μια αυτοκολητη ταινια λεπτη με αφρολεχ.την βαζουν στις πορτες για να μην κανει κενο.λεπτη ταινιουλα αυτοκολητη με αφρολεχ ειναι.και το στηριζει τελεια και καθετα πανω στο ποδι.ετσι ουτε γερνεις να το στηριξεις με τη μπακα,ουτε βαστας το μανικι οταν δεν ειναι καλοζυγισμενο ουτε σφιγγεις το βραχιονα στο καπακι.εχεις και καλυτερη κλιση στο καρπο.πιστευω οτι εαν το κατω μερος του μπουζουκιου βελτιωθει λιγο ωστε να στεκεται πιο ανετα θα ειναι μεγαλη υποθεση.οπως ειναι το κατω contour της ηλεκτρικης.ας το μελετησουν αυτο καποιια παιδια εδω μεσα που ασχολουνται με κατασκευες ,και εχουν και ορεξη απο οτι φενεται, και ισως βρεθει λυση