Οδηγός Μαγνητών

[SteveB]

+1000 θεός φίλε!

[pinhead]

μπραβο ρε Sats και παλι.Και μια προτροπη προς τους mods.Οταν βρειτε χρονο καντε μια κοπτοραπτικη και βαλτε ολα τα ποστ του sats που ειναι για το θεμα μαζι το ενα κατω απο το αλλο στην 1η σελιδα... ;) ;)

[WilliamSats]

μπραβο ρε Sats και παλι.Και μια προτροπη προς τους mods.Οταν βρειτε χρονο καντε μια κοπτοραπτικη και βαλτε ολα τα ποστ του sats που ειναι για το θεμα μαζι το ενα κατω απο το αλλο στην 1η σελιδα... ;) ;)

Τι γίνετε αυτό?

 

Σ'ευχαριστώ Pinhead.

 

[pinhead]

Δεν ειμαι 100% σιγουρος αλλα πιστευω πως ναι....

[blue]

γίνεται να μετακινηθούν τα νέα ποστς στο αρχικο.

WilliamSats αν θελεις στειλε μου ολοκληρο το κειμενο που θελεις να φαινεται στο 1ο ποστ σε ενα πμ για να το τοποθετησω.

[indie-anos laternative]

Πολύ καλό άρθρο.

Πέρα από πράγματα που δεν ήξερα, βρήκα και κάποια που τα ήξερα λάθος ή "μισά"...

Thanx!  :)

[WilliamSats]

Ήρθε η ώρα τους λοιπόν!

 

MIDI Μαγνήτες.

 

Αν και σύγχρονο κιθαριστικό αξεσουάρ, ο MIDI μαγνήτης δεν είναι μία καινούργια ιδέα, αλλά ένα εγχείρημα που πάει πολύ πιο πίσω απ’όσο πιστεύουμε.

Οι πρώτες προσπάθιες έγινα στα τέλη της δεκαετίας του ’60 απ’την Ovation και αργότερα απο την Roland, Hagstrom, Casio και άλλες πολλές.

 

Η πρώτη υλοποίηση δεν διαφέρει σαν ιδέα με τους σημερινούς, αφού βασίστηκε στην κατασκευή ενός μαγνήτη, με ξεχωριστά πηνία για κάθε χορδή απ’οπου και θα γίνετε ο διαχωρισμός των χορδών.

 

Τεχνικά ο MIDI μαγνήτης, αποτελείται απο ξεχωριστά πηνία για κάθε χορδή, πχ 6 ή 7 για κιθάρα, 4 ή 5 για μπάσσο κλπ.

Το κάθε πηνίο στέλνει ξεχωριστά το σήμα του σε ένα κύκλωμα προενίσχυσης  με ενσωματομένο sensitive controller (για bendings, tremolo dives κλπ) και αυτό με τη σειρά του πηγαίνει στην έξοδο, όπου και συνδέεται το εκάστοτε MIDI synth που έχει και τους ήχους.

Εδώ πρέπει να σημειώσω οτι ο MIDI μαγνήτης δεν στέλνει MIDI εντολές και δεν είναι απο μόνος του MIDI Controller (με εξαίρεση τον μαγνήτη της SHADOW SH-075 οπου λειτουργεί ως controller και μπορεί να συνδεθεί σε οποιοδήποτε synthy, ακόμα και σε πλήκτρα ή απ’ευθείας MIDI IN σε υπολογιστή), η μετατροπή του σήματος γίνετε απο τα Synthys, αναλύοντας το σήμα και την τονικότητα της κάθε χορδής ξεχωριστά και έπειτα μετατρέπει το σήμα-νότα σε MIDI εντολή (πχ C1, D2, F3 κλπ).

 

Το παραπάνω ήταν ένα απο τα μεγάλα προβλήματα που είχαν οι πρώτοι MIDI μαγνήτες, αφού η ταχύτητα ανάλυσης ή μετάφραση (αγγλιστή Triggering) ήταν πολύ αργή (λόγο της τότε τεχνολογίας του κυκλώματος που δημιουργούσε καθυστέρηση) με αποτέλεσμα απο κάποια ταχύτητα και πάνω δεν “άκουγε” όλες τις νότες, αυτό ισχυεί και για τα synthys εκείνης της εποχής.

 

Άλλο χαρακτηριστικό του MIDI μαγνήτη, είναι το πολύκλωνο καλώδιό του, οπου κάποτε ως 24 επαφών και σήμερα 13 επαφών, αναλαμβάνει τη μεταφορά εντολών, απ’τον προενισχυτή στο synhty.

 

Φυσικά, αφού μιλάμε για ένα καθαρά ψηφιακό μαγνήτη, δεν παίζει ρόλο ούτε ο τύπος του μαγνήτη (alnico, ceramic κλπ), αλλά ούτε και οι σπείρες στο τύλιγμα.

 

Τους MIDI μαγνήτες σήμερα θα τους βρούμε ακόμα και ενσωματομένους πάνω στις γέφυρες των οργάνων, πάνω στο pickguard ή σαν μεμονωμένο κομμάτι για προσθήκη-αναβάθμιση του οργάνου μας. Έτσι τα είδη MIDI μαγνητών που μπρούμε να βρούμε είναι τα εξής:

 

Outboard MIDI Pickup: Είναι το πιο γνωστό και διαδεδομένο είδος, αφού το κόστος, αλλά και η εγκατάστασή του είναι προσιτά απ’όλους. Βλ. Roland GK-2A, GK-3A, AXON AIX101, Yamaha G1D και Shadow SH-075(βλ. Παρ. 3).

 

On Board MIDI Pickup: Στην ουσία είναι το ίδιο κύκλωμα με το outboard με τη μόνη διαφορά, οτι ο μαγνήτης είναι προεγκατεστημένος πάνω στο όργανο (συνήθως μπροστά απ’τη γέφυρα) και η προενίσχυση είναι “στριμωγμένη” στα cavities του οργάνου.

 

Bridge MIDI Pickups: Με πρώτη εταιρία υλοποίησης την RMC, αυτή η λύση είναι η ενσωμάτωση των ξεχωριστών μαγνητών στα βαγονάκια (saddles) της γέφυρας και την προενίσχυση να βρίσκετε ή στο εσωτερικό του οργάνου ή εξωτερικά σε κουτί.

 

Αυτά λοιπόν με τους μαγνήτες, καλή ανάγνωση σε όλους.

 

 

Edit: Για περισσότερες πληροφορίες που αφορούν το MIDI γενικότερα, θα βρείτε στο πολύ ωραίο άρθρο του συμφορουμίτη The Genius Loci εδώ:

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=255

[WilliamSats]

Καταρχήν, ευχαριστώ για τη βοήθεια των ανωτέρων.

Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε ολοκληρωμένο στο blog, οι φωτογραφίες όμως είναι εδώ.

http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=257

 

[alderbody]

Πολυ καλη συλλογη πληροφοριων! Χρησιμο thread! ευγε!

 

Μια παρατηρηση:

 

Alnico V = ...Χαρακτηριστικό τους η μέτρια ροή και ο στρογγυλός ήχος.

 

Οι AlNiCo 5 δεν χαρακτηριζονται ιδιαιτερα για το "στρογγυλο" τους ηχο.

Εχοντας ισχυροτερο μαγνητικο πεδιο απο τους "αδελφους" AlNiCo 1,2,3,4 παρουσιαζουν πιο "edgy" συμπεριφορα.

 

Επισης, οι μαγνητικοι transducers παρουσιαζουν διαφοροποιησεις στην ηχητικη τους συμπεριφορα αναλογα με το υψος που ειναι ρυθμισμενοι.

Επειδη το μαγνητικο πεδιο πανω απο το καθε polepiece "απλωνεται" σταδιακα, οσο πιο κοντα στη χορδη βρισκεται ο μαγνητης τοσο πιο στενο ειναι με αποτελεσμα να μην "διαβαζει" ολο το πλατος της ταλαντωσης και ο ηχος να ειναι πιο "στεγνος", αλλα με περισσοτερη ενταση λογω μειωμενης αποστασης. Απομακρυνοντας το μαγνητη απο τη χορδη, πρωτιστως την απελευθερωνουμε απο την ελξη και επιπροσθετως το πεδιο ειναι πλεον πολυ φαρδυτερο και ο ηχος τεινει να γινεται πιο "αερατος".

 

Χοντρικα: μαγνητες κοντα στις χορδες = πιο δυνατος και focused ηχος

              μαγνητες μακρυτερα απο τις χορδες = χαμηλοτερη εξοδος και πιο "αερατος" ηχος.

 

 

 

[WilliamSats]

Επειδη το μαγνητικο πεδιο πανω απο το καθε polepiece "απλωνεται" σταδιακα, οσο πιο κοντα στη χορδη βρισκεται ο μαγνητης τοσο πιο στενο ειναι με αποτελεσμα να μην "διαβαζει" ολο το πλατος της ταλαντωσης και ο ηχος να ειναι πιο "στεγνος", αλλα με περισσοτερη ενταση λογω μειωμενης αποστασης.

Ωραία παρατήρηση. Αυτό είναι και το "λάθος" που κάνουν πολλοί όταν ρυθμίζουν μαγνήτες, προσπαθούν να κερδίσουν σε ένταση για να ισοροποήσουν με τους άλλους μαγνήτες και χάνουν σε εύρος και sustain, διοτί ναι μεν η ένταση με παραμόρφοωση μπορεί να σου δώσει sustain, αλλά σου ξερένει τον ήχο και ακούγεται χάλια, ειδικά στα ρυθμικά crunch, overdrive κλπ.

 

Οι AlNiCo 5 δεν χαρακτηριζονται ιδιαιτερα για το "στρογγυλο" τους ηχο.

Εχοντας ισχυροτερο μαγνητικο πεδιο απο τους "αδελφους" AlNiCo 1,2,3,4 παρουσιαζουν πιο "edgy" συμπεριφορα.

 

Γι'αυτό και η καλύτερη μορφή που μπορείς να έχεις σε ένα Alnico V, είναι σε humbucker με μπρούτζινο επινικελωμένο ή επίχρυσο καπάκι, συν μία καλή ρύθμιση στο ύψος όπως προαναφέρθηκε.

Edgy συμπεριφορά έχει σε θέση bridge κοντά στις χορδές.