The Charlie Christian Pickup

[bluesscholar]

Επειδή διαβάζουμε διαρκώς για διάφορους μαγνήτες, P-90s, humbuckers, EMGs, κλπ κλπ ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες πληροφορίες για ένα είδος μαγνήτη που δεν είναι ευρέως γνωστός αλλά μετά από προσωπική εμπειρία μου μ’αυτόν ήθελα να γράψω κάποια πράγματα που ίσως φανούν χρήσιμα σε κάποιον που ψάχνει κάτι διαφορετικό. Πρόκειται για τον μαγνήτη γνωστό με το όνομα Charlie Christian. Μαγνήτης που πρωτοφορέθηκε το 1936 στην Gibson ES-150, το μοντέλο που χρησιμοποιούσε ο Charlie Christian στην μπάντα του Benny Goodman, μεχρι και τον πρόωρο θάνατό του.

Ο μαγνήτης αυτός ήταν πραγματικά ογκώδης καθώς  περιλάμβανε 2 μπάρες από μαγνήτες κοβαλτίου (cobalt) οι οποίοι την εποχή εκείνη, λόγω χαμηλής δυναμικότητας, απαιτούνταν να είναι μεγάλου μεγέθους (βλέπε φωτό 1). Διάφορες παραλλαγές εμφανίστηκαν την περίοδο εκείνη: η πρώτη έκδοση περιλάμβανε μια μπάρα (λεπίδα) να προεξέχει από το πλαστικό εξαγωνικό κάλυμα του μαγνήτη. Η δεύτερη έκδοση (1938) είχε ένα μικρό «κόψιμο» κάτω από την χορδή της νότας ΣΙ προκειμένου να ισορροπήσει  την ένταση του μαγνήτη. Χαρακτηριστική είναι η αντίσταση του μαγνήτη στην αρχική έκδοση με 2,4 ΚΩ (προέρχονταν από 4000 περιελίξεις με σύρμα πάχους 68 gauge το οποίο δεν χρησιμοποιείται πλέον λόγω του μεγάλου του πάχους, εξου και ο χαμηλός αριθμός περιελίξεων)και η έξοδος στην 2η περίπτωση που έφτασε σε αντίσταση 5,2 ΚΩ με 10.000 περιελείξεις σύρματος πάχους 42 gauge. Με την εισαγωγή των μαγνητών AlNiCo μετά το 1940, το μέγεθος του μαγνήτη έγινε μικρότερο. Ο συνδυασμός της χαμηλής αντίστασης, των μαγνητών και του σύρματος είχαν ως αποτέλεσμα έναν μαγνήτη με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά! Αρκετά θορυβώδη (ειδικά αν ο κιθαρίστας πέπαιξε πολύ κοντά στον ενισχυτή) αλλά επίσης πολύ δυνατό και με ιδιαίτερη ακουστική χροιά. Σε ένταση ήταν παρόμοιος με τους P-90 αλλά πολύ πιο καθαρός στα πρίμα του, ζεστός στα μπάσα, καλύπτοντας μια μεγαλύτερη γκάμα συχνοτήτων από τους P-90.

Με την πάροδο του χρόνου διάφοροι κατασκευαστες μαγνητών κατάφεραν να περιορίσουν το μέγεθός τους κάνοντας χρήση ισχυρότερων μαγνητών σε μικρότερο μέγεθος. Παίζοντας με τον αριθμό των περιελίξεωνκαι το πάχος του σύρματος ουσιαστικά αναπαρήγαγαν τον μαγνήτη αυτό και την ακουστική του ποιότητα. Μερικοί εκ των κατασκευαστών:

Seymour Duncan (http://www.seymourduncan.com/products/custom-shop/specialized-1/charlie_christa/)

Jason Lollar (http://www.lollarguitars.com/mm5/merchant.mvc?Screen=charlie-christian-pickups)

Καθώς και ένας κατασκευαστής ο οποίος τους κατασκευάζει με τις ίδιες ακριβώς μεθόδους και μετρήσεις όπως οι original (http://www.ccpickups.co.uk/index.html)

Η ίδια η Gibson ξανακυκλοφόρησε τον μαγνήτη αυτόν τη δεκαετία του 1970 σε μια επαιτειακού μοντέλου Charlie Christian ES-175CC ενω ένας μικρός αριθμός μπήκε και σε επανεκδόσεις της Gibson Super 400. Ο λόγος που αρκετοί κατασκευαστές μαγνητών ενδιαφέρθηκαν να ξαναδημιουργήσουν τον μαγνήτη αυτό ξεκίνησε κατά πολλούς όταν ο  Danny Gatton εμφανίστηκε με μια tele του ’52 στην οποία είχε τοποθετήσει τον μαγνήτη αυτόν. Έκτοτε η προσθήκη αυτου του μαγνήτη στη θέση του Neck μαγνήτη της telecaster έγινε αρκετά δημοφιλής. Πρινμερικά χρόνια, η Gibson έβγαλε ένα John Lennon Tribute Μοντέλο ονόμασε ως John Lennon Les Paul Junior. Η κιθάρα αυτή βγήκε σε λίγα μόνο κομμάτια, φορώντας έναν bridge p-90 και έναν Charlie Christian neck μαγνήτη. (βλέπε φωτο 2) .

Η τοποθετησή του απαιτεί σκάψιμο σε βάθος όσο περίπου ενός p-90. Η έκδοση του Lollar κυκλοφορεί και σε ειδική έκδοση με τον μαγνήτη ήδη τοποθετημένο πάνω στο Pickguard και τη δυνατότητα ρύθμισης του μαγνήτη αυτού με βίδες. Κατά βάση όμως, λόγω της απίστευτης δύναμης του μαγνήτη αυτού η τοποθέτηση του στο ίδιο ύψος με το Pickguard είναι η ιδανική. 

Σε προσωπικό επίπεδο έψαχνα τον μαγνητη αυτόν (η αλήθεια είναι δίχως να τον έχω ακούσει Live, παρά μόνο σε ακουστικά δείγματα). Όταν αποφάσισα να φτιάξω τηνδική μου tele (http://www.noiz.gr/index.php?topic=173438.0) είχα ήδη κατά νου να βάλω τον μαγνήτη αυτό. Λίγο μετά την κατασκευή της κιθάρας βρέθηκε σε αγγελία του Noiz ο ενλόγω μαγνήτης του Jason Lollar όταν ο Ηλίας Ζάικος (ez) απόφάσισε να τον πουλήσει. Για να μην τα πολυλογούμε, ο μαγνήτης αγοράστηκε και ξανεέφυγε για Γιάννενα (NS Guitar Workshop) όπου έγινε η τοποθέτησή του, με απόλυτη επιτυχία, οφείλω να πω. Όταν τον πρωτοάκουσα σοκαρίστηκα γιατί δεν περίμενα να είναι ΤΟΣΟ δυνατός. Πολλοί τον συγκρίνουν με τους p-90 σε ένταση. Εγώ όσον αφορά την ένταση και μόνο αυτή, θα τον σύγκρινα με τους burstbuckers pro της παλιάς μου Les Paul. Ο μαγνήτης αυτός όμως είναι πεντακάθαρος, ζεστός και μοναδικά γλυκός. Το γεγονός της υψηλής του έντασης απαιτεί έναν δυνατό bridge μαγνήτη ώστε να υπάρχει ισορροπία όταν παίζουν και οι 2 μαγνήτες. Άρα, στο στήσιμο απαιτείται σήκωμα του Bridge μαγνήτη μεταξύ άλλων.  Το τελικό αποτέλεσμα ήταν άκρως ικανοποιητικό τόσο αισθητικά όσο και ηχητικά. Τόσο, σε βαθμό που οι p90 μου φαίνονται αρκετά μουντοί (μολονότι οι αγαπημένοι μου μαγνήτες).

Πολλές φορές άκρως ενδιαφέροντα συμπεράματα προκύπτουν από τον πειραματισμό (άλλοτε και καταστροφές). Στην προκειμένη περίπτωση όμως αισθάνθηκα πως άξιζε τον κόπο η έρευνα γύρω από τους μαγνήτες και μιας και το αποτέλεσμα με αντάμειψε προσωπικά, πιθανόν να ενδιαφέρει και άλλους. Για την συγγραφή αυτού του μικρού άρθρου χρησιμοποίησα τις εξής πηγές:

The American Blues Guitar – Rick Batey – Hal Leonard Publications

Gibson Electrics, The Classic Years – A.R. Duchossoir – Hal Leonard Publications

The definitive illustrated encyclopedia of Jazz & Blues – Julia Rolf – Star Fire Publications

Καθώς και τα αντίστοιχα Sites των σύγχρονων κατασκευαστών.

[bluesscholar]

Δεν είμαι βέβαια σίγουρος αν θα έπρεπε το θέμα αυτό να βρίσκεται σε αυτή τη στήλη ή στη στήλη Blogs (αν και δοκίμασα ανεπιτυχώς να το αναρτήσω εκεί αρχικά). Συνεχίζω λοιπόν παραθέτοντας και ένα βιντεάκι από το Youtube

 

 

[nickel]

Συνεχίζω λοιπόν παραθέτοντας και ένα βιντεάκι από το Youtube

Τι ήχος!!  :o

(Τώρα βλέπω και τα υπόλοιπα videos του τύπου)

 

Θένκς για το thread, δεν είχα ιδέα για τους μαγνήτες αυτους.

[bluesscholar]

η αλήθεια είναι πως από τη μέρα που παρέλαβα την κιθάρα με τον νέο μαγνήτη, ο επιλογέας είναι μονίμως στη θέση neck! Ειδικά για καθαρά δεν υπάρχει καλύτερος μαγνήτης.

[Shelter]

Η αλήθεια είναι ότι τον μαγνήτη αυτόν τον ήθελα εγώ! Αλλα τελικά πήρα τον Lawrence στη θέση Bridge! ;D

 

Χρειάστηκε καμια μετατροπη για να μπει ο μαγνήτης? σκάψιμο, διεύρυνση τρύπας pickguard?

[mariopol]

nice!  :) :) :)

[ThePilgrim]

Φοβερός ήχος, πολυ ζεστός και οικείος

[bluesscholar]

Η αλήθεια είναι ότι τον μαγνήτη αυτόν τον ήθελα εγώ! Αλλα τελικά πήρα τον Lawrence στη θέση Bridge! ;D

 

Χρειάστηκε καμια μετατροπη για να μπει ο μαγνήτης? σκάψιμο, διεύρυνση τρύπας pickguard?

Ναι, χρειάστηκε αρκετή δουλειά για να μπει. Έγινε και σκάψιμο του σώματος και του Pickguard.

Επισυνάπτω 3 φωτογραφίες που μου έστειλε ο τεχνίτης (η μετατροπή έγινε από τον Σταύρο Ντούκα). Νομίζω θα τις βρεις κατατοπιστικές.

[bluesscholar]

Α! για να γίνει και μια σύγκριση μεγεθών, εδώ είναι το σώμα με το original routing.

[bluesscholar]

Ειδικά για καθαρά δεν υπάρχει καλύτερος μαγνήτης.

Αλλά και για βρώμικα είναι επίσης καταπληκτικός πράγμα που δείχνει πόσο "ευέλικτος" μαγνήτης είναι.