Γνώμες για ήχο της drums σε ηχογράφηση...

[dionisissab]

Θα ήθελα να πούμε εδώ τις γνώμες σας και τις επιλογές σας όταν γράφετε σε στούντιο, πώς επιλέγετε τον ήχο της τελικής μίξης σε κάθε όργανο ξεχωριστά.

 

Εγώ προσωπικά:

  - Μπότα: Θέλω να έχει αρκετά μπάσα, καθόλου πρίμα, "σφυρί" ή όπως το λέει ο καθένας. Είναι το πιο μπάσο όργανο του σετ και το εκμεταλλέυομαι στο φουλ χωρίς να "παίρνω" τη θέση του μπασίστα. Το κούρδισμά της μού παίρνει πολύ ώρα αλλά το χαίρομαι.

 

- Ταμπούρο: Λίγα πρίμα. Θέλω να έχει όλες τις δυναμικές του, γι' αυτό σπάνια χρησιμοποιώ μέσα για να κόψω συχνότητες. Επίσης, το διακριτικό βαθάκι δεν το γλιτώνει. Το κούρδισμά του είναι το πιο επίπονο αλλά πάντα βγαίνει κάτι ωραίο. Το πρίμο ή το στακάτο δεν το επιθυμώ σχεδόν ποτέ.

 

- Τομς: με αρκετό sustaine και αρκετά μεγάλη ουρά. Επιθυμώ πάντα έντονη ατάκα.

 

- Πιατίνια: την ουρά τους ποτέ δεν την κόβω. Επίσης, εκμεταλλεύομαι τις πρίμες συχνότητές τους.

 

- Hi-Hat: πάντα είναι δυνατά, και όταν παίζω με το χέρι και με το πόδι. Πολλοί έχω παρατηρήσει ότι κόβουν ή χαμηλώνουν πολύ το hi-hat στο μέτρημα.

Αντιθέτως, πιστεύω ότι έχει έντονη μουσικότητα όλο αυτό.

 

Φυσικά ειναι στη διάθεση του καθενός. Δεν είμαστε ίδιοι και γι' αυτό είναι όμορφο όλο αυτό. Θα ήθελα  να ακούσω τις γνώμες σας. (είμαι αυτή την περίοδο στο στούντιο για ένα project)

Ευχαριστώ....

[Superfunk]

πώς επιλέγετε τον ήχο της τελικής μίξης σε κάθε όργανο ξεχωριστά.

 

παντα αναλογα με το ΤΡΑΓΟΥΔΙ .

 

καποια τραγουδια μπορει να χρειαζονται πολυ ζωντανα ντραμς,αλλα "πεθαμενα" & αλλα καπου στη μεση,αλλα χρειαζονται πολυ κομπρεσσαρισμα και αλλα οχι,το μονο effect που προσωπικα δεν χρησιμοποιω σχεδον ποτε (σε κανονικα τυμπανα) ειναι το reverb.

 

παντα φροντιζω να εχω στη διαθεση μου 4-5 ταμπουρα,3-4 hi hat, 3-4 ride για να εχω διαφορετικους ηχους,τωρα τελευταια μου εχουν γινει....εμονη τα μεγαλα (πανω απο 20" ) & λεπτα crash ηχογραφουνται εκπληκτικα και δινουν "sizzle" στον ηχο των ντραμς.

 

επισης περιφρονω... ;D  μποτες μικροτερες απο 24" και εχω σκυλοβαρεθει τα πικολο ταμπουρα... ;D

 

eq προτιμω να κανω σε ολο το σετ μαζι (στο drum bus δηλ.) παρα σε καθε τυμπανο ξεχωριστα (με εξαιρεση την κασα οπου της αλλαζω τα φωτα αναλογα με το κομματι).

[dionisissab]

μου εχουν γινει....εμονη τα μεγαλα (πανω απο 20" ) & λεπτα crash ηχογραφουνται εκπληκτικα και δινουν "sizzle" στον ηχο των ντραμς.

 

εχω σκυλοβαρεθει τα πικολο ταμπουρα... ;D

 

+1.000 και για τα δύο. Συμφωνώ και επαυξάνω. Ειδικά για το ταμπούρο. Ίσα ίσα πάντα προτιμώ τον όγκο που έχει από μόνο του το όργανο (απ' τη μάνα του δηλαδή).

Για τις μπότες, επέτρεψέ μου να διαφωνίσω. (ακόμα και αν το λες για πλάκα) Γενικά, δεν χρειάζεται να έχεις 26'' κάσα για να βγάλεις τον όγκο και τη δύναμη που θες. Αν παίζει κάποιος καλά και γνωρίζει και με 19άρα (που λέει ο λόγος) κάνει θαύματα. Η μπότα το ταμπούρο και το hi-hat (που θεωρούνται άλλωστε και τα πιο σημαντικά όργανα της drums) χρειάζονται τη μεγαλύτερη προσοχή και δουλειά απ' ότι έχω καταλάβει.

[Haris]

Εγώ πάλι είμαι της άποψης ότι αν είναι καλό είναι καλό… Από τις μονοφωνικές εγγραφές σε τζαζ δίσκους από το 50 και πίσω (που ότι πέρασε στην ταινία πέρασε κι αν σας αρέσει), τα ψηλά κουρδισμένα τομ με τα …σεμέν επάνω - μην τύχει και ακουστούν έστω και λίγο σαν τύμπανα - στα τέλη των 60's (βλ. Beatles), τα τομ και τις κάσες χωρίς τα κάτω/μπροστά δέρματα του '70, τα υπερ-επεξεργασμένα τύμπανα του '80, την επιστροφή στη "φυσικότητα" του '90, όπου τα pinstripes και τα hydraulics αντικαταστάθηκαν από μονά δέρματα, και το τύμπανο έπρεπε να έχει sustain για μέρες (από κει που ακουγόταν σαν άδεια θερμοφόρα…), κ.λπ. κ.λπ.

 

Επίσης, μ' αρέσει ο ήχος του Gadd με τα pinstripes, την ατακαριστή κάσα και το μαφλαρισμένο Supraphonic, του Bonham με την άδεια 26άρα κάσα και το αμαφλάριστο Supraphonic, των ντράμερς του James Brown (αν είσαι τόσο funky, ο ήχος σου είναι εξ ορισμού καλός!), του Paice (γιατί είναι ο Paice, τελεία), του Collins, με τα "τεράστια" concert toms του In the Air Tonight, του Stanton Moore με τα "ανοιχτά" νεο-ορλεανέζικα second-line του, του Omar Hakim με το (πίκολο!) ταμπούρο να σου τρυπάει τ' αυτιά, καθώς και ο ήχος μερικών χιλιάδων ακόμα τυμπανιστών που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν…

 

Τέλος, μου αρέσουν ακόμη και μερικοί από τους χειρότερους ήχων τυμπάνων που έχουν καταγραφεί στην ιστορία - αυτοί των δίσκων του πρώιμου new wave - για τον ένα και μοναδικό λόγο ότι κάποιοι από αυτούς τους δίσκους (π.χ. ο πρώτος των Cure και το Unknown Pleasures των Joy Division) ήταν αριστουργήματα, και δεν μπορώ να τους φανταστώ με την παραμικρή αλλαγή.

 

Και για να τελειώνω, μου αρέσει ο ήχος των τυμπάνων γενικά, αρκεί να έχουν παιχτεί και ηχογραφηθεί καλά, και κυρίως να αποτελούν μέρος ενός καλού κομματιού, δίσκου, γκρουπ κ.λπ. 

 

Και ναι, έχω και κάποιες πολύ συγκεκριμένες προτιμήσεις για το δικό μου ήχο, αλλά και σε αυτές αφήνω περιθώρια…

 

Παραλήρημα τέλος! ;)  Σόρυ αν βγήκα εκτός θέματος.

[fleamail]

Εγώ πάλι είμαι της άποψης ότι αν είναι καλό είναι καλό… Από τις μονοφωνικές εγγραφές σε τζαζ δίσκους από το 50 και πίσω (που ότι πέρασε στην ταινία πέρασε κι αν σας αρέσει), τα ψηλά κουρδισμένα τομ με τα …σεμέν επάνω - μην τύχει και ακουστούν έστω και λίγο σαν τύμπανα - στα τέλη των 60's (βλ. Beatles), τα τομ και τις κάσες χωρίς τα κάτω/μπροστά δέρματα του '70, τα υπερ-επεξεργασμένα τύμπανα του '80, την επιστροφή στη "φυσικότητα" του '90, όπου τα pinstripes και τα hydraulics αντικαταστάθηκαν από μονά δέρματα, και το τύμπανο έπρεπε να έχει sustain για μέρες (από κει που ακουγόταν σαν άδεια θερμοφόρα…), κ.λπ. κ.λπ.

 

Επίσης, μ' αρέσει ο ήχος του Gadd με τα pinstripes, την ατακαριστή κάσα και το μαφλαρισμένο Supraphonic, του Bonham με την άδεια 26άρα κάσα και το αμαφλάριστο Supraphonic, των ντράμερς του James Brown (αν είσαι τόσο funky, ο ήχος σου είναι εξ ορισμού καλός!), του Paice (γιατί είναι ο Paice, τελεία), του Collins, με τα "τεράστια" concert toms του In the Air Tonight, του Stanton Moore με τα "ανοιχτά" νεο-ορλεανέζικα second-line του, του Omar Hakim με το (πίκολο!) ταμπούρο να σου τρυπάει τ' αυτιά, καθώς και ο ήχος μερικών χιλιάδων ακόμα τυμπανιστών που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν…

 

Τέλος, μου αρέσουν ακόμη και μερικοί από τους χειρότερους ήχων τυμπάνων που έχουν καταγραφεί στην ιστορία - αυτοί των δίσκων του πρώιμου new wave - για τον ένα και μοναδικό λόγο ότι κάποιοι από αυτούς τους δίσκους (π.χ. ο πρώτος των Cure και το Unknown Pleasures των Joy Division) ήταν αριστουργήματα, και δεν μπορώ να τους φανταστώ με την παραμικρή αλλαγή.

 

Και για να τελειώνω, μου αρέσει ο ήχος των τυμπάνων γενικά, αρκεί να έχουν παιχτεί και ηχογραφηθεί καλά, και κυρίως να αποτελούν μέρος ενός καλού κομματιού, δίσκου, γκρουπ κ.λπ.   

 

Και ναι, έχω και κάποιες πολύ συγκεκριμένες προτιμήσεις για το δικό μου ήχο, αλλά και σε αυτές αφήνω περιθώρια…

 

Παραλήρημα τέλος! ;)  Σόρυ αν βγήκα εκτός θέματος.

 

amen to that!  ;)  :)

[Nordic]

+1.000 και για τα δύο. Συμφωνώ και επαυξάνω. Ειδικά για το ταμπούρο. Ίσα ίσα πάντα προτιμώ τον όγκο που έχει από μόνο του το όργανο (απ' τη μάνα του δηλαδή).

Για τις μπότες, επέτρεψέ μου να διαφωνίσω. (ακόμα και αν το λες για πλάκα) Γενικά, δεν χρειάζεται να έχεις 26'' κάσα για να βγάλεις τον όγκο και τη δύναμη που θες. Αν παίζει κάποιος καλά και γνωρίζει και με 19άρα (που λέει ο λόγος) κάνει θαύματα. Η μπότα το ταμπούρο και το hi-hat (που θεωρούνται άλλωστε και τα πιο σημαντικά όργανα της drums) χρειάζονται τη μεγαλύτερη προσοχή και δουλειά απ' ότι έχω καταλάβει.

 

Μια απορία...

19'' Κασσα που την βρηκες ???

 

[Superfunk]

Για τις μπότες, επέτρεψέ μου να διαφωνίσω. (ακόμα και αν το λες για πλάκα) Γενικά, δεν χρειάζεται να έχεις 26'' κάσα για να βγάλεις τον όγκο και τη δύναμη που θες.

 

Σιγουρα αλλα ΑΝ την εχεις.. ;D,τοτε κατεβαινει ο θεος ,δυστυχως επειδη οι 26αρες & 28αρες κασες ...δεν βρισκονται ευκολα στο Greece αλλα και ειναι πιο "δυσκολες" στο παιξιμο...δεν τις χρησιμοποιω,εχω χρησιμοποιησει ομως στο εξωτερικο,συνηθως προτιμω 24αρες,αναλογα βεβαια και με το κομματι (η αγαπημενη μουσικη δηλ. 60s soul & funk εχει γραφτει σχεδον εξ'ολοκληρου με 18αρες & 20αρες....)

 

Εγώ πάλι είμαι της άποψης ότι αν είναι καλό είναι καλό…

 

+100

[dionisissab]

Σιγουρα αλλα ΑΝ την εχεις.. ;D,τοτε κατεβαινει ο θεος ,δυστυχως επειδη οι 26αρες & 28αρες κασες ...δεν βρισκονται ευκολα στο Greece αλλα και ειναι πιο "δυσκολες" στο παιξιμο...δεν τις χρησιμοποιω,εχω χρησιμοποιησει ομως στο εξωτερικο,συνηθως προτιμω 24αρες,αναλογα βεβαια και με το κομματι (η αγαπημενη μουσικη δηλ. 60s soul & funk εχει γραφτει σχεδον εξ'ολοκληρου με 18αρες & 20αρες....)

 

Σίγουρα, πολύ δύσκολα τις βρίσκεις εδώ. Πάντως, για τη 19'' είναι στην πλάκα. Προφανώς και δεν έχω παίξει ποτέ. Εννοώ γενικά για 18'' ή 20''. Εγώ πάντως εδώ και 8 χρόνια παίζω με 22άρα. Α ρε Yamaha! οπαδό με έκανες.