Πετάλια-Διαμάντια κάτω από 100 Ευρω

[gpiad]

κανει δουλεια..και τσαμπα..

 

http://www.thomann.de/gr/marshall_ed1.htm

[IraklisZS]

κανει δουλεια..και τσαμπα..

 

http://www.thomann.de/gr/marshall_ed1.htm

 

+1 τον ξεχασα αυτόν, τον χρησιμοποιώ πολυ καιρό τωρα (μονιμως "on" ;))

[G.K.]

Πολυ ωραιο θεματακι!

Συνεχιζω απο μερικα των οποιων ημουν κατοχος.

 

1) E.H. Small Clone: Απλο και απολυτα λειτουργικο chorus. Βγαζει πληθωρα ηχων.

 

2) E.H. Small Stone: Το ιδιο. Απλα ειναι Phaser.

 

3) MXR Phase 90: Κλασικο...

 

4) Boss DD-3: Απλο delay που σε βγαζει παντα ασπροπροσωπο...

 

5) Vox Wah: Ψιλο-vintage με ωραια χροια.

 

6) Little Big Muff: Εχει αναφερθει...

 

Περιμενω και τον catalinbread-o-λόγο Bloody Sunday να μου πει και για το Dirty Little Secret...Απο Αμερικη με 130 ευρω περιπου στην πορτα σου. Ασε που ειναι υπερβολικα ομορφο!

[bloody_sunday]

Πράγματι, πώς τα ξέχασα κι εγώ τα Small Clone/Stone (και τα έχω και τα δυο)... όμως δεν συνιστώ τα Nano αλλά τα παραδοσιακά. To DD3 δεν πάει στα 125?

 

Το DLS (λίγο οφτόπικ αλλά γουατεχέλ) είναι πολύ ωραίο πετάλι, εξαιρετικά πιστό στον φυσικό ήχο της κιθάρας, με δυο επιλογές, η μια σε στυλ Πλέξι (πιο ήπιο gain, ιδανικό στο τέλος της αλυσίδας για να του προσθέτεις κι άλλα βρωμοπέταλα) και η άλλη σε στυλ JCM800. Δουλεύει πολύ καλύτερα στα 18V αντί για τα 9. Προσοχή να βρει κάποιος την version 2, μιας και έχει μπόνους δυνατότητα για ελαφρά διαφορετικό gain και συχνοτική απόκριση.

 

Δεν είναι για άγρια γούστα καθώς γενικά είναι ήπιο και με την ιδιότητα να "ενσωματώνεται" πολύ όμορφα στον φυσικό ήχο, και να ακολουθεί πολύ πιστά τις δυναμικές του παιξίματος και την θέση του vol και tone knob. Το βρήκα λίγο "σκληρό" και πιο λαμπερό στις ψηλές από ότι θα ήθελα, μάλλον υπερβολικά αδύναμο από πλευράς gain στο Plexi mode στα 9βολτ, και θα προτιμούσα το tone knob να έχει μια πιο μεσαία συχνότητα σαν κεντρική, και με ελαφρώς μεγαλύτερο εύρος προς τα κάτω και πάνω. Τέλος, εγώ το είχα σε μωβ και είναι όντως πολύ όμορφο, αλλά τα γραφικά επάνω του δεν ήταν τυπωμένα αλλά κολλημένα σε ένα είδος μεταξωτού χαρτιού, κάτι που δεν είχα ξαναδεί σε πεταλάκια της Catalinbread και με ξένισε κάπως.