Ποτε μελετησες τελευταια φορα ?

[qesh]

@ evil

τότε θα είμαι σίγουρος οτι παιζω σαχλαμάρες

@papalampraina + trigga

συμφωνώ 100%

[Fenderikos]

Μελέτησα τελευταία φορά χθες. :) Προσπαθώ καθημερινά να μελετάω περίπου 1 ωρίτσα.

Κλίμακες, τεχνικές, τραγούδια, ρεπερτόριο κτλ. Πιστεύω πως όσα χρόνια και να παίζεις μόνο με την ουσιαστική μελέτη αλλάζουν αυτά που παίζεις και ανοίγουν οι ορίζοντες σου στο όργανο ή με έναν δεύτερο τρόπο αν έχεις το ταλέντο και παίζεις συνεχώς και επαγγελματικά με διαφορετικούς μουσικούς που να είναι "καλύτεροι" από σένα ώστε να παίρνεις πράγματα. Αλλά και εκεί κατά κάποιο τρόπο μελετάς..

Οι μουσικοί που γνωρίζω και είναι "αλλού" στο παίξιμο μελετάνε ακόμα. Και μιλάω για ανθρώπους επαγγελματίες με πολλά χρόνια στον χώρο.

Για κάποια χρόνια που είχα αφήσει τη μελέτη έπαιζα τα ίδια και τα ίδια... καμία ουσιαστική βελτίωση. Με ένα χρόνο μελέτης είδα τεράστιες διαφορές στο παίξιμο μου.

 

Πιστεύω πως η μελέτη δε σταματάει ποτέ γιατί πάντα υπάρχουν πράγματα να μάθεις. Αυτό που σταματάει ίσως είναι η όρεξη και το μεράκι να σπας το κεφάλι σου σε νέα άγνωστα πράγματα. Παίζοντας αυτά που ήδη γνωρίζουμε δε μελετάμε και αν δε μελετάμε δεν βελτιωνόμαστε. :-\ Αυτό τουλάχιστον βλέπω σε μένα και όσους ξέρω.

Το θέμα είναι τι προτεραιότητες έχει ο καθένας και τι θέλει να παίξει, όπως πολύ σωστά γράφτηκε παραπάνω.

 

Αν μπορέσεις να κάνεις τη μελέτη παιχνίδι και να τη γουστάρεις γιατί πχ σε εμπνέει το όργανο που κρατάς, ή ο ήχος σου, τότε είναι πιο απλά τα πράγματα, με το ζόρι δεν γίνεται δουλειά.

 

Καλά μου παιδιά...το θέμα, δεν μας αφορά όλους...

Αφορά αυτούς που έχουν την εκπαίδευση, τη νοοτροπία και τις βάσεις για τη μελέτη.

Εκτός εάν μελέτη εννοούμε (και) το, βάζω το cd και βγάζω το solo...

Όπως λέει ο Sf, "προτιμώ να παίζω από το να μελετάω"...το ίδιο λένε και όλα τα παιδάκια που τα στέλνεις σχολείο.

Για μένα είναι πολύ καλή μελέτη το "βγάζω το σόλο" ;)

Όσον αφορά τα παιδάκια ανοίγεις μεγάλη κουβέντα με προεκτάσεις στο σύστημα της παιδείας μας που έτσι όπως είναι δομημένο μετατρέπει την κατεξοχήν ευχάριστη διαδικασία της μάθησης σε βραχνά και μόνιμο ανταγωνισμό. Αν στα "παιδάκια" δώσεις βιωματικά τη μάθηση σε άλλους χώρους και όχι σε αυτά τα σχολεία, σαν ιδρύματα με τις τραγικές ιεραρχικές δομές και διαδικασίες τους, αν κάνεις  τη μελέτη τους παιχνίδι, με άλλα λόγια, τότε το παίζω γίνεται μελετάω και μαθαίνω.

 

Sorry για το μέγεθος του ποστ. :)

 

[marathon]

Όσον αφορά τα παιδάκια ανοίγεις μεγάλη κουβέντα με προεκτάσεις στο σύστημα της παιδείας μας που έτσι όπως είναι δομημένο μετατρέπει την κατεξοχήν ευχάριστη διαδικασία της μάθησης σε βραχνά και μόνιμο ανταγωνισμό

Kαι όμως, δεν εννοώ καθόλου αυτό. Ήθελα να πώ ότι η αξία της μελέτης, θέλει και αρκετή "ωριμότητα", κάτι που δεν έχουν τα "παιδάκια"...ή μάλλον, λίγα σε αυτές τις ηλικίες έχουν.

Να στο πώ λίγο αλλιώς (και νομίζω ότι όσοι έχουν παιδιά, θα με καταλάβουν πιο εύκολα).

Το παιδί σου μαθαίνει Αγγλικά, αλλά δεν γουστάρει καθόλου να διαβάζει αλλά προτιμά το παιχνίδι. Εσύ λοιπόν είναι δυνατόν να μην το πιέσεις στη συγκεκριμένη μάθηση, γιατί ξέρεις πολύ καλά τι εφόδιο θα είναι για την επόμενη ζωή του, ενώ το μικρό δεν το καταλαβαίνει?

Προφανώς και δεν είναι το ίδιο με τη μουσική (η μουσική μπορεί να μην είναι τόσο απαραίτητη όσο μια ξένη γλώσσα), αλλά η αξία της πειθαρχίας είναι η ίδια.

Εγώ ό ίδιος, στα νειάτα μου, παράτησα το ωδείο, γιατί βαριόμουν το διάβασμα και τη μελέτη...σύντομα όμως ανακάλυψα ότι το αυτί δεν φτάνει (έβγαζα απλά το σόλο), για να περάσω απέναντι...και μετά ήταν αργά. Σήμερα, θα ήθελα να έχω το χρόνο (και τη δύναμη), να ξανααρχίσω το ωδείο...

[marathon]

Αν στα "παιδάκια" δώσεις βιωματικά τη μάθηση σε άλλους χώρους και όχι σε αυτά τα σχολεία, σαν ιδρύματα με τις τραγικές ιεραρχικές δομές και διαδικασίες τους, αν κάνεις  τη μελέτη τους παιχνίδι, με άλλα λόγια, τότε το παίζω γίνεται μελετάω και μαθαίνω.

Και εδώ, θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω. Κυρίως για το

τότε το παίζω γίνεται μελετάω και μαθαίνω.

Πάντα το παίζω θα είναι "light", μπροστά στο μελετάω και μαθαίνω...όπως είναι "το κάνω αθλητισμό" με το "κάνω πρωταθλητισμό"

[Evilnye]

@ evil

τότε θα είμαι σίγουρος οτι παιζω σαχλαμάρες

 

 

Και μια ακόμα απορία. Αν ακούσεις κάποιο άγνωστο, παρ αυτά εξαιρετικό μουσικό. Θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι ναι αυτός παίζει/ ξέρει οπότε η άποψή του μετράει για μένα;

[Τρώμε κάτι και συνεχίζουμε]

Και μια ακόμα απορία. Αν ακούσεις κάποιο άγνωστο, παρ αυτά εξαιρετικό μουσικό. Θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις ότι ναι αυτός παίζει/ ξέρει οπότε η άποψή του μετράει για μένα;

 

όσα περισσοτερα γνωρίζεις,τοσο περισσοτερο δεν τον αποκωδικοποιείς και βλεπεις τι εχει παιξει και τι σου εχει προσφερει?...και ποσο πολυ χρειαζεσαι την οποια αποψη του?

[Evilnye]

Εννοείται, απλά έχω παρατηρήσει ότι όσο δε ξέρει κάποιος πιο εύκολα θα απαξιώσει κάποιον ή θα τον βάλει στο ίδιο επίπεδο με άλλο με αποτέλεσμα να πει, ε τι ξέρει κ αυτός.

Όσο μπορείς να αποκωδικοποιήσεις που λες κ εσύ κάποιον τόσο περισσότερο εκτιμάς τα λίγα ή πολλά που παίζει και μπορείς να μάθεις/ κερδίσεις από αυτόν.

Ε μια άποψη από κάποιον που εκτιμώ για μένα πάντα μετράει ;)

[Τρώμε κάτι και συνεχίζουμε]

Εννοείται, απλά έχω παρατηρήσει ότι όσο δε ξέρει κάποιος πιο εύκολα θα απαξιώσει κάποιον ή θα τον βάλει στο ίδιο επίπεδο με άλλο με αποτέλεσμα να πει, ε τι ξέρει κ αυτός.

Όσο μπορείς να αποκωδικοποιήσεις που λες κ εσύ κάποιον τόσο περισσότερο εκτιμάς τα λίγα ή πολλά που παίζει και μπορείς να μάθεις/ κερδίσεις από αυτόν.

Ε μια άποψη από κάποιον που εκτιμώ για μένα πάντα μετράει ;)

Αυτό είναι και το αποτελεσμα της μελετης -> διαβασματος ,περαν της τεχνικης καταρτισης.

[Fenderikos]

Να στο πω λίγο αλλιώς (και νομίζω ότι όσοι έχουν παιδιά, θα με καταλάβουν πιο εύκολα).

Το παιδί σου μαθαίνει Αγγλικά, αλλά δεν γουστάρει καθόλου να διαβάζει αλλά προτιμά το παιχνίδι. Εσύ λοιπόν είναι δυνατόν να μην το πιέσεις στη συγκεκριμένη μάθηση, γιατί ξέρεις πολύ καλά τι εφόδιο θα είναι για την επόμενη ζωή του, ενώ το μικρό δεν το καταλαβαίνει?

Λογικό και επόμενο είναι να το πιέσεις με τις συνθήκες μάθησης που επικρατούν και τον φόρτο εργασίας που υπάρχει - επιβάλλεται, αν δεν το κάνεις το παιδί θα μείνει αγράμματο. Για δες όμως και τα σχολεία της Φινλανδίας για παράδειγμα. Εκεί έχουν ένα από τα καλύτερα συστήματα εκπαίδευσης και δεν υπάρχει δουλειά για το σπίτι όλα μαθαίνονται στο σχολείο με άλλους πρωτοποριακούς τρόπους και όχι ο κυρίαρχος δάσκαλος μιλάει και εσείς ακούτε και κάθεστε όλη μέρα σπίτι να λύνετε ασκήσεις. Αν δεις τα αποτελέσματα μελετών, εκείνα τα παιδιά διαβάζουν από μόνα τους περισσότερα εξωσχολικά βιβλία και ξοδεύουν τις λιγότερες ώρες μπροστά στην τηλεόραση σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Και έχουν και χρόνο για παιχνίδι μόλις τελειώσει το σχολείο, στο σπίτι δεν έχει εργασίες ούτε φροντιστήρια μετά όλη μέρα. Φίλος μου, μου τα έλεγε πρόσφατα που πήγε και έπαθα πλάκα με το τι δουλειά γίνεται εκεί. Το όλο θέμα είναι να μη νιώθεις ότι αναγκάζεσαι να μάθεις. Έτσι επέτρεψε μου να σου πω να μην είσαι και τόσο σίγουρος ότι θα παρατούσες το ωδείο αν είχες μάθει-δει το διάβασμα και τη μελέτη αλλιώς (και δεν εννοώ πειθαρχικά αλλά σαν παιχνίδι) από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό ακόμη.

 

Αν στα "παιδάκια" δώσεις βιωματικά τη μάθηση σε άλλους χώρους και όχι σε αυτά τα σχολεία, σαν ιδρύματα με τις τραγικές ιεραρχικές δομές και διαδικασίες τους, αν κάνεις  τη μελέτη τους παιχνίδι, με άλλα λόγια, τότε το παίζω γίνεται μελετάω και μαθαίνω.

Και εδώ, θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω. Κυρίως για τοΠάντα το παίζω θα είναι "light", μπροστά στο μελετάω και μαθαίνω...όπως είναι "το κάνω αθλητισμό" με το "κάνω πρωταθλητισμό"

Αμφιβάλλοντας σε αυτό αμφιβάλλεις σε όλη την ιδέα της νέας αγωγής, και απορρίπτεις δεκάδες επιστημόνων που αφιερώθηκαν σε αυτές τις έρευνες ώστε να προχωρήσει η εκπαίδευση. Αυτά που λέω δεν είναι δικά μου λόγια, είναι πρακτικές δοκιμασμένες χρόνια τώρα σε άλλα σχολικά συστήματα με πολύ θετικά αποτελέσματα. Φυσικά και έχεις το δικαίωμα να αμφιβάλλεις βέβαια, απλά επέτρεψε μου να έχω μια πιο αισιόδοξη ματιά. ;) Η μάθηση μπορεί να έρθει μέσα από το παιχνίδι αποδεδειγμένα εδώ και χρόνια, μη βλέπεις μόνο την κατάσταση (τα χάλια) στην Ελλάδα.

 

Όσο για τον πρωταθλητισμό  που λες νομίζω πως για να πας εκεί πλέον πρέπει να το "έχεις", να έχεις την τρέλα,το ταλέντο, την κλίση πες το όπως θες να αφιερωθείς εξ' ολοκλήρου σε έναν τομέα στη ζωή σου. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το μελετάω ασχολούμαι με κάτι 1-2 ώρες στον ελεύθερο χρόνο μου. Όσους ξέρω πάντως που είναι "πρωταθλητές" στη μουσική ακόμα μελετάνε και το χαίρονται που μελετάνε. Έχω παράδειγμα ανθρώπου επαγγελματία 50 χρονών που μελετάει 4ωρα καθημερινά, να μη πω πόσες ώρες ακούει μουσική, κάνει μαθήματα, δουλεύει το βράδυ, παίζει με παρέες...εκεί δεν φτάνει κάποιος με εκπαίδευση και πειθαρχία (εκτός κι αν ζει στην Κίνα ;D) αλλά μόνο αν "το έχει" γι' αυτό και δε συμφωνώ μαζί σου όταν μιλάς για πρωταθλητισμό. Κατά τη γνώμη μου είναι άλλο κεφάλαιο ο πρωταθλητισμός.

Πάντα φιλικά  ;)

 

Υγ. Πάω να κάνω καφεδάκι και μελέτη τώρα, είναι και ο καιρός βροχερός και εμπνέει!  :) :) :)

[marathon]

Όσους ξέρω πάντως που είναι "πρωταθλητές" στη μουσική ακόμα μελετάνε και το χαίρονται που μελετάνε.......εκεί δεν φτάνει κάποιος με εκπαίδευση και πειθαρχία (εκτός κι αν ζει στην Κίνα )

Eδώ θέλω να καταλήξω, με τα (υπερβολικά) παραδείγματά μου...σύμφωνώ προφανώς με όλα όσα γράφεις. Και όμως, εκεί φτάνουν (χωρίς να είναι  στη Κίνα), όσοι έχουν διδαχθεί από μικροί με εκπαίδευση και πειθαρχία. Και νομίζω, ότι στους πρωταθλητές, θέλουμε να μοιάσουμε...αθλητές (έτσι ή αλλιώς), είμαστε όλοι ;)