"Αναλογική" vs. "ψηφιακή" δημιουργία

[Papalampraina]

Αυτό δεν είναι τίποτα, μπορεί κάποιος άλλος να σου πεί ότι ο Slash είναι ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου... ;D

Δεν είναι;

 

Σόρρυ, γιατί σας έβγαλα και από το αρχικό θέμα.

[audiokostas]

Πάνω από αυτές τις συχνότητες, ακούς τη διαφορά maple-rosewood!!!

 

Η χροιά δεν έχει συχνοτική απόκριση.

 

Εν τω μεταξύ, τα τελευταία χρόνια, η έλευση καλυτέρων αναπαρωγικών φορματ όπως το SACD/DVA-Audio συν την έλευση του blue ray θα επιτρέψει καλύτερες μεθόδους συμπίεσης (ή μάλλον έλλειψης αυτής).

 

Το ακουστό συχνοτικό φάσμα του ανθρώπου και δη στην ηλικία του Μάραθου δεν ξεπερνά τα 16Κ. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η βιομηχανία βγάζει τα επονομαζόμενα super tweeter τα οποία ναι μεν αναπαράγουν συχνότητες μη ακουστές αλλά δημιουργούν έναν διαφορετικό αέρα ανάμεσα στα όργανα. Είναι ακουστό μεν αλλά δυσδιάκριτο δε.

Θα βρω τα άρθρα σχετικά με θέμα αυτό (το οποίο δεν έχει σχέση με τα psychoacoustics)  

[marathon]

Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η βιομηχανία βγάζει τα επονομαζόμενα super tweeter τα οποία ναι μεν αναπαράγουν συχνότητες μη ακουστές αλλά δημιουργούν έναν διαφορετικό αέρα ανάμεσα στα όργανα. Είναι ακουστό μεν αλλά δυσδιάκριτο δε.

Θα βρω τα άρθρα σχετικά με θέμα αυτό (το οποίο δεν έχει σχέση με τα psychoacoustics) 

Εάν το κάνεις για μένα, δεν χρειάζεται, το κατάλαβα...άντε πάλι, κάτι μάθαμε σήμερα. Thanks Kostas

[myster_maze]

To αυτί ακούει με το ζόρι από 20Hz εώς 20Khz! Και ειδικά όσο μεγαλώνει κανείς αυτό το εύρος μικραίνει ακόμη περισσότερο! Ζήτημα είναι και το 40Hz-15Khz... ( με πρόλαβε ο audiokostas ). Το θέμα είναι ότι τις υπόλοιπες συχνότητες, που δεν ακούμε, τις αισθανόμαστε! Και πολλές από αυτές είναι οι αρμονικές, άρτιες ή περιττές.

 

To CD όντως έχει απόκριση από 5Hz εώς 22Khz, μια αναλογική εγγραφή με μπομπίνες σίγουρα μικρότερη. Το θέμα είναι ποιό ακούγεται καλύτερα...

Ας δοκιμάσει ο καθένας μόνος του και ας βγάλει συμπεράσματα. Τα 4-track κασετόφωνα είναι πολύ φτηνά σήμερα! ;) Πολύ φτηνότερα από τα digital!

 

Και κάτι τελευταίο, αλλά έχει αναρωτηθεί κανείς τα μικρόφωνα με τα οποία γράφουμε (τα πιο συνηθισμένα και ευρέως γνωστά) τί απόκριση έχουν?

[allobarr]

         

            ...Eγώ νομίζω ότι ο Γιώργος έχει ένα point στο αρχικό του ποστ..

   Το θέμα εδώ δεν είναι η νόθευση της αρχέγονης αναλογικής δημιουργίας με τα ψηφιακά μέσα του κακού, ούτε το στα πόσα khz βρίσκονται τα όρια της ακοής μας, ούτε τα μέσα που χρησιμοποιεί ο καθένας από μας, για να αποτυπώσουμε το καλλιτεχνικό μας "πόνημα" του ελεύθερού μας χρόνου κυρίως ..

   'Ετσι όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, η ραγδαία, εκθετική ανάπτυξη της τεχνολογίας, από την μία μεριά έχει αποσπάσει το ενδιαφέρον του κοινού, από τα επιτεύγματα της "τέχνης" και της "δημιουργίας" στα επιτεύγματα της τεχνολογίας, από την άλλη πλευρά όμως προσθέτει μια νέα παλέτα εκφραστικών μέσων σε αυτόν που δημιουργεί και κάνει τέχνη..Η μειονότητα των μειονοτήτων λοιπόν που ονομάζεται δημιουργός, θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που του διατίθενται, για να αποδώσει το έργο του με την μέγιστη εκφραστική πληρότητα, πράγμα που το κοινό συνήθως αντιλαμβάνεται ως αιρετική και αφοριστική κίνηση..αυτό γινόταν πάντα..για να θυμηθούμε τη μουσική κατεύθυνση του φόρουμ μαζί με λίγη ιστορία, ας θυμηθούμε λίγο τον Bob Dylan και την αντίδραση του κοινού του, όταν πρόσθεσε ηλεκτρική κιθάρα στην φολκ του..τον αποκάλεσαν "Ιούδα"..Σήμερα λοιπόν, υπάρχουν επίσης σημαντικοί και ανατρεπτικοί καλλιτέχνες πέραν από όσους της παλιάς φουρνιάς απόμειναν, που δεν φοβούνται να "γεννήσουν" και να στηρίξουν την δημιουργίας τους, αποκλειστικά μέσω της τεχνολογίας του ήχου και των υπολογιστών πχ, όπως ο Aphex Twin, απλά δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από το κοινό, που αρέσκεται είτε σε κλασσικά, είτε σε πιό εύπεπτα πράγματα..

....Για μένα λοιπόν, το μόνο ερώτημα που εγείρεται και για να συμφωνήσω λίγο και με τον γιώργο, είναι όσον αφορά το αισθητηριακό περιβάλλον των μελλοντικών, εν δυνάμει, δημιουργών..Ας πούμε, ένα μελλοντικό παιδί που δεν θα πιάσει ποτέ μολύβι στα χέρια του, θα καταφέρει να γράψει την δικιά του ποίηση? Χωρίς να θέλω να τοποθετηθώ επ' αυτού, μιας και το βήμα που πάμε να κάνουμε, όχι μόνο ως δημιουργοί αλλά ως ανθρωπότητα πια, είναι τεράστιο, θα αναφέρω απλά την περίπτωση ενός μεγάλου πορτογάλου ποιητή, που έγραψε το έτος 1930, "..η μόνη ευαισθησία που μου έχει απομείνει, είναι η θέαση μιας καλλιγραφημένης σελίδας.."

 

[bloody_sunday]

Ας πούμε, ένα μελλοντικό παιδί που δεν θα πιάσει ποτέ μολύβι στα χέρια του, θα καταφέρει να γράψει την δικιά του ποίηση?

 

Εκεί υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα, πχ.: http://www.ant1online.gr/SmallAndCurious/Pages/20102/e828c100-81c9-4882-a540-22f4d464d3ca.aspx

[allobarr]

..ναι, ακριβώς κάτι τέτοιο εννοώ..τα παιδιά και τις νέες γενιές που έρχονται και είναι οι αυριανοί "δημιουργοί"...Η γραφή σε χαρτί, είναι ένα μέσο έκφρασης που χρησιμοποιείται με παραπλήσιο με τον σημερινό τρόπο ας πούμε, για χιλιάδες χρόνια και δεν έχει ξεπεραστεί..Ξαφνικά, μέσα σε 30 χρόνια από τότε που οι υπολογιστές άρχιζαν να κάνουν σιγά-σιγά την εμφάνισή τους στά σπίτια του απλού κόσμου, φτάνουμε στα ανησυχητικά συμπεράσματα του άρθρου που παρέθεσε ο Bloody..

..προσωπικά, συνεχίζω να μην λαμβάνω θέση, παραθέτοντας απλά μερικά συμπεράσματα από την παρατήρηση των γεγονότων, γιατί από την άλλη μπορεί να γεννηθεί γόνιμος αντίλογος επ'αυτού..

Ας πούμε, ποιός είναι βέβαιος ότι όλα αυτά δεν αποτελούν ένα είδος εξέλιξης, έστω και στην σφαίρα της "δημιουργίας"? πώς ξέρουμε ότι τα δικά μας μέτρα και σταθμά δεν θα φαντάζουν γραφικά στον αυριανό "δημιουργό"?  Άλλωστε, δημιουργός είναι αυτός που σπάει τις παλιές πλάκες και γράφει σε καινούργιες..Λέω δηλαδή, ότι προσκολλήσεις σαν τις δικές μας, ίσως να φαίνονται γραφικές σε 100 χρόνια..

...Λέω, δεν ξέρω.. :)

[theoctapus]

Το πρόβλημα ειναι οτι η γραφή είναι βασικό κομμάτι της νόησής μας. Ακόμα και αν μπούμε στην διαδικασία να θεωρήσουμε τις νέες τεχνολογίες ως ενα καινοτόμο μεσο έκφρασης και ως εκ τούτου να υποβαθμίσουμε την σημασία των ανησυχητικών αυτών δεδομένων, το γεγονός δεν θα αλλάξει, οτι δηλαδή τα παιδιά που δεν 'εκπαιδεύονται' στα κλασικά μέσα έκφρασης βάζουν σε ιδιαίτερο κίνδυνο την ομαλή ανάπτυξη την νοημοσύνης τους.

Αυτό όμως είναι περισσότερο θέμα παιδείας και του εκπαιδευτικού συστήματος παρά θέμα τεχνολογίας.

[pascal]

Η γραφή με μολύβι ΔΕΝ είναι μέσο έκφρασης. Η ΓΡΑΦΗ είναι. Δεν έχει σημασία αν γράφεις με μολύβι, με πληκτρολόγιο με με με...σημασία έχει το τι γράφεις. Γιατί το μολύβι δεν κάνει αυτό που γράφεις καλύτερο και το πληκτρολόγιο χειρότερο...η γλώσσα είναι νόημα, δεν είναι εικαστική απεικόνιση ούτε ήχος. 

 

Και συγνώμη, αλλά στο παραπάνω άρθρο μόνο για ανησυχία γονέων διάβασα και την άποψη μιας συγγραφέως βιβλίου. Ούτε μελέτες είδα ούτε επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν ότι το το να γράφεις λιγότερο με στυλό και περισσότερο με πληκτρολόγιο όταν είσαι παιδί, έχει ως αποτέλεσμα το τάδε και το δείνα...

 

Τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν αλλιώς...αυτό είναι αλήθεια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μεγαλώνουν καλύτερα ή χειρότερα, σε ότι αφορά τουλάχιστον το θέμα που συζητάμε. Να μου πείτε ότι τα νέα παιδιά είναι πιο παχύσαρκα απ' ότι οι προηγούμενες γενιές, ναι, να το δεχτώ. Είναι αποδεδειγμένο.

 

Αλλά όχι ότι υπάρχει κίνδυνος από τη μη χρήση στυλό και μολυβιού...

 

ΥΓ. Φανταστείτε δύο ανθρώπους των σπηλαίων να συζητάνε για το αν είναι καλό να γράφεις με μελάνι σε χαρτί ή με αίμα βούβαλου στα τοιχώματα...

 

[spy]

Jackie Treehorn: The new technology permits us to do exciting things with interactive erotic software. Wave of the future, Dude. 100% electronic.

The Dude: Uh-huh. Well, I still jerk off manually.