EBMM 25th Anniversary Review (Μας κακομαθαίνετε κύριε Sterling...)

[dr.peters]

ασε τα κλιψ!

η παντοφλα που ειναι! :P

 

 

καλοριζικη και απο μενα! :)

[bloody_sunday]

Mε γεια και να τη χαρείς! Πολύ ωραία.

[The Genius Loci]

 

Η στιγμή που όλοι φοβόσαντε (sic!)  ;D

 

Καθώς θα γράφω τo "επίσημο" review, ιδού τα "επίσημα" clips.  8)

 

Δύο disclaimer:

 

1) Αν κάποιος θέλει να ακούσει την 25άρα στα χέρια ενός κορυφαίου παίκτη, ας ακούσει (και δει) το Mountain Time στο Albert Hall Concert DVD του Joe Bonamassa. ΟΧΙ από το καρακομπρεσαρισμένο του youtube, από το πρωτότυπο.

 

Στα δικά μου τα αυτιά τουλάχιστον, ο ήχος που έχει σ'αυτό το κομμάτι, ο Joe, ντροπιάζει κυριολεκτικά τις (απίθανες) Les Paul που χρησιμοποιεί σε άλλα κομμάτια. Θέμα γούστου θα μου πείτε... αλλά δείτε το.  ;)

 

2) Όλα τα παρακάτω κλιπάκια έγιναν υπό μορφή τεστ, μια κι έξω, πάνω σε διάφορα backing tracks, και χωρίς καμμία διόρθωση ή περαιτέρω επεξεργασία. Σε 1-2 προστέθηκε delay/reverb και αυτό ήταν όλο. Ήθελα παράλληλα να τεστάρω και διάφορες μεθοδολογίες ηχογράφησης, οπότε ήταν διπλό το όφελος (για μένα, για εσάς δεν είμαι σίγουρος).

 

Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω διάφορες από τις 10 τονικές επιλογές που δίνουν οι μαγνήτες. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για το βαρετό του ακροάματος  ;D ελπίζω να δίνουν μια εικόνα για το πως ακούγεται η 25άρα. Είναι όλα σε υψηλής δειγματοληψίας mp3.

 

 

Τα δύο κλιπάκια με το ταπεινό Zoom (που κοστίζει όσο τα.... ποτενσιόμετρα της 25άρας!), που ανέβασα σε άλλο θέμα:

 

---  <a href="http://www.box.net/shared/gy6cayef48">Zoomin In</a>

 

---  <a href="http://www.box.net/shared/50qr9vcjkz">Zoomin In Some More</a>

 

Larry Cartlon style backing tracks:

 

---  <a href="http://www.box.net/shared/8ll8ol0zcp">Uncle Larry</a>

 

---  <a href="http://www.box.net/shared/zrp70y30zj">It's Uncle Larry Again!</a>

 

Clapton style backing track:

 

---  <a href="http://www.box.net/shared/xpptq2erdx">Mr. Slow</a>

 

Happy Listening!  :)

 

 

[The Genius Loci]

 

Music Man 25th Anniversary Guitar  -- Review

 

Ανοίγοντας την κούτα και βγάζοντας από μέσα την θήκη, η πρώτη μου εντύπωση ήταν ελαφρύς πανικός: «μ@λ@κ@, δεν έβαλε την κιθάρα μέσα ο τύπος!»

 

Η κιθάρα είναι ΠΟΥΠΟΥΛΟ, λίγο πάνω από 3 κιλά τα οποία ούτε καν φαίνονται όταν τη «φοράς». Ωστόσο, λόγω κατασκευής, δεν έχει κανένα από τα «ελλατώματα» των πολύ ελαφρών κιθαρών, όπως θα δούμε παρακάτω.

 

Οι εντυπώσεις από την ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος, την ποιότητα των τάστων και του hardware και της επιλογής των ξύλων ήταν υπεράνω οποιασδήποτε κριτικής. Το ζύγισμα, τυπικά άριστο όπως σε όλες τις Musicman που έχω πιάσει. Ο ακουστικός ήχος έχει ένα θαυμάσιο resonance που θυμίζει λίγο semi-hollow κιθάρα (πράγμα που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα). Το μπράτσο, όπως σε όλες τις EBMM, είναι μια εμπειρία από την οποία οι περισσότεροι δεν συνέρχονται ποτέ, με την αίσθηση του γυμνού ξύλου να συναγωνίζεται την άνεση που δίνει το 12άρι radius και τα medium jumbo τάστα.

 

Στον ενισχυτή η κιθάρα σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Ειλικρινά είχα καιρό να πιάσω κιθάρα που να με εμπνέει τόσο πολύ να παίζω καρφί, και όσο πιο καθαρά γίνεται!  Ειδικά στις παράλληλες και split θέσεις των μαγνητών. Ακούει σε οποιαδήποτε δυναμική του παιξίματος, στο roll off του volume, στο παιχνίδι με το tone, ενώ οι serial/parallel θέσεις που μπορούν να μπουν οι μαγνήτες την κάνουν απίστευτα ευέλικτη τονικά.

 

Το attack είναι μαλακό και πλήρως ελεγχόμενο, ενώ στο decay της νότας (με τον κατάλληλο ενισχυτή βέβαια) ακους αρμονικές που υποψιαζόσουν ότι υπάρχουν, αλλά δεν ήσουν και σίγουρος!  ;D Η ηχητική παλέτα είναι εντυπωσιακή, αρκεί να το ψάξεις. Όπως λέει και ένας «συνφορουμίτης» στο Ernie Ball Forum:

 

The 25th can chime, twang, quack, rock out and melt faces.  8) 8) 8)

 

Σε αυτούς που είναι συνηθισμένοι σε παραδοσιακούς τόνους, λέω ότι η 25άρα μοιάζει σαν τον... παράνομο καρπό μιας καταπληκτικής Τέλε με μια εξαιρετική 335.  :D

 

Πράγμα που, και κατασκευαστικά, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα: bolt-on, με string through body γέφυρα (στη δικιά μου), 25.5 κλίμακα και maple neck, από τη μία, διπλοί μαγνήτες, maple καπάκι και μαόνι, από την άλλη.

 

Α, και μιας και αναφέραμε τα ξύλα...

 

(ΠΡΟΣΟΧΗ, ακολουθεί κουρδισμένη συζήτηση!)

 

Πληροφορίες για την κατασκευή μπορεί να πάρει κάποιος στο επίσημο site:

 

http://www.music-man.com/instruments/guitars/25th-anniversary.html

 

Βασικά η κιθάρα ακολουθεί τη συνταγή που δύο από τους πλέον γνωστούς luthiers (Anderson & Suhr) υποστηρίζουν ότι είναι το holy grail για bolt on κιθάρες: basswood body/maple top με maple μπράτσο. Άσχετα με το που το στηρίζουν και αν έχουν δίκιο ή όχι, σ’αυτή την περίπτωση δουλεύει. Όπως δουλεύει και το περίφημο mahogany tone block που χρησιμοποιείται: ένα κομμάτι μαόνι στο «κέντρο» του σώματος, πάνω στο οποίο «πατάνε» η γέφυρα, οι μαγνήτες και το neck joint.

 

Επιπροσθέτως, το chambering στο σώμα, εκτός από το μικρότερο βάρος, δίνει και αυτή την «αέρινη» αίσθηση που γίνεται αντιληπτή τόσο στον ήχο όσο και στο παίξιμο.

 

Σαν συμπέρασμα: σε μένα τουλάχιστον, αυτή η κιθάρα δίνει όλα τα ηχητικά και εκφραστικά εφόδια που έψαχνα. Χωρίς να ξεφεύγει από την παράδοση, αποτελεί την εξελιγχτική κατάληξη 25 ετών εργασίας της εταιρείας, για το πως πρέπει να φτιάχνεται ένα κορυφαίο σύγχρονο bolt on όργανο.

 

 

 

[marathon]

Ρε σιγανοπαπαδιά TGL, ο ήχος στο It's Uncle Larry Again! πως βγαίνει?

 

[elavd]

Καταρχήν μπράβο για την παρουσίαση και τα πολύ ωραία κλιψ!

 

Έχω όμως μια απορία: όταν split-άρεις τους μαγνήτες, η διαφορά σε ένταση σε σχέση με το full σήμα, είναι μεγάλη;

Μπορείς δηλαδή σε συνθήκες live, να split-άρεις στη μέση του κομματιού τον μαγνήτη χωρίς να "χαθείς" ξαφνικά στη μίξη;

[Jasemeister]

Eat eyes fishes!  ;D

 

The too many words are poor: enjoy!

[The Genius Loci]

Καταρχήν μπράβο για την παρουσίαση και τα πολύ ωραία κλιψ!

 

Έχω όμως μια απορία: όταν split-άρεις τους μαγνήτες, η διαφορά σε ένταση σε σχέση με το full σήμα, είναι μεγάλη;

Μπορείς δηλαδή σε συνθήκες live, να split-άρεις στη μέση του κομματιού τον μαγνήτη χωρίς να "χαθείς" ξαφνικά στη μίξη;

 

Ευχαριστώ Ηλία!

 

Οι μαγνήτες δεν σπλιτάρονται μόνοι τους (δεν υπάρχει δηλαδή single coil επιλογή πουθενά).

 

Στις ενδιάμεσες θέσεις (2 & 4) είναι τα δύο "εξωτερικά" coils των διπλών, ή τα δύο

"εσωτερικά" μαζί. Αυτή η συνδεσμολογία ισχύει και για την Axis SS, ωστόσο στην 25άρα έχεις την επιλογή serial/parallel συνδεσμολογίας. Το ίδιο ισχύει και τις άλλες 3 θέσεις (σε σειρά ή παράλληλα τα coils).

 

Υπάρχει διαφορά έντασης (προφανώς) αλλά δεν είναι τόσο σημαντική για την ίδια θέση πάντα. Αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι πως "καθαρίζει" ο ήχος και "ανοίγει", καθώς υπάρχει λιγώτερο compression από τη σε-σειρά θέση. Σε κάποιες περιπτώσεις λοιπόν είναι ιδανικό, να έχεις την παράλληλη θέση (ας πούμε στο bridge) για ρυθμικά και να γυρίσεις serial για το σόλο. Πίστεψέ με, δεν χάνεται απολύτως τίποτα στη μίξη μέσα στη μπάντα.

 

Στα κλιπάκια αλλάζω αρκετά από τη μια θέση στην άλλη και από παράλληλα σε σειραΐκά, μη μου ζητήσεις μόνο να σου πω που (old age and all that...).  ;D

 

Επίσης ο παράλληλος ήχος δίνει και κάποιες ωραίες επιλογές όταν παίζεις με το tone, αν το κόψεις τελείως έχεις έναν ήχο που θυμίζει αρκετά μισοπατημένο wah.  ;)

[The Genius Loci]

Ρε σιγανοπαπαδιά TGL, ο ήχος στο It's Uncle Larry Again! πως βγαίνει?

 

Ok, για να μην σε τρώει η αγωνία και μιας τρέχει και ένα θέμα περί αναλογικών/ψηφιακών, ας αποκαλύψω τα... μυστικά  :P

 

 

---  Zoomin In

---  Zoomin In Some More

 

Όπως είπα εξ'αρχής, με το Zoom G1Next, χωρίς καμμία άλλη επεξεργασία. Με το χέρι στην καρδιά, πόσους θα έψηνα αν έλεγα ότι είναι μια βιαστική ηχογράφηση με τον Mark III που αγόρασα πρόσφατα από το ebay?  :P ;D

 

 

---  Uncle Larry

 

Κιθάρα καρφί στον Univalve --> direct out --> custom made cab sim --> είσοδος κάρτας. Προστέθηκε delay στη μίξη.

 

 

---  It's Uncle Larry Again!

 

Κιθάρα καρφί στην κάρτα ήχου --> Waves GTR3, με δύο ενισχυτές (ελαφρά παναρισμένους αριστερά/δεξιά και 1-2 εφφεδάκια). Δεν θυμάμαι επιλογές, πρέπει να το κοιτάξω...

 

---  Mr. Slow

 

Επίσης Waves GTR3, μαζί με το freeware Studio Devil σε αναλογία που πάλι δε θυμάμαι.  :-\ Νομίζω και ένα freeware reverb μετά.

 

Αυτάαααα...  ;D

[Nikoubis]

Ναι, το πέρασα και εγώ μια φορά (τώρα πάλι σε μερικούς μήνες). Αλλά αυτό δεν είναι βερνίκι ή φινίρισμα. Στην ουσία το λάδι απορροφάται επιφανειακά από το ξύλο, για να εμποδίζει την υγρασία ενώ το κερί κάνει ένα πολύ λεπτό επιφανειακό στρώμα.

 

Α, οκ. Ρωτησα γιατι ειδικα το maple (και δη τοσο ομορφο birdseye) ειναι αυτοκτονια να μεινει εντελως απροστατευτο και ψιλοκουφαθηκα.  ;D