Προς το περιεχόμενο

Αναζητώντας τον "τέλειο" ήχο σε εξωτικές λύσεις.


blue

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Yπάρχουν 2 τρόποι να προσεγγίσεις το σύγχρονο ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας : είτε μέσω "περίεργων" εφέ είτε ψάχνοντας τονικά την ιδιαίτερη χροιά που αντιπροσωπεύει αυτό που περιμένεις να ακούσεις. Τουλάχιστον έτσι τα διαχωρίζω εγώ.

 

Έχοντας περάσει πολλά χρόνια παριστάνωντας τον sound innovator με διάφορους συνδυασμούς εφέ που επιδρούσαν συνθετικά στη μουσική που έπαιζα, κάποια στιγμή τα άφησα όλα και ασχολήθηκα κυρίως με την ακουστική κιθάρα. Εκεί τα πράγματα είναι σαφώς ορισμένα : πρέπει να παίζεις όντως αυτό που θα ακουστεί και να καθορίσεις τον ήχο που θα προέρχεται από τα χέρια σου.

 

Στο μεταξύ παρακολουθούσα τι γίνεται στην ηλεκτρική κιθάρα, αλλά δεν ήμουν ικανοποιημένος από τη δική μου χρήση. Όταν λέμε all around όργανο εννοούμε να ανταποκρίνεται σε διαφορετικά μουσικά είδη. Στην ακουστική κιθάρα θα επιλέξεις ενα jumbo σώμα ή μια dreadnought για ανοιχτά ακκόρντα και θα υστερεί σε μονοφωνικά παιξίματα μετά το 5ο τάστο ή μια auditorium/000-size για fingerpicking και ακουστικά σόλο. Έχοντας παίξει με αρκετά μεγέθη και διάφορες επιλογές σε είδη χορδών ή πενών κατεληξα στην αγορά μιας gypsy κιθάρας, η οποία ηχητικά μοιάζει με κλασική με συρμάτινες χορδές.

 

Λιώνοντας στο παίξιμο την Gitane μου, κατάλαβα οτι κάνει πολύ καλά αυτό που οφείλει να κάνει ένα πολυφωνικό όργανο : παίζει παντού το ίδιο καλά, είτε παίζεις ανοιχτά ακκόρντα είτε σόλο στα τελευταία τάστα. Το αρμονικό περιέχομενο δεν διαφοροποιείται και ακούει πραγματικά καλά τις δυναμικές και όλο το χειρισμό του παίχτη.

 

Γυρνώντας με βαριά καρδιά στην ηλεκτρική έβλεπα οτι δεν είχα ούτε το εύρος των δυναμικών που απαιτούσα ούτε παρόμοια χροιά σε όλο το εύρος της ταστιέρας. Δηλαδή για να πάω απο ακκόρντα σε lead θα έπρεπε να αλλάξω θέση μαγνήτη, πετάλια κλπ, ίσως και να σταματήσω να παίζω για να ρυθμίσω διαφορετικά τον ενισχυτή. Τότε αποφάσισα (;D) ότι θέλω μια κιθάρα που να παίζει ηλεκτρικά όπως παίζει η Gitane μου ακουστικά.

 

Σε διάφορες συζητήσεις με οργανοποιούς πιάναμε αμπελοφιλοσοφικά το θέμα και κάποιοι βρήκαν ενδιαφέρουσα την απαίτησή μου. Λέγαμε οτι η ηλεκτρική κιθάρα που ψάχνω πρέπει να έχει έναν μαγνήτη "καπου" τοποθετημενο ωστε να "ακουει" τις χορδές με τον ίδιο τρόπο που της πιάνει το ηχείο της ακουστικής κιθάρας κλπ. Ο Yann ανέφερε κάποια στιγμή οτι έτσι ήταν τα πρώτα σκάφη και τότε συνειδητοποίησα οτι έχω τέτοιου είδους σκάφος, την Hagstrom HL-550.

 

Στην Hagtrom μου έχω 12άρες flat χορδές γιατί την προόριζα (μέχρι χτες) μόνο για καθαρό τζαζ παίξιμο και μάλιστα την προτιμούσα συνδεδεμένη σε μεγάλους τρανζίστορ ενισχυτές (πχ στον Fender Ultra Chorus). Σε χαμηλές εντάσεις, λόγω των flat χορδών ο ήχος της ακούγεται "thin" και χωρίς sustain. Τότε θυμήθηκα οτι υπάρχει το "sweet spot" στους λαμπάτους και πρέπει να την δοκιμάσω έτσι. Το "sweet spot" είναι ο κυριος λόγος για να έχει κανείς λαμπάτο ενισχυτή, αλλά καταπίεζα αυτή την ανάγκη εξαιτίας της φοβίας μου πάνω στα θέματα υψηλών εντάσεων. Σε κάποιο προβάδικο θα μπορούσα να το χρησιμοποιώ, αλλά στα περισσότερα που επισκέπτομαι είτε οι λαμπάτοι είναι ενα βήμα πριν την απόσυρση είτε ήθελαν πολύ ψάξιμο για να συνεργαστούν με τα εφέ μου και τις κιθάρες μου.

 

Τελικά, καθισα και ρύθμισα τον Vox AC-4 (που εχει ενσωματωμέον attenuator) πολύ προσεκτικά μαζί με την Hagstrom, χωρίς ενδιάμεσα εφέ και κυρίως gain stages και βρήκα αυτό ακριβώς που έψαχνα. Σκληρός ιδιαίτερος ήχος, ισορροπημένος και "στρογγυλός" σε μία ρύθμιση ό,τι και να παίζω. Το sustain, η ένταση και η χροιά της κάθε νότας καθορίζεται αποκλειστικά απο την πένα ΚΑΙ το αριστερό μου χέρι, ενώ τα επιπλέον εφέ απλά κάθονται πάνω σε αυτό το βασικό ήχο δίνοντας του τον χαρακτήρα τους και όχι το γενικό χαρακτήρα του ήχου.

 

Όσα περιγράφω σε αυτό το ποστ ειναι για του περισσότερους (και εμπειρότερους) εντελώς αυτονόητα, παρόλαυτα ο ενθουσιασμός μου ακολουθείται από ένα είδος αυτοκριτικής :ο ήχος που έψαχνα βγαίνει από τα μηχανήματα που ήδη διέθετα, απλά δεν είχα κάτσει να προσδιορίσω τι ακριβώς είναι αυτό που θα με εξυπηρετήσει. Θα ήμουν διατεθιμένος να ξοδέψω μια περιουσία σε κάποια custom κιθάρα ή σε εναν ενισχυτή (ή πετάλι) που η διαφήμισή του ισχυρίζεται οτι κάνει αυτά που μπορούσα να κάνω με όσα ήδη είχα στην κατοχη μου.

 

Αυτά, συγγνώμη αν σας κούρασα :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 42
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Eνδιαφερον ποστ.

 

 

Λέγαμε οτι η ηλεκτρική κιθάρα που ψάχνω πρέπει να έχει έναν μαγνήτη "καπου" τοποθετημενο ωστε να "ακουει" τις χορδές με τον ίδιο τρόπο που της πιάνει το ηχείο της ακουστικής κιθάρας κλπ.

 

Παντα με ενδιεφερε αυτος ο τομεας, καθως παντα εψαχνα για δυνατοτητες να φερω τον ηχο που ακουγεται απο τον ενισχυτη μου κοντα στον unplugged ηχο της κιθαρας. Με συμβατικους μαγνητες αυτο ειναι ακατορθωτο (τουλαχιστον σε μεγαλο βαθμο). Μια λυση μεχρι στιγμης ηταν οι piezo γεφυρες : το αποτελεσμα ομως δεν ηταν οτι καλυτερο. Δεν ηταν απαραιτητα κακος ηχος, δεν ηταν ομως ο unplugged ηχος της κιθαρας.

 

 

Το πιο κοντινο λοιπον σε αυτο που περιγραφεις το ειδα/δοκιμασα πριν απο κανα μηνα. Προκειται για μια strat partcaster που εφτιαξε ο Σταυρος Ντουκας. Περαν των συμβατικων sc μαγνητων που φοραει, φοραει ενα custom designed πιεζοκρυσταλλο μεσα στο σωμα της κιθαρας (συγκεκριμενα λιγο πιο κατω απο το neck joint...περιπου αναμεσα σε neck & middle pickup). Ο ηχος του οντως ηταν τρομακτικα πιο κοντα στον unplugged ηχο της ηλεκτρικη κιθαρας απο οτιδηποτε αλλο εχω ακουσει. Μιξαρωντας το μαζι με το σημα των μαγνητων επαιρνες ενα τρομερα ενδιαφερον ηχητικο αποτελεσμα με πολυ ωραια δυναμικη αποκριση.

 

Δυστυχως το ακουστικο σημα μιας unplugged ηλεκτρικης solidbody κιθαρας δεν ειναι ιδιαιτερα ισχυρο. Ειναι αρκετα ισχυρο για να παιξεις με ενισχυτη, αλλα οχι οσο ισχυρο οσο των μαγνητων. Ενας προενισχυτης, ισως ενα mic preamp να ειναι μια λυση. Το αλλο μειονεκτημα ειναι οτι πρεπει να προσεχεις με τετοια συστημα, καθως ενα "χτυπημα" πανω στο σωμα της κιθαρας θα πιασθει απο το piezo και θα ακουστει...αρκετα μαλιστα.

 

Ακομα και ως εχει ομως, το βρηκα τρομερα καλο ως συστημα στο να φερεις την ακουστικη και δυναμικη αποκριση μιας ηλεκτρικης κιθαρας πιο κοντα σε αυτην ενος ακουστικου οργανου.

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λές. Θα σταθώ σε ένα μικρό μόνο κομμάτι μια που δε γίνεται να σχολιάστούν όλα αυτά ετσι απλά σε ένα ποστ  :)

 

Χρησιμοποιόντας τον ορο "all around" ως εξής:

"Πόσα διαφορετικά ηχοχρώματα φτάνεις για συγκεκριμένες απαιτουμενες κινησεις", μια ακουστικη κιθάρα φαίνεται να είναι πιο all around όργανο, απο μια ηλεκτρική, γιατί οι απαιτούμενες κινήσεις για την αλλαγή του ηχου (ο παρονομαστής) είναι μηδαμινές/μικρές.

 

παρ'όλα αυτά, δεν μπορείς να αγνοήσεις τον αριθμο των διαφορετικών ηχοχρωμάτων που μπορεί να σου προσφέρει μια ηλεκτρική (αριθμητής), έστω κι αν χρειάζεται να πατήσεις και ενα πετάλι ή να αλλάξεις μαγνήτη.

 

Πιστεύω πως τα ακουστικά όργανα μπορούν να έχουν όλο το εύρος των ήχων τους "σε μια ταχύτητα", ενώ η ηλεκτρική κιθάρα έχει πολλούς περισσότερους ήχους αλλά "σε πολλές ταχύτητες"

 

αυτό που έκανες με το σκάφος σου, είναι που έφτιαξες μια custom ρυθμιση, ωστε να βρίσκεται στο μέσο όλων των ήχων/χαρακτηρων που ΕΣΥ θες να έχει, ωστε τις μικροαλλαγές να τις κάνεις με παρόμοιο τρόπο με ένα ακουστικό έγχορδο.

Στην ουσία, απέκλισες πολλούς ήχους προκειμένου να έχεις τον απόλυτο έλεγχο των ήχων που σε ενδιαφέρουν, και καλά έκανες.

 

το μόνο που δεν καταλαβαίνω, είναι αυτό

τα επιπλέον εφέ απλά κάθονται πάνω σε αυτό το βασικό ήχο δίνοντας του τον χαρακτήρα τους και όχι το γενικό χαρακτήρα του ήχου.

a classic player now...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το μόνο που δεν καταλαβαίνω, είναι αυτό

 

τα επιπλέον εφέ απλά κάθονται πάνω σε αυτό το βασικό ήχο δίνοντας του τον χαρακτήρα τους και όχι το γενικό χαρακτήρα του ήχου.

 

 

Ναι, δεν εκφραστηκα σωστα :

 

Εννοώ οτι προηγουμένως έβαζα ένα flanger και έπαιρνα "εναν" modulated ήχο, ενώ πλέον αν βάλω ενα flanger (ή ενα drive ή οτιδηποτε αλλο) θα έχω αυτόν τον ήχο με flanger. H διαφορά είναι οτι δεν καθορίζει το είδος του εφέ τη χροιά, αλλα το εφέ επιπροσθέτει στο ακουστικό αποτέλεσμα.

 

 

παρ'όλα αυτά, δεν μπορείς να αγνοήσεις τον αριθμο των διαφορετικών ηχοχρωμάτων που μπορεί να σου προσφέρει μια ηλεκτρική (αριθμητής), έστω κι αν χρειάζεται να πατήσεις και ενα πετάλι ή να αλλάξεις μαγνήτη.

 

Πιστεύω πως τα ακουστικά όργανα μπορούν να έχουν όλο το εύρος των ήχων τους "σε μια ταχύτητα", ενώ η ηλεκτρική κιθάρα έχει πολλούς περισσότερους ήχους αλλά "σε πολλές ταχύτητες"

 

 

Ναι, είναι όπως τα λές, αλλά σε μια προέκταση κατάλαβα (και μέσα από τις εδώ συζητήσεις) οτι πολλες φορες χρησιμοποιούμε τις επιλογές που μας δίνει ο εξοπλισμός μας, απλά επειδή τις έχουμε έτοιμες (πχ εναν 3-way switch). Μια εξονυχιστική ανάλυση στις παραμέτρους που έχουμε να ρυθμίσουμε καταλήγει αποκαρδιωτική (πχ ρυθμιση pole pieces, αυτό το πεταλι παει με τον neck μαγνήτη, ενώ αυτός ο ενισχυτής ταιριάζει με τον bridge κλπ) ή λειτουργεί περιοριστικά. Όλα αυτά τα βρήκα κουραστικά στην υπερανάλυση τους, καθώς είχα ήδη κακομάθει με τον έλεγχο της ακουστικής.

 

@odis13 : είχα υπόψη μου των ήχο των piezo, αλλα δεν εψαχνα κατι τετοιο. Ηθελα να διατηρείται μια χροιά ηλεκτρικής κιθάρας (αυτή που προκύπτει από μαγνήτες) σε όλο το εύρος της ταστιέρας, όχι ο ήχος των χορδών.

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

@odis13 : είχα υπόψη μου των ήχο των piezo, αλλα δεν εψαχνα κατι τετοιο. Ηθελα να διατηρείται μια χροιά ηλεκτρικής κιθάρας (αυτή που προκύπτει από μαγνήτες) σε όλο το εύρος της ταστιέρας, όχι ο ήχος των χορδών.

 

Για αυτο αναφερθηκα και στο μιξαρισμα αυτου του piezo συστηματος με συμβατικους μαγνητες  ;)

Δινει -σε ενα βαθμο- και το αποτελεσμα στο οποιο αναφερεσαι. Ο αναπαραγωγη του φυσικου ηχου της κιθαρας ειναι ο λογος που βρηκα εγω ενδιαφερον ενα τετοιο συστημα, θεωρω ομως οτι ισως το βρεις και εσυ ενδιαφερον, σε αλλες εφαρμογες.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πολλες φορες χρησιμοποιούμε τις επιλογές που μας δίνει ο εξοπλισμός μας, απλά επειδή τις έχουμε έτοιμες (πχ εναν 3-way switch). Μια εξονυχιστική ανάλυση στις παραμέτρους που έχουμε να ρυθμίσουμε καταλήγει αποκαρδιωτική (πχ ρυθμιση pole pieces, αυτό το πεταλι παει με τον neck μαγνήτη, ενώ αυτός ο ενισχυτής ταιριάζει με τον bridge κλπ) ή λειτουργεί περιοριστικά. Όλα αυτά τα βρήκα κουραστικά στην υπερανάλυση τους, καθώς είχα ήδη κακομάθει με τον έλεγχο της ακουστικής.

 

ακριβώς για αυτά που λές, αργά η γρήγορα, όλοι θα καταλήξουμε σε κάποια αντίστοιχη λύση σαν τη δική σου.

Δεν εννοώ ντε και καλά σκάφος, απλά εννοώ να μικρύνουμε το τεράστιο εύρος ηχοχρωμάτων, πετώντας αυτά που δεν θέλουμε (ή δεν χρησιμοποιούμε συχνά) προκειμένου να περιορίσουμε τις κινήσεις που πρεπει να κάνουμε στις απολύτως απαραίτητες. Τα βασικά στοιχεια ρυθμισης volume, tone, switch, footswitch, καλώς ή κακώς είναι μέρος των φοβερών ήχων που προσπαθούμε να φτάσουμε.

 

για να φανεί πόσο απαραίτητα ειναι αυτά, να σας θυμίσω ήχους όπως Gilmour (τον οποίο δεν θα καλυπτε ενα σκάφος με ένα καλορυθμισμένο ενισχυτή)

και R.Blackmore που τα 5-way switch τα αλλάζει πιο συχνα απο ό,τι αλλάζει χορδές ο SF ;D.

 

 

απο εκεί και πέρα, πιστεύω πως ο λόγος που περιτριγυριζόμαστε απο εφέ, ενισχυτές κιθάρες κλπ είναι κατ'αρχήν λόγω GASίτιδας/αχορταγιάς, αλλά επίσης λόγω του οτι δεν έχουμε στο μυαλό μας τον ήχο που θέλουμε, ωστε να τον φτιάξουμε και να ησυχάσουμε.

 

όπως πιστεύω λες και στην πρώτη παράγραφο του ποστ σου, μπορείς να χτίζεις έναν ήχο με βάση ένα σχέδιο, ή απλά να πετάς υλικά και να τα ζουλας απο δω κι απο κει να δεις πως θα βγεί.

 

ο πρώτος τρόπος είναι πιο οικονομικός και λιγότερο χαώδης απο τον δεύτερο, και όταν φτάσεις στο τέλος, μάλλον θα γράψεις ένα ποστ "Αναζητώντας τον "τέλειο" ήχο σε εξωτικές λύσεις." ;D ;D

a classic player now...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στο μεταξύ παρακολουθούσα τι γίνεται στην ηλεκτρική κιθάρα, αλλά δεν ήμουν ικανοποιημένος από τη δική μου χρήση. Όταν λέμε all around όργανο εννοούμε να ανταποκρίνεται σε διαφορετικά μουσικά είδη. Στην ακουστική κιθάρα θα επιλέξεις ενα jumbo σώμα ή μια dreadnought για ανοιχτά ακκόρντα και θα υστερεί σε μονοφωνικά παιξίματα μετά το 5ο τάστο ή μια auditorium/000-size για fingerpicking και ακουστικά σόλο. Έχοντας παίξει με αρκετά μεγέθη και διάφορες επιλογές σε είδη χορδών ή πενών κατεληξα στην αγορά μιας gypsy κιθάρας, η οποία ηχητικά μοιάζει με κλασική με συρμάτινες χορδές.

 

Χωρίς να θέλω να το παίξω έξυπνος, μου προκαλούσε πάντα απορία γιατί έχουν επικρατήσει οι dreadnought (σε σημείο να είναι συνώνυμο της λέξης "ακουστικη"). Άσε που υπάρχουν και οι λαικες "ρεμπέτικες" κιθάρες που είναι κι αυτές άλλο κεφάλαιο...

 

Τότε θυμήθηκα οτι υπάρχει το "sweet spot" στους λαμπάτους και πρέπει να την δοκιμάσω έτσι. Το "sweet spot" είναι ο κυριος λόγος για να έχει κανείς λαμπάτο ενισχυτή, αλλά καταπίεζα αυτή την ανάγκη εξαιτίας της φοβίας μου πάνω στα θέματα υψηλών εντάσεων.

 

sweet spot εννοείς ως προς την ένταση; για κανε λίγο elaborate :)

 

Όσα περιγράφω σε αυτό το ποστ ειναι για του περισσότερους (και εμπειρότερους) εντελώς αυτονόητα,

 

καλά μην παίρνεις κι όρκο, ρίξε μια ματιά στα τελευταί 1000000 θέματα για το xyz πετάλι :) Νομίζω λίγοι προσεγγίζουν τον ήχο τους σε τόσο προσωπικό επίπεδο :)

"[...] the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt."

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Χωρίς να θέλω να το παίξω έξυπνος, μου προκαλούσε πάντα απορία γιατί έχουν επικρατήσει οι dreadnought (σε σημείο να είναι συνώνυμο της λέξης "ακουστικη"). Άσε που υπάρχουν και οι λαικες "ρεμπέτικες" κιθάρες που είναι κι αυτές άλλο κεφάλαιο...

+1. Πριν πάω στη γύφτικη, έμεινα για καιρό σε μια παρλόρ.

Πάντως οι dreadnought πιστεύω οτι έχουν επικρατήσει επειδή συνοδεύουν ωραία τη φωνή. Και καλά κάνουν, άλλο πράμα το τραγούδι κι άλλο η κιθαροπαιξία ;D

 

sweet spot εννοείς ως προς την ένταση; για κανε λίγο elaborate :)

 

Δεν ξέρω τον ακριβή ορισμό του sweet spot, όπως αναφέρεται συχνά, αλλά εννοώ το σημείο της έντασης ενός λαμπάτου ενισχυτή, στο οποίο δεν παραμορφώνεται η κυματομορφή, αλλά προστίθενται νέες αρμονικές, που ακουστικά πλουτίζουν τον ήχο, "παχαίνοντάς τον".

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν ξέρω τον ακριβή ορισμό του sweet spot, όπως αναφέρεται συχνά, αλλά εννοώ το σημείο της έντασης ενός λαμπάτου ενισχυτή, στο οποίο δεν παραμορφώνεται η κυματομορφή, αλλά προστίθενται νέες αρμονικές, που ακουστικά πλουτίζουν τον ήχο, "παχαίνοντάς τον".

 

νομίζω σε πιάνω αν και δεν το έχω στο μυαλό μου συσχετισμένο με την ένταση, μάλλον επειδή μενω σε διαμέρισμα και δεν μπορώ να πειραματιστώ όσο θα ήθελά ;)

πάντως νέες αρμονικές = (soft ή hard) κλιπάρισμα = παραμόρφωση κυματομορφής

"[...] the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt."

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

ίσως το sweet spot είναι το σημείο που τελειώνει η μέγιστη καθαρή ένταση και αρχίζει η παραμόρφωση, δίνοντας στον παίχτη τη δυνατότητα να κάνει όποια νότα θέλει να ακουστεί καθαρά ή ελαφρώς παραμορφωμένη ???

a classic player now...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου