Προς το περιεχόμενο

Μουσικά αδιέξοδα


skantzos

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντήσεις 33
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εγω θα σε συμβουλευα να αρχισεις να γραφεις (και να παιζεις) την ΔΙΚΗ σου μουσικη,το να αποκτησεις.....σουπερ δεξιοτητα σε ενα οργανο ειναι μεν πολυ ωραιο (& πολλες φορες χρησιμο) αλλα απο οτι βλεπω το "καλεσμα" σου δεν ειναι εκει...

 

Κι εγώ θα σου προτείνω κάτι πολύ κοντά σε αυτό, αλλά όχι απαραίτητα να γράψεις τη δική σου μουσική... Βρες το δικό σου παίξιμο. Ας είναι απλό ή και απλοϊκό. Αρκεί να είναι πρωτότυπο και αναγνωρίσιμο. Πέρασα από άπειρες μπάντες και πάντα ένοιωθα λίγος. Από πέρυσι το καλοκαίρι όμως, ανακάλυψα πως αυτό συνέβαινε επειδή προσπαθούσα να παίξω όπως ο οποιοσδήποτε άλλος. Σιγά σιγά, ανακάλυψα πως το να προσπαθώ να παίξω σόλο πεντατονικές σε αστρονομικές ταχύτητες δεν είναι το cup of tea μου. Ψάχτηκα σε άλλους ήχους, και μελέτησα κιθαρίστες όπως ο Peter Greenwood και ο Graham Coxon, που μπορεί να μην παίζουν παπάδες, αλλά αν μελετήσεις το παίξιμό τους θα χεστείς επάνω σου. Για μια πρώτη γεύση άκου τα Villa Rosie, Country House και Jubilee από Blur και There There, Paranoid Android (τα γεμίσματα του Greenwood) και Go To Sleep από Radiohead. Αυτά ήταν η αρχή για να αρχίσω να βλέπω τελείως αλλιώς την ηλ. κιθάρα. Με τον καιρό γνώρισα την alternative από μια σκοπιά που ποτέ δεν είχα δει: Mercury Rev, Doves, Pulp, Beta Band, Super Furry Animals κλπ. Οι άνθρωποι έχουν ανακαλύψει ένα τελείως διαφορετικό τρόπο να χρησιμοποιούν τις κιθάρες σε ένα κομμάτι. Και σιγά σιγά πέρασα και σε άλλα μοντέρνα ακούσματα. Ακόμα και στην RnB και την Pop, άρχισα να βλέπω διαφορετικές προσεγγίσεις για το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κιθάρα σαν όργανο.

 

Συνοψίζοντας, όταν βρέθηκα στη θέση σου, άρχισα να ακούω τη σύγχρονη μουσική πιο 'ανοιχτά'. Τελικά, χωρίς να το καταλάβω, άρχισαν να με αντιμετωπίζουν όλοι σαν ολοκληρωμένο κιθαρίστα. Σίγουρα μελέτησα και μελέτησα σκληρά σε αυτόν τον καιρό. Αλλά δεν θα είχα το κουράγιο να το κάνω αν δεν είχα δει αυτή τη νέα προοπτική στην κιθάρα. Η συμβουλή μου; Άρχισε να ακούς πολλή μουσική από αυτή όμως που σνόμπαρες ως τώρα. Άρχισε να ψάχνεις τρόπους να εμπλουτίσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου ως "κιθαριστικό μέρος". Ταβάνι είναι ο ουρανός. Ελπίζω να σε βοήθησα... ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

 

Νομίζω ότι ως """"μουσικός"""" είμαι πιο κοντά στη λογική των λαϊκών - παραδοσιακών οργανοπαιχτών (και σε αυτούς βάζω και τους μπλουζίστες και τους τζαζίστες), παρά στη λογική αυτού που θα φτιάξει καινούργια μουσική.  Εκτός κι αν έχω χρόνιο συγγραφικό μπλοκάρισμα :), αλλά τόσα χρόνια που παίζω μουσική έχω γράψει ελάχιστα πράγματα δικά μου. Και νομίζω ότι μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση να παίξω ένα παλιό τραγούδι με ίσως λίγο διαφορετικό τρόπο. Υπάρχουν πολλά περιθώρια δημιουργικότητας και στην αντιγραφή  :)

"[...] the stupid are cocksure while the intelligent are full of doubt."

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

 

Νομίζω ότι ως """"μουσικός"""" είμαι πιο κοντά στη λογική των λαϊκών - παραδοσιακών οργανοπαιχτών (και σε αυτούς βάζω και τους μπλουζίστες και τους τζαζίστες), παρά στη λογική αυτού που θα φτιάξει καινούργια μουσική.  Εκτός κι αν έχω χρόνιο συγγραφικό μπλοκάρισμα :), αλλά τόσα χρόνια που παίζω μουσική έχω γράψει ελάχιστα πράγματα δικά μου. Και νομίζω ότι μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση να παίξω ένα παλιό τραγούδι με ίσως λίγο διαφορετικό τρόπο. Υπάρχουν πολλά περιθώρια δημιουργικότητας και στην αντιγραφή  :)

 

Θα πάρω το ρίσκο να με κράξετε εν χορώ, και θα σου προτείνω τότε να ακούσεις σύγχρονη ελληνική λαϊκή μουσική και να ανακαλύψεις εκεί τρόπους να χρησιμοποιήσεις την κιθάρα σου. Άκου και σύγχρονη jazz και blues (υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να σου αναφέρω τον John Mayall τον οποίο αντιγράφουν επί χρόνια οι... μισοί κιθαρίστες του πλανήτη :p). Τέλος, αν βρεις το κουράγιο να μελετήσεις, πιστεύω πως τα βιβλία του Berklee θα τα λατρέψεις. Πάντως, μην περιμένεις να βρεις καινούργιο ενδιαφέρον για οποιοδήποτε όργανο αν δεν ανακαλύψεις καινούργια πράγματα σε αυτό. Καλή ιδέα θα ήταν και να τζαμάρεις με άλλους κιθαρίστες για να δεις κι άλλους τρόπους παιξίματος. :)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πάντως (και εδω ειναι το πραγματικο κραξιμο), θεωρώ οτι το παίξιμο μεγάλων σύγχρονων κιθαριστών έχει πολλά κοινά στοιχεία με εκείνο των παλιών και σπουδαίων λαϊκών (τζαζιστών λέω πιο πολύ) :)

 

Στο παίξιμο του Greenwood έχω δει μπασοκίθαρο, πάτημα σε ακκόρντα για σόλο (και όχι σε κλίμακα), προεκτάσεις σε βαθμίδες και αρπισμούς, χρήση αναστροφών σε triads και chord solos, πραγματα δηλαδη που μου φαίνεται οτι έχουν επιλεγεί προσεκτικά μέσα απο κομμάτια του Pass ή  σε ενορχηστρώσεις κομματιών της Fidgerald.

 

Aκόμη και να κάνω λάθος, δε βρίσκω λύση στο να παίζει κάποιος όπως παίζει ο Grenwood, θα είναι μια από τα ίδια, απλά θα έχει αλλάξει το ίνδαλμα και απλά θα κάνει κάτι που λιγότεροι κιθαρίστες επιλέγουν να κάνουν. Το να έχεις δικό σου αναγνωρίσιμο στυλ είναι το ίδιο δύσκολο task με το να γράψεις δική σου μουσική που να αξίζει να ακουστεί.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πάντως (και εδω ειναι το πραγματικο κραξιμο), θεωρώ οτι το παίξιμο μεγάλων σύγχρονων κιθαριστών έχει πολλά κοινά στοιχεία με εκείνο των παλιών και σπουδαίων λαϊκών (τζαζιστών λέω πιο πολύ) :)

 

Στο παίξιμο του Greenwood έχω δει μπασοκίθαρο, πάτημα σε ακκόρντα για σόλο (και όχι σε κλίμακα), προεκτάσεις σε βαθμίδες και αρπισμούς, χρήση αναστροφών σε triads και chord solos, πραγματα δηλαδη που μου φαίνεται οτι έχουν επιλεγεί προσεκτικά μέσα απο κομμάτια του Pass ή  σε ενορχηστρώσεις κομματιών της Fidgerald.

 

Aκόμη και να κάνω λάθος, δε βρίσκω λύση στο να παίζει κάποιος όπως παίζει ο Grenwood, θα είναι μια από τα ίδια, απλά θα έχει αλλάξει το ίνδαλμα και απλά θα κάνει κάτι που λιγότεροι κιθαρίστες επιλέγουν να κάνουν. Το να έχεις δικό σου αναγνωρίσιμο στυλ είναι το ίδιο δύσκολο task με το να γράψεις δική σου μουσική που να αξίζει να ακουστεί.

 

Φίλε blues, αυτό που γράφεις δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έγραψα εγώ. Δεν είπα να πιάσει και να ξεπατώσει τον Greenwood ή τον Coxon, είπα να ακούσει διαφορετικά είδη και να δει πως παίζουν εκεί κιθάρες. Ανέφερα τους παραπάνω επειδή εμένα με βοήθησαν πολύ στο να καταλάβω ότι η ρυθμική κιθάρα είναι πιο σημαντική από το σόλο μερικές φορές, και ότι ρυθμική κιθάρα δεν σημαίνει ακκόρντα που ή τα στραμάρεις ή τα αρπίζεις. Θα μπορούσα να έχω αναφέρει ένα σωρό κιθαρίστες (Edge, Barjed, Mark Webber, Bradfield κλπ), αλλά το θέμα είναι να ψαχτείς, να ακούσεις διάφορους και να πάρεις ότι σου κάνει εντύπωση. Τελικά, παντρεύοντας ακούσματα και τεχνικές μπορείς να αποκτήσεις το δικό σου αναγνωρίσιμο παίξιμο. Άλλωστε, όλοι τις ίδιες νότες παίζουμε... ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φίλε blues, αυτό που γράφεις δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έγραψα εγώ.

 

Δεν διαφωνω μαζι σου ουτε καταλαβα λαθος, απλά με αφορμή αυτό που ανέφερες, παρέθεσα μια δική μου σκέψη

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν διαφωνω μαζι σου ουτε καταλαβα λαθος, απλά με αφορμή αυτό που ανέφερες, παρέθεσα μια δική μου σκέψη

 

Α, με μπέρδεψε η παρένθεση! Cool beans τότε!  ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φίλε Skantzo είναι πολύ βασικό το να μη βαριέσαι και το να μη παρατάς την ενασχόληση (δε χρειάζεται να είναι εντατική μελέτη). Στη μουσική αν θέλεις να δημιουργήσεις κάτι αξιομνημόνευτο δεν υπάρχει "βαρέθηκα και μπούχτισα" υπάρχει μόνο τρελή επιμονή και γαϊδουρινή υπομονή έχοντας φυσικά ένα όραμα και ξέροντας τι θέλεις να πετύχεις... Επίσης το να συνθέτεις και να ολοκληρώνεις το δικό σου υλικό είναι τρομερά σημαντικό διότι η ψυχική ανάταση της πνευματικής δημιουργίας μόνο με την ανάταση του σεξ μπορεί να συγκριθεί να μην πω ότι είναι και ανώτερη...

Αυτά πιστεύω ότι αρκούν για να μην απογοητεύεσαι τουλάχιστον για μένα λειτουργούν μια χαρά από το 1990... Καλή συνέχεια.-

 

YouHaveToBeHappyWithWhatYouHaveToBeHappyWith

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Τώρα θα μου πείτε που είναι η ερώτηση σε όλα αυτά :) Νομίζω ότι δυσκολεύομαι να βρω ένα χώρο για να εκφραστώ στη μουσική, γιατί δε με εκφραζει

α. να ανεβάζω βίντεο στο youtube όπου παίζω το τάδε γνωστό κομμάτι

β. να παίζω ζωντανά παίζοντας χιλιοπαιγμένα τραγούδια

γ. να μάθω ένα συγκεκριμένο είδος όπου χρειάζεται να φοράω και τα σχετικά ρούχα

δ. δεν ξέρω και πολλά μέρη όπου μπορούν μουσικοί και κοινό να εκφραστούν ελεύθερα σε λίγο πιο φρέσκα μονοπάτια (όχι avant garde :) )

ε. και να υπήρχαν δε θα ήμουν έτοιμος να παίξω

στ. οι αγγελίες και τα... συνοικέσια είναι μεγάλη ταλαιπωρία

ζ. δεν παντρεύτηκα τη μουσική, αλλά και σαν ερωμένη που την έχω δεν της φέρομαι και πολύ καλα...

 

Εν πάση περιπτώσει, προφανώς δε ζητάω να μου πείτε τι να κάνω στη ζωή μου  :)(always open to suggestions though :) ) απλώς αναρωτιεμαι αν είναι και άλλοι σε τέτοια φάση

 

 

εγώ πάντως το γ. κάνω .. φορόντας και τα σχετικά ρούχα .. και μια χαρά .. ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου