Download, CD, Βινύλιο?

[Nikolas]

Τοτε δεν εχεις υπαρξει ποτε πραγματικος συλλεκτης :D

Ο συλλεκτης αγαπαει και ΤΟ ΥΛΙΚΟ οσο αγαπαει ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ...Γι αυτο ειναι αρρωστος!!!

ασαα... σημείωση: Μέσα έχει και το βιβλιαράκι, και το artwork, και τους στίχους, ακόμη και το thank you section! Και το label κλπ... Αυτό εννοούσα, όχι το... κατασκεύασμα που είναι, όπως και το βινύλιο αποτέλεσμα βιομηχανίας, άρα όχι μοναδικό... (γιατι αν πάμε στην έννοια του μοναδικό θα σας παραπέμψω να ψάξετε για "unique" στο Noiz ;))

 

Bloody_Sunday: Σε αυτή την περίπτωση προσπαθείς παραπάνω, να το εξηγήσεις... Ελπίζω ότι δεν είναι σαν τον έρωτα για τη γυναίκα σου/μου που δε μπορείς να το εξηγήσεις... ;) Αυτό ζητώ λοιπόν, καθαρά από φιλολογικό ενδιαφέρον! ;)

[audiokostas]

Συμφωνώ 1000%. Τι γίνεται όμως όταν προσπαθήσει να το αντιληφθεί αυτό κάποιος που δεν έχει ζήσει έστω και λίγο με τα βινύλια και την αγορά τους?

 

Ενδιαφέρον θα είχε να μας το έλεγε κάποιος πιτσιρικάς του Noiz ............

[bloody_sunday]

Και το laserdisk, έτσι ήταν (και έχω αρκετά...και μάλιστα και μια καταπληκτική συναυλία των Pink Floyd), αλλά ποιός το θυμάται?

 

Eγώ το θυμάμαι. Δεν έχει σχέση μόνο με αυτά αλλά με μια μυστήρια παρελθοντολαγνεία που υπήρχε πριν την ευκολία και αυτοματοποίηση που πρόσφεραν τα ψηφία, μαζί με την μη εξηγήσιμη και παράλογη αγάπη προς μια μέθοδο αναπαραγωγής που συνειδητοποιούσες ότι σου έδινε τον "παλμό" της μουσικής, με μια βελόνα να χοροπηδάει υπνωτικά επάνω σε ένα γυαλιστερό μαύρο αυλάκι μπροστά σου, κι όχι με μια ακτίνα που σου έδινε μηδενικά ή άσσους καταχωνιασμένη στα έγκατα μιας άχαρης συσκευής. Ήταν (και είναι) μια αγάπη που πολλές φορές δεν στέκει επιστημονικά... αλλά πότε μια αγάπη χρειαζόταν την επιστήμη για να σταθεί?

 

 

(Ο Νικόλας με πρόλαβε νομίζω, για αυτό ακριβώς έγραφα τώρα)

[Nikolas]

Ναι! Το ίδιο λέμε, Σπύρο! :)

 

Φυσικά εκεί είναι και το βασικό θέμα του θρεντ: Τι προτιμούμε και γιατί... Τώρα έχουμε μπει στο ζουμί νομίζω!

[audiokostas]

Ναι! Το ίδιο λέμε, Σπύρο! :)

 

Φυσικά εκεί είναι και το βασικό θέμα του θρεντ: Τι προτιμούμε και γιατί... Τώρα έχουμε μπει στο ζουμί νομίζω!

 

Θέσε καθαρά και διακριτά την ερώτηση για να την συζητήσουμε.

Αλλιώς θα υποθέτουμε.

[marathon]

Eγώ το θυμάμαι.

Mα αυτό θέλω να πώ και εγώ. Αυτό που λές πιο ξεκαθαρα εσύ

"Συμφωνώ 1000%. Τι γίνεται όμως όταν προσπαθήσει να το αντιληφθεί αυτό κάποιος που δεν έχει ζήσει έστω και λίγο με τα βινύλια και την αγορά τους?"

Και εγώ θα ήθελα να ξέρω

Ενδιαφέρον θα είχε να μας το έλεγε κάποιος πιτσιρικάς του Noiz ............

[gdevelek]

nikolas

 

1.  το CD είναι πολύ μικρό σε μέγεθος κι έτσι το εικαστικό του μέρος είναι φτωχό και λίγο

 

2. το βινύλιο δεν μπορείς να το κοπιάρεις σε βινύλιο, άρα έχει κάτι το απρόσιτο και συνεπώς μαγευτικό

 

3. όσοι επιμένουν  πεισματικά πως το βινύλιο ακούγεται καλύτερα, έχουν ταυτίσει αναρίθμητες όμορφες στιγμές της νεότητάς τους με το άκουσμα βινυλίου, αποτελεί βιωματικό μέρος του DNA τους, και η αυθυποβολή δεν αργεί να αναλάβει δράση

[Evilnye]

Ενδιαφέρον θα είχε να μας το έλεγε κάποιος πιτσιρικάς του Noiz ............

Παιδιά το έχουμε ξανασυζητήσει αυτό, θα θυμηθώ που, ήταν και πολύ πρόσφατο, αλλά υπάρχουν πιτσιρικάδες ΣΗΜΕΡΑ που ψάχνουν και αγοράζουν βινύλια γιατί έτσι τα θέλουν κ αξίζουν γι αυτούς κτλ κτλ

[gdevelek]

στους 100 που αγοράζουν σήμερα βινύλιο, πόσοι λες να είναι πιτσιρικάδες;

 

στους 100 που αγοράζουν βινύλιο ή CD, πόσοι λες να είναι πιτσιρικάδες;

 

 

από τη σύγκριση τι συμπέρασμα βγαίνει;

[Evilnye]

Έλα ρε, απελπισία.

Στο ίδιο θέμα το συζητάμε. Κ λέω εγώ

http://www.noiz.gr/index.php?topic=174286.msg407424#msg407424

και απαντάς εσύ καπάκι. Μιλάμε ξεφτίλα. Έχουμε βαρεθεί κ λέμε τα ίδια κ αλλάζουμε τις απόψεις μας περίπου στο κουβέντα να γίνεται κ ανακυκλώνουμε το ίδιο.