Η προσέγγιση της δισκογραφίας απο μουσικής πλευράς...

[gdevelek]

δεν νομίζω πως μπορεί να δοθεί μια οριστική απάντηση, ναι μετράει η ενέργεια της ζωντανής εμφάνισης, αλλά από την άλλη λενε πως ο "ο θεός κρύβεται στη λεπτομέρεια"

 

αυτοί που κοπανιώνται στο πιτ, δεν θα νοιαστούν για τη λεπτομέρεια, όσοι κάθονται πιο πίσω και ακούνε, μπορεί να χαλαστούν, και είναι δικαίωμά τους, για να μην πω πως  τους τιμά κιόλας που έχουν ανεβασμένα ακουστικά κριτήρια

 

ένα πολύ απλό παράδειγμα, συχνά σε λάιβ ακούω κιθάρες όχι crunch όπως στο άλμπουμ αλλά distorted,  και οι διακριτές νότες χάνονται, αυτό δεν μου αρέσει συνήθως, με φουλ παραμόρφωση κα ξύσιμο πολλοί μπορούν να παραστήσουν τον κιθαρίστα

[Superfunk]

ένα πολύ απλό παράδειγμα, συχνά σε λάιβ ακούω κιθάρες όχι crunch όπως στο άλμπουμ αλλά distorted,  και οι διακριτές νότες χάνονται

 

αποκλειεται να τις ακουσεις ποτε σου οπως στο δισκο γιατι λειπει το ΒΑΣΙΚΟ συστατικο τους δηλ.το στουντιακο compression.

[gdevelek]

δεν νομίζω πως σε λάιβ μπορεί κανείς να παίξει ΜΟΝΟ με παραμόρφωση και όχι  πιο ήπιο crunch

 

να τις ακούσω ΑΚΡΙΒΩΣ όπως στο δίσκο, σίγουρα όχι, αλλά όχι και ισοπέδωση της παραμόρφωσης υποχρεωτικά...

 

εξάλλου έχω ακούσει πολύ καθαρές (έως crunch) κιθάρες κατά καιρούς, π.χ. Robyn Hitchcock στο Club 29 το '86

 

σε κάθε περίπτωση το θέμα μας έχει να κάνει με λεπτομέρειες πολύ πιο σύνθετες και δύσκολες από το σετάρισμα μιας κιθάρας μεταξύ crunch και distortion (το οποίο έφερα ως στοιχειώδες παράδειγμα), αυτές έχω κάθε διάθεση  να τις ακούσω προηχογραφημένες, αρκεί να τις ακούσω

[haryy]

αν βέβαια δεις μια συναυλία των beatles (αυτές με τα ουρλιαχτά...) μπορεί να βγάλεις το ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα  ;D

 

Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Άντε να βάλουμε και τους jonas brothers μέσα. ;D.

Η προσωπολατρεία προυποθέτει πάντως να έχεις καλά κομμάτια.

Το ερωτευμένο κοριτσάκι σε τέτοιες περιπτώσεις θα έρθει να σε δει ΚΑΙ να σε ακούσει.

Αν καταφέρει μόνο να σε δει μπορεί να μην πειράζει αλλά η εμπειρία της θα είναι χειρότερη από το να σε άκουγε κιόλας.

Και πιστεύω ότι θα ήταν ακόμα καλύτερη αν αυτό που άκουγε ήταν πιστό ως προς την ηχογράφηση.

[Evilnye]

Παρεπιπτόντως να πω πόσο ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ μου αρέσει η λαιβ εκτέλεση του Like Spinning Plates από την στουντιακή;

[Terry RoscoeBeck5]

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τον διάλογο που αναπτύχθηκε για το εν λόγο θέμα και παραθέτοντας την άποψη μου θα πω less is more. Είναι ωραία τα λίγα ή πολλά ή περισσότερα overdubs. αλλά έχουν... θέμα. Και είμαι αυτής της άποψης από ιδίαν πείρα- σε συνεργασίες μου με κάποιους καλλιτέχνες- που είχαν την τάση να ηχογραφούν τα… μαλλιά της κεφαλής τους- άπλωναν το Cubase σε δύο wide screens και πάρε κόσμε κανάλια να σου βρίσκονται. Όμως μετά, όταν ερχόταν η ώρα του live άρχιζαν τα νιάου, νιάου: «Δεν ακούγονται «πλούσια» τα τραγούδια, ο ήχος ακούγεται φτωχός, λείπουν όργανα κλπ.» Χαίρω πολύ, Terry…

Αφού ο δικός μου έγραψε τύμπανα, μπάσο, κιθάρες, 14 διαφορετικά πλήκτρα, 2 φλούγκενχορν, 15 όμποε, 22 τούμπες, 3 ντιτζεριντού, μια συμφωνική οχρήστρα, ένα σαντούρι stereo και τρία τρίγωνα τριγκαρισμένα σε κέρατα των άλπεων, δεν του ακούγονταν καλά το αποτέλεσμα στην live εκτέλεση…

Αυτή είναι η ένσταση μου αναφορικά με τις υπερφορτωμένες στουντιακές παραγωγές. Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι αν τα παιδιά παίζουν καλά, ας μπούνε να τα γράψουνε κρατώντας το live feeling και στην τελική ανάλυση, αν χρειαστεί να βάλουν και μερικές «πινελιές» από πάνω ας το κάνουν – δεν είναι και για κρέμασμα.  

 

[bloody_sunday]

Παρεπιπτόντως να πω πόσο ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ μου αρέσει η λαιβ εκτέλεση του Like Spinning Plates από την στουντιακή;

 

Για τα δυο βίντεο που έβαλε ο Μπλου λες? Με εμένα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο... πολύ περισσότερο μου αρέσει η στουντιακή εκτέλεση, η οποία είναι αρκετά πρωτότυπη έτσι όπως ακούγονται τα περισσότερα σαν να είναι ηχογραφημένα ανάποδα. Η λάιβ είναι απλά ένα ακόμη τραγούδι με πιάνο και φωνή, αν και κρατάει λίγη από την απόκοσμη ατμόσφαιρα του δισκογραφημένου, χωρίς όμως να το φτάνει.

 

Αυτό θα ήταν και κάτι που θα έπρεπε να μεταφερθεί στο λάιβ... είναι σαν να χάνει ένα μεγάλο τμήμα από την ιδιαιτερότητά του σαν τραγούδι. Υπάρχουν εφφέ που δίνουν τον ήχο του reverse, και θα μπορούσαν σίγουρα με το τρομερό background που έχουν να σκεφτούν μια μέθοδο να το κάνουν... προφανώς ήταν ηθελημένο.

[haryy]

Bεβαίως.

Δεν περιορίζει ιδιαίτερα το πόσο πολύπλοκη είναι η παραγωγή απλά ο καλλιτέχνης πρέπει να γνωρίζει ότι δυσκολεύει η απόδοση στο Live όσο πιο σύνθετη είναι η παραγωγή.

 

Οι Garbage στην δεύτερη περιοδεία τους έβαλαν και samples για να πλησιάσουν περισσότερο την απόδοση της ηχογράφησης, π.χ. έβαλαν διαφορετικά samples για μπότα και ταμπούρο σε κάθε κομμάτι, παρμένα από τις αντίστοιχες studio ηχογραφήσεις του άλμπουμ.

[Evilnye]

Για τα δυο βίντεο που έβαλε ο Μπλου λες?

 

Ναι ακριβώς.

 

Σε αυτό το σημείο να πω πόσο πολύ προτιμώ το καθαρό "οργανικό" παίξιμο από την έντονη χρήση εφέ.

[dr.peters]

Σε αυτό το σημείο να πω πόσο πολύ προτιμώ το καθαρό "οργανικό" παίξιμο από την έντονη χρήση εφέ.

εμενα παλι τα εφε και οι ατμοσφαιρες με τραβανε παρα παρα πολυ!

αλλα αυτο το κομματι με φρικαρε...!

ποσυ ....δαιμονισμενο....!σαν να ακουγα τον σατανα να μιλαει! ;D

 

παντως ειναι κομματι που αναγκαζει διαφορετικη προσεγγιση σε ενα λαιβ!

ακομα και με προηχογραφημενα να παιζοταν θα χανε πολυ!