Ναι μωρέ τι μόνο για φανκ και μπλούζ, βασικά τα πάντα μπορείς να κάνεις έστω και κατά προσέγκιση, θυμάμαι γύρω στο 1999-2000, ένα συναδελφάκι από την δουλειά έπαιζε πλήκτρα (πολύ καλός) και επειδή τους την "έκανε" ο κιθαρίστας 2 βδομάδες πριν από ένα live μου είπε αν ήθελα να βοηθήσω. Θέλεις να ξεραθείς στα γέλια? πήρα τότε το "εκπληκτικό" μου Squier Japan του 90, με τρείς μονούς (Παναγία Βόηθα μαγνήτες) και βγήκα σε ένα studio κάπου στην Μεσογείων με έναν Grate που ούτε θυμάμαι τι ήταν. Η μπάντα του φίλου έπαιζε Death metal ή κάτι τέτοιο (πρώτη μου εμπειρεία και τελευταία με αυτό το είδος! πολύ βαρύ για τα ώτα μου) και πήγα που λες έμαθα τα ΄περισσότερα μέτρα στο τσακ (ε ρε fifths!!!) και μάλιστα ακούγονταν μια χαρά με το Squierακι!!! πιστεύω ο τρόπος παιξίματος είναι... μια ζωή "κοπανάω" ροκιές - μπλουζιές κλπ, μια φορά δοκίμασα το extreme και η κιθάρα τότε μια χαρά με έβγαλε... (γνώμη και των υπολοίπων παιδιών που μεταξύ μας όταν ζεστενόμουν τους ψιλοάκουγα που έλεγαν ωχ! ο παππούς θα μας τα πρήξει με το ροκ feeling και το συναφές στυλ.....) :lol: :lol: :lol: