Μαθηματα Φωνητικης

[audiokostas]

Αμάν με τα κολλήματά σου ....

 

Τέλος πάντων δεν θέλω να γυρίσω τη κουβέντα πάλι στο αυτός/ή είχε, αυτός/ή δεν είχε αλλά τα σερνε κλπ κλπ

 

Η άποψή μου είναι ότι, αν θέλεις (και μπορείς βέβαια) να γίνεις καλύτερος και να βελτιώσεις αυτό που έχεις, αν έχεις τον χρόνο, την διάθεση και τα χρήματα, τα μαθήματα με κάποιον δάσκαλο γνώστη είναι μια καλή αρχή.

 

Το ζήτημα βέβαια είναι η επιλογή το καθηγητή. Εκεί όντως υπάρχει κάποιο ζήτημα.

Πως; Ποιός; Γιατί; Ποια μέθοδος; Παίζει ρόλο το είδος;

Εδώ ο συγγραφέας σηκώνει τα χέρια ψηλά.

Δεν γνωρίζω αλλά είμαι σίγουρος ότι καποιοι από εδώ μέσα θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

 

Δεν το κρύβω ότι είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός στα 26χρονα που "ξέρουν" και διδάσκουν γιατί πήγαν τουλάχιστον σε 3 σεμινάρια και μάθαν την τεχνική SYLO (Scream your lungs out) από τα DVD του Τηλεθεατή.

Είμαι επιφυλακτικός (οκ μην ταράζεστε, άσχετος είμαι και την γνώμη μου - και όχι μόνο- λέω) στις λύσεις μεθόδους Πατάκη Be Pavarotti in One Week in Your sleep.

Επίσης, οι αποκλειστικοί μέθοδοι του τάδε γκουρού έχουν εξασφαλισμένο το σηκωμένο μου φρύδι της αμφιβολίας.

Δεν απορρίπτω όμως a priori τίποτα.

Αλλά θα διάβαζα, μάθαινα και προσπαθούσα να δω τα έργα και ημέρες (όχι απαραίτητα μόνο σαν performing καλλιτέχνη) του εκάστοτε καθηγητή. Και ναι, για όσους ρωτήσουν και βιογραφικό θα ζητούσα. Τις υπηρεσίες του θα πληρώσω. Δεν πρέπει να ξέρω τι καπνό φουμάρει;

[asgartha]

 

Και τι μας λες ρε φίλε; Να μην κάνει κανείς μαθήματα;

Το αντίθετο. Αν μπορείς, θες και πιστεύεις ότι υπάρχει λόγος, ασυζητητί.

Ένας καλός καθηγητής θα σου μάθει ζέσταμα, posture, phrasing, αναπνοές, τοποθετήσεις, (αντε και κάποια τρυκ), θα επισημάνει λάθη και θα προάγει εγγενείς δυνατότητες και άλλα πολλά που οι ειδικοί γνωρίζουν καλύτερα.

 

 

Αλλά όπως λέγαν στο χωριό της μάνας μου "....at the end of the day, it all boils down to the good story telling".

Και εγώ αυτό πιστεύω.

Καλώς ή κακώς.

 

Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσον η απάντησή σου αναφέρεται στο δικό μου πόστ ή σε κάποιο άλλο, μια και φαντάζομαι πως εάν όντως είχες διαβάσει το δικό μου πόστ θα σου ήταν σαφές πως δεν είμαι αρσενικού γένους. Ωστόσο μια και εγώ πρότεινα στον παραπάνω φίλο την οδό της αυτοενασχόλησης και όχι της διδασκαλίας, το εκλαμβάνω ως απάντηση που με αφορά.

 

Story telling = φραζάρισμα και feeling.

 

Νομίζω πως εάν κοιτάξεις λίγο παραπάνω, αυτό ακριβώς λέω και εγώ, απαντόντας σε έναν τύπο που είχε ποστάρει ένα βίντεο με τα μαγευτικά του slides.

 

Τραγούδι επίσης, μιλώντας για τον κύριο όγκο της ποπ και της ροκ, που είναι αυτό που αφορά τους περισσότερους, επίσης σημαίνει 2 γερές οκτάβες, σταθερότητα τονική και ικανότητα γρήγορης ανάκλησης των διαφόρων ρετσίστρων (πράγμα που ουσιαστικά σχετίζεται με το ποιά αντηχεία χρησιμοποιούμε άμεσα, εξ ου και οι ορισμοί στηθική και κεφαλική φωνή).

 

Ολα είναι θέμα ρεπερτορίου, έχω αναφέρει ήδη δύο extreme vocalists, τη Diamanda Galas και την Lisa Gerard ας προσθέσω και τη Nina Hagen. Οι 2 εκ των 3 έχουν λάβει λυρική εκπαίδευση αν και δεν ασχολούνται με την αυτή καθε αυτή όπερα. Οπότε καταλαβαίνουμε τις απαιτήσεις του είδους.

 

Τώρα νομίζω πως αυτοαναιρείσαι λιγάκι στο ποστ σου, γιατί απο τη μία αναφέρεσαι στο καλό story telling που από μόνο του αρκεί, από την άλλη υπερασπίζεσαι τα μαθήματα .

 

 

Εγώ δεν αποθαρύνω οποιονδήποτε από το να κάνει μαθήματα, αλλά σου εγκυόμαι 100 /100  πως τα μαθήματα θα εξοργίσουν οποιονδήποτε άνθρωπο έχει μισό μυαλό στο κεφάλι του.

 

Θα αρχίσεις να ακούς μία σειρά από οραματισμούς και φαντασιοπληξίες, που κατ' εμέ καμμία σχέση δεν έχουν με το αντικείμενο, και δεν βοηθούν στην κατανόηση του φωνητικού μηχανισμού.  Αυτό συμβαίνει γιατί και ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ δεν έχουν κατανόηση του φωνητικού μηχανισμού.

 

Ας μοιραστώ μερικά μαργαριτάρια που έχουν προκύψει από τις 7-8 καθηγήτριες που έχω αλλάξει ως τώρα...

 

1. (προσεγγίζοντας τις ψιλές) Για να βγει η νότα σωστά, σκέψου πως είσαι μία φάλαινα και πετάς νερό από τον πήδακά σου (????)

 

2. (ξανά προσεγγίζοντας τις ψιλές)  Πρέπει η φωνή να βγεί από το πίσω μέρος του κρανίου σου, σκέψου πως πρέπει να σε ακούσει ο τρομπονίστας (που βρισκόταν σε ένα δωμάτιο πίσω από την πλάτη μου). Μήν προβάλεις τη φωνή μπροστά αλλά πίσω... (οκ...)

 

3.  Πάνω στην τεχνική twang, "είμαστε γάτες με μεγάλα μουστάκια τώρα"  ;D

 

4.  Θέλω να κινήσεις τις χορδές χωρίς να βγάλεις καθόλου αέρα, θέλω να κρατήσεις τον αέρα όλο μέσα. Μην αφήσεις το σύστημά σου να καταρρεύσει. Οι χορδές βγάζουν ήχο όταν πάλλονται, ο αέρας δεν έχει σχέση (χμ.... και ο παλμός προκαλείται από τον αέρα ίσως???? )

 

5.  Σε σχέση με τη τεχνική μάσκας και την εκφορά του φωνήεντος "Ο": Σκέψου πως παίρνεις πίπα (αυτή ειδικά η οδηγία εξακολουθεί να με εκπλήσσει και αναρωτιέμαι τι έλεγε στους μαθητές της που ήταν αγοράκια)

 

6. Τις νότες τις φτάνουμε από πάνω, στρογγυλά, σαν την καμπούρα της καμήλας.Σκέψου την καμπούρα τώρα.

 

7. Σχεδόν κλειστό το στόμα όταν τραγουδάς, μην το ανοιγοκλείνεις καθόλου  ???  (και καλά τεχνική Speech Level Singing) 

 

8.  Σχετικά με τις χαμηλές νοτες, Σκέψου πως ρίχνεις άγκυρα βαριά, ή πως βγάζει ρίζες βαθιές από τα πόδια σου. Πολύ βαθιά τώρα.    Η το αγαπημένο μου, όσο πηγαίνεις πιο χαμηλά εσύ θα σκέφτεσαι ψηλά, ανάλαφρα.

 

9. Ελληνικό βιβλίο φωνητικής τεχνικής, από διάσημη vocal coach,  που μοσχοπουλά και είναι και πανάκριβο: Αναπνέουμε και μυρίζουμε 9 τριαντάφυλλα πριν να τραγουδίσουμε τη νότα (how the hell does that help huh???? σορρυ αλλά τα τριαντάφυλλα μου ρχονται σε 12αδες εμένα είμαι και OCD)

 

 

Για τι τεχνική να μιλήσουμε λοιπόν.  Εδώ η κατάσταση είναι καθοδηγούμενος διαλογισμός 101 ή έστω νηπιαγωγείο. ο  Και για να σας προλάβω μια και είμαι χρόνια στο σύστημα της μουσικής εκπαίδευσης oι καθηγήτριες στις οποίες αναφέρομαι και τα ωδεία είναι από τα πλέον ακουστά.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μιλώ για καθηγήτριες σύγχρονου τραγουδιού, δεν έχω κάνει ποτέ κλασικό μια και δεν με ενδιαφέρει να τραγουδίσω κλασικό. Δεν ξέρω τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση.

 

Οκ, ασκήσεις τεχνικής ....  Ασκήσεις τεχνικής είναι οι ΙΔΙΕΣ και απαράλαχτες σε όλες τις καθηγήτριες που έχω πάει, και μάλιστα είναι οι ασκήσεις που έρχονται από το bel Canto.

 

Θα κάνεις τα αρπεζάκια σου, θα κάνεις τις πέμπτες και τις οκτάβες σου σε slides, θα κάνεις τις χρωματικές σου....  Και αυτό είναι...

 

Εξ ού και η οδηγία πάρε ένα αρμονιάκι και δίνε νότες στον εαυτό σου. Εξ ού και η οδηγία πάρε το βιβλίο της Peckham (που διδάσκει στο Berklee δεν είναι τυχαία) που έχει CD με τις ασκήσεις, ή το σύστημα του Bret Manning πού είναι 10 cd με ασκήσεις, μια και οι 2 μέθοδοι είναι No Bullshit.

 

Επισης του είπα του ανθρώπου πως εφ όσον από τα γραφόμενά του φαίνεται πως είναι τυχερός και ήταν από μόνος του τοποθετημένος σωστά, και εφ ¨οσον ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΟΤΑΝ όταν τραγουδούσε, δεν χρειάζεται μαθήματα.

 

Τώρα για το κατά πόσον θα σου μάθει φραζάρισμα ο καθηγητής, είναι μεγάλη υπόθεση. Το φραζάρισμα είναι ζήτημα βιωματικό. Πρέπει να έχεις ακούσει εκατοντάδες δίσκους ρόκ για να αρχίσεις να μυρίζεσαι τι είναι το φραζάρισμα στη ροκ. Αντίστοιχα στη Jazz, στη soul και παντού. Κάθε στυλ έχει το δικό του ξεχωριστό ύφος, και το φραζάρισμα είναι κάτι που το κλέβεις από τους δίσκους περισσότερο παρά σου διδάσκεται.

 

Δεν χρειάζεται να πω, πως οι καθηγητές που "διδάσκουν όλα τα είδη" είναι ελαφρώς μούφα. Δεν μπορεί να έχεις γνώση σε όλα τα είδη, και λυπάμαι που θα το πω, ίσως ιδίως στην Ελλάδα.

 

Γενικώς οι καθηγητές προσπαθούν να κρατήσουν τα πελατάκια τους, και ισχυρίζονται πως μπορούν να κάνουν τα πάντα.

 

Πίσω στο story telling, Εγώ γουστάρω πολύ τον Tom Waits, ο τύπος δεν τραγουδάει ακριβώς, αλλά είναι ένα πάαααρα πολύ καλός story teller.  Επίσης έχω ακούσει πάρα πολύ punk στη ζωή μου, και εκεί η τεχνική πάει πίσω και το συναίσθημα μπροστά.

 

Το ρόκ έχει απ όλα. Και τεχνική και συναίσθημα, αλλά κυρίως έχει τεχνική που δύσκολα να βρεις να στη διδάξουν. Belting δύσκολα να σου το διδάξουν γενικά.

 

Belting kai twang είναι πάλι βιωματικές τεχνικές, γιατί μη μου πείτε πως η Big Mamma Thorton, η Koko Taylor, η Ma Raney και οι λοιπές καταπληκτικές τραγουδίστριες κάνανε μαθήματα. Ιεροσυλία.

 

Λοιπόν εάν πάρω παραδείγματα από τη δισκοθήκη μου, και εσείς από τη δική σας, μάλλον η κατάσταση πάει στο όχι μαθήματα, απλά βγες στη σκηνή και βγάλε την ψυχή σου έξω.

 

Τώρα εγώ, μια και έφαγα την πετριά μου και θέλω να τραγουδήσω Ξενάκη, Απέργη, Cage, Berio και λοιπούς συμπαθείς contemporary συνθέτες, έχω να περπατήσω μερικά μίλια ακόμη στη φωνητική εκπαίδευση και να ανεχθώ μερικές ακόμη βλακείες.

 

Η ουσία είναι μία, όταν μιλάμε για αυθεντικά μουσικά ιδιώματα που ξεπήδησαν από τον λαό, blues, jazz, rock ρεμπέτικο, στην τεχνική ANYTHING GOES ή με άλλα λόγια ΔΕΝ υπάρχει μία τεχνική.... 

 

Τώρα εάν μου θέλετε X-factor type of voice, ε....  μερικά μαθηματάκια δεν βλάπτουν...  Αλλά ακόμη και εκεί, υπάρχουν οι άνθρωποι που είναι naturals, όπως φαίνεται να είναι η περίπτωση του Kostdouk.... οπότε τα μαθήματα είναι χάσιμο χρόνου και ψυχραιμίας....

 

Ελπίζω να το ξεκαθάρισα.....

 

 

 

[audiokostas]

Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσον η απάντησή σου αναφέρεται στο δικό μου πόστ ή σε κάποιο άλλο, μια και φαντάζομαι πως εάν όντως είχες διαβάσει το δικό μου πόστ θα σου ήταν σαφές πως δεν είμαι αρσενικού γένους.

To post σου δεν ήταν η αιτία του post μου (δεν το σχολίαζα/απαντούσα) αλλά η αφορμή (εκθέτω τις απόψεις μου).

 

Τώρα νομίζω πως αυτοαναιρείσαι λιγάκι στο ποστ σου, γιατί απο τη μία αναφέρεσαι στο καλό story telling που από μόνο του αρκεί, από την άλλη υπερασπίζεσαι τα μαθήματα .

Καθόλου.

Ο καλός παραμυθάς πρέπει να το θέλει αλλά πρέπει να ξέρει και τις κατάλληλες τεχνικές.

Και όπως ξαναείπα άλλοι τις έχουν από κούνια, άλλοι δεν πρόκειται να τις αποκτήσουν ποτέ, άλλοι μπορούν με λίγη προσπάθεια και άλλοι πρέπει να τους φύγει το κλαπέτο στη δουλειά για να τα καταφέρουν. To θέμα είναι τι θες να κάνεις/φτάσεις και τι διαθέτεις (πρωτογενές υλικό, χρόνο, χρήμα, διάθεση). Απλά.

 

Τώρα για το κατά πόσον θα σου μάθει φραζάρισμα ο καθηγητής, είναι μεγάλη υπόθεση. Το φραζάρισμα είναι ζήτημα βιωματικό. Πρέπει να έχεις ακούσει εκατοντάδες δίσκους ρόκ για να αρχίσεις να μυρίζεσαι τι είναι το φραζάρισμα στη ροκ. Αντίστοιχα στη Jazz, στη soul και παντού. Κάθε στυλ έχει το δικό του ξεχωριστό ύφος, και το φραζάρισμα είναι κάτι που το κλέβεις από τους δίσκους περισσότερο παρά σου διδάσκεται.

Και αυτό είναι διδασκαλία / εκμάθηση.  ;)

 

Η ουσία είναι μία, όταν μιλάμε για αυθεντικά μουσικά ιδιώματα που ξεπήδησαν από τον λαό, blues, jazz, rock ρεμπέτικο, στην τεχνική ANYTHING GOES ή με άλλα λόγια ΔΕΝ υπάρχει μία τεχνική.... 

Εδώ θα διαφωνήσω. Λύση πασπαρτού σαφώς δεν υπάρχει αλλά τεχνικές, υπάρχουν. Και ακριβώς επειδή ορισμένες είναι λαϊκές φόρμες και εδραιωμένες στην συνείδηση του κόσμου, δεν είναι ευπρόσδεκτοι και πολλοί πειραματισμοί.

 

Belting kai twang είναι πάλι βιωματικές τεχνικές, γιατί μη μου πείτε πως η Big Mamma Thorton, η Koko Taylor, η Ma Raney και οι λοιπές καταπληκτικές τραγουδίστριες κάνανε μαθήματα. Ιεροσυλία.

 

Λοιπόν εάν πάρω παραδείγματα από τη δισκοθήκη μου, και εσείς από τη δική σας, μάλλον η κατάσταση πάει στο όχι μαθήματα, απλά βγες στη σκηνή και βγάλε την ψυχή σου έξω.

Μια κοπέλα που χει μελετήσει και προσπαθήσει τόσο όσο εσύ δεν θα έπρεπε να πέφτει σε κοινοτυπίες.

Και η Beyonce είναι φωνάρα και τεχνικά κλάσεις ανώτερη από την Etta James αλλά όταν η Etta τραγουδάει το I'd rather go blind σου φέρνει ανατριχίλα. Η Beyonce είναι από την άλλη close but no cigar. Η Ella είναι κλάσεις ανώτερη τεχνικά από την Billie αλλά στις τρείς νότες της Billie ξαναρχίζεις το τσιγάρο και το αλκοόλ. Και πάει λέγοντας. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Είπαμε ψυχή πάθος και λοιπά αλλά και η βελτίωση δεν είναι άσχημο πράμα.

Και ο Hendrix (και χιλιάδες guitar heroes) δεν πήγαν σε δάσκαλο. Αυτό τι σημαίνει; Μόνο από δίσκους θα μαθαίνουμε κιθάρα; Καλά να τα λέω εγώ αυτά που μαι μουγγός, κουλός και αυτοδίδακτος (βλ. αυτοανεπίδεκτος) αλλά δεν κάνει από ανθρώπους που χουν χύσει και δέκα καντάρια ιδρώτα.

 

Πίσω στο story telling, Εγώ γουστάρω πολύ τον Tom Waits, ο τύπος δεν τραγουδάει ακριβώς, αλλά είναι ένα πάαααρα πολύ καλός story teller.  Επίσης έχω ακούσει πάρα πολύ punk στη ζωή μου, και εκεί η τεχνική πάει πίσω και το συναίσθημα μπροστά.

O Tom Waits είναι ένας πολύ καλός μουσικός που γεννήθηκε μέσα στο ιδίωμα που παράγει. Ας είχα την φωνή του (και τις μουσικές γνώσεις) που έχει στο Closing Time και τι στον κόσμο.

Ας είχα και την δυνατότητα να γράψω τις ιστορίες του Young, Dylan, Bowie, Lou Reed και ας είχα και τις φωνές τους (τις ποιές;; ). Το θέμα είναι όταν δεν τα έχεις αυτά. Τα παρατάς; That's it?

Είμαι λίγο ξεροκέφαλος για τέτοιες παθητικές αντιδράσεις.

 

Θα αρχίσεις να ακούς μία σειρά από οραματισμούς και φαντασιοπληξίες, που κατ' εμέ καμμία σχέση δεν έχουν με το αντικείμενο, και δεν βοηθούν στην κατανόηση του φωνητικού μηχανισμού.  Αυτό συμβαίνει γιατί και ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ δεν έχουν κατανόηση του φωνητικού μηχανισμού.

Αν και με περιορισμένη εμπειρία, σε μερικές περιπτώσεις, I beg to differ.

 

Ίσως έχεις μία πίκρα και θυμό για τα Ελληνικά τεκταινόμενα (και πιθανόν λογικό) αλλά λόγω των γνώσεών σου εγώ θα πρότεινα να είσαι πιο ήπια στους χαρακτηρισμούς σου και πιο διαλλακτική στις συμβουλές σου για τα νέα παιδιά που σε διαβάζουν και ασπάζονται τις συμβουλές σου.

 

Λέω γω και δίκιο πάντα δεν έχω......

[kostdouk]

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Να πώ ότι άνέκαθεν έιχα ένα θεματάκι. Υπήρχαν/ουν φορές που τραγούδια που είχαν ηψηλές οκτάβες σε κάποια σημεία τους τα έβγαζα όμορφα και ωραία, και αυτό όταν ήμουν σε καλή φάση και διάθεση, και φορές όπου τα ίδια σημεία με δυσκόλευαν σαν κάτι να με φρέναρε.

Και ένα δεύτερο ότι τώρα πλέον δυσκολεύωμαι να μεταφέρω απο την κανονική μου φωνή στην ψεύτικη/λαρυγγισμό.Σόρρυ αλλά δεν γνωρίζω ορολογία. Εκεί κατα την εναλλαγή κλείνει το λαρύγγι.

Θα μου επιτρέψετε να ανεβάσω κάποια δείγματα απο μία μουσική συνεύρεση με παλιούς φίλους, όπου όλοι είχαμε αποχή γιά πάρα πολλά χρόνια, και χωρίς πρόβα.

Εγώ είμαι στο τραγούδι, και αυτό είναι πρίν λίγους μήνες.

01._Doukas_Pepe_Lazar_-_feel_like_makin_loveBad_Company.mp3

[kostdouk]

Κι άλλο ένα

02.Doukas_Pepe_Lazar_-_Sunsine_of_Your_LoveCream.mp3

[Adamo]

Ταπεινη μου αποψη κα εμενα με οποια μιικρη πειρα εχω

 

1)ο καθηγητης παιζει ρολο μεγαλο για 2 χρονια max

2)το ειδος που τραγουδας παιζει ρολο εις τον αιωνα τον απαντα.Οτι αφηνεις σε αφηνει.αν πχ τραγουδας μονιμα metal θα χεις φωνη μεταλ,αν το αφησεις για 5 μηνες και τραβηξεις αλλου θα το χεις χασει

(σε μενα αυτο τουλαχιστον το βλεπω πολυ που otan ασχολιομουν με hard-classic rock μπορουσα να βγαλω το this i love απο GnR και τωρα που χω μπλεξει με αλλες δουλειες δεν...)Επομενως διαλεξε κατι και μεινε πανω του οσο γινεται

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.τι να κανουμε τωρα?οποιος το λεει αυτο δεν εχει αισθηση τι σημαινει τραγουδαω καλα για εμενα

3)ο manning οντως βοηθαει.

4)θα σου προτεινα να μην πας στο εθνικο ωδειο..θα τραγουδας χατζιδακη και σαβββοπουλο (τρομεροι μεν αλλα οχι αυτο π θες)

5)Απολυτα σωστος καθηγητης δεν υπαρχει πιστευω γιατι ο καθενας εχει διδαχθει αλλα και τραγουδαει αλλα.Η τεχνικη στην φωνη δεν ειναι κατι το απολυτο.θεωρω πως ειναι ο μηχανισμος που αναπτυσει το σωμα  (στην προκυμενη περιπτωση) ωστε να ανταπεξελθει οσο καλυτερα μπορει σε καποια τραγουδια και ειδη.

6)αρκετοι καθηγητες στην ελλαδα οντως δεν ξερουν αλλα δεν υπαρχει σωστο και λαθος.εχω ακουσει φωνες που τραγουδουν πισω,εξω,μυτη,φρυδι και αλλα πολλα και ειχαν ολοι την ιδια εκταση,αντοχη αλλα ΑΛΛΟ ΧΡΩΜΑ.Σιγουρα ομως υπαρχουν καποια βασικα.

7)και κατι τελευταιο και πιστευω το σημαντικοτερο

Τραγουδα περισσοτερο,ψαχνε το λιγοτερο,και εχε υπομονη νομιζω αν θυμαμαι καλα εισαι και σε μικρη ηλικια που για τον αντρα παιζει τρελλο ρολο

8)και τωρα το τελευταιο τελευταιο :P

σε αυτα τα κομματια παιζει τρελλο ρολο το ποσο καλα αγγλικα εχεις και απο ποσο μικρος τραγουδας αγγλικα καλα.αλλη αρθρωση εχουν η οποια μαλιστα για την φωνη εξ ορισμου ειναι καλυτερη.δεν ειναι τυχαιο οτι  ο μετριος αμερικανος ειναι 4 φορες καλυτεροσ απο τον καλο ελληνα.(οχι μονο γιατι ο ενας πρωτοταγουδησε  τσιτσανη και ο αλλος tom jones)

 

 

[kostdouk]

Τραγουδα περισσοτερο,ψαχνε το λιγοτερο,και εχε υπομονη νομιζω αν θυμαμαι καλα εισαι και σε μικρη ηλικια που για τον αντρα παιζει τρελλο ρολο

8)και τωρα το τελευταιο τελευταιο :P

σε αυτα τα κομματια παιζει τρελλο ρολο το ποσο καλα αγγλικα εχεις και απο ποσο μικρος τραγουδας αγγλικα καλα.αλλη αρθρωση εχουν η οποια μαλιστα για την φωνη εξ ορισμου ειναι καλυτερη.δεν ειναι τυχαιο οτι  ο μετριος αμερικανος ειναι 4 φορες καλυτεροσ απο τον καλο ελληνα.(οχι μονο γιατι ο ενας πρωτοταγουδησε  τσιτσανη και ο αλλος tom jones)

 

 

Κοίτα έτσι κι αλλίως δεν με παίρνει για δασκάλους και  λόγω οικονομικών και λόγω χρόνου, πέραν αυτού είμαι σύμφωνος στο τραγούδα περισσότερο, και παρότι συμφωνώ, ήμουν παροπλησμένος για πάρα πολλά χρόνια, και λογικά η φωνή ξέφτισε, βάλε και τσιγάρα, ποτά.

Γιά την ηληκία μου, ναί τόσο μικρός που οι ορμόνες μου προκαλούν αστάθια στην φωνή...........λόγω εμμηνόπαυσης :P

Για τα αγγλικά, ναι δεν τα πάω και τόσο καλά επειδή και εκεί είμαι "αυτοδίδακτος", όπως και στα άλλα μουσικά πράγματα, κιθάρα, τραγούδι κ.λ.π

[Yannis Methenitis]

Οταν δεν γνωρίζω κάτι τόσο σημαντικό όσο την γλώσσα που τραγουδάω, έχω μεγάλες πιθανότητες αποτυχίας. Θα προτιμούσα τη γλώσσα που ξέρω και μπορώ να αποδώσω τον στίχο καλύτερα.

 

Είναι κάτι σαν την ντοπιολαλιά ένα πράμα. Πέρα απο το δημοτικό τραγούδι θα παραξενευτείς (το λιγότερο) αν ακούσεις στο ραδιόφωνο λιέ, νιέ, τσι, κλπ. όσο καλή φωνή και να έχει ο τραγουδιστής. Κάπως έτσι ακούγονται και όσοι τραγουδούν αγγλικά με ελληνική προσφορά. Για να καταλάβεις, το κομμάτι που ανέβασες λέγεται SunsHine και όχι Sunsine of your love. Κάτι που γράφεις όπως το προφέρεις, αφού στην ελληνική δεν υπάρχει ο ήχος sh.

 

Κατα τα άλλα νομίζω σου γράφουν πιό ειδικοί απο εμένα για τη φωνητική.

[kostdouk]

Σωστός αν και δεν το είχα σκεφτεί και έτσι, όσων έχει να κάνει με το πως ακούγεται στα αυτιά αυτόν που γνωρίζουν καλά την γλώσσα στην οποία τραγουδάς.

Αν και βέβαια το βλέπω στην πράξη ότι παίζει μεγάλο ρόλο στο πως θα ρολάρει η μελωδεία λόγο άρθρωσης, ακόμα και στο πώς μασάνε κάποιες λέξεις λόγο προφοράς.

Απο την άλλη εντάξει ρε παιδί μου δεν θα πάω να κάνω καριέρα στην Αγγλία ή στην U.S.A, είπαμε ερασιτέχνικά η όποια ενασχόληση. Τα φάγαμε τα ψωμιά μας καλιτεχνικά μεγάλε  ;D

[apla4rakse]

Καλησπέρα δεν έχω διαβάσει όλο το φόρουμ μόνο τις πρώτες απαντήσεις.. θέλω να ρωτήσω για το studio pfonetics αν είναι αξιόπιστο δεν το έχω ψάξει και πολύ πάντως ευχαριστώ .