Εικονοκλάστες ;

[audiokostas]

Σε μιά ερώτηση παρέας "Ρε συ πλάκα μας κάνεις τώρα ; Βαλτός είσαι για να μας κάνεις κόλο εδώ μέσα;" υπάρχει και η δυνατότητα της απάντησης "Οχι ρε συ, σοβαρά μιλάω. Πες μου τι νομίζεις."

 

Υπάρχει βέβαια και η δυνατότητα του "αυτό που σου λέω γω και όταν μιλάω να μη λες μαλακίες".

 

Είναι θέμα επιλογής.

 

Τώρα το θέμα της ασυλίας και ποιος την απολαμβάνει έχει συζητηθεί και απευθυνθεί σε σένα εγγράφως από δεκάδες μέλη. Αν παρατηρείς και τα threads όμως θα δεις ότι πρώτος εγώ επανηλλειμένα έχω πει ότι ο καθείς κρίνεται συνεχώς από τα εκάστοτε post του και όχι από την ηλικία, παλαιότητα κλπ κλπ.

 

Χαίρομαι όμως που ενημερώνεσαι για τις μπυροποσίες μας. Να ρθεις καμιά φορά. Χωρίς διάθεση ειρωνίας.

 

Συ οιδας.

[Nikolas]

Πάμε όλο και πιο πέρα, και στο μεταξύ εγώ σκέφτομαι το βασικό θέμα μας εδώ... Της εικονοκλασίας...

 

Μήπως το πρόβλημα είναι αντίθετο; Μήπως το πρόβλημα δεν είναι σε αυτούς που κρίνουν αλλά στους υπόλοιπους που δίδουν άβατο σε ορισμένα ονόματα; Γιατί, να πω την αλήθεια μου και το ψώνιο μου, νίωθω ότι μπορω πλέον να σχολιάσω τα πάντα (με ταπινότητα φυσικά) και αυτό το έχω πληρώσει με το κάψιμο από Manosx... Αλλά το νιώθω και βρίσκω ότι έχω και κάθε δικαίωμα να ρίξω ανάλυση και άρα να καλύψω και τη γνώμη μου, το κατα δύναμη (αφήνοντας στην άκρη αυτά που δεν αναλύονται).

 

Αν λοιπόν βγώ και πώ ότι βρίσκω την πλειάδα των έργων του Θxxxxxάκη* μέτρια, αλλά το στηρίξω μετά, υπάρχει κάπου πρόβλημα; Άλλωστε δε βγήκα να τον πω ούτε καράφλα, ούτε προϊόν του Mtv και πρεζάκια... Δεν είναι τυχαίοι οι χαρακτηρισμοί που αναφέρει ο μπλού.

 

*Κατ ουδένα λόγο να μην πάει η συζήτηση σε αυτό γιατι μιλάω για τον Θεοδημητράκη, ή τον Θεοπαπαρουσάκη, ή τον Θαδρημάκη, ή τον... έτσι; παράδειγμα είναι...

 

ΕΔΙΤ: Να σημειώσω τέλος ότι με μια φίλη που μίλαγα όταν της είπα ότι είμαι συνθέτης κλπ, η απάντησή της ήταν "άντε ρε ψώνιο"... Εκεί της απάντησα με όλη τη σοβαρότητα ότι δεν υπάρχει ίχνος ψώνιου πάνω μου και ότι αλήθεια τα εισοδήματά μου προέρχονται από αυτό και μόνο! Της έδωσα και την κάρτα μου, κι ελπίζω να μπήκε να είδε, να άκουσε, να κατάλαβε... γιατί αλλίως τι να της κάνω; :(

[audiokostas]

Άλλωστε δε βγήκα να τον πω ούτε καράφλα, ούτε προϊόν του Mtv και πρεζάκια... Δεν είναι τυχαίοι οι χαρακτηρισμοί που αναφέρει ο μπλού.

 

Δηλαδή τι έχουν οι καράφλες;  >:(

[Nikolas]

Για το σατριγιάννη είπεν ο μπλου ότι είναι καραφλος τεχνικός... Εεεε εγώ διαβάσα το πρώτο μόνο... Δεν εννοώ εσένα και σίγουρα όχι τον eye, που δεν έχω δει ποτέ μου...  :P

[Evilnye]

Βασικά θα ήταν ενδιαφέρον αν όσοι έχουν κάνει τους αντίστοιχους χαρακτηρισμούς τους δικαιολογούσαν είτε με βάση τις μουσικές γνώσεις τους, είτε τις διαφημιστικές γνώσεις τους είτε ότι άλλο τους ενδιαφέρει.

 

Το σίγουρο με τη μουσική είναι πως πάντα θα υπεισέρχεται θέμα γούστου και τρόπου κρίσης και ανάλυσης. Όπως πχ ο bloody σημείωσε ότι κάθεται και χάνει πολλές φορές την ώρα του να αναλύει τεχνικά αυτά που ακούει, από την εντελώς αντίθετη εγώ θα χάνω την ώρα μου να ακούω εντελώς συναισθηματικά με αποτέλεσμα να πρέπει να αφιερώσω ξεχωριστό χρόνο για να διαβάσω ένα κομμάτι που μου αρέσει :)

 

Πολύ συχνά όταν ανοίγεται κάποιο θέμα είτε για ολοκληρωμένη δουλειά κάποιου καλλιτέχνη ή και κάποιο κλιπάκι οι αντιδράσεις είναι ανάμικτες.

 

Υπάρχουν κάποια πράγματα που ο καθένας μπορεί να τα ακούσει σαν συνολικό αποτέλεσμα και να πει ακούγεται ωραία ή ακούγεται λάθος. Ένας μουσικός έχει τις γνώσεις και την εμπειρία όσο ασχολείται να ακούει πιο λεπτομερώς κάτι και να πει εκεί είναι το λάθος ή εκεί το σωστό, πχ ρυθμικά που να μη δένουν, και ένας άσχετος θα πει ότι δεν του άρεσε αυτό που άκουσε, ένας τραγουδιστής που φαλτσάρει το καταλαβαίνουν όλοι, μια μπάντα που δε γκρουβάρει τη βαριούνται όλοι, ο μουσικός, αναλόγως των γνώσεών του και της εξάσκησης του, μπορεί να πει επ ακριβώς και τι ήταν στραβό.

 

Από εκεί και πέρα η αισθητική του καθενός είναι διαφορετική, πχ εμένα μπορεί να μ αρέσουν οι Tool κάποιου άλλου να του βγάζουν τόση μαυρίλα που να μην αντέχει να τους ακούσει. Γούστα είναι αυτά, αλλά δεν αναιρείται σε κανένα σημείο πως οι Tool είναι παικταράδες.

 

Έτσι πιστεύω πως όποιος επιλέγει να κρίνει κάποιον επαγγελματία καλλιτέχνη ο οποίος δεν είναι του γούστου του, θα πρέπει να μπορεί να στηρίξει με πολύ σοβαρά επιχειρήματα το τι είναι αυτό που δεν του αρέσει. Αν δηλαδή σε κάποιον οι RHCP του φαίνονται μόνο πρεζάκια του mtv προφανώς δεν έχει διάθεση να τους κρινει μουσικά, διότι οι άνθρωποι είναι πολύ πέρα από παιχταράδες, απλά δε ταιριάζουν με την αισθητική του.

[Επισκέπτης]

Αν δηλαδή σε κάποιον οι RHCP του φαίνονται μόνο πρεζάκια του mtv προφανώς δεν έχει διάθεση να τους κρινει μουσικά, διότι οι άνθρωποι είναι πολύ πέρα από παιχταράδες, απλά δε ταιριάζουν με την αισθητική του.

 

Πάντως, εγώ που είπα ότι είναι κατασκεύασμα του MTV, ποτέ (μα ποτέ) δεν τους είπα "πρεζάκια" διότι δε με ενδιαφέρει η κριτική σε επίπεδο προσωπικών συνηθειών, αλλά σε επίπεδο μουσικής.

 

Με την ευκαιρία, θα μου επιτρέψεις μία διόρθωση: δεν είναι σωστό να λέμε "η αισθητική του" ή "η αισθητική της". Η "αισθητική" δεν έχει να κάνει με την προσωπική μας άποψη για το αν κάτι είναι ωραίο, αλλά με την - όσο γίνεται πλατύτερη - αντίληψη για το τι συνυπάρχει αρμονικά με το περιβάλλον του (υλικό και άλλο).

 

[Evilnye]

Πάντως, εγώ που είπα ότι είναι κατασκεύασμα του MTV, ποτέ (μα ποτέ) δεν τους είπα "πρεζάκια" διότι δε με ενδιαφέρει η κριτική σε επίπεδο προσωπικών συνηθειών, αλλά σε επίπεδο μουσικής.

 

 

 

Χμ... είσαι ασυνεπής με αυτά που λες σε άλλα θέματα. Εσύ είχες κάψει στην πυρά τον Michael Jackson για τις προσωπικές του επιλογές αν θυμάμαι :)

 

Η αισθητική είναι κάτι το προσωπικό σε πολλά σημεία. Όπως πχ μπορεί να μου αρέσει ο συνδυασμός μπλέ με πορτοκαλί και σε άλλο να φαίνεται βάρβαρο. Ή το να μου αρέσουν οι Tool αλλά όχι κάποιοι άλλοι πχ... (θα σκεφτώ κάποια μπάντα σε λίγο)

 

Αυτό που λες εσύ είναι το αν τεχνικά στέκει κάτι. Δηλαδή αν τα ρυθμικά είναι δεμένα, αν οι αρμονίες βγάζουν ένα ωραίο αποτέλεσμα το οποίο και αυτό πλέον έχει ανοίξει πάρα πολύ μιας και πολλά πράγματα ακούγονται ωραία ενώ μπορεί να είναι ασυνήθιστα στο αυτί με βάση την κλασσική δυτική μουσική.

[odis13]

Νομιζω θα συμφωνησω με τον wow σε οτι αφορα την αισθητικη. Υπαρχουν καποια κριτηρια τα οποια εχουν καταστει αντικειμενικα με την παροδο του χρονου και αφορουν (οπως πολυ σωστα) το ποσο αρμονικα συνυπαρχει κατι με το υλικο και μη περιβαλλον του.

 

Βεβαια, ουκ ολιγες φορες συμβαινει να μας αρεσει κατι το οποιο δεν πληρει πολλα απο αυτα τα κριτηρια αλλα μας αρεσει για προσωπικους λογους. Ανεφερες για παραδειγμα τον συνδυασμο μπλε-πορτοκαλι. Ενα μπλε precission με πορτοκαλι pickguard για παραδειγμα ειναι οντως τραγικο απο πλευρα αισθητικης. Εμενα μπορει φυσικα να μου αρεσει επειδη μου αρεσει σχεδον καθε τι αισθητικα abnormal, καποιου αλλου μπορει να του αρεσει επειδη του θυμιζει τη σημαια της χωρας του, καποιου αλλου μπορει να του αρεσει γιατι το αγορασε τη μερα που εχασε την παρθενια του η δε ξερω και γω τι.

 

Η αισθητικη αναφερεται περισσοτερο θεωρω σε αυτο το σχετικα standardised σετ κανονων και φορμων και οχι τοσο στο τι μας αρεσει, καθως δεν αποτελει το μονο κριτηριο για το αν μας αρεσει κατι η οχι. Τα κριτηρια με τα οποια ο καθενας μας κρινει αν του αρεσει κατι η οχι ειναι αυτα τα αισθητικα κριτηρια συν οι προσωπικες του εμπειριες συν η σταση του απεναντι σε αυτα τα κριτηρια συν συν συν...Αν βεβαια ολο αυτο το πακετο το μαζευεις κατω απο κατι που ονομαζεις αισθητικη μου, τοτε πασο.

 

[Evilnye]

Ε ναι μα διαχώρισα κάποια αντικειμενικά κριτήρια με κάποια προσωπικά. Επίσης κ εμένα ένα precision μπλε πορτοκαλί θα μου φαινόταν τραγωδία, και το άλλο του μπίχλα το πράσινο πορτοκαλί, έγκλημα το λιγότερο. (Βέβαια με σωστή επιλογή του μπλε και του πορτοκαλί ώστε να δένουν αρμονικά μπορεί κ να έβγαινε ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, θα ψάξω χρωματάκια να προτείνω μετά :P )

 

Όπως το ανέλυσα παραπάνω νομίζω εξήγησα και τι εννοώ, δηλαδή οι RHCP είναι παιχταράδες, αλλά του wow! δεν του αρέσουν. Διαφορετική αισθητική λοιπόν.

[Επισκέπτης]

Χμ... είσαι ασυνεπής με αυτά που λες σε άλλα θέματα. Εσύ είχες κάψει στην πυρά τον Michael Jackson για τις προσωπικές του επιλογές αν θυμάμαι :)

 

Αν και έγραψα την απάντησή μου πριν δύο ώρες, φαίνεται ότι χάθηκε. Πάμε πάλι λοιπόν:

 

Δεν υπάρχει καμία ασυνέπεια σε αυτά που λέω, Evilnye. Είναι άλλο πράγμα να έχω γνώμη για τις προσωπικές συνήθειες κάποιου (π.χ. δεν εγκρίνω τους ανθρώπους που παίρνουν ναρκωτικά) και άλλο πράγμα να τον κρίνω για τις προσωπικές του συνήθειες.

 

Ειδικά στην περίπτωση του Jackson, η γραμμή ανάμεσα σε αυτά τα δύο είναι θολή, διότι είχε να ασχοληθεί ενεργά με τη μουσική για 25 χρόνια (και βάλε), οπότε μοιραία οι πληροφορίες για την προσωπική του ζωή υπερ-φαλάγγισαν την όποια κριτική για τη μουσική του περσόνα (ενώ οι RHCP είναι ενεργοί). Αυτό είναι πολύ σπάνιο, όπως ξέρεις: οι περισσότεροι μουσικοί ασχολούνται μέχρι το τέλος της ζωής τους και εγώ ποτέ (μα ποτέ) δεν έχω πει ότι απορρίπτω τη μουσική κάποιου επειδή είναι ναρκομανής, ή οτιδήποτε άλλο.

 

-----

 

Τώρα, περί αισθητικής, ο odis ορθώς συμφωνεί διότι ξέρω τι λέω: για άλλη μία φορά δεν είναι η γνώμη μου αυτό που γράφω αλλά η σωστή έννοια της λέξης όπως έχει οριστεί μέσα από την εμπειρία των ανθρώπων που την πρωτοχρησιμοποίησαν (σκέψου ότι στα αγγλικά, η λέξη υπάρχει μόνο στον πληθυντικό).

 

Αυτό που λες εσύ, δεν είναι αισθητική, αλλά τα γούστα μου: δηλαδή η γνωστή ιστορία του "μ' αρέσει" ή "δεν μ' αρέσει" λες και μιλάμε για μουσακά (το αγαπημένο μου παράδειγμα σε αυτή τη συζήτηση). Αυτό, όπως έχω ξαναγράψει, είναι ένα πολύ επιδερμικό επίπεδο συζήτησης για τη μουσική (και για το μουσακά, όπως θα σε διαβεβαίωνε ο Μποντρίνι), υπάρκτό μεν, σεβαστό δε, αδιάφορο όμως από κάποια φάση και μετά.

 

Θυμήσου αυτό που έγραψε πρόσφατα ο SF για τη συζήτηση που είχε με τον Waters των Floyd. Ούτε του ίδιου δεν του άρεσαν αυτά που παίζανε, αλλά η σχέση του με το υλικό του (ευτυχώς) ήταν πέρα από αρέσκειες ή απαρέσκειες (ένα κοινότατο λάθος που κάνουν οι ελληνικές μπάντες π.χ.).