Επισκέπτης Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Ξέρω άνθρωπο ο οποίος ήταν ρυθμικά και μουσικά άσχετος (και συνεχίζει να είναι) αλλά επίσης ο συγκεκριμένος είναι και εντελώς αρνητικός στο να προσπαθεί και για τα πάντα θεωρούσε πως είτε το χεις είτε όχι. Θυμίζω ότι έχω κάνει την εισήγηση πως αυτά τα μαθαίνει κανείς μόνο σε νηπιακή / παιδική ηλικία και μόνο από ανθρώπους που ήδη το έχουν. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
VietMan Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Αυτό το ερώτημα, πρέπει να το απευθύνουμε σε όποιον άνοιξε το thread. Μπορεί να προβληματίζεται ο ίδιος/α για τη δική του δυνατότητα να αντιληφθεί και να συγχρονισθεί με μουσικά δρώμενα. Η σε οποιoν δινει "διπλωματικες" απαντησεις σε αυτο το thread. Βεβαια απο την αλλη ειναι δυσκολο να λυσει καποιος τους προβληματισμους του για το αν "δικαιουται" να παιζει και αν αξιζει να προσπαθει. Η μεχρι τωρα εμπειρια μου παντως μου εχει δειξει οτι ο ΦΑΛΤΣΟΣ θα αποβαλει τη μουσικη απο τον οργανισμο του με καθε τροπο Hi!! I'm Paul from guitar world!! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Evilnye Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Θυμίζω ότι έχω κάνει την εισήγηση πως αυτά τα μαθαίνει κανείς μόνο σε νηπιακή / παιδική ηλικία και μόνο από ανθρώπους που ήδη το έχουν. Όχι απαραίτητα από ανθρώπους που ήδη το έχουν αλλά με το να εκτίθεσαι σε διάφορα ερεθίσματα, αναφέρθηκε και αρκετά αναλυτικά πάνω. Πάντως πολλοί συμφωνούν κ εγώ μαζί τους πως κάποιος που δεν το έχει μπορεί να λιώσει με αρκετά καλά αποτελέσματα. Gilmour όντως δε γίνεσαι έτσι, αλλά να αλληλεπιδράς σε μια μπάντα σωστά μπορείς να το μάθεις. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Tthawth Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Μας το λέει η παιδιώθεν εμπειρία μας: πρώτα μαθαίνουμε κάτι απλό και κατόπιν μαθαίνουμε κάτι πιο σύνθετο. Δεν έχω συναντήσει καμία εξαίρεση μέχρι σήμερα. Υπαρχει ομως και το ενδεχώμενο να νοιωθει απείρως πιο ανετα να σολαρει πλαι σε εναν ντραμερ ενώ να αδυνατεί να χτυπάει το χέρι του στο τραπέζι στο ρυθμο αυτης της σιχαμένης βρύσης. Άσε που έχει εκνευριστεί και με τον υδραυλικό που καθυστερεί στο ραντεβού. http://www.facebook.com/fourlt Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Tthawth Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Πάντως πολλοί συμφωνούν κ εγώ μαζί τους πως κάποιος που δεν το έχει μπορεί να λιώσει με αρκετά καλά αποτελέσματα. Gilmour όντως δε γίνεσαι έτσι, αλλά να αλληλεπιδράς σε μια μπάντα σωστά μπορείς να το μάθεις. Σωστές παρατηρήσεις. Με μια επιφύλαξη ως προς το αν η μουσικότητα πρεπει να εξετάζεται σε ατομικό επίπεδο δίχως τις παρεμβάσεις μιας συνεργάσιμης μπαντας. Πάντως να σκεφτούμε οτι μπορει και ο Gilmour να είχε τις μάυρες του ως teenager όταν διαπίστωνε πως δεν θα μπορούσε ποτε να φτάσει στο επίπεδο του τοτε αγαπημενου του κιθαρίστα. http://www.facebook.com/fourlt Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
SpyrosCh Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Η μεχρι τωρα εμπειρια μου παντως μου εχει δειξει οτι ο ΦΑΛΤΣΟΣ θα αποβαλει τη μουσικη απο τον οργανισμο του με καθε τροπο E τώρα..2 αντιπαραδείγματα: Roger Waters, Bob Dylan Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Guru Nikolas Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Guru Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Μα δεν υπάρχουν επίπεδα και ικανότητες "μουσικότητας" στον καθένα; Δηλ, ή παντελώς άσχετος είναι κάποιος, ή θεός; Δε μπορεί να είναι απλά "καλός";, απλά "οκ"; Δηλ, δε μπορεί κάποιος να έχει "λίγη" μουσικότητα; Και αν έτσι, δε μπορεί να πάει στο περίπτερο (ωδείο, ιδιαίτερα, φιλαρμονική, τουαλέτα (και το λεω σοβαρά) και να τσιμπήσει λίγο ακόμα; Δηλ, αν καθήσει δίπλα στον γκουρού της κιθάρας, κατι δε θα μάθει; Και αν είναι να μάθει κάτι, δε σημαίνει ότι αυτό τελικά μαθαίνεται; Home - Editions Musica Ferrum Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Επισκέπτης Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Μα δεν υπάρχουν επίπεδα και ικανότητες "μουσικότητας" στον καθένα; Δηλ, ή παντελώς άσχετος είναι κάποιος, ή θεός; Δε μπορεί να είναι απλά "καλός";, απλά "οκ"; Δηλ, δε μπορεί κάποιος να έχει "λίγη" μουσικότητα; Και αν έτσι, δε μπορεί να πάει στο περίπτερο (ωδείο, ιδιαίτερα, φιλαρμονική, τουαλέτα (και το λεω σοβαρά) και να τσιμπήσει λίγο ακόμα; Δηλ, αν καθήσει δίπλα στον γκουρού της κιθάρας, κατι δε θα μάθει; Και αν είναι να μάθει κάτι, δε σημαίνει ότι αυτό τελικά μαθαίνεται; Βεβαίως υπάρχουν "επίπεδα". Αλλά δε συζητούμε αυτό, συζητούμε το αν μπορεί η μουσικότητα να είναι αντικείμενο εκπαιδευτικής διαδικασίας. Φαίνεται ότι οι περισσότεροι συμφωνούν ότι α) ναι, μπορεί να διδαχθεί, β) αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέχρι κάποιο "επίπεδο" και γ) εισηγήθηκα εγώ ότι αυτό γίνεται σε τρυφερές ηλικίες. Νομίζω ότι προσπαθείς να αποφύγεις το πιθανό στρίμωγμα στη γωνία που λέει ότι "οι περισσότεροι που πάνε ωδείο ή κάθονται κοντά σε δασκάλους-μουσικούς πετάνε τα χρήματα και το χρόνο τους", αλλά γιατί να το αποφύγεις; Δεν έχουμε διαρκείς επιβεβαιώσεις ότι ισχύει; Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Evilnye Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Δεν έχουμε διαρκείς επιβεβαιώσεις ότι ισχύει; Έχουμε όμως και επιβεβαιώσεις ότι δεν ισχύει. Και τα άτομα που είδα πως δεν ισχύει δεν προσπάθησαν κατ εμέ. Σίγουρα οι γονείς κάνουν πάρα μα πάρα πολλά στην μετέπειτα παιδεία του παιδιού, αλλά η θέληση και το πείσμα μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
marathon Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Share Δημοσιευμένο 3 Δεκεμβρίου 2009 Νομίζω ότι προσπαθείς να αποφύγεις το πιθανό στρίμωγμα στη γωνία που λέει ότι "οι περισσότεροι που πάνε ωδείο ή κάθονται κοντά σε δασκάλους-μουσικούς πετάνε τα χρήματα και το χρόνο τους", αλλά γιατί να το αποφύγεις; Δεν έχουμε διαρκείς επιβεβαιώσεις ότι ισχύει; Για να βοηθήσω λίγο το σκεπτικό σου (που μερικώς συμφωνώ)...και εάν το συνδιάσω με αυτό, από μία άλλη οπτική γωνία (ή έχουμε την ίδια?) εισηγήθηκα εγώ ότι αυτό γίνεται σε τρυφερές ηλικίες. μιλάμε για γονείς που πάνε το παιδάκι τους στo δάσκαλο (ωδείο). Δεν μπορώ να σκεφτώ έναν πεντάχρονο-επτάχρονο που ζητάει να πάει στον δάσκαλο (όχι ότι δεν γίνεται, αλλά είναι η εξαίρεση του κανόνα). Ας μην αναλύσουμε (αξίζει αλλά θα παραστρατήσουμε) το γιατί ένας γονιός πάει το παιδί του στο δάσκαλο (ωδείο). Προφανώς (κατά την άποψή μου) αξίζει ένας γονιός να "πετάξει" λεφτά, για να δώσει τη δυνατότητα στο μικρό να ψάξει, να δοκιμάσει, να απορρίψει ή να συνεχίσει...νομίζω επίσης ότι η "αγωνία" ενός γονιού είναι να διακρίνει τα κρυμμένα (ή όχι) ταλέντα του γόνου του. Μαραθώνιος Εναλλακτική Σχολή Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργήστε λογαριασμό
Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!
Δημιουργία λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Σύνδεση