Η ανία ως πηγή έμπνευσης

[Hector]

Συμφωνω με τα προηγουμενα ποστ,πραγματι αν οι βασικες αναγκες των ανθρωπων καλυφθουν,καθε τους ταση για κουλτουρα ελαχιστοποιειται.

Ακριβως ομως απο καταστασεις που η δημιουργικοτητα καποιου πνιγεται(π.χ γηροκομω τους γεροντες γονεις μου χωρις βοηθεια απο πουθενα),απο κατι τετοιες ταλαιπωρημενες ψυχες βγαινει η ευδοκιμη δημιουργια.

[bloody_sunday]

Nα σας ρωτήσω κάτι? Ο Cobain δεν μεγαλούργησε λόγω ανίας (με τον εαυτό του, το συντηρητικό τόπο στον οποίο μεγάλωσε, με το σταρ σύστεμ που τον είχε ανακηρύξει Μεσσία χωρίς ο ίδιος να το θέλει κλπ κλπ)?

[Επισκέπτης]

Nα σας ρωτήσω κάτι? Ο Cobain δεν μεγαλούργησε λόγω ανίας (με τον εαυτό του, το συντηρητικό τόπο στον οποίο μεγάλωσε, με το σταρ σύστεμ που τον είχε ανακηρύξει Μεσσία χωρίς ο ίδιος να το θέλει κλπ κλπ)?

 

Ε όχι δα. Αυτός όταν αισθάνθηκε ανία ("I haven't felt the excitement of listening to as well as creating music, along with really writing . . . for too many years now"), την έκανε δια παντός.

 

 

[Hector]

Nα σας ρωτήσω κάτι? Ο Cobain δεν μεγαλούργησε λόγω ανίας (με τον εαυτό του, το συντηρητικό τόπο στον οποίο μεγάλωσε, με το σταρ σύστεμ που τον είχε ανακηρύξει Μεσσία χωρίς ο ίδιος να το θέλει κλπ κλπ)?

Να κρινω εργο ζωης καποιου ειναι τρομερο θεμα,εγω τουλαχιστον θαθελα να το αποφυγω.

[manos_m]

Η ανία, σε βάθος χρόνου, φέρνει την ανηδονία. Η ανηδονία σύντομα σε οδηγεί σε υπερκαταναλωτισμό. Οι άνθρωποι που βαριούνται ζητούν συγκινήσεις σε νέα υλικά αγαθά, χωρίς να ασχολούνται  με το πως θα αξιοποιήσουν τα υπάρχοντα. Φυσικά μετά από μικρό χρονικό διάστημα, πάλι βαριούνται (αφού φεύγει ο αρχικός ενθουσιασμός της καινούριας αγοράς τους) και συνεχίζουν ψάχνοντας το επόμενο gadget…κλπ κλπ κλπ. Αέναο παιχνίδι μυαλού….

 

Όταν διαρκώς αναζητάς τρόπους καταπολέμησης της ανίας σου, είσαι πολύ απασχολημένος και "πνιγμένος" για να δημιουργήσεις οτιδήποτε. Αναζητάς παθητική ψυχαγωγία και διασκέδαση και μάλιστα σε ποσότητες που θα κρατήσουν το ενδιαφέρον σου ζωντανό.

 

Απτό παράδειγμα στην προσφιλή μας ασχολία: Σε φάση ανίας (μόνιμης ή περιστασιακής) δεν θα λιώσεις το Guitar Rig ή οποιοδήποτε soft synth στην παραμετροποίηση, αλλά θα αλλάζεις preset. Και όταν τελειώσουν τα presets, θα ψάχνεις κι άλλα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι με τα περισσότερα μουσικά προγράμματα εγκατεστημένα στον υπολογιστή τους, είναι οι λιγότερο παραγωγικοί. Αν είχες ένα, θα το ξεζούμιζες. Και θα ήσουνα και thrilled about it. Έχεις όμως 500 και δεν σε συγκινεί κανένα, όσο…. ένα καινούριο plugin που διάβασες ότι είναι εξαιρετικό.

 

Στις αρχές του αιώνα μας ο Ludwig Mies van der Rohe εφάρμοσε το "Less is more" στην αρχιτεκτονική. Νομίζω ότι μπορεί να αποτελέσει στάση ζωής σε πολλά ζητήματα. Η δημιουργία πηγάζει είτε από αυτούς που όντως είναι σε "Less" στάδιο είτε από αυτούς που το υιοθετούν.

[evris]

 

Το κομπλεξ κινει τον κοσμο ολο.

--

evris

[Επισκέπτης]

Το κομπλεξ κινει τον κοσμο ολο.

--

evris

 

Ανωτερότητας ή κατωτερότητας;

Διάολε, μισή κουβέντα παραπάνω τη δικαιούμαστε νομίζω.

 

 

[evris]

Ανωτερότητας ή κατωτερότητας;

Διάολε, μισή κουβέντα παραπάνω τη δικαιούμαστε νομίζω.

 

 

 

Και της ανωτεροτητας, παντα κατωτεροτητας ειναι.

--

evris

[audiokostas]

Ο τίτλος είναι ανία ως πηγή έμπνευσης και η συζήτηση τείνει προς οικονομική κατάσταση και ροκ.

 

Το ότι είσαι φτωχός δεν συνεπάγεται ότι έχεις τη πείνα της δημιουργίας.

Το ότι είσαι πλούσιος δεν σημαίνει αυτόματα ότι βαριέσαι το σύμπαν.

 

Συμφωνω με τα προηγουμενα ποστ,πραγματι αν οι βασικες αναγκες των ανθρωπων καλυφθουν,καθε τους ταση για κουλτουρα ελαχιστοποιειται.

Τελείως λάθος. Από κάθε κοινωνιολογικής απόψεως.

 

Εξάλλου όπως έχει αποδειχθεί και στο παρελθόν, η πλειονότητα της διανόησης /κουλτούρας, για δεκάδες λόγους, πηγάζει / παράγεται από τη μεσομεγαλοαστική τάξη.

[evris]

Η δικη μου κοσμοθεωρια λεει οτι σε ελαχιστες περιπτωσεις καποιος κανει συστηματικα, επι μακρον, καλα, κατι απλα επειδη μπορει, ειχε τα μεσα και τον χρονο και ετυχε...

 

Κατα βαση το κανει  και ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟΝ γιατι εχει την αναγκη να αποδειξει κατι σε καποιον (εαυτο του η σε τριτους, οπου τελικα στο μυαλο μου παλι για τον εαυτο του προκειται).

 

 

Ειτε μιλαμε για μουσικη, ειτε ζωγραφικη, ειτε επιχειρηση, ειτε αθλητισμο  μετα απο καποιο επιπεδο ενασχολησης, διαθεσης ωρων, κατακτησης δεξιοτητων, αντοχων, σωματικης ασκησης κλπ η δικη μου αποψη ειναι οτι καποιος συνεχιζει μονο για καθαρα εσωτερικους λογους. Μπορει το αρχικο εναυσμα να ηταν τυχαιο η πχ να ξεφυγει απο την φτωχια αλλα η κινητηριος δυναμη που τον ωθει στη διαρκεια μετα απο ενα επιπεδο, ειναι κομπλεξοκινητη.