Επιλογή budget μπάσσου

[X-minor]

Λοιπόοον, επειδή συνέχεια ξεπετάγονται θέματα που έχουν να κάνουν με την επιλογή ενός budget μπάσσου, είτε αυτό είναι για αρχάριο είτε όχι, αποφάσισα να γράψω μερικά πράγματα που πιστεύω μπορούν να θεωρηθούν "σταθερές" και να βοηθήσουν τον φτωχό πλην τίμιο μπασσίστα!

 

Ας αρχίσω με μια βασική αξία που μάλλον πολλοί πλέον αγνοούν. Πλέον, τα φθηνά μπάσσα μόνο "φθηνά μπάσσα" δεν είναι. Αντιθέτως με (αρκετά) παλιότερα, όποτε δεν υπήρχαν τόσες επιλογές και πόσο μάλλον σε χαμηλό budget, σήμερα τα φθηνότερα μπάσσα είναι κλάσεις ανώτερα από τα παλιότερα ξαδερφάκια τους και πραγματικά τα περισσότερα αξίζουν, είτε ως modification platforms για πιο "εξελιγμένους" μπασσίστες, είτε ως κανονικότατα gigging basses, πάντα με ένα σωστό σετάρισμα.

 

Δεν θα προχωρήσω σε εκτενή ανάλυση κάθε μάρκας γιατί ίσως θεωρηθεί διαφήμιση, αλλά στο τέλος θα παραθέσω τις πλέον γνωστές μάρκες και μοντέλα που αξίζει να προσέξει κάποιος όταν αγοράζει με χαμηλό budget.

 

Ρύθμιση (setup)

Πρώτα όμως, θα αναφέρω μερικά πράγματα που βοηθούν ένα φθηνό μπάσσο να ακουστεί "ακριβότερο". Και το πρώτο και βασικότερο είναι το setup, το οποίο βέβαια λειτουργεί και σε συνάρτηση με το πόσο καλό είναι πραγματικά το μπάσσο. Ανάμεσα σε όλα τα φθηνότερα μπάσσα υπάρχουν όντως μερικά που πραγματικά δεν σετάρονται με τίποτα σωστά. Πάντα θα "χάνουν" στο intonation, θα έχουν απαράδεκτα πολλά dead spots (δηλαδή σημεία/νότες στην ταστιέρα όπου οι σχετικές νότες ακούγονται "κούφιες", χωρίς τη δύναμη που χαρακτηρίζει τις υπόλοιπες), ασταθείς γέφυρες, κακά κομμένα nuts, τερματισμένα/σκληρά/δύσκολα truss rods κλπ.

 

Όλα τα παραπάνω είναι μερικά πράγματα που πρέπει να κοιτάμε πρωτίστως όταν δοκιμάζουμε ένα νέο μπάσσο, και αυτό ισχύει γενικώς, ασχέτως τιμής. Μπάσσα με παραπάνω από ένα από τα παραπάνω "ελαττώματα" καλό είναι να τ'αποφεύγουμε αν δεν θέλουμε να δώσουμε κάποια παραπάνω χρήματα για να το "στρώσουμε".

 

Και τώρα στην ουσία. Αν δούμε ότι το μπάσσο σετάρεται σωστά, έχει σωστό intonation, δεν ξεκουρδίζει κλπ., όλα τα προαναφερθέντα ελαττώματα μπορούν να φτιαχτούν άνετα. Εδώ ισχύει και η αναφορά μου σε κάποια μπάσσα ως mod platforms. Μπορούμε π.χ. ένα squier affinity να του αλλάξουμε τα φώτα και να ακουστεί ΠΟΛΥ καλύτερο, αλλά φυσικά αυτό μεταφράζεται σε ένα ποσό χρημάτων που πιθανώς θα ξεπεράσει την αξία του μπάσσου, οπότε είναι θέμα του καθενός αν θα περιμένει να πάρει ένα καλύτερο μπάσσο εξ'αρχής ή θα μοντάρει ένα φθηνότερο.

 

Ως μια μικρή σημείωση, να επισημάνω πως πολλοί πάνε και αλλάζουν τα πάντα σε ένα φθηνό μπάσσο απλά επειδή το μπάσσο είναι φθηνό. Δεν σημαίνει πάντα ότι το μπάσσο είναι "κακό", και δεν σημαίνει πάντα πως μια αλλαγή π.χ. γέφυρας ή μαγνητών θα το κάνει καλύτερο για ΕΣΑΣ! Γνώμη μου είναι πριν αλλάξετε κάτι να έχετε σιγουρευτεί πως αυτό είναι που δεν σας αρέσει στο μπάσσο, και πρωτίστως να το παίξεται [σωστά σεταρισμένο] για κάποιο καιρό πριν προβείτε σε οποιαδήποτε μετατροπή, και φυσικά να είστε σίγουροι ότι η μετατροπή που θα κάνετε είναι αυτή που θέλετε, κι όχι αυτή που διαβάσατε πως είναι η καλύτερα στα διάφορα fora ή άρθρα στο internet.

 

Τώρα, όσον αφορά το είδος μουσικής που παίζει ο καθένας, και το κατά πόσον αυτό επηρρεάζει την επιλογή μπάσσου. Εκτός αν μιλάμε για συγκεκριμένα πράγματα, όπως για παράδειγμα άταστο vs ενταστου (sic) μπάσσου, όπου δεν είναι εντελώς υποκειμενικό το θέμα, όλα τα υπόλοιπα μπάσσα πιστεύω μπορούν να ανταπεξέλθουν μια χαρά, από λαικά έως και metal. Κι αυτό γιατί, όπως και στα μικρά ξαδερφάκια του, τις κιθάρες, στο μπάσσο μετράει περισσότερο στο τέλος ο ενισχυτής, και όχι τόσο το μπάσσο καθ'αυτό, οι μαγνήτες του, τα ξύλα του κλπ.

 

Μαγνήτες

Φυσικά υπάρχουν ορισμένες βασικές διαφορές στα μπάσσα, και η βασικότερη kate me στην επιλογή ενός καινούριου μπάσσου - όσον αφορά τον ήχο του - είναι οι μαγνήτες του. Όπως και στις κιθάρες, υπάρχουν πάρα πολλά μοντέλα μαγνητών του ίδιου τύπου, υπάρχουν active και passive, μονοί (single coils) και διπλοί (humbuckers) και όοολα αυτά τα ωραία. Θα εστιάσω όμως στις βασικές διαφορές τους.

 

Μονοί:

Όπως και στην κιθάρα, οι μονοί μαγνήτες τείνουν να έχουν (συνήθως) χαμηλότερο output και έναν "καθαρότερο" ήχο, όμως αρκετές φορές στα φθηνότερα μπάσσα αυτό σημαίνει πως θα υπάρχει και το γνωστό 60 cycle hum - κοινώς, θόρυβος ή αλλιώς BZZZZZZZ! Αυτό φυσικά δεν είναι κάτι τραγικό, μια και λύνεται σχετικά εύκολα, είτε με shielding (με χαλκοταινία συνήθως), καλύτερες κολλήσεις, καλύτερα pots κλπ.

 

Οι single coils βγαίνουν σε τρία διαφορετικά "είδη". Είναι ο παλιότερου τύπου precision sc, ο οποίος είναι σαν sc κιθάρας (ίσιος με τέσσερα pole pieces), o jazz (όπου όπως λέει και το όνομά του υπάρχει στα fender jazz basses) όπου μοιάζει κάπως με τον 50's precision sc όσον αφορά το "ίσιο" της υπόθεσης αλλά είναι κάπως πιο "γεμάτος" σε ήχο και συνήθως λίγο περισσότερο πρίμος, και τέλος ο split coil sc, ο οποίος είναι ο κλασσικός precision μαγνήτης, fat και full, και ιδανικός (πάντα kate me) για πένα! Παραθέτω και φωτογραφίες για τον κάθε μαγνήτη.

 

50's Precission single coil

 

 

Jazz bass single

 

 

 

Precission split coil 

 

 

 

Να σημειώσω εδώ πως υπάρχουν και μπάσσα με τον P/J συνδυασμό, δηλαδή με έναν jazz στη bridge θέση και έναν split coil στη neck. Ιδού.

 

 

Όλοι οι παραπάνω μαγνήτες βγαίνουν και σε active.

 

Humbuckers:

Οι humbuckers βγαίνουν σε διάφορα "σχήματα", output levels και τύπους, αλλά όλοι έχουν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά. Είναι πιο "γεμάτοι" από τους single coils (όχι πάντα), είναι hum cancelling (δηλαδή δεν έχει ΒΖΖΖΖΖ) και έχουν μεγαλύτερη έξοδο από τους single coil. Οι humbuckers βγαίνουν και σε active. Οι γνωστότερες ίσως εκδόσεις τους είναι οι κλασσικοί διπλοί της musicman που κοσμούν τα περισσότερα μπάσσα τους (βλ. stingray για ηχητικό δείγμα), οι MFD της G&L, οι EMG κλπ. Οπτικά τους καταλαβαίνουμε εύκολα επειδή απλά είναι και μεγαλύτεροι σε μέγεθος!

 

Λοιποί μαγνήτες:

Υπάρχουν και διάφοροι άλλοι μαγνήτες, καθώς και πιεζοηλεκτρικά συστήματα, αλλά θα αναφέρω τους δύο γνωστότερους τύπους. Τους mudbuckers, οι οποίοι είναι ένας μεγάαααλος μαγνήτης που βρίσκεται συνήθως στη neck θέση και είναι σκέτη λάσπη!!! Έχει παρα πολλά μπάσσα και μεσσαία. Τους βρίσκουμε συνήθως στη neck θέση των SG μπάσσων, όπως και στη neck του attitude (sheehan).

 

Υπάρχουν και οι soapbars, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε passive είτε active, single coil ή και humbuckers, απλά σε σχήμα soapbar - πλατύ και σχετικά λεπτό συνήθως.

 

Active:

Οι active μαγνήτες οποιουδήποτε τύπου είναι συνήθως κάπως "καθαρότεροι" στον ήχο αλλά πολλοί (μεταξύ άλλων κι εγώ) τους χαρακτηρίζουν ως υπερβολικά κομπρεσσαρισμένους και κάπως "αποστειρωμένους", χωρίς χαρακτήρα στον ήχο τους. Σε άλλους βέβαια είναι το holy grail, οπότε δοκιμάστε πριν αγοράσετε!!! Οι active επίσης είναι εξαιρετικά "ήσυχοι", οπότε προτείνονται πολλές φορές για ηχογραφήσεις. Οι active έχουν ένα σύστημα "εσωτερικής προενίσχυσης", λειτουργούν με 9βολτη μπαταρία και συνοδεύονται με 25k pots, όχι 1000άρια όπως στα passive.

 

Προενισχύσεις:

Πολλά μπάσσα έχουν ενσωματωμένες προενισχύσεις, πράγμα που ουσιαστικά, χωρίς πολλές αναλύσεις είναι ένα ενσωματωμένο EQ που είτε boost-άρει είτε "κόβει" συχνότητες, όπως μπάσσα, μεσσαία, πρίμα. Μπάσσα με προενισχύσεις μπορούν να έχουν είτε active είτε passive μαγνήτες, και πάντα οι προενισχύσεις λειτουργούν με μπαταρία. Σε πολλά απ'αυτά τα μπάσσα οι προενισχύσεις μπορούν να παρακαμφθούν.

 

Όλοι αυτοί οι μαγνήτες έχουν τις διαφορές τους, ειδικά αν συνοδεύονται ή όχι από προενισχύσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως προορίζονται συγκεκριμένα για ένα είδος μουσικής. Μπάσσα με single coils έχουν συνδεθεί με jazz, RnB και διάφορα πιο "light" είδη μουσικής, ενώ μπάσσα με humbuckers προορίζονται μόνο για rock/metal κλπ. Όλα αυτά τα θεωρώ απλά χαζά. Καλό θα είναι να ξέρετε τον ηχητικό χαρακτήρα κάθε μπάσσου πριν προβείτε σε αγορά, αλλά μην "τρώτε" τα άνωθεν στερεότυπα. Υπάρχουν πάρα πολλοί μουσικοί που προτιμούν jazz και ειδικά precision μπάσσα στη rock, και πάρα πολλοί jazz-ίστες που προτιμούν μπάσσα με EMG humbuckers!

 

Το μπράτσο

Τώρα, όσον αφορά την επιλογή του κατάλληλου μπάσσου για τον καθένα μας. Το βασικότερο κατ'εμέ είναι να βολεύει το μανίκι/ταστιέρα τον καθένα. Τα ξύλα προσωπικά δεν τα βρίσκω τεράστιο παράγοντα στην επιλογή, ειδικά όταν μιλάμε για budget μπάσσα, αλλά επειδή θα αρχίσουμε wood wars δεν θα αναλύσω περαιτέρω! ;D

 

Επί της ουσίας. Τα μανίκια βγαίνουν σε διάφορα σχήματα (D, C, V κλπ.) και φυσικά σε λεπτά, μέτρια και πιο χοντρά. Το κάθε γράμμα του τύπου του μανικιού έχει να κάνει με την εικόνα του, π.χ. το D είναι ακριβώς όπως φαίνεται στο γράμμα D, κάπως πιο παχύ συνήθως, και rounded. Αυτό έχει να κάνει με το τι βολεύει τον καθένα, οπότε δοκιμάστε!

 

Όσον αφορά το χοντρό/λεπτό, θα αναφέρω απλά μερικές μάρκες μπάσσων/μοντέλων που είναι η επιτομή του "χοντρού/λεπτού" στυλ. Αρχικά γνωστό είναι πως τα περισσότερα Ibanez έχουν εξαιρετικά λεπτά μανίκια. Κοντά στα ibanez με παρόμοιο πάχος είναι και τα jazz μπάσσα, όπως και μερικά πιο "μοντέρνα", όπως ορισμένα schecter. Πιο χοντρά μπράτσα έχουν τα precision, ορισμένα G&L, warwick, κάποια Gibson, κλπ. Θέμα προτιμήσεων όλα, οπότε περί ορέξεως... μανίκια!

 

Ένας άλλος παράγοντας είναι και το radius της ταστιέρας. Το radius μεταφράζεται στην καμπυλότητα της ταστιέρας, και όσο πιο μεγάλο είναι τόσο πιο flat (επίπεδη) είναι η ταστιέρα. Τα fender έχουν συνήθως από 7.5 έως 12 (χοντρικά) και ακολουθούν μια παλιότερη νόρμα στο radius (πιο καμπυλωτά) ενώ τα διάφορα πιο μοντέρνα μπάσσα, τύπου Ibanez κλπ. έχουν από 9.5 έως 17!!! Τα warwick είναι γνωστά για τις εντελώς flat ταστιέρες τους.

 

Ένας τρίτος παράγοντας είναι και τα τάστα. Άτυπος κανόνας είναι πως τα περισσότερα μπάσσα πλέον βγαίνουν με μεγαλύτερα/ψηλότερα τάστα (jumbo) ενώ τα fender με μικρότερα. Δεν μπορώ να αναλύσω περαιτέρω εδώ, μια και είναι καθαρά θέμα προτίμησης. Σε άλλους φαίνονται "βούτυρο" τα jumbo, σε άλλους τα vintage...

 

Για να συνοψίσω, πλέον τα περισσότερα budget μπάσσα άνω των 200 ευρώ αξίζουν αρκετά, είτε για αρχάριο είτε για "προχωρημένο". Βασικότερο όλων είναι ένα καλό setup. Ο ήχος να θυμάστε πως βγαίνει κυρίως απ'τα χέρια και τον ενισχυτή, το μπάσσο είναι το μέσο, και πρέπει κυρίως να βολεύει τα χέρια, μια και με τον ενισχυτή/πετάλια/μαγνήτες κλπ. ο ήχος "έρχεται" εκεί που τον θέλει ο καθένας.

 

Μάρκες δεν αναφέρω, αλλά feel free να προσθέσετε παραπάνω πληροφορίες ή να αναφέρετε τα γνωστά μοντέλα που κάνουν μπαμ τελευταία! ;D

 

Ελπίζω να βοήθησα κάπως! :)

Επεξεργασμένο 26 Ιανουαρίου 2022 από Yannis Methenitis

[Evilnye]

Άψογος ξανά!

Αξίζει στίκι!

 

Και μια άποψη ακόμα, για τους πολύ αρχάριους, μην αγχωθείτε πολύ με την αγορά, πάρτε κάτι που να σας αρέσει οπτικά και να βολεύει πάνω κάτω. Αν το πάρετε ζεστά σε 2 3 χρόνια θα έχετε κρυσταλλώσει πολύ περισσότερο άποψη για το τι ακριβώς θέλετε από το όργανο!

[pan12]

οκ..όλα τα παραπάνω αλλά κρίνοντας και από τον εαυτο μου...ποτέ δε κατάλαβα το λόγο του να παρεις ένα φθηνό όργανο και να αρχίζεις να το φτιάχνεις και να μη μαζέψεις λεφτά και να κάνεις μία κλασική επιλογή... ???

 

πάντα βέβαια με κριτηριο ότι σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις το όργανο και όχι να ... :P

[X-minor]

Άψογος ξανά!

Αξίζει στίκι!

 

Και μια άποψη ακόμα, για τους πολύ αρχάριους, μην αγχωθείτε πολύ με την αγορά, πάρτε κάτι που να σας αρέσει οπτικά και να βολεύει πάνω κάτω. Αν το πάρετε ζεστά σε 2 3 χρόνια θα έχετε κρυσταλλώσει πολύ περισσότερο άποψη για το τι ακριβώς θέλετε από το όργανο!

 

Thank you!!! Και σωστή!  :)

 

 

οκ..όλα τα παραπάνω αλλά κρίνοντας και από τον εαυτο μου...ποτέ δε κατάλαβα το λόγο του να παρεις ένα φθηνό όργανο και να αρχίζεις να το φτιάχνεις και να μη μαζέψεις λεφτά και να κάνεις μία κλασική επιλογή... ???

 

πάντα βέβαια με κριτηριο ότι σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις το όργανο και όχι να ... :P

 

Κοίτα, να σου πώ την αλήθεια δεν είμαι ούτε υπερ αυτού, ούτε εντελώς κατά. Κατ'εμέ, στην κατηγορία μέχρι 1000 ευρώ ένα όργανο δεν έχει τραγικές διαφορές από τα budget όργανα εκτός ίσως του QC, που και πάλι δεν είναι τόσο τραγική διαφορά στην ποιότητα, ειδικά όταν μιλάμε για συγκρίσεις με budget μπάσσα που έχουν βγεί υπερβολικά καλά. Άλλωστε και ακριβό μπάσσο να πάρεις, πάλι ίσως σκεφτείς να αλλάξεις ορισμένα πράγματα (εντός ορίων βέβαια).

 

Δεν θα'χα πρόβλημα να πάρω ένα vintage modified π.χ. και να το έχω και για κύριο μπάσσο, και ίσως άλλαζα και μαγνήτες αν μου καρφωνόταν, αλλά το να πάρεις ένα φθηνό μπάσσο και να του αλλάξεις τα φώτα έχει και τη "χαρά" του DIY, οπότε... Και εννοείται πως τέτοια όργανα μια χαρά χρησιμοποιούνται και τρώνε και την "κακοποίησή" τους χωρίς φόβο και πάθος ότι θα γρατζουνίσεις τα 3 χιλλιάρικα που έσκασες για το custom shop σου!  ;)

[audiokostas]

οκ..όλα τα παραπάνω αλλά κρίνοντας και από τον εαυτο μου...ποτέ δε κατάλαβα το λόγο του να παρεις ένα φθηνό όργανο και να αρχίζεις να το φτιάχνεις και να μη μαζέψεις λεφτά και να κάνεις μία κλασική επιλογή... ???

 

πάντα βέβαια με κριτηριο ότι σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις το όργανο και όχι να ... :P

 

Και μόνο για την τελευταία πρόταση, παραμένω οπαδός του Buy cheap & upgrade.

 

Μπράβο Χ. Καλή δουλειά.

 

Ξέχασες να μιλήσεις για scales  ;D

[funky_bassman]

Μπράβο ρε X... Πολύ καλή δουλειά και περιεκτική... Θα συμφωνήσω και σε κάτι άλλο... Πλέον βλέπω όργανα με 300 ευρώ τα οποία πριν 7-8 χρόνια για να βρεις τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά τους και ποιότητα κατασκευής έδινες πάνω από τα 2πλάσια λεφτά... (τα τότε όργανα των 300 ευρώ είναι τα αντίστοιχα κινέζικα κουπιά των 80 ευρώ πχ Harley Benton)

[Vintager]

1) Πάρα πολύ καλό ποστ. Αξίζει καρφίτσωμα και κάρμα.

2) Να ρωτήσω επίσης μια απορία μου όσον αφορά τον ήχο του μπάσου. (αν βγαίνω εκτός θέματος μπορεί να μεταφερθει σε καινούργιο τόπικ ή να το κάνω εγω αν χρειαστεί)

Έχω παρατηρήσει πως ορισμένες φορές ο ήχος του μπάσου ''τρίζει'' και είναι ένας ήχος που χρησιμοποιείται σε funk καταστάσεις. Άλλες φορές ο ήχος είναι μουντός αλλά με καθαρά μπάσσα, π.χ. Led Zeppelin, Cream, Jeff Beck εποχή Beckola κ.α. Ήθελα να μάθω ποιο είναι το βασικό στοιχείο που διαμορφώνει έτσι τον ήχο. Το μπάσσο; Ο ενισχυτής; Ρυθμίσεις στον ήχο; Χορδές;

 

[Evilnye]

Έτσι όπως το λες φαντάζομαι είτε εννοείς ότι ταστάρει, αλλά δε θεωρώ ότι προτιμάται απαραίτητα σε funk καταστάσεις, ή εννοείς ότι έχει πιο έντονα πρίμα, το οποίο θα μπορούσε να είναι προτιμητέο σε funk καταστάσεις.

Τι εννοείς ακριβώς;

 

(Βγαίνει εκτός θέματος και μπορεί να κοπεί να πάει σε άλλο προς συζήτηση)

[Vintager]

Έτσι όπως το λες φαντάζομαι είτε εννοείς ότι ταστάρει, αλλά δε θεωρώ ότι προτιμάται απαραίτητα σε funk καταστάσεις, ή εννοείς ότι έχει πιο έντονα πρίμα, το οποίο θα μπορούσε να είναι προτιμητέο σε funk καταστάσεις.

Τι εννοείς ακριβώς;

 

(Βγαίνει εκτός θέματος και μπορεί να κοπεί να πάει σε άλλο προς συζήτηση)

Κατα πάσα πιθανότητα έχεις δίκιο. Θα ανοίξω καινούργιο θέμα.

 

[Vintager]

Και μόνο για την τελευταία πρόταση, παραμένω οπαδός του Buy cheap & upgrade.

 

Μπράβο Χ. Καλή δουλειά.

 

Ξέχασες να μιλήσεις για scales  ;D

Δεν μπορώ να πω πως είναι λάθος η άποψη κάποιος να αλάξει τα φώτα σε ένα φτηνο όργανο. Είνια μια δημιοργική διαδικάσία που κάποιος ψάχνει να διαμορφώσει το οργανο του όπως θέλει για να καταφέρει να βγάλει τον ήχο που έχει στο κεφάλι του. Επίσης μπορει να συμβει καθαρά για λόγους πειραματισμού διαφόρων πραγμάτων. Απλώς έχω ρποσέξει πως αυτό συμβαίνει κυρίως σε φθηνά όργανα, ενπροκειμένω μπασα, αλλά όχι σε ακριβά όργανα και αναρωτιέμαι γτ κάποιος να φοβάται να πειράξει ένα ακριβό μπάσσο; Το μόνο που μπορώ να σκεφθώ είναι η πτώση στην αξία μεταπώλησης.